Decl., Caput
1 I, 2 | callide conatur invidiam suam: pater, qui filium caecum in semota
2 I, 3 | videntium. Certe numquam illum pater timuerat, numquam noverca
3 I, 4 | signum trepidationis, si et pater uno ictu peri[er]it neque
4 I, 13| extorrem et inopem summoveret pater blando corruptus amplexu
5 I, 15| iste habuit, quem iratus pater in secretam domus partem
6 I, 15| felicior" inquit "essem" pater, "ego tibi potius cederem
7 I, 16| aliquem angulum relinque." Pater, qui filio sub noverca adsignat
8 I, 16| est: non ergo irascebatur pater, cum daret secretam domus
9 II | oculos amisit. induxit illi pater novercam. quae accessit
10 II | porrexisset. intravit ad caecum pater interrogavitque, an haec
11 II | parasset; ille tacuit. recessit pater et mutato testamento novercam
12 II, 1 | parricidium negavit ante quam pater occideretur, et, ne quid
13 II, 3 | iudices, ut excusem, quod pater induxit caeco novercam;
14 II, 3 | iuvenis fuisse consilium, ut pater, cui matrimonium filiumque
15 II, 5 | iuvenis huius, ut viveret pater, qui iam alio moriebatur
16 II, 10| post caecitatem carior est pater, cum in locum successit
17 II, 12| intersint amici, fac audiat pater; facillimum est caeci decipere
18 II, 13| quem de parricidio consulit pater ille servatus? miror hercule
19 II, 14| die? gravius hoc faciet pater, si non praestiterit uxori.
20 II, 14| affectus? exheredaturus filium pater non advocat propinquos,
21 II, 21| ut primum,' inquit, 'me, pater, fragor domus et velut tui
22 II, 23| contactu stringuntur ignium, pater tamen toto cooperitur amplexu,
23 IV | causas voluntariae mortis. pater contradicit. ~
24 IV, 4 | interrogando mathematicum pater rem non educaturi, si quid
25 IV, 4 | facere poteramus, aetatem. pater vero periculi sui denuntiatione
26 IV, 5 | est mori paratus. quid me, pater, adhuc detines, quid moraris
27 IV, 13| non debui nasci. ~Sentit pater, quanta sit praedicti sceleris
28 IV, 13| dicturum. ~Casune tibi, pater, haec diversitas videtur
29 IV, 14| quasi vitam. haec credo, pater, terrori primis fuisse mortalibus,
30 IV, 14| natura, ratio, experimenta, pater quoque, qui credidit consulendum,
31 IV, 15| communia, quae futurus pater facile crederet, libenter
32 IV, 15| non potuit, cum quaereret pater! artem tantum mirari me,
33 IV, 15| artem tantum mirari me, pater, putas? ego miror animum,
34 IV, 15| mathematicus potest quam pater interrogare.
35 IV, 17| praedictum est. ecquando umquam, pater, explicuit manifestius ullius
36 IV, 17| parricida;' si vixero. ~Si, pater, tamen secretae profundaeque
37 IV, 17| admiror, adloquor. crede, pater: et parricidium tam facile
38 IV, 18| parricidium.' vis mirer, pater, si non creditur futurum,
39 IV, 18| filius sum, quod tu optimus pater. tu non mereris ~scire,
40 IV, 18| hominemque ponatur. vincitur, pater, fatum, si resistas, vincit,
41 IV, 19| 19] Fingamus, pater, mathematicum de hac sola
42 IV, 19| vivam? 'occidi non potest pater'; sed quid refert, si difficultas
43 IV, 19| facturum. quem tu mihi, pater, imperas laborem, quam asperam
44 IV, 20| 20] Tu quoque, pater, quanto graviores passurus
45 IV, 20| quam mortem. explica nos, pater, tam misero tristique conplexu
46 IV, 20| parricida. ~Denuntio tibi, pater, et de suprema necessitate
47 IV, 21| reddidisse, ut contradiceret pater, et, si bene novi malignas
48 IV, 22| nunc genua porrigo, optime pater, has, si vis, tantum fortes
49 V | redemptione scripserunt. pater universis bonis in <n>ummum
50 V, 4 | quid aliud facere debuerit pater duos redempturus. cunctas
