25-amato | amatu-cessa | cesse-consu | conta-desid | desie-elusu | emana-fallu | falsa-hausu | hebea-iniqu | inire-lapsu | laque-morab | moram-oppro | optab-pocul | poena-pugna | pulch-resti | restr-socia | socie-terre | terri-vestr | veta-~
Decl., Caput
1002 I, 9 | manus subito destituit, cessere fores sine strepitu; quid
1003 V, 15| tamen, languor, cui merito cesserint cunctae calamitates, in
1004 VI, 23| supersum, ut, si felicissime cesserit, rogum meum videam et edacis
1005 V, 2 | mereri, qui pretio paulo ante cessisset. dii immortales, quam laudem,
1006 XII, 15| 15] atqui ceterae rei publicae partes, quae
1007 XIII, 9 | sermonis humani sunt in ceterorum animalium forma. tamen quam
1008 IX, 20| Terentium, quem inter ceteros captivos secundo Punico
1009 VI, 20| vos putasset colludere. ceterum me poterat non redimere,
1010 XII, 22| inhospitales Syrtis aut voracem Charybdim praetervehens tota in fugam
1011 IX, 10| adulatio in crimen venit; cibaria senis, nempe unius, aetate
1012 IX, 15| naturae cognatio est, hominem cibo forte iuvissem, poena dignum
1013 VI, 18| non erat? quales epulas cibosque praebent, qui ipsi rapto
1014 IV, 11| meminisse quod fueris, referre cicatricum tuarum redundationes et
1015 VI, 9 | loquamur; quod postulavit Cicero etiam ab illo crudelissimo
1016 X, 2 | quod nec flammis uritur nec cineribus extinguitur nec urnis sepulcrisque
1017 V, 14| memoriae, revereamur suprema cineris; paeniteret me fortasse,
1018 X, 12| conditus, veteri<s> corporis cinis et favilla, tamen corpus
1019 XI, 10| revertuntur! non me laetae cinxere legiones, non effusi obviam
1020 XIX, 4 | morte servassem, si subitum cinxisset incendium, extulissem relicta
1021 X, 14| viventi filium cluseris. circuibant totum corpus oculi, non
1022 XII, 18| cogitationibus sumus; tu sinus maris circuis, et per omnis curvatorum
1023 IX, 3 | stare visus in suscepto circuitu tamen quodam molliores temptavit
1024 IX, 12| necessarii quoque victus inopem circum [ad] alienas mitteret domos?
1025 I, 7 | timoris sui partem sollicitum circumagere vultum. o quam parum est
1026 XIX, 3 | per totius domus spatia circumagunt, quantum intellegere licuit,
1027 XVII, 6 | auctoritatem de novo dolore circumdaret, inusitata commentus est,
1028 XVIII, 1 | tantaque monstrorum novitate circumdatam eo perduxit, ut sibi videatur
1029 XII, 14| cadavera feris obiciet. circumdati sunt quidam flammis, ipsa
1030 IV, 4 | necessitas!), arma ipse circumdedit et suis ad pugnam manibus
1031 II, 10| rerum diversitas perit? circumdes licet hanc debilitatem fulgore,
1032 IV, 5 | gratulationes, abite, laudantes; non circumeo templa, non reddo vota numinibus:
1033 VIII, 14| quam illi, qui nunc plures circumeunt fortassis aegros, quos detrahit,
1034 IX, 8 | cognitionem talis exempli orbis circumfluat. tacete, priora saecula,
1035 V, 16| artibus specus, quem tota circumfusi vastitas maris et undique
1036 XIII, 3 | tueri, sed ex omni parte circumiectus divitis ager vix tenuem
1037 I, 9 | ipsum cubiculi parietem circumit, an se committit in medium
1038 XVIII, 12| propinquos, adhibe amicos, circumpone iuveni serios senes, intersint
1039 XI, 5 | nostra commendat. sic quoque circumscribimur, nisi totidem sunt, nisi
1040 XII, 19| decepisti vicinam civitatem, circumscripsisti; itaque queritur? 'duplo
1041 II, 23| nocte discurrisse, hic ille circumspectus, hic ille felix parricida.
1042 XI, 8 | pallorem, audire gemitus, volo circumspiciat, volo queratur. fidem vestram,
1043 IV, 5 | deducentis exercitus vocem, quod circumstantis populi murmur excepi! 'magnum
1044 IX, 8 | iudicium nostrum corona circumstet, sed, si patitur natura
1045 XIII, 4 | totoque fortunae suae strepitu circumstetisset, 'quid? tu,' inquit, 'non
1046 IV, 5 | ubique ferrum vitalia parata circumtuli; vacua circa me tela ceciderunt.
1047 XII, 7 | publicum stertis et omnes maris circumvectus oras litora portusque cognoscis,
1048 VI, 3 | plus filio relinquerem, circumvenit saevius ipso mari latrocinium.
1049 VIII, 16| profundosque morbos aut citatior clausi sanguinis cursus
1050 II, 20| limine est, sicut solet ultro citroque commeare. iuvenis, si inter
1051 IX, 16| publica, quae propter me unum civem perdideras. haec me magis
1052 IX, 16| concupivi quandam humanitatis civicam gloriam: periturum hominem,
1053 VI, 17| teneor venale mancipium, et civis Romanus merces fio, et libertatem
1054 XII, 4 | habuerit. sic fit: ubi vicinis civitatibus vendimus, et, undecumque
1055 XII, 18| vecturam facit et vicinarum civitatum copias reconducit. paene
1056 VI, 4 | redimant an lugeant? cognita clade rarissimi uxor exempli et
1057 VI, 2 | funditus eversa fulmen hoc clademque non sentit. comparet dolorem:
1058 XII, 26| innocentia. omnes quascumque clades fama vulgavit, solacia hinc
1059 XII, 4 | possumus: exponamus ordinem cladis nostrae, et simpliciter
1060 IX, 4 | numquam prohibuit. nec clam feci, nec contumacem adversus
1061 XIX, 15| oculos iacentis adsistens clamabam: 'furiose, demens, tace!'
1062 XV, 14| fidem hominum deorumque clamabis? aspicies percussam imper<turbatus
1063 XIX, 4 | audientibus diis hominibusque clamare: et ego amavi filium meum,
1064 XIII, 14| in insidias ultro venisse clamaret; si telum obiectasset in
1065 XII, 14| cotidie felices mortuos clamo et malae conscientiae facibus
1066 VIII, 18| toto homine convertitur clamore, gemitu! necesse est omnis
1067 II, 19| sunt evigilantium praesidia clamores, nec potest quieta res esse
1068 X, 7 | iam maligna mundus luce clarescit; quando venies?
1069 XVIII, 10| iudices, si crimen istud clarius obiecisset filio pater,
1070 X, 9 | dulcium oblita tenebrarum clarum nitorem publicae lucis et
1071 IV, 19| fortasse, tamquam sequor classici vocantis instinctum, tamquam
1072 I, 12| et se, dum telum occupat, claudat, necesse est exteriore ut
1073 XVIII, 13| diduxit os, quod iam suprema claudebant, fovit animum, ut longis
1074 XI, 10| victor, maestus undique claudebat exercitus, occurrentium
1075 X, 15| et densioribus transfuga claudendus est tenebris. quanto facilius
1076 XIX, 6 | quaedam facinora sufficit claudere oculos, vultus avertere,
1077 V, 18| remisisset acies, properantius ei clauderem plagas, per quas animam
1078 XI, 5 | leges? ubi respiro, ubi claudo gemitus, unde sumo solacium?
1079 I, 14| caecus, illae perpetua nocte clausae genae non custodierunt?
1080 IV, 20| ferrum, sed diri serpentium clauserant nexus. non fuit illud pugna,
1081 V, 8 | filium tamen diutius amavi. clauserim paternos penates, de testamento,
1082 X, 2 | miser, quem non tantum verba clauserunt (nam forsitan per illa transisset),
1083 VIII, 16| profundosque morbos aut citatior clausi sanguinis cursus aut crebrior
1084 XIX, 4 | patientia. unicum, quem, si acie clausisset hostis, vicaria morte servassem,
1085 XV, 8 | concubitus, ferrum, ignis, claustra laxabat, per interiecta
1086 XIII, 4 | quidve scabrae malignitati clausum est? invidit pauperi dives!
1087 X, 8 | quam tum illa praefixum clausumque tumulum nudis cecidit uberibus,
1088 XVI, 1 | iam hic est tota ratio clementiae, ne ibi me detineatis, ubi
1089 XVIII, 3 | sortis conlata malignitate cludat ora, compescat auditus.
1090 VIII, 20| conprimebatur residuus cruor, cludebantur aperta vitalia. nemo umquam
1091 XIII, 9 | nempe cum remearunt, cum cludi, transferri, donari, venire
1092 X, 9 | blandiri necesse est: dum cludis umbram, intelleximus solum
1093 XII, 27| uterum laceratus infans. cludunt domos, ne quis funus eripiat;
1094 XIII, 18| pondus, intersaepta onera cluduntur. quis non stupeat hoc fieri
1095 XII, 13| sarcinae. invenitur interim clusa domo conditus dominus, si
1096 II, 2 | deinde miserrimos senes cluserat iam propior ignis (audiat
1097 X, 8 | infelix, non impositae inferis clusere terrae nec spissa perpetuae
1098 X, 14| quam similem viventi filium cluseris. circuibant totum corpus
1099 XIX, 12| animum pariter vocemque cluserunt. videbatur mihi premere
1100 XIII, 3 | undique vallo divitiarum clusi sumus. hinc hortuli locupletis,
1101 VIII, 20| rationem. at mulier infelix clusis advoluta foribus cruentumque
1102 VIII, 17| praesto sint, per quae pressis clusisque venis in novas vires corpus
1103 X, 18| es, marite, crudelis? tu clusisses filium, etiam si ad te veniret? '
1104 II, 23| membris, cum discurrentem clusisset ignis, quod solum supererat
1105 X, 16| debebant! tu sic filium tuum clusisti, tamquam nocentes ad inferos
1106 VIII, 6 | miserrimi sexus dolorem his clusistis angustiis. ita maritum,
1107 VI, 4 | lacrimarum tantum caecitas clusit; si non tenuisset filium,
1108 II, 21| renuntiant oculi, et, cum clusus animus non exit in visus,
1109 V, 12| evadat. quaecumque explicari coacervatione non possunt, per partes
1110 XV, 1 | pertinax potionem illam dolore coactae sanitatis expelleret. bene,
1111 I, 2 | rerum intellectu in diversum coacto occisum eo probet patrem,
1112 XII, 19| vendidisti. apparet enim te nihil coactum. sed si semel ponis hastam
1113 XIX, 14| simplicitas! ita non times, ne coactus loqui multa fingam, multa
1114 XIV, 8 | labentem adgrediaris animum, ut coa[du]lescentis ardoris impetus in parvis
1115 XVIII, 9 | mentes; in matris aspectu coalescit infantia, pueritia consurgit,
1116 XVII, 13| potest ira desinere, quae coaluit ex vitiis liberorum. ego
1117 XIII, 7 | quam probandum est, nam coarguendi quidem criminibus quis labor
1118 XII, 20| defenditur, et, quae res minime coargui potest, utitur se teste.
1119 XII, 19| vendidi.' ita infelicitas mea cocionanti tibi lenocinata est: 'quod
1120 XII, 21| accederet moras, fortasse diu cocionatus est. omnis cum fide persoluta
1121 XII, 18| cum contrarii venti flare coepissent, et in altum fluctus a terra
1122 IX, 10| patriae potestatis fulmine coercendum, quare mendico seni porrexerim,
1123 XVIII, 3 | occursibus, quod omni frequentia coetuque conspicuus populo iam ipse
1124 II, 7 | distrahi facilitate quae coeunt. uxor est, quam iungit,
1125 II, 2 | flammas aperuit, et undique coeuntis incendii redditus globis
1126 XII, 22| tuae naufragium: tu, ut cogi posses, tu, ut auferri frumentum
1127 VII, 4 | agere permisit, sed non cogit invitos. adeo paene levius
1128 I, 11| exspectaret invidiam luce, non cogitabat, sed disponebat indicium
1129 IX, 17| patet ad incursus, hoc magis cogitare debet atque respicere, quantum
1130 X, 16| videri imagines hominum quam cogitari et oculos luctibus credere.
1131 I, 13| sacra peragenda sunt; tu non cogitas, quemadmodum suspensa manu
