25-amato | amatu-cessa | cesse-consu | conta-desid | desie-elusu | emana-fallu | falsa-hausu | hebea-iniqu | inire-lapsu | laque-morab | moram-oppro | optab-pocul | poena-pugna | pulch-resti | restr-socia | socie-terre | terri-vestr | veta-~
Decl., Caput
1527 XIII, 12| pernicitate plerumque vix contactis floribus revolet discurratque
1528 XVIII, 10| oscula pater horreatque contactum? dii deaeque male perdant
1529 XIV, 6 | sine animae spiritusque contagione quaecumque extrinsecus accidunt,
1530 XII, 28| inferos conde. caelestes auras contaminato spiritu polluimus, et sideribus
1531 XVI, 5 | homini reverso. ita nunc ego contemno matrem, ego despicio caecitatis
1532 XVII, 11| despicior a liber<t>is, contemnor a servulis, evitant sermonem
1533 IV, 18| si resistas, vincit, si contempseris. ago quin immo gratias hoc
1534 IV, 4 | miretur, quod responsum [non] contempserit, dum sperabat, ut fortiter
1535 XVI, 2 | quod et pariter ~reverti~ contempsimus, et, quasi facilius esset ~
1536 X, 9 | desertumque genialem velut contempta vilitas uxoris ulciscitur:
1537 IX, 5 | inter dedita noxae mancipia contemptissimus tiro gladiator, ut novissime
1538 XVI, 9 | agitur. amicum meum reliqui contendentem cum tyranno. excuso me vobis,
1539 V, 20| deliberare, quibus nolle contenderem. vultis scire, quid pater,
1540 VI, 6 | pater filiusque de vinculis contenderent, et sibi quisque carcerem
1541 V, 13| circa patrimonium honoresve contenderes, et ego proclamabo: vicisses.
1542 II, 3 | senem solvendo non esse. contenderim quin immo iuvenis fuisse
1543 XIX, 14| propter quod ad mortem usque contendi. non explicant tormenta
1544 VI, 12| postremo non hoc esse deserere contendimus, atque eo causam demittimus,
1545 XIX, 1 | ne me scientem silentium contentioni praestare credatis; non
1546 XVII, 6 | quod crederetis, et, <ut> contentionibus subinde damnatis auctoritatem
1547 V, 1 | avidissimam moriendi cupiditatem contentiosa mendicitate fallebam. pudet
1548 XVIII, 6 | deprehensa narrantur. Necesse est contentiosius loquaris quod probare non
1549 XV, 1 | iuvenis in omni genere animi contentiosus ac pertinax potionem illam
1550 XII, 25| si placet, quando primum conterminos portus onusta classe deprehenderis;
1551 VI, 22| otia inpendere? soli tibi contigerat, ut posses patrem excusate
1552 II, 10| magis cuncta desunt, cum contigerunt, nec invenias debilitatem,
1553 XI, 8 | innocentiam trepidatione contineas, si patitur deprehensus
1554 VIII, 7 | toto lectulo manus sedulo contineat affectu.
1555 XIII, 17| habitatura<e>, sed tutae sedes continent; urbes tectis, turba populos
1556 XIII, 7 | infirmitas intra meas tantummodo continet querelas. nam damnum, id
1557 VIII, 18| est omnis perire, quibus continetur vita, causas, quotiens ipsa
1558 XIV, 8 | mehercules repente nobis contingerent opes, iterum nos in sui
1559 VI, 11| ulterioris ripae stationem contingunt, quae vera esse et credo
1560 VI, 15| salvis luminibus alternans, continua nox duxerat.
1561 XVIII, 14| patientiae pertinaci crudelitate continuas? [si] frustra tibi sufficere
1562 VI, 4 | tenuisset filium, vicerat. continuos inde planctus, incredibilis
1563 XII, 10| proclamemus, haec tota contio in unam vocem consentiat,
1564 XI, 6 | quod negari non potest, tu contionaris, accusas, tu crimen de fabula
1565 XI, 3 | quos inimicus tota sua contione monstraverat, occidit genere
1566 XV, 13| potius, adiuva potionem. contradic agedum quicquid est illud,
1567 IV, 21| videor causas reddidisse, ut contradiceret pater, et, si bene novi
1568 IV, 7 | excludi praemium putetis contradictione patris. eximus per magnorum
1569 II, 14| advocat propinquos, non contrahit amicos, nullis lacrimis
