25-amato | amatu-cessa | cesse-consu | conta-desid | desie-elusu | emana-fallu | falsa-hausu | hebea-iniqu | inire-lapsu | laque-morab | moram-oppro | optab-pocul | poena-pugna | pulch-resti | restr-socia | socie-terre | terri-vestr | veta-~
Decl., Caput
502 XIV, 8 | immo cur non potius datur amaturo? quanto melius, quanto providentius!
503 VI, 3 | noster, cuius spes ipsas amavimus, quem apud omnia templa
504 VIII, 4 | magnaque miseros parentes ambage suspendens tutissimum putavit
505 IV, 15| responsum, nec per varias ambages indeprehensibilem sparsit
506 IV, 18| nullis mathematicus dixit ambagibus, nullis dissimulari artibus
507 XIII, 8 | quibus tamen domini <non> ambigua possessio est, et vaccae
508 VI, 12| cavillationem ista sermonis ambiguitas, ac videri potuerit omnem
509 VI, 11| contentio est, utrum verborum ambiguitate an voluntatis fide standum
510 XII, 25| venisses, excusares mare et ambiguos flatus, et tibi bonam causam
511 XIII, 16| nostra, quae nos scilicet ambitiosi nostri aestimatores proxima
512 X, 9 | enim vestes nec aurum nec ambitiosos quaerit ornatus; contenta
513 IX, 2 | quod quidam opinantur, ambitiosum patrem publicare voluisse
514 V, 19| corruptum me precibus putatis ambituque lacrimarum? hoc vicit aeger,
515 XVII, 16| avocat, quisquis adloquitur. ambiunt[ur] cuncta moriendi spatia pro
516 II, 16| silentii quies! <quid,> quod ambulantis caeci nec manus cessant?
517 II, 16| caecitas nisi offensa. ut ambulare, ut ingredi nocte possimus,
518 II, 9 | facies sentit incendium, cum ambusti defecere gressus, cum opponi
519 V, 12| singulos rursus tamquam unicos amemus: hunc primus nascendi locus,
520 XIV, 8 | hoc me adfectu propinqui amicique castigent. non ego alicuius
521 XVI, 1 | pectorum adfectus in solam amicitiam contulisse, et patior invidiam
522 XIV, 10| amare liberos, appetere amicitias, sperare convictus. quisquis
523 X, 12| acerbitatem, si possis videre quem amiseris. videre ergo tibi contingebat,
524 XII, 23| probas tempestatem, quid amisisti? frumentum certe totum venit
525 XIII, 17| subducta sunt, reparare amissa contendunt, et labor damno
526 I, 1 | poterat allegare vobis amissam cum oculis cogitationum
527 IX, 1 | contra divitem steterat, amissis in uno iuvene omnibus bonis
528 I, 16| inquit, "iuvenis, utaris amoena domus parte, ne sic quae
529 XVI, 6 | peregrina sollicitat; ut amoenos nescio cuius recessus orbis
530 XII, 18| iuvet diu navigare. nullus amoenus praetermittitur portus,
531 XV, 9 | vulneribus emisit. quantum amori in homine liceat, illi magis
532 X, 12| membra sunt; ego osculabor, amplectar, flebo supra. non est ratio
533 XVIII, 12| laudes, deinde dimittas, ut amplectaris perusta vitalia et laceri
534 II, 16| pertractare pectus, dum amplecteris. nobis iterum casus, rursus
535 XVIII, 9 | cotidie videt, miratur, amplectitur. quae tamdiu amavit, quando
536 XVIII, 9 | matri? amant debilitates, amplectuntur illum morborum suppliciorumque
537 I, 9 | eodem lectulo fueris, cum amplexa sis forsitan illum, qui
538 VI, 7 | tota supra corpus incubuit, amplexam putavi, etiam cum iniecit
539 XIII, 6 | in globum nexas et mutuo amplexas mors sola divisit. quis
540 II, 6 | senem, cuius oscula, cuius amplexum imponebat vulneribus oculorum,
541 V, 11| quod non est redemptus, ampliare alia iuvenis invidia: 'fratrem,'
542 XII, 25| cogitavimus, his casibus ampliavimus tempus. nos illum tibi diem
543 XV, 5 | tumulos, busta scrutari et amputatis cadaveribus ipsas in scelus
544 XIX, 15| et ille velut exustis amputatisque, per quae dolor exit in
545 XV, 14| perferes illud pronuntiationis anceps, illud humanae salutis incertum?
546 XVIII, 6 | detulit servus, nuntiavit ancilla, inprovisus adstiti, dum
547 XVIII, 7 | non servo, non creditur ancillae. quid internuntiis, quid
548 XVIII, 12| conscius inveniri? exquisisti ancillas, non apparuit ministra flagitii?
549 XII, 20| inter metus tempestatium et ancipites incerti maris casus, confiteor,
550 XII, 28| taedas intendite, illum anguibus petite et tam longae morae
551 XIII, 18| ipsi enim sibi invicem anguli haerent, et ita mutuo vinciuntur
552 VIII, 22| mortis explicitus in aliquo <angulo> sedis aeternae pudore requiescis,
553 XII, 11| discussos alicuius operis angulos nec recisas lucorum frondes
554 VIII, 6 | sexus dolorem his clusistis angustiis. ita maritum, quod occisus
555 XIII, 4 | prorumperent praedas, et, quamquam angusto festinaretur aditu, turba
556 XII, 16| septem diebus perdidisses. angustos humani spiritus terminos
557 XIII, 16| locus, et, ne coacta in angustum multitudo nova turba laboret,
558 V, 14| cum moribus loquor: ille anhelat, illius sunt lassa suspiria,
559 VIII, 8 | poenarum religiosius ille anheli pectoris pallor inspicitur;
560 VIII, 19| exclamatione ne lasses, anhelitu gemituque concutias, ne
