Decl., Caput

 1    II, 14|               filium pater non advocat propinquos, non contrahit amicos, nullis
 2     V, 20|           exuit paulisper aeger, vidit propinquos, allocutus est amicos, mandavit,
 3    VI, 4 |             substituit vici curae suae propinquos: neque enim aliter usque
 4    VI, 22|              iacuisti. matrem, patrem, propinquos tantum cogitasti. numquid
 5  VIII, 4 |                sanitate discedere. non propinquos consuluit, non amicos, sed
 6  VIII, 11|                curatione non adhiberes propinquos, non interrogares amicos,
 7    IX, 9 |              in patria, in domo, inter propinquos securo consenescere aevo,
 8   XVI, 2 |          liberos, <parentes,> fratres, propinquos invicem tenet, amicitia
 9   XVI, 11|              inter amicos tenet, inter propinquos; habet omnia ministeria
10 XVIII, 12| publicationemque temperamentum: advoca propinquos, adhibe amicos, circumpone