1570 XIV, 10| figitque rixantia et de contrariis repugnantibusque seminibus
1571 VI, 10| necesse est, omnem illam, quam contraxerat, perdit opinionem: iam inimici
1572 IX, 5 | omne in impensas itineris contraxit et contulit. infelicissime
1573 XIV, 10| homo ab omnibus gaudiis in contubernium doloris adductus! ~Fieri
1574 XIV, 10| totius mortalitatis ira contulerat, quo[d] erat omnium ferarum,
1575 V, 16| redduntque gemitus, quem tot contulere languentes. hoc erat, ubi
1576 XII, 18| transiit, ex quo pecuniam contulimus, legatum creavimus. iam
1577 XVI, 1 | adfectus in solam amicitiam contulisse, et patior invidiam hominis,
1578 I, 17| inludere infelicibus tenebris contumaces servuli poterant, nec, quod
1579 XVII, 2 | mori voluisse non credat. contumaciter adhuc, prioris constantiae
1580 XVI, 5 | me rogavi? mihi quisquam contumacium supplicia liberorum, mihi
1581 I, 17| poterant, nec, quod extremum contumeliarum genus est, ut dominum ageret,
1582 XIII, 14| rideri vestram maiestatem contumeliosa defensione non ferrem. '
1583 XIII, 7 | divites hoc quoque contra nos contumeliosum, quod non tanti videmur,
1584 XIV, 8 | in furorem caritas aliqua convalescat, opus est difficultatibus.
1585 XII, 14| non possumus. citra spem convalescendi adflicti sumus, immo etiam
1586 X, 8 | sanguinavere planctibus iam convalescentes lacerti. nihil est infelicius
1587 VIII, 9 | fato vivimus, languemus, convalescimus, morimur. medicina, quid
1588 VIII, 18| utrumque fuisse periturum; cum convaluerit, probat utrumque victurum.
1589 VIII, 10| suprema redeuntis. plerique convaluerunt neglegentiae bono, quosdam
1590 XI, 7 | flagrasset incendium, si convelli simulacra voluisses, fecisset
1591 IX, 13| paria ducente natura, vitia convenera[n]t. obice mihi amicum, et habes
1592 IX, 6 | supplicii nostri populus convenerat, iam ostentata per harenam
1593 VI, 3 | miserantium corona custodit. convenerunt etiam alieni parentes, totus
1594 V, 2 | secreti doloris indignatione convenio. quid agis, impotens, superbe?
1595 XIII, 3 | 3] circumspicienti, quod conveniret opus invalidae senectutis
1596 VIII, 14| quidem querelae sufficit non convenisse medicis, et cum inventus
1597 XIX, 8 | mihi permisi proclamare conventu? ego vero non sum questus
1598 VI, 16| propria lectusque genialis, conventus propinquorum, sermo amicorum,
1599 XV, 4 | gaudia querelasque mutua conversatione consumere? non agnoscunt
1600 VI, 23| amplius ad te, uxor, preces convertam inritas, male temptatas?
1601 VIII, 21| ad hos vultus faciemque converteris?'
1602 XII, 7 | digni sumus. quid in nos convertis etiam alienae civitatis
1603 XIII, 5 | sucis et in venenum mella convertit. Sparsit omnibus floribus
1604 XV, 13| poteras. maledicebas populo, conviciabaris intrantibus. cuius umquam
1605 XVII, 12| audaciam', ne supremis meis conviciareris, ne quid posses obicere
1606 V, 13| iuvenis, maledictis, parce conviciis; reliquistis haec nomina.
1607 XIV, 11| detinet quod queror, adsisto, convicior.
1608 XII, 3 | narrabo et miseriis nostris convicium faciam? exibunt verba, subsequetur
1609 V, 13| carceris dur<ar>et animus convictibus semper comitatibusque laetatus?
1610 XIX, 9 | adire conloquia; oscula convictusque fugiebat. breviter perditissimae
1611 VII, 9 | multa te poterant argumenta convincere, si deferret alius, et eras
1612 XVIII, 16| accipite: de muliere, quae convinci non potest, sufficere sibi
1613 IX, 10| redempta meretrix, non egestum conviviis faenus, non lenonum parasitorumque
1614 XVII, 17| facienda sunt: volo prius convocare servulos, contrahere libertos,
1615 II, 23| ignium, pater tamen toto cooperitur amplexu, et ardentibus tunc
1616 I, 6 | Vultus ille perpetua nocte coopertus ac timidus non concipit