1132 VI, 22| patrem, propinquos tantum cogitasti. numquid indulgeo mihi,
1133 XII, 21| est et diu in saturo otio cogitata defensio. non potest similis
1134 VI, 11| solum miserationem, quae cogitationi nostrae subit, sed etiam
1135 XII, 25| ante non potui.' et nos hoc cogitavimus, his casibus ampliavimus
1136 I, 7 | facinus. Caecus parricidium cogitavit? Cum quo? Cuius se commisit
1137 XII, 2 | sepulta ventribus nostris cognata viscera, et tumescere intus
1138 IX, 15| sub uno parente naturae cognatio est, hominem cibo forte
1139 VI, 4 | carius redimant an lugeant? cognita clade rarissimi uxor exempli
1140 IX, 8 | patitur natura rerum, totus ad cognitionem talis exempli orbis circumfluat.
1141 XVI | tyrannum appliciti sunt. mater cognito, quod filius haberetur a
1142 XIII, 13| et, quod numquam fando cognitum est, vicinus diviti pauper
1143 I, 14| hoc cum explorare ante et cognoscere licet, potes et uno ictu,
1144 XII, 7 | circumvectus oras litora portusque cognoscis, tu inter duas civitates
1145 IX, 14| fuit, quantam nulla umquam cognovere saecula, si fides antiquissima
1146 I, 5 | tamen tamquam de singulis cognoveritis. ~
1147 IX, 19| meis computare non audeo. cognovistis expositionem causae, quanta
1148 XII, 17| pependimus, nihil quisquam cognovit. saltem si scire licuisset,
1149 XII, 5 | petendam, se in curiam quisque cogunt.
1150 IV, 13| quaedam velut infixa ac cohaerentia perpetua semelque capta
1151 XVI, 2 | placuit sub incerta pelagi cohaerere.
1152 XIII, 9 | 9] 'Sed illa inpositus cohibet magister.' peiusne domino
1153 VIII, 11| seminibus caelestibusque coierunt, ita vel duramur tacita
1154 II, 10| cotidie laudatura civitas coit, cui assident omnes liberi,
1155 XVIII, 17| gemitus, conprimere lacrimas coite in funus, omnes liberi,
1156 XV, 11| flagrantes, mortalium ferarumque coitus usque in monstruosa fecunditatis
1157 IX, 3 | relictis omnibus solum me, quem coleret, quem amaret, elegerat?
1158 XIII, 19| vero auctorem vini Liberum colimus, primitiae frugum Cereri
1159 XIII, 16| expectat; acceptas cum fide colit sedes. et, cum ingenia nostra,
1160 IV, 23| mucro visceribus, in quem se collabentis corporis ruina praecipitet.
1161 V, 9 | coepit infelix: aspicis collapsum et ex omni calamitatium
1162 V, 20| saepe visceribus, cum diu collatis uterque singultibus miscuissemus
1163 XIX, 15| parte suspiriis brevissime collecti spiritus, ille, quo redditur
1164 V, 20| vix in paucissima verba collecto 'tibi quidem', inquit, '
1165 XIII, 13| vites et fraglantes thymo colles, quantum coniectura suspicari
1166 XIV, 7 | fraternitas, ut amicitia se collidat. odii potionem nemo accipit,
1167 V, 15| claudantur, datur tamen collidere catenas, artus extrahere
1168 VIII, 1 | protegere, non invenio, unde colligi possit utrumque fuisse moriturum;
1169 I, 6 | diu vires in minoribus colligit. Nemo inde coepit, quo incredibile
1170 XII, 16| latet, nec inter canentes collisarum aquarum spumas vela dinoscimus;
1171 V, 7 | mutua caritate reverentia; collisis prospexere pignoribus, et
1172 X, 6 | satiabar amplexibus et colloquebar et audiebam. misera plus
1173 XIII, 2 | larem migraverunt veteres coloni et latae solitudinis indiscreta
1174 I, 14| nimium manifestam inpudenter colorare. Scilicet semper isti adposita
1175 XVI, 1 | videor excogitasse istum colorem, et hoc, quod detineor,
1176 XIII, 13| non te se<du>lus vicinus colui, non frugum mearum primitias
1177 XIII, 2 | concors vicinia parvos limites coluit. quod cives pascebat, nunc
1178 IX, 17| laquearia nec radiantes marmore columnae nec graves crustae fecerint
1179 XIII, 3 | quamvis paucarum arborum coma nascentibus populis prima
1180 X, 5 | mortem: non igne torridae comae nec favilla funebri nigra
1181 X, 13| protinus et accessi, vultus, comas, ora perspexi: meus erat.
1182 XIX, 16| quibus ipsa iuvenem misera comebat. eamus ad tumulum, misceamus
1183 XII, 10| nefas pastus, qui, quod comederit hominem, non irascitur.
1184 XII, 10| pietas abstineret. nostros comedimus, nostros, nam si alienos
1185 XII, 8 | memetipsum, si nil fuisset aliud, comedissem. sed confitendum est; legati
1186 XVIII, 10| facie vultuque deflectere, comere caput habitumque componere;
1187 V, 13| animus convictibus semper comitatibusque laetatus? expecta tu, quem
1188 IX, 8 | mallem habere mortis an comitem. non vici. quid igitur actum
1189 II, 20| sicut solet ultro citroque commeare. iuvenis, si inter suum
1190 XII, 23| speraveramus, nescimus singulis commeatibus bina itinera confecta, nescimus
1191 V, 18| soluturus invasi! sed mihi commendabat relictum quod <in> te praetulissem.
1192 V, 20| felices, has tantum reliquias commendate piratis, ne mersus profundo,
1193 XIII, 13| munusculis illa semper adiceretur commendatio: 'hoc tibi mittunt apes
1194 VI, 4 | solacium pertinere credidit, commendavit amicis custodiam matris,
1195 VIII, 21| potuisse sanari. agedum commento tuo, senex, superbus exulta;
1196 VII, 9 | tuum fuit hoc, inimice, commentum, occiso filio servare patrem.
1197 XVIII, 12| non obscena litterarum commercia, non fatentis deprehendisti
1198 XIII, 9 | mirum hercules, si negato commercio sermonis humani sunt in