561 XIII, 4 | permensae iter fatigatae anhelitum traherent, haec ad aestivum
562 X, 17| perfici corporis elementis animaeque dixerunt; corpus caducum,
563 VIII, 5 | spiritu trepidae matris animamus, dum labentes oculi ad nostras
564 IV, 14| desuper, quo pariter <omnia> animarentur, inmisit. inde est, quod
565 X, 19| modo servientium revocator animarum, nunc idem crudelis et inexorabilis
566 XIV, 10| molem perpetuae societatis animavit, fugatus, eiectus[que].
567 XV, 7 | iuvenis, et totis corporis animique viribus inple susceptae
568 XII, 27| comitatu, sidera oculis animisque cernere datum est, busta
569 VIII, 12| prima illa duorum corporum animorumque conpago seminibus oriatur?
570 V, 16| iacebat aeger, illud tot annorum, ex quo coepit pirata grassari,
571 XII, 13| renovatur. iam et in sequentem annum famem timeo. redite in domos
572 XIII, 10| quod reditus perdidi, quod annuos fructus, praesidia paupertatis
573 VI, 8 | sit, procedat inauditum antea monstrum, misera crudelis.
574 IX, 21| cuius pietatis es, nemo te antecessisset. illa, certum habeo, expectas,
575 IX, 5 | nisi quod interim amicus antecessit. illum non pericula maris,
576 XII, 20| apud negotiatores solet: in antecessus dedi. triplum, quadruplum,
577 IV, 4 | sed o virum gravitatis antiquae dignumque, cui se fatorum
578 IX, 22| visurus non erat. eant nunc antiquarum conditores fabularum poetae
579 IX, 14| cognovere saecula, si fides antiquissima et cum deorum coetu permixtis
580 XV, 10| sapientiae sequamur auctores, antiquissimum numen, et cui se naturae
581 XIX, 7 | magis illa seria miratur antiquitas, quam quod temporum vices,
582 IV, 3 | notissimum sacrae artis antistitem non spes, non avida vota,
583 VIII, 5 | vides, quid profecerint anxia vota pietatis, sollicitae
584 II, 15| noverca rem inter manus habet anxiam. trepidam. nihil est difficilius
585 IV, 3 | inquietavit amplexus, seu per anxias noctes dirosque somnos feralibus
586 XVII, 14| aetas, exacti sordibus dies, anxietate noctes. quid mihi contra
587 XIII, 12| quis umquam quod ferentem apem viderat, ubi deesset, invenit?
588 XVI, 4 | tyranni, nunc mihi portas aperiret, subsidio navigium pirata
589 VII, 3 | filii mei conscius ero? aperite pectus istud et totum de
590 XI, 8 | infinitam, iudices, sceleribus aperitis audaciam, si poenam licet
591 VIII, 20| stat iuxta medicum pater apertis visceribus inhians; stillantem
592 II, 2 | explicitum, iterum flammas aperuit, et undique coeuntis incendii
593 XIII, 5 | proximo lapsura vento; [apisci K cum volarent] suffugium
594 XIII, 3 | reclusas interim scrutari apium domos, ne per vacuas alvos
595 VI, 4 | desiderabas. ergo profectionem apparat, ut, quoniam reddere matri
596 IX, 6 | fremebant ubique omnia apparatu mortis: hic ferrum acuebat,
597 VIII, 10| inventos tardos funerum apparatus, unde, quod exequias planctibus,
598 XIII, 15| labor, ut tantum factum opus appareat. ~
599 IX, 5 | respectu sui, quem iam tum apparebat vitae non parcere, adiit,
600 X, 7 | cum diceret: 'iam statim apparebit, iam statim veniet. numquam
601 VI, 13| necessitatis, et cum semel apparuerit patere in eiusmodi causis
602 XII, 13| non a criminibus crimina appellares, nec ad alteram poenam transfugeres,
603 XII, 17| vela panduntur, propius appellitur et accedendo crescit. nostra
604 XVI, 11| quos carnifex, quos tortor ~appendebat . . . ~
605 XIV, 10| ducere uxorem, amare liberos, appetere amicitias, sperare convictus.
606 V, 15| non posse; gravari quos appetieris attactus; per totum cubile
607 XII, 23| potes ultra procedere; citra applica. effuge raptores, effuge
608 XII, 17| licuit aut quaerere; nemo applicabat. ergo incerti omnium rerum
609 XII, 20| post diem nostrae mortis applicarentur, non timuisti. nostris certe
610 V, 22| manus, quas eliso pectori apponam, sinus, in quos egeram exhaustarum
611 XII, 28| haec patitur, qui hominem apposuit epulandum. nobis imminet
612 VII, 1 | tamen, <ut> velim, vobis approbare, quid patiar, quod mihi
613 VI, 1 | subito ad litus orbitas appulsa est, quod miserum iuvenem
614 XVI, 3 | quoque . . . ~ad~ litoribus appulsi sumus. homines, quorum omnis
615 XIII, 3 | ad ortus solis hiberni, apricus omnibus ventis. modicus
616 XIX, 3 | tristis accessu, omnibus apta flagitiis, et in qua audeat
617 IX, 8 | corpori meo arma, et male aptatis insignibus destinatum par
618 XVII, 17| vulneribus animam; <si> stringere aptatos ad colla nexus, conarer
619 XVII, 17| nondum quidem potioni virus aptatum est, sed me ideo deprehendisti,
620 IV, 12| fortasse saeculo numen velut aptissimam facinori videtur elegisse
621 XII, 16| inter canentes collisarum aquarum spumas vela dinoscimus;
622 XII, 6 | posset, non reliquimus, qui ararent, boves. iam servis fugas
623 XII, 13| procumbunt. nullus inversis aratro glebis campus nitet, nullum
