Decl., Caput

 1    II, 10|       omnium rerum diversitas perit? circumdes licet hanc debilitatem
 2    II, 23|   neque habes +totas+ preces! perit ille vester ambitus, vestra
 3     V, 10| fuerit adiectum, de prioribus perit, et pessimo exemplo gratiam
 4    VI, 5 |    redemptus sim; miserum me: perit qui sciebat! nam ut primum
 5    VI, 11|     omnis in defunctis sensus perit, et ad operiendam foeditatem
 6  VIII, 13|       horae momenta nascitur, perit! igitur quando umquam peregrinati
 7     X, 17|   tumulorum. rogo, cum filius perit, nonne satius est hoc credere? ~'
 8   XII, 18|    omnes fluctus exhausisset. perit frumentum, quia classis
 9   XII, 19|    publica nostra locupletior perit. sacrosanctus mercator oportunum,
10    XV, 8 |      maria fugiebat, vetatur, perit. accipite, quod magis debeatis
11  XVII, 17|  intervenit pater, actum est, perit ille susceptae mortis ardor