Decl., Caput

 1     I, 1 | caecitatis. Quare igitur non petit, ut illum miserum putetis,
 2     I, 1 |      et innocens fuerit; non petit, ut adflictum allevetis,
 3  VIII, 2 |    vobis infelicissima mater petit, ne maximi sceleris ideo
 4     X, 1 |      veniret. ~Tantum misera petit, ne minus perdidisse videatur,
 5    XI    |    dives est victor a bello, petit ad supplicium filios pauperis.
 6    XI, 8 |    suam inimicus offert, non petit illud, nisi quisquis ipse
 7  XIII, 7 |    non absolutionem sceleris petit, sed licentiam. longius
 8    XV, 1 |      nostram, quod sanguinem petit! non expectes, ut statim
 9    XV, 10|    poscit semper necessitas, petit corporum cultus, poscit
10 XVIII, 1 |   hoc ab adfectibus publicis petit, ne vobis accusare videatur: