Decl., Caput

 1    II, 6 |   tota sensit, nemo non sibi visus est iuxta fuisse; excitari
 2    II, 21|    clusus animus non exit in visus, non habet, unde timori
 3    II, 23|     possit mortalitas fidem: visus est sibi fecisse rem facilem.
 4    IV, 19|  calumniari manus, incausare visus et parricidalem agere cogitationem.
 5     V, 3 | utroque patris latere nudato visus sum mihi magis habiturus
 6    VI, 16|   necessitate, iocundae. nam visus damnum sarciunt reliquae
 7    IX, 3 |   dabatur gratiae via, stare visus in suscepto circuitu tamen
 8    IX, 4 |    ac ne meus quidem offendi visus est pater; certe numquam
 9   XII, 9 |     et clausis oculis, quasi visus conscientia acerbior esset,
10   XIV, 12|    mensuram: odi, nec umquam visus sum magis amasse. ~Intellegitis,
11  XVII, 17|     mihi vero tunc adiecisse visus es: 'teneris, haeres, eamus
12 XVIII, 9 | forsitan novitas sollicitare visus, expugnare mentes; in matris