1617 XIII, 9 | etiam, si diversis regibus coorta seditio ad bellum inflammavit
1618 XII, 18| facit et vicinarum civitatum copias reconducit. paene a conspectu
1619 XII, 22| felicissima annona, affluentibus copiis, fortunatis opibus contigit,
1620 VI, 19| illi ferreum pectus nec cor silice concretum, ut haec
1621 XIX, 2 | adolevit aetatem, in qua corporalibus bonis iuventus insolenter
1622 XIV, 12| lupanarium insultationes, illa ~corporarium~ maledicta, convicia. non
1623 XVII, 13| quod debeant emendare, corrigere! illa demum potest ira desinere,
1624 X, 11| supervacuum? nolo iudices, nolo corripias; scires, quantum esset hoc,
1625 XVII, 11| quod statim, quod subito corripiat? at quemadmodum mihi supersit
1626 VI, 11| ego dico, ut adfectu iura corrumpam, neque vobis praecipio,
1627 XIV, 5 | desideria flagrantes mentes corrumpa<n>t primum, deinde consuma<n>t,
1628 XIV, 3 | pro communium~ quae ad corrumpendas expugnandasque mentes excogitant
1629 II, 5 | nulla voluit excusatione corrumpere. non fuit illud trepidatio,
1630 II, 11| nullumne tota domo, quod corrumperet, aliud parricida pectus
1631 XV, 10| contingit vero: felicitate corrumperis. spem gaudia parant, adversa
1632 XV, 7 | ametur, quae sollicitat, quae corrumpit adfectus. ingrate, quanta
1633 II, 12| credit, neque hereditate corrumpitur, cuius contentus est parte
1634 II, 8 | pectora metus, odium, ira corrumpunt, et, quoniam non habent
1635 XIII, 5 | et quanto plura interim corrupit quam quae apes abstulissent!
1636 XIV, 8 | ego alicuius matrimonii corruptor invigilo, nec efferas cupiditates
1637 V, 19| filium, cui videaris irasci. corruptum me precibus putatis ambituque
1638 XIII, 12| inmaturos exterior alligat cortex, nondum dixeris florem.
1639 XII, 7 | rixa est. amaros fruticum cortices et ramorum male arentium
1640 IV, 11| hae laudatae manus nec ad cotidianae vitae ministeria sufficiant?
1641 VII, 8 | quanto inbecilliora sunt haec cotidianis lamentationibus everberata
1642 XIII, 9 | nolles, in opus exire et ad cotidianum censum laboris assidui non
1643 XI | incidit civitati. dives dux creatus profectus est in castra.
1644 XII, 18| pecuniam contulimus, legatum creavimus. iam dinumeratis temporibus,
1645 VII, 12| interrogat, perfer saltem non credendi patientiam, cum ego me vidisse
1646 XII, 3 | execrabuntur, nisi qui non credent. famem ipsam infamavimus,
1647 XVIII, 6 | plerumque accendit contentio non credentium fama<m>: materiam miraris
1648 X, 12| matris oculis qualem non crederes recessurum! nec queri de
1649 VI, 23| spectaculum. inter haec mala credetis, puto, si dixero: vellem
1650 XII, 26| funeribus gravidum in os agunt. credibiles fabulas fecimus, felices
1651 VII, 9 | quaerendus esset. quis enim credibilior in caede pauperis quam dives
1652 XI, 1 | quaereretur, nec me decipi posse credideram in ultione, quam mihi debebat
1653 X, 4 | iam desperantibus medicis crediderat pater. adhuc tamen spirare
1654 XVII, 3 | viderer quicquid vos non credideratis, agnoscere, nec expectare
1655 VI, 6 | redempturos parentes talem filium credidissent. ipse in se transtulit ferreos
1656 XI, 3 | publicae sollicitudinis credidistis. sed neque ego rem melioris
1657 XIX, 12| credis? atquin multo minus creditura quid dixerit. ~Accipe, mulier,
1658 XVIII, 5 | uxore credit, quam cui omnes credituri sunt. sane faciat vos pronos
1659 II, 5 | eius, qui sciret patrem non crediturum, et, quae maxima est innocentiae
1660 XVIII, 11| torquet, non est neganti crediturus. ~Omnium quidem, iudices,
1661 II, 15| agat causam postero die, ut credulum senem propinqui, ut civitas
1662 XIV, 3 | substantiam in huius sinus credulus iam iamque securus amator
