Decl., Caput

 1    II, 7 |          unde deprehendas omnium scelerum facilitatem, +possunt non
 2    II, 13|      nescit tacere deprehensorum scelerum trepidatio, et statim respondet
 3     V, 11|      vacuatus sum? excedit omnem scelerum comparationem patrem mendicum
 4    VI, 7 |    piratae, nisi eos conscientia scelerum metusque poenarum ab omni
 5   VII, 10|         illas cogitationes, illa scelerum secreta consilia: 'quid
 6    XI, 6 |          6] Quid, quod ex omnium scelerum comparatione nihil est detestabilius
 7   XII, 28| conscientia~: urunt animum intus scelerum faces, et, quotiens facta
 8  XIII, 11|   doloris iudex sit, et adsiduae scelerum causae [se] rebellant, si
 9  XVII, 7 |          quod parentes ab omnium scelerum suspicione defendit. non
10  XVII, 11|      omnibus, iudices, quibus ad scelerum conatus adiuvatur deteriorum
11  XVII, 12| expulisse de saeculo profundorum scelerum deprehensa trepidatio, ne
12 XVIII, 4 |     matrem? scilicet modestia te scelerum tuorum cum maxime decet,