Decl., Caput

 1     I, 1 |    iudices, uti vellet ambitu tristissimae calamitatis, poterat allegare
 2    IV, 1 |        P.C., in ea condicione tristissimae sortis, ut nec morte dignus
 3     V, 4 |  certum habeo, iudices, ut in tristissimae necessitatis positus abrupto
 4   VII, 1 | dolorem, et <ad impatientiam> tristissimae orbitatis mihi quoque accessisse
 5  VIII, 1 |       vestris non hanc primam tristissimae calamitatis allegare mensuram,
 6  VIII, 1 |  victurum. super impatientiam tristissimae orbitatis increscit, quod
 7  VIII, 5 |    est. ~Non est, quod veniam tristissimae curationis paret, quod videtur
 8  VIII, 6 |     totus animus mariti, tota tristissimae coniugis calamitas perspici
 9  VIII, 21|    senex, ex hac recordatione tristissimae orbitatis ad hos vultus
10 XVIII, 3 |    suum, et relaturae ordinem tristissimae sortis conlata malignitate
11 XVIII, 5 | paulisper, iudices, orbitatis tristissimae dolorem, et in parricidio
12   XIX, 1 |           1] Debebatur quidem tristissimae orbitatis misero pudori,