1199 IX, 2 | suae misericordiae pauperem commiserim, non rogaverim, praesertim
1200 XII, 12| quaecumque scelera in eo officio commiserunt, cum his omnibus hac una
1201 VIII, 5 | quem tibi pariter medicoque commisi, <recipe quem mihi credidisti>.
1202 XIX, 13| non erat satis rem totam commisisse rumori?
1203 IX, 15| redemisse? sed si quid ante commisissem odio tuo dignum, potuisti
1204 XII, 26| inluxit. publice monstra commissa sunt, et inexpiabile nefas
1205 XV, 4 | de novercalibus questura commissis, quem pestiferis heredum
1206 IV, 3 | consultore perterritus diu non commississe verbis quod videbat.
1207 IX, 12| et saevis tempestatibus commissus arbitrio ventorum pependi?
1208 VIII, 14| alia curatio? filios saltem committe vel matri; de fortuna queratur,
1209 XII, 26| quaecumque miser didici domi committens, [quaere] hinc argumentum,
1210 I, 9 | parietem circumit, an se committit in medium et per spatia
1211 IV, 6 | adiuvare possit mori volentem, commodate, conferte. [est quod in]
1212 XVIII, 11| nefandae diligentiae furore commoveas? pater, qui de incesto filium
1213 V, 3 | invenio: in captivitate communi, puto, minus speravit ille
1214 VIII, 7 | quicquam ergo erit, quod de communibus pignoribus non pari mente,
1215 VIII, 6 | tantum doloris? solos ergo communicabit misera planctus, et ab omnibus
1216 VIII, 18| morborum a naturali sanitate commutat, facit aut nimii sanguinis
1217 XV, 13| intrantibus. cuius umquam felicius commutata fortuna est, si tunc omnes
1218 XIV, 4 | concussit, magnaque miserum commutatione renovavit. an fecerit, iudices,
1219 XIII, 15| solo vel maturando itineri comparamus, multus ante reditus insumitur
1220 VIII, 18| unici pater. sufficit ergo comparare, decernere? non iterum ille
1221 XII, 14| ad illum diem vixi. ~Quae comparata nobis mala non delicatas
1222 XII, 15| quae sunt ad usum populi comparatae, et leviore cum damni sensu
1223 XVI, 11| ministeria sua debilitas, suas comparationes. vis scire, quanto intolerabilius
1224 IV, 10| aevi brevitate fugienda, comparaturum gaudiis, prosperis metus,
1225 IX, 6 | miserabilem, quod videbar inique comparatus; certa enim harenae destinabar
1226 XII | et duplum frumenti modum comparavit. illo cessante corporibus
1227 IV, 9 | cruciatus metus in suprema compelleret. igitur ne supplicia properato
1228 X, 9 | ne pelicis quidem dolore compellitur, nec tacita gaudia mariti
1229 XIX, 10| ignoret, interrogat; nihil comperisse non credit, tamquam sciat,
1230 X, 8 | postquam extulit. ~Cum vero comperit noctes suas iuveni[s] necessitatibus
1231 XVIII, 3 | malignitate cludat ora, compescat auditus. securi tamen estote,
1232 XV, 8 | fas esset infusa potione compescere. facinus est, quod maximum
1233 X, 8 | perpetuae noctis caligo compescuit, non fabulosa vatibus palus
1234 X, 9 | cineres osculetur, quam complectatur urnam. gravis testis querelae
1235 V, 12| membrorum notabilius miseratione complectimur. salva est tamen universitas,
1236 V, 17| quem tunc primum aspicio, complector aegrum, quem pirata non
1237 II, 19| cubiculum gemitu, vociferatione completur: tu iaces et in cadaveris
1238 XI, 3 | trepidae civitatis aures rumore complev<er>it, cum videatis, quis sic
1239 XVIII, 7 | abstinebunt coram patre complexibus, omnis familiaritas substringetur
1240 XVII, 17| servulos, contrahere libertos, complorare, conqueri, mandare, defendi. '
1241 XVII, 1 | qua satis calamitates meas comploratione, quo deflebo gemitu? filium
1242 V, 16| transferrent? quis inter complorationes gemitusque somnus, quem
1243 XV, 13| exaestuat, totumque sanitas componat hominem. tunc te sciemus
1244 IV, 20| periculi metus, et, licet componatur ad fortem superbamque constantiam,
1245 IV, 22| transfer adfectum, tuis manibus compone corpus, exstrue rogos, funeri
1246 XVIII, 10| comere caput habitumque componere; suspirare cum recesserit,
1247 X, 5 | facies nec vix bene cinere composito umbrae recentis igneus squalor.
1248 V, 2 | mentium corporumque qualitate compositos, et, sicut mox probavit
1249 VI, 22| posceres. quomodo te vincula composuerant, iacuisti. matrem, patrem,
1250 IX, 22| amicitiae fidem magna quaedam composuisse carminibus putent, si dixerint
1251 II, 13| vestes, tetigit sinus, membra composuit? venenum potest habere sic,
1252 XII, 12| existimo etiam hoc esse comprehensum. nemo autem verebatur, ne
1253 VIII, 18| potest esse languentibus, cum compressi spiritus laborem protinus
1254 XIX, 5 | dicit 'occidi'? et licet comprimantur exclamationes, ora claudantur,
1255 IV, 5 | maternorum viscerum sede comprimere aut, ut primum contactu
1256 IX, 2 | diu danda in offensam meam compulerint: quantulum est enim facultatibus
1257 XV, 9 | laqueos, in praecipitia compulit, qui cruciatus laborantis
1258 XII, 7 | civitatis famem? quatenus nobis computandum est, propter te duplum mali
1259 IX, 19| dubio; cum beneficiis meis computare non audeo. cognovistis expositionem
1260 IX, 10| occidere, inimicos fame. computemus totam istam meae luxuriae
1261 XII, 18| differt, ita tamen, ut subinde computet, quot dies ad mortem supersint.
1262 XVII, 17| aptatos ad colla nexus, conarer abrupto desilire laqueo;
1263 XVII, 6 | unicum cotidie proturbare conaris e domo, velles inopiam meam,