624 XII, 7 | inter duas civitates fatorum arbiter alienae conditor, tuae eversor,
625 XII, 8 | alienatio mentis, et tota sui arbitrii fames facta est. animus
626 XII, 12| autem qui male agit, ut arbitror, laedit. an existimas hanc
627 XIII, 8 | meo. puta me vel inanis arboris trunco vel cavis inventos
628 XIII, 4 | et consitas meis manibus arbusculas destinatus exul ~decreveram~.
629 XII, 5 | ministrassent, et carpere arbu[s]ta, concutere quercum, legere
630 XVI, 4 | invenio, cur horreat mater arcem, quid sibi velit quasi destinatas
631 XIII, 3 | longe fugare volucres et arcere parva <a>ditu animalia,
632 VI, 7 | poenarum ab omni litore arceret, quod unum poterant, secundis
633 IV, 20| furialibus miser facibus ardebam, et pectus istud non lorica,
634 IV, 16| modesta lenitate conspicuus. ardens nascentis horam sidus accendit:
635 XV, 11| formam suis in se luminibus ardentem, virgines patrum senectute
636 V, 17| flagrantes iaceant rogos, cur ardenti non divellantur amplexu?
637 XII, 26| rumpe ferreum pectus, et ardentia scelera viventisque intus
638 VI, 22| senis vicarius? inter tot ardentissima febrium desideria non habuisti
639 IV, 14| sparsi longius crines, quid ardentius solito iubar, quid excussa
640 II, 23| ubique tamen iuveni videbatur ardere mater. iam miser undique
641 IV, 14| quod sidus immodicos solis ardores, quod severas minetur hiemes,
642 IV, 6 | miscui preces; ignoscite ardori perire cupientis, quod pariter
643 VIII, 17| venis in novas vires corpus arescat. si parum prodest abstinentia,
644 I, 12| in manu tarde reptantis arescit. Hoc quid esse dicamus,
645 IX, 16| decet impensa quam vestis, argentum. ubi pecunia melius poni
646 XV, 4 | templorum, ita, veneficium si arguas, oportet ostendas putre
647 XII, 13| res publica, an ab eo, qui arguitur, laesa. in quibus si quid
648 XII, 5 | terra et rudes glebae et aridi fontes erant. nisi haec
649 XII, 10| latera durarent, aliquid ex aridis diu faucibus residuae vocis
650 XII, 26| destrictosque ramis cibos, quod aris altaria non inposuimus,
651 XII, 4 | solum vicerant, vanis tantum aristis spem fefellerunt, et inanis
652 XII, 23| adferre poterant. non vexata armamenta turbatosque funes aut scissos
653 XV, 5 | cadaveribus ipsas in scelus armare mortis, fieri non potest,
654 I, 9 | et per spatia tenebrarum armatam manum iactat? Ecce patris
655 XIII, 8 | possessio est, et vaccae et armenta et omne pecudum genus. ~
656 XIII, 13| stabula non capient, tibi omne armentis mugiet nemus, tu gregibus
657 IV, 17| praedicebar bello, monstrabar armis, agebat ante se ventura
658 VIII, 9 | patris, qui credidit, et de arrogantissimae persuasionis hominibus queri [
659 II, 2 | incendii redditus globis arserat iuvenis, si tardius perdidisset
660 II, 23| quaerentibus matrem manibus arserunt. rursus infelix totum tactu
661 X, 8 | ferro vero ac lapidibus artare et, ut solent bellicae robur
662 V, 3 | dimissurus elegi; iunxi fratrum artavique comitatum, et utroque patris
663 VIII, 6 | communium pignorum nexus artavit, quae malos maritos pariter
664 VIII, 11| 11] detur fortassis huic arti perspicere morbos, profutura
665 X, 11| expressos et adumbratos artificis manu vultus. sed illum perdidi,
666 V, 11| osculer, utrum stringam magis artiore complexu? non est hoc <caritatis>
667 XIV, 5 | sciat, quibus oscula, quibus artissimi rumpantur amplexus, quae
668 XII, 5 | urgente inopia cotidie malum artius premeret, et praesente fortuna
669 X, 2 | cuius invidiae totum facinus ascribitur. maritus sic filium inclusit,
670 VI, 17| peregrinatione variatis aspectus, non militaris vos, non
671 XVIII, 3 | inpatientiam rigidus pater, asper maritus, et sibi videbatur
672 XII, 15| omnis mors facilis! fames aspera vitalia haurit, praecordia
673 IV, 19| pater, imperas laborem, quam asperam exigis patientiam! horreo
674 X, 10| large indulge[t]: nihil aspere, nihil contra voluntatem!
675 IX, 22| aliquos per maria terrasque asperiorem fortunam amicorum tantum
676 XII, 20| illud quo certe nihil asperius accideret, rapi patere;
677 VI, 1 | Etiamsi, iudices, in hac asperrima condicione fragilitatis
678 XIX, 15| manibus meis filium vidi, aspexi ora pallentia, frigidos
679 XVI, 9 | in illa necessitate numen aspexit, quantum simus rixati circa
680 IX, 18| misero boni, ut inimicus sit? aspice solum, egentem, senem, omnibus
681 XVIII, 3 | amplexibus, et qui unicum aspiceret animo, quo quandoque posset
682 X, 1 | iuvenis et pulcher habitu, nec aspici tantum viderique contentus,
683 XV, 14| hominum deorumque clamabis? aspicies percussam imper<turbatus
684 II, 7 | inventa causa liberorum. aspicimus matrimoniorum singula momenta
685 V, 9 | cum esse coepit infelix: aspicis collapsum et ex omni calamitatium
686 VIII, 9 | medicis non credo sperantibus. aspicite maiorem partem generis humani
