Decl., Caput

 1    II, 8 |        quemadmodum possit esse citra liberos salva reverentia:
 2    IV, 19|       quae timere debeam etiam citra animum meum! unde scio,
 3   XII, 4 |  praeter hominem. aut astricta citra conatum sata sub ipsis tabuere
 4   XII, 14|       adnumerare non possumus. citra spem convalescendi adflicti
 5   XII, 14|     adflicti sumus, immo etiam citra votum. gravior in dies facti
 6   XII, 23|     non potes ultra procedere; citra applica. effuge raptores,
 7   XIV, 9 |    multa sunt amantium remedia citra venenum! exclude, dimitte
 8   XVI, 8 |      mihi prodest iste, qui se citra filium consumpsit, adfectus?
 9  XVII, 1 | contentione rixantem: quidquid citra suprema, citra exitum est,
10  XVII, 1 |        quidquid citra suprema, citra exitum est, contumaciam
11  XVII, 7 |        nec necessitates, omnis citra desperationem dolor, ira
12  XVII, 8 |        felicior innocentia est citra suspiciones, certior post