Decl., Caput

 1    II, 8 |       possit esse citra liberos salva reverentia: non est difficile,
 2    IV, 19|        difficultas ista non est salva animo meo? excedit omnem
 3     V, 7 | succurrere, quibus apud liberos salva est de mutua caritate reverentia;
 4     V, 8 |         iudices, ut huic nomini salva sit in omni personarum diversitate
 5     V, 10|    poteram, propter quae filium salva pietate non redemissem!
 6     V, 12|         indulgentiae causas, et salva caritatis aequalitate est
 7     V, 12|       miseratione complectimur. salva est tamen universitas, cum,
 8   VII, 4 |    invidiam, et, unde tormentis salva iustitia est, plus est de
 9  VIII, 13|        innocentiam calamitatis. salva solacia sint de liberis,
10    XI, 10|         non est nec cadaveribus salva reverentia. hoc me nunc
11   XII, 20|         confiteor, ne frumentum salva classe perderemus, non timuimus.