Decl., Caput

 1     I, 10|    statim par non fuit? Omnia humana sacra confudit, violare
 2    II, 6 |  periculorum metus, ignoscite humana discrimina; defensionem
 3    II, 19|      nihil est, quod facilius humana calliditas possit imitari.
 4    IV, 8 | inconsulte, ne temere levitas humana prosiliat, et credibile
 5    IV, 13|     regantur, non posse tamen humana scientia deprehendi. dum
 6    VI, 4 |      caeca vixisset. quicquid humana ratio valet, contulit. si
 7    IX, 17|      sit, quam instabili sede humana consistant. non me aurata
 8    XI, 8 |  patientia. fallitur quisquis humana tormenta sola nominum atrocitate
 9  XIII, 16|  parvum hominis exemplar? hoc humana excogitare non potuit sollertia.
10  XVII, 12|      fortunam, qui discrimina humana lassavi? cui nescio quid
11   XIX, 7 |      omnibus, iudices, quibus humana pectora seriis gravibusque