Decl., Caput

 1    IV, 22|        nondum timere coepisti, miserere, filium pietate pereuntem
 2    VI, 8 |       in te obsequium, iam mei miserere, cuius soles. crede mihi,
 3     X, 13|     tale somnium perdidisses. 'miserere,' inquit, 'melius de affectibus
 4     X, 19| viventes mihi semper amplexus, miserere, propera. scio, quid mihi
 5   XVI, 4 |    interest, an alium occidat. miserere, mater, si quis est magnorum
 6   XVI, 9 |       ille tamen revertetur.' ~Miserere, mater, magna res agitur.
 7   XVI, 10| hominis, qui non credidisset. ~Miserere, mater, ne me solutum putes;
 8  XVII, 20| quaecumque sederit ratio leti, miserere, ne iubeas, miserere, ne
 9  XVII, 20|     leti, miserere, ne iubeas, miserere, ne cogas. facilius me occid[er]ent
10 XVIII, 15|  simile fabulis deprehendisti, miserere, ne sis una morte contentus.
11   XIX, 6 |        relinquere suis causis. miserere, ne quid amplius quaeras,
12   XIX, 15|  subtraxi restinxique flammas. miserere, mulier, ne quaeras amplius