Decl., Caput

 1     I, 17|      non inludere infelicibus tenebris contumaces servuli poterant,
 2    VI, 4 | carinam et obrutam perennibus tenebris feralis loci cruentam caecitatem?
 3     X, 5 |    ante me diductis constitit tenebris, non ille pallens nec acerbo
 4     X, 6 |      aderat, et primis statim tenebris praesto filius erat, non
 5     X, 6 |        inquit, 'destituta sum tenebris, donec scelerata tacui;
 6     X, 7 |      sopiverat, et tacentibus tenebris venerat tempus dulcissimum
 7     X, 12|       filio fruebaris omnibus tenebris. quantum perdideris, hinc
 8     X, 13|      ante me filius discussis tenebris; ita dimittatur aliquando!
 9     X, 15|      transfuga claudendus est tenebris. quanto facilius opus erat,
10  XIII, 14|       si telum obiectasset in tenebris, inlatum sua culpa contenderet.
11   XIX, 3 |    remota, seposita, profunda tenebris, tristis accessu, omnibus