Decl., Caput

 1     I, 2 |       gladius adulescentis, ne argumentum deesset novercae, relictus.
 2     I, 5 | admittere, nisi ut relinqueres argumentum caecitatis, habuisti innocentiae
 3    II, 4 |        confusus intellexit hoc argumentum eius esse, quae parasset,
 4    II, 6 |    contra caecitatem non minus argumentum putetis quam quod inveniri
 5    II, 12|        partem bonorum, non est argumentum, nisi et ipsum probatur.
 6    II, 13|       tenens venenum.' exiguum argumentum, noverca, de magna facilitate
 7    II, 17|       iudices, ut nobis prosit argumentum criminis nostri: caecus
 8    II, 21|      maius subitae confusionis argumentum est, quam quod caecus exiluit
 9    II, 22|  gladium. +quemadmodum paratur argumentum. quaedam facere non potest
10   XII, 26|      committens, [quaere] hinc argumentum, hinc fidem accipiant. quaedam
11  XVII, 11|      Ita,' inquit, 'parricidii argumentum est et hoc ipsum, quod habuisti
12 XVIII, 9 |     iuvenis admisit? hoc solum argumentum sumis ex forma? dic potius: '