Decl., Caput

 1     I, 9 |        fueris, cum amplexa sis forsitan illum, qui occisus est,
 2     I, 15|  relegaverat." [Mulierum] illa forsitan ignominia felicioris videretur
 3     X, 2 |   tantum verba clauserunt (nam forsitan per illa transisset), sed
 4     X, 8 | perfudit, quo gemitu audientem forsitan et exire cupientem frustra
 5     X, 10|  permittit, in summo est. viri forsitan, quomodo fortior sexus,
 6     X, 18|     fiat aliena] sed ali<en>ae forsitan animum imagines territant,
 7   XII, 11|      ac, si videbitur, adiciet forsitan non esse rem publicam, quae
 8  XIII, 15|        poena non possit. maior forsitan materia videatur adfectus,
 9   XIV, 1 |      videor explicatus! pro me forsitan fuerit, ut amare desinerem;
10 XVIII, 9 |       homine formosius. possit forsitan novitas sollicitare visus,
11   XIX, 16|   torsi, ubi occidi, ubi adhuc forsitan filii tui vaga per maestos