687 VI, 20| transferendum est. non assedi, non consolatus sum, non
688 VIII, 8 | pereuntis avido spectamus assensu, iuxta valetudines tamen
689 VI, 6 | annis iam maturam mortem asserebam; at ille contra: 'ego te
690 V, 6 | quemque, quod pro se timeret, asserere. nondum hoc caritas est,
691 V, 19| aeger, quod non rogabat. assidebam misero; demittebat oculos,
692 X, 14| tamquam umbra veniebat sed assidebat, sed amplexus dabat. ego
693 II, 10| laudatura civitas coit, cui assident omnes liberi, omnes parentes?
694 VI, 7 | tamen tua, fili, perago: assideo, sustento -- immo mehercules
695 VI, 7 | sustento -- immo mehercules tu assides, fili, tu sustines, propter
696 XIV, 12| paulatim proficitur ad mortem; assidue mecum rixatur adfectus,
697 XIII, 9 | cotidianum censum laboris assidui non detractare militiam?
698 V, 22| gemitus mei liberabunt, assiduis planctibus everberata vitalia.
699 XIV, 10| medicamentum quid aliud est quam assiduus animi labor, perpetua tristitia?
700 X, 15| custodiendus est iuvenis, assignandus est inferis et densioribus
701 IX, 16| inrationabilis casus sive assignata siderum cursu nascentibus
702 V, 23| operibus manus, tuum laboribus assigno sudorem. iungamus mutuae
703 V, 19| aspectum patris conatus assurgere illas squalentes sordibus
704 XII, 4 | reliquit praeter hominem. aut astricta citra conatum sata sub ipsis
705 IX, 9 | callide, veterani gladiatoris astu; omnes conatus contra se
706 IX, 11| primum ut reum, quia premere atrocitas criminum non potest, turba
707 XI, 8 | humana tormenta sola nominum atrocitate metitur; nulla poena est
708 XI, 8 | laetitiae! lucri facit mortis atrocitatem, quisquis laudatus occiditur. ~
709 V, 15| gravari quos appetieris attactus; per totum cubile corpus
710 II, 12| fidem, iudices, diligenter attendite criminis diversitatem: temptatam
711 XVII, 14| tamquam accusaturus occurrit. attendo, quid faciam, quid loquar,
712 XVI, 2 | aliquam servitutem caritatis attendunt. me si quis interroget,
713 XII, 14| ferae laceraverunt, non aves attigerunt, et tamen cadavera mortibus
714 IX, 4 | sorte non poteram; quid attinebat amico scribere, quem sciebam
715 IV, 6 | auctoritatem sacrae legis attingere, ut illam in advocationem [
716 X, 17| hoc quieti praestiti, ne attonitis agitata terroribus sollicitas
717 VII, 3 | prosiluit et stupentibus attonitisque miseris confodit illum fortiorem,
718 IX, 7 | fuit. ~His cogitationibus attonito et in mortem iam paene demerso
719 V, 14| alterum recipere, cum pretium attuleris duorum; discrimen illud <
720 IX, 5 | temptarunt, qui piae festinationi attulerunt moras? profectus esset tamen
721 XVII, 20| novi discriminis pondus attulimus. o mors semper imperata
722 IX, 8 | inquit, 'pecuniam pro te attulissem. quod unum pauperibus praesidium
723 XIII, 12| ergo? si quid tibi damni attulissent apes meae, non mihi auferretur
724 IX, 9 | tamen sub illo praesertim auctoramento habuisset missionem, sed
725 XV, 10| si sapientiae sequamur auctores, antiquissimum numen, et
726 IX, 18| mendicus et calamitatis auctori crimin<os>us causas vulgo
727 XV, 8 | gratiam sui vocabulo perdit auctoris. miraremur hominem, qui
728 IV, 6 | quod in] utriusque iuris auctoritati est, quod in mea morte tribuatis:
729 XIII, 8 | occupantium sicut venatio et aucupatio. nam, ut cetera animalia
730 X, 6 | et tantum videndus, sed audacius et propius et ad matris
731 XVIII, 17| callidissime parricidarum, ut non audeam cadaver amplecti. ego vero
732 VI, 9 | pertracta; si quidem istis audeas, etiam dentibus lacera.
733 XIX, 3 | apta flagitiis, et in qua audeat facere facinus et pater.
734 XIX, 3 | parcebat. interrogare non audebam, dissimulare non poteram.
735 VI, 18| metuendum, quantum pati captus, audere pirata potuisset. nihil
736 VIII, 15| si separare expositurus auderes, si contentus esses educaturus
737 VIII, 15| ita tecum quisquam sic audet agere de duobus filiis tamquam
738 XIII, 6 | notius ad nihilum recidit. ~Audete nunc lacessere divitem,
739 XIX, 1 | quo cuncta tantum patiar, audiam, feram. utrumque de filio
740 V, 21| admiratione dectractum; audias tamen necesse est in hac
741 XVIII, 6 | rumor fuit.' hoc ergo sic audiemus, tamquam si diceres: 'conscius
742 XII, 24| frumento obstipuimus, ut haec audienda sint? ultimum omnis memoriae
743 XV, 5 | infamiam, <in> veneficium male audiendo vertetur sanitas, statimque
744 XII, 26| solacia hinc petant, hinc audient occisos sine sanguine, sepultos
745 X, 8 | sepulcra perfudit, quo gemitu audientem forsitan et exire cupientem
746 XIX, 4 | liberis ac parentibus, possum audientibus diis hominibusque clamare:
747 II, 4 | senex dixit iuveni quicquid audierat. numquam, iudices, tam simplicis
748 XIX, 11| colluctatione veniens, quid audierim, nondum scio; totus adhuc
749 XVIII, 14| tibi sufficere credis, quod audieris, nuntiare, proferre: incestum
