Decl., Caput

 1     I, 4 |    contingere solet, qui oculos manu sequuntur. Nulla ergo luminum
 2     I, 12|    admotus est, transit, aut in manu tarde reptantis arescit.
 3     I, 12|        unde tantum sanguinis in manu; tunc enim ex omni vulnere
 4     I, 13|   cogitas, quemadmodum suspensa manu sonantem blande cardinem
 5     I, 14|     videris amplecti, tu blanda manu praetemptare pectus, ubi
 6    VI, 24|         et conlatas miserantium manu glebas, aut, quod certe
 7    IX, 1 |        mortis inpedimenta avara manu dederim. puto, iam ignoscetis
 8     X, 11|         et adumbratos artificis manu vultus. sed illum perdidi,
 9   XII, 11|         et leviter, quod aiunt, manu offensa intellegi possit;
10  XIII, 13| quantulum vero est, quod ex his manu consitis floribus legant!