Decl., Caput

 1    II, 15|           qua filium exheredavit, occiditur. ~
 2    II, 18|    dissolvunt; hominis, qui ferro occiditur, tumultuatur exitus et similis
 3    II, 18|     mortis: hominem, qui dormiens occiditur, ipsa mors excitat. sane
 4   VII, 10|           occidatur, propter quem occiditur. ~
 5  VIII, 15|       moriturus aeger, qui aliter occiditur. 'non novi,' inquit, 'languoris
 6  VIII, 17|        languoris, propter medicum occiditur. adice, quod nec deprehendi
 7  VIII, 18|     propter intellectum languoris occiditur, ipse quoque paulatim languor
 8  VIII, 20|     vivere, qui tamdiu vixit, dum occiditur. ~
 9    IX, 22| transfunderet, et hoc uno tristis occiditur, quod amplius amicum visurus
10    XI, 8 |    atrocitatem, quisquis laudatus occiditur. ~
11 XVIII, 14|     misero. vincit torquentem qui occiditur. ~Iamiam non miror, quod
12   XIX, 12|    poterat. quisquis in tormentis occiditur, ideo tortus est, ut occideretur.