750 V, 2 | crudelis, nemo tam saevus audiet, ut me non pascat, hunc
751 IV, 15| facile crederet, libenter audiret? 'fortiter,' inquit, 'faciet
752 XV, 14| vidisse pallentem, satis est audisse gemitus. memineris hanc
753 V, 4 | properaverim. quis non putet audita condicione vincula me statim
754 XV, 4 | leges ac iura miseros; hic audiuntur seriae calamitates. non
755 XIII, 12| hoc damnum est? 'flores aufere<bant>.' ita plane. alioquin tu
756 X, 11| adulti vel novissimam iuvenis auferres, inicerem tamen misera tamquam
757 XIII, 12| attulissent apes meae, non mihi auferretur [r]actio, sed forsan aliqua
758 XII, 22| ut cogi posses, tu, ut auferri frumentum posset, effecisti.
759 XIII, 8 | iure possidetur, iniuria aufertur, ut volucres ~mutae et alia,
760 XVIII, 9 | deformitas, pulchritudo non auget; amare liberos unus adfectus
761 XII, 22| navigator es et cuius votis aurae non respondeant.
762 IX, 17| humana consistant. non me aurata laquearia nec radiantes
763 XIII, 5 | operis excitatae, ut primum aurora lucem vocavit, in adsueta
764 X, 9 | pertulerit? non enim vestes nec aurum nec ambitiosos quaerit ornatus;
765 IX, 18| ulteriores inimicitiae fuissent, ausim dicere, si propter illum
766 I, 13| nuptiarum tuarum expelleretur auspiciis, extorrem et inopem summoveret
767 XVII, 19| iudices meos redire non ausum. bene quod sic effudi, tamquam
768 VII, 11| orbitatem meam in tale scelus <a>usumque convert<i> et si<c> paterni
769 IV, 9 | sciebat illos non [aliter] ausuros proferre causas, quos sceleris
770 VI, 14| discessi.' solutus erit omni auxiliandi necessitate, quando vestra
771 VI, 14| haec enim eo spectant, ut auxilio liberorum tuti sint parentes.
772 V, 6 | succurrere et per mutuas auxiliorum vices in altero quemque,
773 IX, 1 | tantum mortis inpedimenta avara manu dederim. puto, iam
774 IX, 10| opibus domum exhaurit? si tam avarus es, computa; adhuc de alieno
775 XIV, 11| nunc me omnes fugiunt, aversantur, oderunt. tum frequenter
776 II, 23| accommodamus oculos. quid aversaris, infelix, quid repugnas?
777 XVIII, 13| pater in tormentis filii non aversos tenuit oculos; ipse vestes
778 XII, 19| duplae pecuniae strepitus avertat? nescis, quam multa vendideris. '
779 XIX, 6 | claudere oculos, vultus avertere, tacere, mirari et incredibilis
780 XIII, 5 | non damnatis sedibus suis avias fuga petiere silvas. apes
781 IV, 3 | antistitem non spes, non avida vota, sed suspiria, metus
782 XIII, 3 | periculi saltem singulis esset, avidas longe fugare volucres et
783 V, 1 | superstitis expectatione suspensus avidissimam moriendi cupiditatem contentiosa
784 XV, 2 | exhaustas facultates in avidissimos sinus paenitentiae dolore
785 XVIII, 6 | mentium malum est, quod semper avidius nefanda finguntur, nec umquam
786 VIII, 8 | inter supplicia pereuntis avido spectamus assensu, iuxta
787 VI, 5 | pretium, e ferali navicula avidus exiluit vicarias oblaturus
788 IX, 10| concutit? hoc fundatam paternis avitisque opibus domum exhaurit? si
789 XIII, 4 | inpotentiae. volui relinquere avitos lares et conscios natalium
790 VI, 3 | iacet: cadaver ab incursu avium ferarumque tantum miserantium
791 XV, 6 | liberos meos, ut a sacris avocarer adfectibus, ut pignora sancta
792 X, 18| factum est aliquid, nisi quo avocareris.' hoc ipso incipit mater
793 XVII, 4 | omnibus, quae videbantur avocatura, secessi. nam nec placuerat
794 VIII, 13| statim ortu rotato se rursus axe consequitur. hoc tu parum
795 X, 17| et quo sacri torquentur axes, inde venire, unde rerum
796 IX, 4 | naufragis invideo: captus barbaris manibus nec tam nexu catenarum
797 X, 2 | filio venire cupienti: 'nunc barbaro carmine gravem terram totis
798 VI, 24| ferte quo libet, licet ad barbaros, licet ad hostes, licet
799 X, 15| qui simul ore squalido barbarum murmur intonuit, pallere
800 XVI, 10| alligatos aliqui satellites, si barbarus aliqui? fruereris osculis,
801 X, 8 | lapidibus artare et, ut solent bellicae robur accipere portae, ipsam
802 IX, 9 | contigisse castris, non bellicis certaminibus, ubi vera virtus
803 XII, 8 | feras etiam et ingentes beluas subigit. terram morientes
804 XIII, 11| societate summotos proxime beluis natura efferavit. nos ideo
805 IV, 6 | aequitates; tanta remunerandum benignitate quod fortiter fecit aliquis,
806 IX, 16| mortalium casus quasi portum benignitatis aperire, concupivi quandam
807 IX, 13| nullum profecto meliorem benivolentia tribuit affectum. quid enim
808 XVII, 18| invade poculum, ne hauriam; bibam. exclama: 'temerari, quid
809 XVII, 18| iuberi mihi videbar, ut biberem tuum venenum. nescisti,
810 XIII, 5 | possent, nec sibi sed operi biberent.
811 II, 6 | potius decipere maluit, ut biberes venenum! ~
812 XVII, 1 | parricidium vocat, quod non biberim, permissurus fuit, si bibere
