Decl., Caput

 1     I, 16|  caecum et hac tantum ultione contentus est, ut illi adsignet quietam
 2    II, 5 |  relinquo; hoc tantum dixisse contentus sum: testamentum continuo
 3    II, 12| hereditate corrumpitur, cuius contentus est parte dimidia. nemo,
 4    IV, 4 |   incipientes annos, non fuit contentus meliora praedicere, et,
 5     V, 22|     difficiles posco conatus: contentus sum, iuvenis, ut velis.
 6   VII, 11|    divitis conscientiam, quod contentus est, ne de scelere quaeratur.
 7  VIII, 4 |  tantum persuasione medicique contentus, quod nocentius est, quam
 8  VIII, 15|       expositurus auderes, si contentus esses educaturus alterutrum,
 9     X, 1 |       aspici tantum viderique contentus, verum, si quid desiderio
10   XIV, 3 |       una fui semper eademque contentus. at ista seria, gravis,
11 XVIII, 15|    miserere, ne sis una morte contentus. incestam gravius odisse
12 XVIII, 16|   damnat nec absolvit, rumore contentus est. modestiam mariti pariter
13   XIX, 13|       fuerim tantum expulisse contentus? tuus, mulier, nefarius,