51 V, 5 | languore defunctus est; tamen pater occiderat aegrum, si reliquisset.
52 V, 6 | proclamare voce: 'erige vultus, pater, attolle tristitiam: vindicati
53 V, 6 | poteram non adicere filium pater, sed mendicus hominem, sed
54 V, 8 | praestatis inviti, et cum alitur pater, quem quereris indignum,
55 V, 8 | patientiam. non tamquam pater alitur, qui tamquam bonus
56 V, 9 | aestimandus sim. nulli malus est pater, cum esse coepit infelix:
57 V, 12| repeteris, sperare <licet>, pater, fortassis evadat. quaecumque
58 V, 15| hoc probabant, quod illum pater non eligebat? temptata est
59 V, 17| sanari nec quem redemerit pater. ~Insta nunc, si videtur,
60 V, 20| inquit, 'gratias ago, pater, quod redempturus utrumque
61 V, 20| hominis, ad quem non venerit pater. unde enim sperare possum,
62 V, 20| contenderem. vultis scire, quid pater, quid pirata praestiterit?
63 V, 23| monstratis auxilium? faceret hoc pater, qui redimere noluisset. ~
64 VI | eiectus. vult illum sepelire pater, mater prohibet. ~
65 VI, 2 | sortitus est, ut illi vitam pater, sepulturam mater auferret?
66 VI, 5 | quid differimus ultra?) non pater filio. ~Dii immortales,
67 VI, 6 | spectaculum latronibus erat, cum pater filiusque de vinculis contenderent,
68 VI, 6 | filius, quam solutus est pater. supremum tamen et (nefas!)
69 VI, 11| vidistis, <quam> ut de his pater, si vicerit, filium suum
70 VI, 13| ipsa lege occupatus est. pater alligatus est, mater caeca
71 VI, 13| vetabit, si remanserit, pater. ~Non puto fore dubium,
72 VI, 14| quidem fortiter dicere: 'pater iussi. hoc nomen omni lege
73 VI, 15| gentes plus iuris habeat pater. sit sane natura communis;
74 VI, 22| male audis. non morienti pater adsedi, non aegri caput
75 VII, 3 | adfectus, miserrimus interrogo pater: suadete, quid faciam. hunc,
76 VII, 3 | pauper, inimicus, occisi pater, et postulo, ut mihi credatur
77 VII, 5 | deposco! insaniat necesse est pater, cum solus hoc sciat. fallitur,
78 VII, 9 | mei perire vindictam, quia pater vidi. ~Ego vero, iudices,
79 VIII | Gemini, quibus erat mater et pater, aegrotare coeperunt. consulti
80 VIII | inspexit. sanato uno accusatur pater ab uxore malae tractationis. ~
81 VIII, 11| debet soli sibi permittere pater, quam qui videtur utique
82 VIII, 13| medici; relinque nobis, pater, innocentiam calamitatis.
83 VIII, 14| quemadmodum excusationem pater de consensu possit accipere
84 VIII, 14| feritatis excedit: filium pater propter hominem occidit,
85 VIII, 14| inpudentiam ferat? temptat pater, ut et huic rei credatis,
86 VIII, 15| 15] Quid ais, pater? ita tecum quisquam sic
87 VIII, 15| deinde sanabo.' memineris, pater, in hac condicione prius
88 VIII, 16| fratribus, quod de geminis, quod pater hoc facit non consentiente
89 VIII, 18| emoritur. Differ saltem, pater, hanc crudelitatem; quicquid
90 VIII, 18| libet, utrumne periturum pater an medicus elegerit. negavit
91 VIII, 18| explicare, si esset unici pater. sufficit ergo comparare,
92 VIII, 19| feritatis admissa est: filium pater propter eum occidit, quem
93 VIII, 20| ferrum. stat iuxta medicum pater apertis visceribus inhians;
94 VIII, 21| tanta diversitas? illum pater curavit, hunc mater. 'quantum,'
95 VIII, 22| medicus, quod reliquerat pater, hoc sinu misera collegi
96 IX | petitque, ut, si egeret pauper pater, alimenta ei praestaret.
97 IX, 4 | quidem offendi visus est pater; certe numquam reprehendit,
98 IX, 5 | non hoc praestaret filio pater?), nisi quod interim amicus
99 IX, 5 | proficiscentem non retinuit pater. immo, si quid in subsidia