1264 XI, 8 | restringit supremo vincla conatu. volo perituri prius videre
1265 IX, 1 | confiteor numquam hunc me concepisse animo metum, ne post redemptum
1266 XVIII, 15| tacere? viscera de tuis concepta vitalibus, sanguinem, qui
1267 VIII, 11| unicuique animae natura concesserit, quam proprietatem spiritus,
1268 XIV, 8 | difficultatibus. brevis de concessis et statim satietati vicinus
1269 V, 17| de tam calamitosa pietate concipiam, ut dicam: victurum putavi.
1270 II, 14| ardorem flagrantius frigidis concipimus adfectibus. quid, quod necesse
1271 I, 6 | coopertus ac timidus non concipit nefas, ad quod ducibus oculis
1272 XVII, 15| illud palloris attoniti, concisa verba, trepida suspiria
1273 IX, 13| longius, dolor, et nimia concitatus ira, quo progrediare, non
1274 IX, 10| hac re consedistis, hoc concitavit istam iudicii scaenam, panis
1275 VIII, 10| frequenter ad vitam post conclamata suprema redeuntis. plerique
1276 XIII, 2 | et frequentibus villis concors vicinia parvos limites coluit.
1277 VI, 11| cadaver tracta imbribus terra concrescit, adgerunt pulverem venti,
1278 XVI, 8 | consumpti longo squalore vultus, concretae noctibus diebusque super
1279 VI, 19| ferreum pectus nec cor silice concretum, ut haec pati posset aequo
1280 XIV, 8 | fovet, non nutrit ardorem concupiscendi, ubi frui licet, et quaecumque
1281 XVIII, 9 | iuvene suo mater possit concupiscere, quod formosus est, oderit
1282 XIII, 2 | non fuit digna, quam dives concupisceret. in hoc ego vitae meae secreto
1283 IV, 5 | atque homines, dum perire concupisco, dum volo; miseremini, ne
1284 II, 10| praecipitant: mirantur, adamant, concupiscunt. facilius impleas animi
1285 IX, 16| portum benignitatis aperire, concupivi quandam humanitatis civicam
1286 II, 20| sunt, qui illo potissimum concurrerunt, utrum putetis factum conluctatione
1287 XII, 27| funera tamquam ad naves concurrimus. deficit aliquis extremo
1288 II, 6 | loco, unde venerat fragor. concurrit familia, quo sollicitos
1289 VII, 12| dives occidit fiducia tui. concurrite, omnes liberi, omnes parentes,
1290 IX, 18| iunctaeque ex hostili paene concursu in affinitatem manus. unde
1291 XIV, 7 | virus expelli nisi totorum concussione vitalium, et, cum anima
1292 XII, 5 | ministrassent, et carpere arbu[s]ta, concutere quercum, legere fraga licuisset,
1293 VIII, 22| magnis profundisque suspiriis concutiantur amplexus. misera verecundia
1294 VIII, 19| lasses, anhelitu gemituque concutias, ne remedium pereat alienum.' ~
1295 IX, 10| confecti. hoc divitias tuas concutit? hoc fundatam paternis avitisque
1296 XII, 21| conserere, in aciem confligere: condant se postea licet muris, in
1297 XII, 28| haustu aliquo ad inferos conde. caelestes auras contaminato
1298 XI, 8 | si poenam licet eligere condemnato, nec iam ulla[m] mortalium
1299 IX, 13| congressu, contrahere populos, condere urbes edocuit, et, cum mentibus
1300 XII, 9 | prospicimus et funera horreis condimus. retro aguntur exequiae;
1301 XII, 7 | fatorum arbiter alienae conditor, tuae eversor, salutem nostram
1302 VIII, 22| quidem licuit mihi in illud conditorium cubiculum tuae mortis inrumpere
1303 XVII, 19| sic probas, ut me hodieque coneris occidere? non eras passurus?
1304 V, 23| miseros mutua sustentatione conexos! et ego quidem rogabo, qui
1305 XIII, 19| exquisita per fraudem morte confecit, et, quod sit indignissimum,
1306 XII, 23| commeatibus bina itinera confecta, nescimus in una legatione
1307 IX, 10| nempe unius, aetate ac malis confecti. hoc divitias tuas concutit?
1308 XIV, 7 | parte prioribus retento~ confectoque quod petebatur, reliqua
1309 IX, 7 | expectabam cruentum illum confectorem. quis enim dubitet, quid
1310 V, 18| hauriret. si vulneribus confectos remisisset acies, properantius
1311 IX, 23| cuius orbitate vivo, cum confectum cladibus et tantum poenae
1312 IV, 22| Martis cecidisse conplexu confectumque magnis vulneribus cadaver
1313 IX, 9 | reprehensione agere vitam, iacet confectus vulneribus, et primo iuventae
1314 XIII, 13| quid aliud patricinio tuo conferat haec denuntiatio supervacua;
1315 XVIII, 3 | implere, quem pro duobus conferebat, adfectum. rarus hic namque
1316 IX, 17| in patrem servatoris mei confero, non sum laudandus. ~
1317 V, 1 | auctoritatem hac indignatione conferre; nunc magis sentio, quantum
1318 XIII, 4 | aliae libratae pinnis onera conferrent, aliae deposita sarcina
1319 XV, 7 | gloria frui! non quidem confers pretia, non stipes, sed
1320 XII, 13| et ad sepulturam residua conferuntur, et tandem cadavera igni
1321 II, 20| in cubiculo senis fuisse confessi sunt, qui illo potissimum
1322 II, 5 | illud trepidatio, non tacita confessio; quisquis habet venenum,
1323 V, 23| exciperet; et insultes huic confessioni licet, alligare non possum.
1324 XVIII, 2 | aestum et inter silentii confessionisque causas miserum pudorem;
1325 XIII, 7 | videmur, ut negent. porro qui confessum defendit, non absolutionem
1326 XII, 1 | enim istum laniari, sic confici, sic consumi oportuit iure
1327 X, 10| tamquam parum desideria conficiant, quae de unico gerit; non
1328 V, 16| carcer, o morbi, quem vos non <con>ficitis aegrum? et non ille carcer,
1329 XII, 22| beneficium est. ~Alterum confingitur hoc loco mendacium: 'tempestate,'