813 XVII, 17| sic, ut possit negare, si bibero. 'bibe.' ego quidem volo,
814 II, 13| venenum non dices, hauriet, bibet. nullo magis, iudices, argumento
815 XIII, 5 | adfectum meum: libenter bibissem, si invenissem, venenum. ~
816 XII, 23| nescimus singulis commeatibus bina itinera confecta, nescimus
817 IX, 19| trepidat oratio, et velut inter binos deprehensa scopulos, cum
818 | bis
819 I, 13| quemadmodum suspensa manu sonantem blande cardinem flectas. Iaces
820 XVII, 13| mihi exhortationes, frustra blandientur vana solacia. hominis, quem
821 V, 15| cibos, haustus et omnia blandimenta vitae fames fastidit et
822 V, 12| alium laetior vultus et blandior osculis amplexibusque facies;
823 XIX, 2 | adhuc rudis unici nobis blandiretur infantia, duravitque domus
824 XV, 9 | lacrimis rogas, pallore blandiris, et, quod ad pessimum spectat
825 XV, 9 | nexibusque tenuissent. quid? blandis adfatibus inpotentissimum
826 X, 5 | sed ipsum filium, qualis blandissimus erat, et, si dimittatur,
827 IV, 8 | gratulationes, silete, blanditiae; quotiens iam putatis noluisse
828 II, 11| loqui cum patre, omnium blanditiarum primum esse sermonem? novercam
829 XVIII, 12| fatentis deprehendisti nefanda blanditias? nihil invenis maritus,
830 II, 7 | merita et affectus osculis blanditiisque quaesitos quod natalium
831 VI, 5 | et, ut cupiditas fecerat blandum, obsecravit omnibus precibus,
832 VI, 3 | ille amabilis infans, ille blandus puer, ille iuvenis etiam
833 IX, 22| iudices, hoc audistis? bonitate sua gladiator factus est! ~
834 IX, 16| laus emitur, ubi faenus bonitatis extenditur?
835 II, 3 | facinus est, iudices, quod bonos privignos novercae facilius
836 XIII, 8 | cur iniusto cotidie iugo boum colla deterimus, cur in
837 XII, 6 | reliquimus, qui ararent, boves. iam servis fugas imperavimus,
838 V, 18| quo mihi pirata vendebat brevia oscula, paucos dies. si
839 I, 9 | vultus et pectus obiectum, brevissimam periturae animae viam quaeret?
840 XIX, 15| pectoris parte suspiriis brevissime collecti spiritus, ille,
841 VII, 8 | quam quod oculis scias, et brevissimum confessionis est genus destituisse
842 IV, 14| signatur et in totam aevi sui brevitatem conpositum firmatumque sic
843 VIII, 13| geminos quemadmodum vultis brevius probem, quam quod nec uterque
844 XIII, 5 | venenum. ~Hoc mihi damnum non brumae glacialis penetrabilis <
845 IV, 9 | aestimari. ~Possum igitur, P. C., publica quadam voce generis
846 IV, 23| fugientis animae dolor, quo cadat extractus mucro visceribus,
847 VIII, 18| ex filio facis, facies ex cadavere. si potest deprehendi languor,
848 XIII, 5 | non flosculos perdidi, nec caduca folia proximo lapsura vento; [
849 VI, 19| si remansisset, et matrem caecam haberet et patrem captivum.
850 I, 15| nostri." Secretum, quod caecitati praestatur, ideo praestatur,
851 II, 9 | Facinus est, iudices, si caecos habere non credimus nisi
852 X, 3 | querebatur, nunc superstitem caedebat uterum! notabat haec ille
853 XII, 15| annonae, rarum frumentum, caedes ac direptio pecorum fuerint
854 IV, 17| bello, quam quod non parco caedibus, cruore non satior, exultans
855 XII, 28| aliquo ad inferos conde. caelestes auras contaminato spiritu
856 VIII, 11| rariora de terrenis seminibus caelestibusque coierunt, ita vel duramur
857 XII, 16| illa, quae poteram: 'puta caerulus imber in naves ruit, classis
858 VI, 18| sonum flagellorum gemitumque caesorum quamvis impexis obrutae
859 VI, 10| ultra hostium adfectum, qui caesos acie saepe tumularunt, ultra
860 V, 17| quod hoc patrocinium de tam calamitosa pietate concipiam, ut dicam:
861 VI, 13| quidem modo non adiutores calamitosis parentibus filios damus,
862 IX, 18| age, si perisset, cadaver calcasses? ferae mehercules generosiores
863 IX, 1 | senem universa gratiae mole calcemus, confitendum est tamen:
864 XIII, 3 | trepidantibus inter radiantes calculos aquis utrimque ripa virente
865 XII, 2 | exsangues ac pallidos ad calculum vocat, quasi ego non confitear
866 I, 9 | Te vero, si nihil aliud, calens ille denique cruor suscitasset.
867 X, 17| terrenum, ut sicca humidis, calida frigidis, resolutis adstricta
868 XVII, 18| contentione mentes ad inexpectata caligant. non querelas post hoc invenio,
869 V, 16| naturalem <modum> profundae caliginis nocte[m] mersus piraticis
870 XVIII, 10| maxime taces, si non est callida, non maligna simulatio,
871 XVIII, 2 | inpatientiae, quae contra callidissimam dissimulationem libertate
872 II, 19| est, quod facilius humana calliditas possit imitari. sic quidam
873 XIV, 3 | amari! quibus artibus, qua calliditate miseram simplicitatem meam
874 I, 14| noctibus curae. Nolo tamquam callido glorieris ingenio: non decepisti
875 IV, 13| unde cotidie superpositi caloris alimenta traherentur, terrenum
876 VI, 14| succurret, ut hac saltem se calumnia defendat: 'non reliqui,
