Decl., Caput

1    II, 16|     possit esse suspectus, an a iuvene, cuius invidia periturus
2     V, 5 |   inmerito cuncta de fortissimo iuvene speravi, si fuisset ad omnes
3    IX, 1 |        steterat, amissis in uno iuvene omnibus bonis inimicae domus
4    XV, 14|         nobis iustam de ingrato iuvene vindictam. non inprecamur
5 XVIII, 5 |    profecerit. quid, si sit iam iuvene quoque filio severa, iam
6 XVIII, 9 |      amentia, sed furore. ut in iuvene suo mater possit concupiscere,
7   XIX    | interrogat illum mater, quid ex iuvene compererit; nolentem dicere
8   XIX, 8 |         vero non sum questus de iuvene nec tibi, nec captavi, ut
9   XIX, 13|        in filio contumaciam, in iuvene patientiam? patri torquenti