1330 VIII, 19| paulatimque discindens animam in confinio mortis ac vitae librato
1331 V, 20| attolle paulisper oculos, confirma, dura; te frater elegit.'
1332 IV, 11| diuturnitate, quorum initia confirmavere successus. cum iam nec operibus
1333 XII, 2 | calculum vocat, quasi ego non confitear illum etiam nimium multum
1334 XII, 13| aut si quis talis non est, confiteatur se usque ad saturitatem
1335 X, 15| tamen subinde respiciens confitebatur: 'repugnat umbra, itaque
1336 XIX, 16| tacebimus pariter aut invicem confitebimur. ~Iamiam miser mori possum:
1337 X, 14| poteram et patri ostendere. ~Confitebor, primae tamen nec ego credidi
1338 XIII, 7 | quis labor est adversus confitentem? habent divites hoc quoque
1339 X, 13| misera, si potes, et primum confitere simpliciter, an soporis
1340 I, 2 | crimen novercae erat, si confiteremur; idque probari ex hoc putat,
1341 X, 6 | me fiducia perdidit, ut confiterer.' rogo, quid tam muliebre,
1342 I, 16| adsignat secretam domus partem, confitetur uxori se abdicare non posse.
1343 X, 1 | fere acerbissimum certamen conflictationis oriatur, ut unusquisque
1344 XII, 21| manum conserere, in aciem confligere: condant se postea licet
1345 IV, 8 | hostis alicuius lacerare, confodere. homini, qui semel renuntiavit
1346 II, 8 | est. quisquamne mortalium confodiet illud sacrum venerandumque
1347 VII, 3 | stupentibus attonitisque miseris confodit illum fortiorem, illum,
1348 II, 21| fragor domus et velut tui confudere gemitus, iterum tamquam
1349 II, 20| domo, quem non fragor ille confuderit, caecus quoque inventus
1350 IV, 3 | sollicitudines metusque confugerent, dicitur inspecta totius
1351 XVII, 11| languor, dolor, ad quod confugeret improvisa debilitas.'
1352 VII, 1 | probationis genus repente confugerim. veneram tamquam nuntiaturus
1353 VII, 6 | Tormenta postulo. en ad quod confugiat homo, qui se sciat posse
1354 VI, 24| 24] ad hos confugiendum est: per communes casus,
1355 IV, 2 | infirmitas est. quod ad suprema confugio, animum meum novi. novissima
1356 XII, 27| abscondunt; iam morituri ad feras confugiunt! ~
1357 IX, 16| etiam nocentium supplicia confundant, qui ad omnium sanguinem
1358 II, 17| pectori mucro, et, ne qua confundatur ignorantia nimium liber
1359 VIII, 8 | pallor inspicitur; non sic confundunt obvios gravibus catenis
1360 VI, 4 | pectora hominum alto errore confusa! nemo illam non putabat
1361 X, 1 | levis imago somnos, ac ne confusi quidem tristi cinere vultus
1362 II, 21| per fidem, maius subitae confusionis argumentum est, quam quod
1363 II, 4 | malorum suorum cogitatione confusus intellexit hoc argumentum
1364 XIII, 17| officiorum partitio, ut aliae congerant onera, aliae accipiant,
1365 XI, 4 | quicquid ipse fecissem! congerantur iam licet adversus omnium
1366 V, 23| sed in tuos sinus populus congerat stipes. quicquid preces,
1367 XII, 19| quicquid civitas suum vocat, congerere parati sumus. frumentum
1368 IV, 3 | prosperorum tristiumque congerie magis ipso consultore perterritus
1369 XIII, 17| vivitur, et communes opes congeruntur in medium, nec fas est delibare
1370 XII, 18| sunt: quantulo minus quam con<g>esti frumenti pulverem vidimus?
1371 IX, 13| societatem, qua[e] mutuo gaudere congressu, contrahere populos, condere
1372 XIII, 13| fraglantes thymo colles, quantum coniectura suspicari potest, pabulum
1373 XVIII, 5 | 5] miser parcis uxori, coniugales deos et lectuli iura revereris.
1374 XIX, 7 | poterit loquentem. nec adeo coniugali societate cuncta miscentur,
1375 VIII, 6 | potest autem ab iniquo coniuge explicare divortium, et
1376 X, 10| lacrimarum. fidem tuam, marite, coniugi flere liceat; satiare gemitu
1377 XV, 11| mortalibus liberos ac duratura coniugia pietate, hic incesta, libidines,
1378 XIII, 2 | excisa pagor<um> sacra et cum coniugibus parvisque liberis respectantes
1379 II, 3 | habebat et senem, acciperet ex coniugio ministeria custodita. facinus
1380 XIV, 6 | excogitasti, per quod maritos a coniugum caritate diducas, per quod
1381 XII, 10| adeo adfinis fuit, nemo tam coniunctus, quem pietas abstineret.
1382 XVIII, 3 | 3] Coniungat, quantum volet, nocentissimus
1383 XIII, 17| animalia, quae non verba coniungunt, non vincla rationis invicem
1384 IX, 22| alterna mors est. una fingitur coniunx, quae iam perituri vitam
1385 IX, 13| flagitiorum ductus turpi me coniunxeram iuveni; quae vita sine dubio
1386 V, 20| et quamvis suprema sorte conlabens prius tamen luce caeli libera
1387 II, 23| incendium, et, unde maximus est conlabentium culminum fragor, illo debilitas
1388 V, 20| infelix? cur desperatione conlaberis? attolle paulisper oculos,
1389 VII, 10| ut cruore satieris, ut conlapsum palpitantemque videas, ut
1390 VI, 24| stipem; mendicabo terram et conlatas miserantium manu glebas,
1391 VI, 11| corporibus transeuntium viatorum conlaticia sepultura, inde iniecta
1392 IV, 16| sedemque prodigiosi spiritus conlato pariter igne pressisse.
1393 XVIII, 10| cervicibus, non o<s>culis, non conloquiis, non praesentiae voluptate
1394 IV, 13| perpetua semelque capta sede conlucent, alia toto sparsa caelo
1395 XVII, 8 | et redeuntis in damnatam conluctationem! acrior semper ex verecundia