877 IV, 19| suspectum habere animum suum, calumniari manus, incausare visus et
878 XI, 7 | breviter respondere legem, quae calumniatorem idem pati iubet, eius poenam
879 XI, 6 | Adicite huic execrationi, quod calumniatus est in bello, quod de proditione,
880 XII, 13| nullus inversis aratro glebis campus nitet, nullum solum opere
881 II, 23| primum ignium+ perire lumina candentia: non protexerunt flagrantem
882 VI, 14| est; tribunos deducimus, candidatos ferimus; ius nobis vitae
883 XIII, 13| non, si quis ceris novis candidior incidit favus, tuis reservatus
884 VI, 21| revocemus praeterita, et ad canendas unius laudes universorum
885 XII, 16| fluctus latet, nec inter canentes collisarum aquarum spumas
886 X, 8 | necessitatibus magicis et cantato perisse ferro, quam tum
887 XIII, 3 | gravescente suscepi. nec me tanta capiebat voluptas, quod fluentia
888 XIII, 13| quamvis diffusa stabula non capient, tibi omne armentis mugiet
889 XI, 7 | sive quod minus publicos capimus affectus, sive neglegentior
890 XII, 11| dum commissum nefas devoto capite expiamus et quasi lustrata
891 V, 9 | mendicum. riget squalidi capitis concreta canities, vigor
892 XIII, 17| pastus vaga, incertum quieti capiunt cubile noctis arbitrio semper
893 IV, 13| cohaerentia perpetua semelque capta sede conlucent, alia toto
894 XVIII, 7 | et maximi sceleris ardor captabit adfectare gravitatem.
895 IV, 19| patriae fragor et vociferatio captae civitatis exciverit. me
896 XII, 17| iam nemo dives est. auras captamus et rore vescimur, et iam
897 XIX, 13| male audires. adeone hoc captanti non erat satis rem totam
898 XVII, 4 | posset inveniri, quo non me captantis aliquid deprehendere cura
899 X, 16| errantesque magica sanitate captantur. laqueone vitam damnatus
900 XV, 7 | dimisit, explicuit illa, quae captare dicitur, ut ametur, quae
901 VIII, 7 | modum feritatis excedit, captatis in magna calamitate laudari.
902 XVII, 17| secretum solitudinemque captaveras. intervenit pater, actum
903 II, 5 | suo deliberaturus interim captaverit, ut videretur mulieris cupiditati
904 XVIII, 16| fallit nos, nefande, quid captes: hoc, quod supra silentium
905 VI, 12| sanctissimis auribus verborum captionem ex utraque parte praecidite,
906 XII, 24| videlicet exspectasti, et, ne captiosum esset officio tuo maturius
907 VI, 21| facturum retinebas.> obtulit se captivitati; quia sciebat grave esse
908 VI, 18| sepeliret. quam vestem relictam captivo putas, nisi quae praeda
909 IX, 10| non lenonum parasitorumque cara adulatio in crimen venit;
910 X, 17| occurrere suis imagines caras, aliquando et oracula fieri
911 VIII, 8 | innocentiae favore miseremur. in carceribus et in illa profunda nocte
912 XII, 20| potest hic commeatus tam care emi quam expectari. ~'Sed
913 XII, 26| faciunt, et quamvis sensu careant muta animalia, pleraque
914 VI, 4 | lateribus meis consciam malorum carinam et obrutam perennibus tenebris
915 II, 10| accessisse? post caecitatem carior est pater, cum in locum
916 XIX, 6 | exustisque illis sanctioribus carioribusque visceribus super exanimis
917 V, 3 | inter adversa persuasionem carioris invenio: in captivitate
918 IX, 23| rerum naturae es, amice carissime. non excidere mihi tua mandata;
919 XIX, 7 | tacenda minime velis scire carissimos, quaedam non possis verberibus,
920 II, 7 | crediderim quam corporum caritates, et, licet matrimoniis paulatim
921 XVII, 13| decurrunt, et redituris caritatibus obstat quicquid obstiterat
922 X, 15| decursus, cum potentiore carminis veneno victi rumpuntur in
923 XII, 9 | effusa praecordia et lividae carnes et expressum dentibus tabum
924 XI, 10| erit ultio manibus contenta carnificis. parvulos meos occidit quicquid
925 XII, 5 | silvae ministrassent, et carpere arbu[s]ta, concutere quercum,
926 XIII, 13| ministrant. non omnibus floribus carpunt utilia operi suo, sed in
927 VIII, 22| mortis inrumpere nec supra carrissima membra prostratae meis vulnera
928 XII, 21| habere gratuitum, duplo carum est. ~Sed mihi credite:
929 XIII, 2 | thymi, et non late pauperi casae circumiecta possessio. verum
930 XIII, 4 | parietes et ipsam nutriculam casam iamque pauperem focum et
931 I, 6 | Quis contumelias servorum castigabit severius? Quis calamitatem
932 XIII, 17| linant! quae severitas in castiganda inertia! multa dictu visuque
933 V, 19| rigorem ultionis, frontem castigantis iniungis! impatientissima
934 IX, 2 | neque haec ultimo fulmine castigari meruit in differendis precibus
935 XIX, 9 | traxerat ex frequentibus castigationibus taedium patris, et in execrationem
936 XIV, 9 | fac, ut me potius ipse castigem, ut erubescam, ut aliquando
937 XIV, 8 | adfectu propinqui amicique castigent. non ego alicuius matrimonii
938 XIII, 16| inimica virtutium voluptas castis sine labe corporibus: solae
