Decl., Caput

 1     V, 17|  inquit, 'quod de te praecipue queror: moriturum mihi praetulisti.'
 2    VI, 1 |     sum, sed tamen miser magis queror, quod solutus sum. indigna
 3    VI, 22|         Haec alii laudant, ego queror. te quidem, iuvenis, omnia
 4     X, 5 |     nihil de te, marite, nihil queror; satis magnas dedisti poenas.
 5   XII, 3 |       nunc, iudices, ego solus queror, ad me magis pertinent,
 6   XII, 5 |                       5] levia queror: prata exaruerunt, perierunt
 7   XII, 6 |   etiamnunc in invidiam legati queror; adhuc prior cursus est,
 8  XIII, 13|        licuit tibi facere quod queror, iniusta; si licuit, iusta;
 9   XIV, 6 | comparatione veneficii, de quo queror, minus odisse debeas, quod
10   XIV, 10|      desinerem, quanto iustius queror, factus cum iam sum alius
11   XIV, 11|      nunc publice detinet quod queror, adsisto, convicior.