Decl., Caput

 1    II, 23|           iste sentiat debilitatis adversa: nos agedum, iuvenis, ducimus,
 2     V, 1 |     reliquerint inpatientiae genus adversa, quae de solaciis remediisque
 3     V, 1 |    necessitas, sola iuvenum meorum adversa suaserunt. ex duobus liberis
 4     V, 3 |       licet, iterum tamen et inter adversa persuasionem carioris invenio:
 5     V, 15|          in plenum adhuc sanguinem adversa ceciderunt, repugnantis
 6     V, 21|        socias peregrinationes, per adversa communia, per hoc, quod
 7  XIII, 11| conpensatio quamque non solum legi adversa sed paci? barbarorum mos
 8    XV, 10|   corrumperis. spem gaudia parant, adversa contentionem; ex utraque
 9   XVI, 1 |          diversis meorum conatibus adversa conveniunt, ut videar eligere.
10  XVII, 13|            ferre, merui. alia sunt adversa, quae de continuatione sui