1396 XI, 2 | abiectus, in furorem se magnae conluctationis exer[c]uit: primus se meum
1397 XVII, 19| proturbat, expellit. mori conor; interpellat, exagitat.
1398 VIII, 12| duorum corporum animorumque conpago seminibus oriatur? sibi
1399 VI, 15| inter duos filius iudex; non conparabo personas, quamvis apud omnes
1400 I, 12| Vestrum est nunc omnia ista conparare, perpendere. Cur prudentior
1401 VI, 21| quae facturum retinebas.] conparate nunc, si quis patrem per
1402 XV, 1 | Etsi, iudices, ita a natura conparatum est, ne sit ullus iustior
1403 I, 9 | conscientia, quae te ad hanc conpellit necessitatem, ut, cum occisum
1404 XIII, 11| iniqua sit invicem iniuriae conpensatio quamque non solum legi adversa
1405 IV, 4 | educaturi, si quid tristius conperisset, nisi hoc primum de fato
1406 XIV, 9 | paulatim potius ratione conpesce, misceantur consilia blanditiis,
1407 XIV, 4 | recusantis animi dolorem conpescere, diris utique carminibus
1408 XIII, 9 | lascivientem luxuria fugam tinnitu conpescimus. etiam, si diversis regibus
1409 XV, 2 | contentione pulsatus, abigi tamen conpescique non posset, movit mitissimam
1410 XI, 4 | quem fortissimi exercitus conpescui dolorem, dum omnibus promitto
1411 XV, 1 | quoque iudicii timeret adire conplexum. deprehensa est, puto, novissime
1412 XIV, 8 | cupiditates per inlicitos duco conplexus. inventas credo meretrices,
1413 XV, 4 | medicaminibus enectum tristis conploraret adfinitas. non pudet ergo,
1414 XII, 18| a terra volarent, quanta conploratio, quanti planctus fuerint: '
1415 XV, 2 | hac prima fortunae suae conploratione decipiat, tamquam meretricis
1416 XVII, 19| pertinacissimo rigori? in quod me conponam patientiae genus? videtis
1417 I, 10| ferire carnifici, quamvis conponat ipse cervicem, et spectata
1418 VII, 7 | flagellorum vices membra conponere nec ullo verbera frangit
1419 VII, 3 | tormentis idem dicere. aut si conpono, si fingo, urar, lacerer,
1420 I, 15| cruore lusisti. omnia tibi conposita atque simulata sunt per
1421 IV, 14| totam aevi sui brevitatem conpositum firmatumque sic accipit
1422 VII, 6 | aliquis secreti firmitate conpositus, hominem tamen ultra non
1423 XI, 6 | re, quam finxerit, quam conposuerit, <non> invenire aliquid,
1424 XIII, 13| angustias pauperis horti conposuimus, quae tamen vobis mella
1425 XI, 8 | dolorem praeparata mentem conposuisse patientia. fallitur quisquis
1426 VIII, 20| detinebatur adloquiis, conprimebatur residuus cruor, cludebantur
1427 XVIII, 17| possum moderari gemitus, conprimere lacrimas coite in funus,
1428 IX, 5 | mihi dabitur liberum tempus conquerendi apud patrem de amicis suis,
1429 XVII, 17| contrahere libertos, complorare, conqueri, mandare, defendi. 'bibe.'
1430 XVIII, 5 | voce, qua matrimoniorum conquerimur iniurias, gemitu, quo corporum
1431 XV, 3 | omnes de pauperis sui amore conqueritur, incidit remedium, quo iam
1432 XVII, 10| totiens delatus et paterna conquestione praedi<c>tus? quod vis patrocinium
1433 XVII, 4 | occidit. abiit per tacitas conquestiones mens in obitus contemplatione
1434 XII, 12| tanto animi motu argumenta conquirere, nec impetus irae meae in
1435 VI, 13| omnia inique iniusteque conquiritis, hic quoque unius occasione
1436 V, 10| contraxi, pro duobus maria conscendi, pro duobus genua tenui.
1437 VI, 4 | detritam lateribus meis consciam malorum carinam et obrutam
1438 X, 12| orbitas oculos tuos, eras iam consecuta, mater, ut iuvenem die absentem
1439 VI, 12| in causa, quid sit postea consecutum, quomodo legem intellegere
1440 XIX, 13| potestatis alicuius more consederam, nec torquentibus aliis
1441 XV, 4 | enectis visceribus saevitura consederit. aspicio par laboribus corpus
1442 IX, 10| tam curiosus? de hac re consedistis, hoc concitavit istam iudicii
1443 IX, 9 | inter propinquos securo consenescere aevo, cui tranquillam sine
1444 VIII, 3 | quid refert, an medici consenserint utrumque periturum, cum
1445 V, 5 | praedonum commota feritatem ipsa consensit, ut nobis quem negaverant,
1446 XIII, 17| invicem nectunt, tantus operis consensus est, tanta difficillimae
1447 VIII, 17| experiri pariter eadem, consentanea, diversa, pugnantia. nulla
1448 XVII, 16| mollis iactus explicuit. tam consentaneum est, ne moriatur qui velit,
1449 IV, 4 | quae velut extrinsecus consentiebant, adfuere response: bellum,
1450 VIII, 16| quod pater hoc facit non consentiente matre; publico potius mortalitatis
1451 XIII, 16| inmiscuit, hoc tamen efficere, consequi, imitari non potuit. venena
1452 VIII, 13| ortu rotato se rursus axe consequitur. hoc tu parum credis esse
1453 XIII, 3 | sedes, unde ego frequenter consertum novae iuventutis agmen ramo
1454 IX, 3 | adversarium patitur. ergo conseruit, ut solet, casus duratura
1455 XIII, 11| saepius, iudices, admoneo, considerate, dis<pi>cite: aut nihil
1456 IV, 13| inanitate subnixum librata mole consideret, ut saeculorum infinita
1457 IX, 23| tantum poenae suae residuum considero, verum fatendum est, pudet
1458 IX, 17| quam instabili sede humana consistant. non me aurata laquearia
1459 XII, 24| omnis profligatae causae consistat: 'ad diem veni.' ~stare
1460 XIX, 15| interrogat nisi sola mater. consiste agedum, mulier, loco meo,
1461 XV, 14| super> palpitantia membra consistens? potes hoc videre, potes