939 XV, 2 | unde severi matrimonii castitati sufficeret, laboravit necessitatium
940 XVIII, 5 | sit et mater, si in fidem castitatis uxoria fecunditate profecerit.
941 IV, 13| cre<di>dit esse dicturum. ~Casune tibi, pater, haec diversitas
942 IV, 13| patrem velut telum aliquod casurumque pondus librat, inpingit.
943 IV, 21| feci. ~Quod si ulla ratione casuve effici potest, ut praedicta
944 V, 20| tuus ille inter vincula catenasque deficiens respiravit aliquid
945 VI, 6 | nefas!) in aeternum me iam catenatis manibus amplexus, postquam
946 XIV, 9 | remedia, quae fugatis morbis causisque languoris postea non sentiuntur,
947 VIII, 15| desperationis involvit, et homo cautissimae vanitatis captat illam novissimam
948 VIII, 19| exanimeris metu, dolore deficias. cave viscera exclamatione ne
949 IV, 18| defluxit. potest, puto, caveri parricidium, quod et praedicitur
950 VI, 12| pergitis, adferet quandam cavillationem ista sermonis ambiguitas,
951 XII, 12| exciderit, ut has ferant cavillationes non diluentis crimen, sed
952 XIII, 8 | inanis arboris trunco vel cavis inventos petris domum favos
953 XII, 8 | praeter nos fecit? pecora cecidimus, campos evolsimus, silvas
954 IV, 22| in ipso prosperi Martis cecidisse conplexu confectumque magnis
955 VIII, 7 | matri minus liceat. ~Sane cedat vobis circa regendas communium
956 X, 6 | ingrate, dimidia nocte cedebam. iam miser et ille pollicebatur.
957 XII, 10| vellemus, nemo [audebat] cedebat. ~Nihil est tamen, quod
958 IX, 3 | pauper sine dubio pudore cedendi, ne damnasse causam suam
959 IX, 3 | irascendo pertinax erat, ille in cedendo contumax. quamquam, nisi
960 XVII, 3 | quomodo parcere solet ira cedenti. non habet alium quam mortis
961 I, 15| pater, "ego tibi potius cederem domo tota. Nunc miser illam
962 XVII, 6 | non fugio iudicem, non cedo criminibus. iam non miror,
963 XVIII, 14| tibi. deinde vis videri celare facinus, et in parricidio
964 IX, 2 | filio velit? . . . quod ipse celatus sit, quod non suae misericordiae
965 IX, 17| amico praestaremus? haec est celebranda virtus, haec animi suspicienda
966 XI, 9 | ferretis, circa quos se celebraret vestra laetitia. facinus
967 X, 8 | vatibus palus multumque celebrati curvato igne torrentes.
968 XIII, 6 | dicendum est: omnes perdidi. celebre illud alvearium et domino
969 VI, 9 | fluctum repelle, aut, si parum celebri loco videtur abiectum, inice
970 XII, 18| praetermittitur portus, nulla celebris civitas invisitata transitur.
971 IX, 21| turpiore custodia et sordido cellarum situ, iamque in eam veneram
972 IX, 22| an ille animus rediret in cellulam, ferret saginam, magistrum,
973 XIV, 7 | tibi cuiusquam adfectus censoria gravitate pensitabis, tu
974 XIII, 9 | opus exire et ad cotidianum censum laboris assidui non detractare
975 IX, 12| aestas, evicerunt officia, cepit fides. amantem odisse non
976 XIII, 18| quaesisse credas; rudis cera componitur, accedit usibus
977 XIII, 5 | inchoata tantum opera et rudes cerae. vos, iudices, aestimate,
978 XIII, 19| colimus, primitiae frugum Cereri referuntur, inventrix oleae
979 XII, 27| sidera oculis animisque cernere datum est, busta nos fecimus:
980 XII, 9 | pugna est. heres cadaver cernit. novum et incredibile, nisi
981 X, 1 | egerunt, id fere acerbissimum certamen conflictationis oriatur,
982 IV, 5 | acies; densissima quaeque certamina solus invasi, resistere
983 XVI, 2 | fama committeret, et tali certamine coimus, ut, si quid accidisset,
984 IX, 9 | contigisse castris, non bellicis certaminibus, ubi vera virtus nulla pugnandi
985 IX, 14| inserit se et beneficiis certat. noras adulescentem omnia
986 I, 13| Nunc inspicere volo, quanto certioribus argumentis noverca teneatur.
987 IV, 13| sparsa caelo vagos cursus certis emetiuntur erroribus, ista
988 IV, 15| 15] accipite primam certissimae scientiae probationem: homo,
989 IV, 14| invenio, quid esse possit certius verae artis ingenium quam
990 I, 6 | promiserit. Innocentia per gradus certos ab homine discedit, et,
991 VI, 8 | consentiunt. miserum me, certus luctus est: filium agnosco;
992 X, 3 | osculis, ab huius feminae cervice pendebat. et, quia longum
993 I, 10| carnifici, quamvis conponat ipse cervicem, et spectata manus homicidium
994 XVIII, 10| conserere manus, pendere cervicibus, non o<s>culis, non conloquiis,
995 VI, 15| rerum sensibus pars una cessabat, et tenebras, etiam salvis
996 II, 16| ambulantis caeci nec manus cessant? praemittuntur, explorant,
997 XII | frumenti modum comparavit. illo cessante corporibus suorum pasti
998 V, 10| praeteritis auferunt reliqua cessantia. non redemi? non tamen ideo
999 V, 12| cum, quicquid in ali<qu>o cessare creditur, in altero restituit
1000 XVIII, 17| ego mihi videor defuisse, cessasse, multum de laetitia, multum
1001 VI, 16| cogitationem in se rapit, feliciter cessat, superest, ut cruciet nimium
|