Decl., Caput

 1    II, 10|       quid veneno parricidae? quantulum fuit potius servare matrem! '
 2    IX, 2 |    offensam meam compulerint: quantulum est enim facultatibus divitis,
 3    IX, 10|     et cibos semper petendos. quantulum enim dari poterat, quod
 4    IX, 21|       me moriendo fecisti. et quantulum est, quod adhuc loquor de
 5   XII, 9 |   exhaustae ossibus medullae. quantulum enim corporis fames relinquebat!
 6   XII, 19|        duplum? patrocinio meo quantulum lucror?' at nos inepti ac
 7  XIII, 1 |  pauper magna perdiderim. sed quantulum est, quod abstulerit mihi
 8  XIII, 6 |        compositum, datum est. quantulum interest, quis biberit!
 9  XIII, 13|                           13] quantulum vero est, quod ex his manu
10  XVII, 13| exitus est, ut se oderit. ~Et quantulum habet de toto dolore nostro