Decl., Caput

1     I, 7 |         sed quando perveniam?" Putes nos iunctis habitare liminibus?
2    II, 11|   novercae, si te a nullo alio putes impetraturum. non ergo iuvenis
3     V, 11|       rixa; eum tantum fratrem putes amari magis, quem non ames. ~
4     V, 17|      quaeso, iuvenis, ne nobis putes tantum inesse feritatis,
5     V, 17| piratas languet, unum remedium putes, ut redimatur, sed non est,
6    VI, 8 |     non lacrimae, non questus. putes adpulsum ad litus aliquem
7    IX, 10|         cum abdicatione dignum putes et ultimo patriae potestatis
8   XVI, 6 |       quod vilitati tuae fieri putes, si credimus esse in rebus
9   XVI, 10| Miserere, mater, ne me solutum putes; amicum alligavi. hae sunt