1462 VI, 9 | dentibus lacera. litigamus, consistimus: in diversum abimus. nempe
1463 XI, 4 | paupere legibus ac iure consisto, liberos eius in supplicium
1464 XIII, 4 | focum et fumosa tecta et consitas meis manibus arbusculas
1465 XIII, 3 | virente praeterfluit. satis consiti flores et viridis quamvis
1466 XIII, 13| vero est, quod ex his manu consitis floribus legant! prata silvaeque
1467 XIII, 2 | angustus et pauper, non vitibus consitus, non frumentis ferax, non
1468 IV, 14| quod quidquid nascitur, consociata numinis proprietate signatur
1469 VI, 16| mihi, sed magis etiam quia consolanda es. nam quando omne tormentum
1470 II, 3 | residua senectutis alia consolaretur uxore, et ut domus, quae
1471 IV, 5 | solumque facinus. frustra me consolaris aequanimitate patientiae
1472 IV, 12| quis inter haec spei, quis consolationis est locus? mori debeo tamquam
1473 VI, 20| transferendum est. non assedi, non consolatus sum, non ministravi, non <
1474 XVI, 7 | volo, mater, ut redeat, ut consoler, ut ~dominum regem, ut,
1475 V, 9 | manibus porrigas cibos, ut consoleris, ut foveas; proice, quod
1476 VIII, 3 | non animae corporumque consortio, sed condicione fragilitatis
1477 IV, 8 | rorantia hostili cruore arma conspexi, animum supra necessitates
1478 X, 2 | nec, ut somniorum vanitate conspicitur, sed experta non totum mori
1479 VIII, 3 | illa modo civitate tota conspicua mater, ille indiscretus
1480 IV, 16| mei diem iratorum numinum conspirasse violentiam sedemque prodigiosi
1481 II, 3 | factum est eo tempore, quo constabat patrem filio senem solvendo
1482 XVII, 2 | contumaciter adhuc, prioris constantiae meae more, defendor; alia
1483 XIV, 4 | virus homine firmius, mente constantius, quod inmodico ardoris aestu
1484 II, 15| elogium, quia de scelere constaret: nemo umquam ideo non obiecit
1485 IX, 20| egenti putas, quanti illi constent. si accepto captivitatis
1486 XIII, 6 | feralis suci haustum insolito consternata gustu fugit, sed fugisse
1487 I, 1 | sibi, ut erant promissa, constiterint, nullo terrebitur crimine.
1488 XVIII, 17| parricida nihil te dixisse constiterit. ignosce, quod ad iudicium
1489 XVIII, 12| media civitate, in ipsa constitue fama, advoca illos malignos,
1490 XIII, 2 | maioris fortunae cupiditate constitui et, dum molesta lege naturae
1491 XII, 19| non possum, quod pretium constituitis, quid occultum datis? duplum?
1492 IV, 21| debeatur: ego dicar expugnasse constitutionem, fregisse vincula necessitatis,
1493 XII, 24| expectavimus, cur famem non ad constitutum distulimus, cur ad tantum
1494 IX, 21| beneficiorum vinculis fatear esse constrictum? miserum me! amice fidelissime,
1495 II, 8 | natura, quo mundus ipse constrictus est. quisquamne mortalium
1496 XVI, 5 | conplorationem, si me damnatum poena constringeret, videlicet effringeres carcerem,
1497 XII, 1 | discerpsimus, non, quoniam semel consueramus et bona fide ferarum esse
1498 XV, 5 | iudices, ut, quicquid contra consuetudinem datur, ad huius vocabuli
1499 VII, 4 | invidia rerum, ut vinci se consuetudo patiatur, et quicquid accidisse
1500 X, 16| illa mater, ad quam ire consueveras, has tibi catenas, haec
1501 X, 16| meus illic, unde venire consueverat, iacet strictus, alligatus,
1502 XII, 14| 14] sua quisque consulat misera praecordia, suum
1503 X, 19| planctibus huius indulge. consule famae tuae: execrabilem
1504 IV, 15| probationem: homo, qui de partu consulebatur, non confudit turbavitque
1505 IV, 14| pater quoque, qui credidit consulendum, superest, ut ostendamus
1506 IV, 15| ratio fallendi est, non dare consulentibus quod deposcant, sed caligine
1507 XI, 1 | ut in vindicta primum mei consulere leges ac iura velletis,
1508 VIII, 11| primam impatientiam, non hunc consulis timorem? de nullo filio
1509 IV, 15| tamen, ut quis in aliis consultationibus decipi possit; at errare
1510 VIII | pater, aegrotare coeperunt. consulti medici dixerunt eundem esse
1511 IV, 3 | tristiumque congerie magis ipso consultore perterritus diu non commississe
1512 XIV, 5 | corrumpa<n>t primum, deinde consuma<n>t, cum sciat, quibus oscula,
1513 XIV, 12| adfectus, et brevi necesse est consumar, quo cotidie vincor. quae
1514 VI, 22| ut coeperat, tabes lenta consumeret, me, quae debebat sola,
1515 I, 11| expressit. Totum ergo sanguinem consumet intra prima vestigia. Pone
1516 XVI, 3 | casus fama custodiebat, ~consumimus~ terrore, qui parentibus
1517 XI, 11| tu ultionem meam, popule, consumma. timeo mehercules ne, cum
1518 XI, 1 | impatientia mea felicem consummare patrem, et gaudiorum suorum
1519 IV, 17| calamitates, et omnium malorum consummatione parricida ponebar. at si
1520 XII, 9 | esset, tota corpora morsibus consumpsimus. subit interim horror ex
1521 VII, 10| vulneribus, quid cum cruore consumptae et iam paene abeuntis animae?
1522 XVI, 8 | resederant pondere catenae; consumpti longo squalore vultus, concretae
1523 V, 9 | et, in fame sua homine consumpto, iam membra sine corpore.
1524 II, 8 | ignibus rapi, pro quo bene consumuntur oculi? non invenio, iudices,
1525 IV, 16| fulgor inluxerit, in populi consurget imperium. credo mehercules
1526 XVIII, 9 | coalescit infantia, pueritia consurgit, iuventa subrepit; speciosum
|