100 IX, 7 | redistis in gratiam, et te pater meus misit?' ~
101 IX, 8 | vicarias dabo.' ~Ignosce, pater, quod nimia contentione
102 IX, 9 | licet nobis fortuna nostra, pater, pauperi solvendo non sumus. ~
103 IX, 11| crimen expectat. abdicas me, pater, tam cito? modo tibi ex
104 IX, 11| Quamquam causas abdicationis pater altius repetit et ultra
105 IX, 13| scires, quantopere gloriarer, pater, si cum amico meo ego redissem. ~
106 IX, 14| 14] non sentis, pater, hoc te mihi obicere, quod
107 IX, 14| validius amat, quid tandem vis, pater? respuam et iratas obiciam
108 IX, 15| excanduit. ecquid hoc inter nos, pater, convenit, ne, si longiores
109 IX, 15| filius, hic iam est amici pater. ~Nec ignoro, iudices, quam
110 IX, 16| me aestimare mea fortuna, pater, non habeo gladiatoris animum.
111 IX, 17| clementiam optabam. ignosce, pater, si penitus animo meo hic
112 IX, 17| nos tanto opere laudaret, pater, si hoc amico praestaremus?
113 IX, 18| Neque expectaveris hoc loco, pater, ut illa dicam: semper odiorum
114 IX, 20| 20] Audi, pater, alimenta ista, quae donata
115 IX, 20| festinat, etiam cui[us] pater lentus est! ~Terentium,
116 IX, 21| leve est. hoc si scisses, pater, affirmo, promitto: cuius
117 IX, 22| quod non praestitisset pater. en indubitabile saeculi
118 X, 3 | servaturus affectum etiam sepulti pater videretur. tanto magis effusa
119 X, 4 | desperantibus medicis crediderat pater. adhuc tamen spirare matri
120 X, 11| somnos ac placidam quietem. pater crudelis, pater immemor,
121 X, 11| quietem. pater crudelis, pater immemor, quid vis tibi amplius
122 X, 13| potest. quatenus impius pater et hoc tibi auferre conatur,
123 X, 14| 14] scelerate, nescis, pater, quam similem viventi filium
124 X, 16| terruit? crudelissime omnium pater, de filio tuo malam umbram
125 XI | supplicium filios pauperis. pater se offert. contradicit dives.
126 XI, 1 | ultioni meae contigit bonus pater! actum erat de solaciis
127 XI, 2 | excogitasset nisi inpatientissimus pater et hanc poenae meae suppliciorumque
128 XI, 5 | aetas et ante omnia optimus pater. deceperas me, fortuna,
129 XI, 7 | illa facinus est passa quam pater: coacta est liberos imperatoris
130 XI, 9 | perierunt etiam illi, quorum nec pater debebat occidi. ~Me miserum,
131 XII, 27| omnibus mortes expectantur: pater liberos esurit, et oppressa
132 XV, 2 | nemo questus est pro filio pater, nemo exhaustas facultates
133 XVI, 5 | enim, si me detinente matre pater a latere revocaret? et si
134 XVII | Filium ter abdicare voluit pater, victus. invenit quodam
135 XVII | se mori <velle>. iussit pater bibere. ille effudit medicamentum.
136 XVII, 1 | occidit, quod intervenerat pater. vidistis adhuc illa secreti
137 XVII, 3 | minaretur, quod me iam coeperat pater contentione, qua vobis irascebatur,
138 XVII, 4 | animus innocentiam suam, cum pater secretum, quod per inpatientiam
139 XVII, 5 | venenum filii, quod invenerat pater, non ille potius effudit;
140 XVII, 6 | attonitus, amens nuntiet saeculo pater: parricida saevus, parricida
141 XVII, 7 | suspicione defendit. non habet pater, unde parricidium de filio
142 XVII, 7 | posset occidere. me quidem, pater, et infelicis huius persuasionis
143 XVII, 7 | abdicare volui.' non potest, pater, efficere pertinacia querendi
144 XVII, 8 | scilicet superatus est gratia pater, et apud senes et apud parentes
145 XVII, 9 | oppressit. quid post ista novi, pater, obici potest? inter leges,
146 XVII, 9 | obieceris. Non enim sequitur, pater, ut me tuis criminibus accuses,
