Decl., Caput

1    II, 3 |            innocentis! mulier, cui spem invadendae hereditatis praestabat
2    VI, 19| promittitur; stulta cura est, quae spem non habet. ego redimi poteram,
3    IX, 21|      interpretes posset videri vel spem secutus aliquam venturi
4   XII, 4 |     vicerant, vanis tantum aristis spem fefellerunt, et inanis culmos
5   XII, 14|     adnumerare non possumus. citra spem convalescendi adflicti sumus,
6   XII, 16|         hostias, non habemus. quid spem publicam ad ancoras alligas?
7   XII, 23|         verbo ponitur. remove hanc spem eludendae mendacio civitatis.
8    XV, 10|            felicitate corrumperis. spem gaudia parant, adversa contentionem;