Decl., Caput

 1     I, 2 |  aufert, nemo relinquit nisi> alienum, gladius adulescentis, ne
 2     I, 8 |       erat relicturus. Nam si alienum et ignotum in vulnere patris
 3    II, 15|     unde maior trepidatio, si alienum tenuit an suum venenum.
 4    VI, 9 |  manum et, ne minus te satiet alienum ministerium, ipsa potissimum
 5   VII, 11|   auctoritas facinus inpingit alienum? deinde non ipse adfers
 6  VIII, 19| concutias, ne remedium pereat alienum.' ~Passus est miser discurrentem
 7    IX, 2 | adhibitis rogabo. non ego aes alienum luxuria contraxi, nec profusus
 8    IX, 15| necessaria humanitas. ergo si alienum et ignotum, tamen, quae
 9    IX, 17|   miserias longa felicitas et alienum casum facile despiciat securus
10   XII, 21|     nam, per fidem, si rapere alienum frumentum et possunt et
11   XII, 22|   nihil solvere; quod refers, alienum beneficium est. ~Alterum
12  XIII, 9 |       meum sit, quod generat, alienum?