Decl., Caput

 1    II, 1 |                                1] Sentio, iudices, pudori iuvenis,
 2    II, 23|                               23] Sentio, iudices, iamdudum indignari
 3    IV, 1 |  singularis innocentia <ab>rogat, sentio, patior, agnosco. ne quis
 4    IV, 6 |     moriar, praemio ut sepeliar. ~Sentio, P.C., hoc primum ab adfectibus
 5    IV, 20|        ille nescioquis ardor, non sentio, non intuentur oculi. tunc
 6     V, 1 | indignatione conferre; nunc magis sentio, quantum facinus fuerit
 7    VI, 10|      desiderium, dicam tamen quod sentio: excusatius odisset virum
 8    VI, 10|              Equidem, iudices, ut sentio, neminem non mortalium favere
 9   VII, 1 |                                1] Sentio, iudices, plurimum detrahi
10   XIV, 1 |                                1] Sentio, iudices, hanc quoque calamitatibus
11    XV, 12|   fletuque resolutus exclamasti: 'sentio furorem, sed imperare oculis,
12  XVII, 10|     testamento tuo. quid? ego non sentio, quod, sim licet remissus