147 XVII, 10| parricidam. ~Praeterea, pater, quam infirmum me, quam
148 XVII, 12| potestate mortem, quem iam pater poterat occidere. ~'Non
149 XVII, 12| poteram quidem dicere: pater, vixi, dum spero fas esse,
150 XVII, 12| in suprema praecipitat me pater. ita non haec una vox complectitur
151 XVII, 13| incipiat non amare filium pater. hoc cum frontem confessionis
152 XVII, 13| vana solacia. hominis, quem pater odisse non desinit, unus
153 XVII, 13| iudicem, dies! ego, cum dico: pater me odit, illud exclamo:
154 XVII, 13| firmantque mentem; quod te pater oderit, cotidie novum est.
155 XVII, 14| rigore nituntur. non vincitur pater, non sum absolutus: cum
156 XVII, 14| abdicari debet, quem nocentem pater odit, mori, quem innocentem. ~
157 XVII, 15| veneno?' possis quidem, pater, hanc de omni supremorum
158 XVII, 15| adprehendo, te interrogo, pater: ita parricida sum ego,
159 XVII, 16| non bibisti?' breviter, pater, et secundum naturam condicionis
160 XVII, 16| consistere. nihil aeque, pater, impetu constat, quam mori
161 XVII, 17| solitudinemque captaveras. intervenit pater, actum est, perit ille susceptae
162 XVII, 17| terebatur. multa tamen mihi, pater, ante facienda sunt: volo
163 XVII, 18| tuum venenum. nescisti, pater, pertinaciam meam servare,
164 XVII, 18| in quam me contumaciam, pater, in quem tunc inpulisti
165 XVII, 19| tamquam parricida moriebar. pater, qui queritur, quod non
166 XVII, 20| venenum! sed quatenus aliquid, pater, expectationi tuae repromisi,
167 XVIII | incestum cum matre committeret, pater in secreta parte domus torsit
168 XVIII, 3 | matris inpatientiam rigidus pater, asper maritus, et sibi
169 XVIII, 4 | exclamat: 'filium amavi!' pater dicit: 'occidi.' nefas est
170 XVIII, 6 | trahat. incestum posse fieri pater hoc solo vult probare, quod
171 XVIII, 6 | populus loquendo fecerat, nisi pater credidisset. ~Pessimum,
172 XVIII, 8 | famae fuerit auctor, cuius pater agit causam. ~
173 XVIII, 9 | filius, ut de illo incestum pater sibi credat. 'speciosus
174 XVIII, 10| admittere, quod loqui non potest pater? ~'Speciosus fuit.' libet
175 XVIII, 10| formaverit, timeat oscula pater horreatque contactum? dii
176 XVIII, 10| clarius obiecisset filio pater, si usque ad verborum processisset
177 XVIII, 11| diligentiae furore commoveas? pater, qui de incesto filium torquet,
178 XVIII, 11| probationem facinus, de quo pater non potest alium torquere
179 XVIII, 12| invenis maritus, dominus, pater? i nunc et dic scisse rumorem! ~
180 XVIII, 12| nocens torqueatur. unicum pater ignibus verberibusque interrogas;
181 XVIII, 13| omnibus torquere debet filium pater, et qui vult absolvere et
182 XVIII, 13| quod ipse torsit filium pater? adeone non potuit libertis
183 XVIII, 13| carnifex potius adhiberi? pater in tormentis filii non aversos
184 XIX | in secreta domus parte pater torsit et occidit in tormentis.
185 XIX, 1 | domus, quod occidi filium pater; sed quoniam mulier inmodici
186 XIX, 3 | dignus, quem posset etiam pater occidere. quid facerem,
187 XIX, 3 | audeat facere facinus et pater. illo, fateor, dum me variae
188 XIX, 5 | labores, ne lucrifaciat pater, quod occidit filium suum?
189 XIX, 5 | inmanitas innocentia est.filium pater non demens, non insanus
190 XIX, 9 | quo potest torquere filium pater! nihil est infelicius homine,
191 XIX, 11| nullis custodibus vallaverat pater. quanto melius, mater, ipsum
192 XIX, 12| interrogare; filium, quem occidit pater, nec absolvere nec accusare
193 XIX, 13| torquentibus aliis agebam iudicem pater. ego tunc cuncta et passus
|