Decl., Caput

1     V, 5 |    esset in rebus humanis ulla clementia, merueram etiam de piratis,
2    VI, 9 |       populus, obsta, si cuius clementia tumulum fecerit, effode,
3    VI, 10| intrare humanitas possit, vera clementia occasione contenta est.
4    IX, 1 |     videtur quodammodo maligna clementia; quod enim beneficium est
5    IX, 19|    victoria. nostra potissimum clementia sustineatur, ne illius alii
6   XIV, 2 |      primum itaque, iudices, a clementia publica peto, ne, quod videtis
7  XVII, 1 |         hoc primum a notissima clementia vestra peto, ne miremini,
8  XVII, 9 |      est miserorum genus, quod clementia, quod succurrendi favore
9  XVII, 19|     aliquid, si nobis hodieque clementia vestra succurrerit, paravit,