Decl., Caput

 1    II, 12|       parricidium struitur quam sciat, an noverca promittat? nam
 2    II, 14|    senex, qui parricidam filium sciat. non culleum parat, non
 3    II, 18|         quicquid totus lectulus sciat. ecquando, mulier, seni
 4    II, 22| abscondere, et tamen cruentatum sciat. quis hanc iudices, inpudentiam
 5    IV, 9 |       honestis operatus artibus sciat, quis finis bonorum, quae
 6    VI, 1 |  alligari, magis dicat hoc, qui sciat, quam cito capti moriantur:
 7   VII, 5 |        est pater, cum solus hoc sciat. fallitur, iudices, quisquis
 8   VII, 6 |     quod confugiat homo, qui se sciat posse mentiri! nulla est
 9   VII, 9 |           fiduciam hominis, qui sciat hoc me vidisse solum! sine
10   VII, 11|        fiduciam hominis, qui me sciat metiri, et, quod non minus
11   XIV, 5 |         deinde consuma<n>t, cum sciat, quibus oscula, quibus artissimi
12   XIX, 10|  comperisse non credit, tamquam sciat, quid dixerit! ~