1663 II, 12| parricidii tantum instrumenta creduntur? cur non idem porrigit seni?
1664 XII, 2 | nostros efferimus, residua cremamus; nam cetera nobiscum sepelientur.
1665 XIII, 10| trucidare et plenas vel cremare igni vel aquis inmergere
1666 XII, 14| latent: non ignis defunctos cremavit, non ferae laceraverunt,
1667 VIII, 7 | sufficiunt. vos estis, qui crescentes adhuc in peregrinationes,
1668 II, 23| patre iuvenis per ardentes crescentesque flammas, dicturum me putatis,
1669 XVIII, 3 | concubitus parvuli vultus aut crescentis infantiae similitudo detegeret.
1670 VIII, 2 | debuerat ipsa desperatione crevisse, in hoc solum impendit,
1671 XVII, 12| vigore, quo sibi permissa crevissent, in ipsius vitii robur adolescunt.
1672 VIII, 6 | illa, per quae parricidii crevit immanitas; occisum filium
1673 XII, 13| fuisset, non a criminibus crimina appellares, nec ad alteram
1674 IX, 23| bene] filii morte pensetur, criminosa liberalitas contigerit egenti.
1675 IX, 18| mendicus et calamitatis auctori crimin<os>us causas vulgo suggereret
1676 IV, 16| ardentes caelo faces et crinita siderum flamma praecurrit.
1677 V, 9 | intabuit, et per obstantium crinium inluviem tenuis arentium
1678 XII, 12| crimen, hoc est, noxius crucem optat! non sustineo, iudices,
1679 VI, 9 | magis amavit patrem.' ~Cruces succiduntur, percussos sepeliri
1680 XV, 9 | nullum huius adfectus sentire cruciatum; sed amare te, pauper, saltem
1681 X, 2 | rescissa orbitate vel magis cruciatur, quod non licet filio venire
1682 V, 16| everberat. Horrent cuncta crucibus, squalent circumiecta naufragiis,
1683 VI, 16| feliciter cessat, superest, ut cruciet nimium otium et assidua
1684 VII, 1 | adversus me tam gravia et crudelia deposcam, patior invidiam
1685 X, 6 | proxima videbis, illum, quem crudelibus flammis exussisti, ex quo
1686 VI, 1 | et piratis et tempestate crudelior, atque, ut accedat dolori
1687 XIV, 11| fuisse miserabilem. quanto crudeliora, quanto graviora patior,
1688 VIII, 16| quae haec est inpudentia crudelissimae vilitatis? aegrum placuit
1689 IV, 18| gratias hoc solo nomine crudelissimis fatis, quod maximum facinus
1690 VI, 9 | vende saltem, quod sub Verre crudelissimum fuit. certe ego filium redimam,
1691 VIII, 18| Differ saltem, pater, hanc crudelitatem; quicquid ex filio facis,
1692 X, 19| et evocasti. nihil ipse crudeliter; patri, scio, paruisti,
1693 V, 12| antequam inpatientia tam saeva crudescat immanitas. interim multa
1694 XII, 23| in praeteritum et famem cruditate pensemus! frumentum attulisti?
1695 I, 11| vestigio posset, totum parietem cruentabat et ubique aliquid de patre
1696 I, 11| vestigia. Pone enim manum cruentatam atque adeo, ut istis etiam
1697 I, 15| nunc ad vestigia parietis cruentati, quibus te satis abundeque
1698 VIII, 20| clusis advoluta foribus cruentumque secretum toto corpore effringens
1699 XVII, 15| concordia est: non spargit cruorem, nec trucem cadaveris relinquit
1700 XIII, 18| 18] quid inligare cruribus flores, quid ore sucos in
1701 IX, 17| marmore columnae nec graves crustae fecerint immemorem fragilitatis.
1702 V, 10| infatigabiles siderum cursus et cta sacro fulgore lucentia nos,
1703 XII, 8 | antequam inciperem, in portum cucurri, quamdiu in altum intentus,
1704 XVIII, 2 | miratur. parcere nunc illum cuiquam tacendo creditis? loqui
1705 VI, 1 | omnibus natura est, ut sua cuique calamitas praecipue misera
1706 VI, 17| potest gloriari. ~Quamquam cuiuslibet et quacumque causa hunc
1707 XV, 7 | noctibus vagus vilissimi cuiusque perditos patior ictus, nec
1708 XVII, 9 | flagitiis, et quandoque culleo, serpentibus expianda feritas
1709 II, 14| parricidam filium sciat. non culleum parat, non illud porrigit
1710 XIII, 2 | humilis tugurii rusticum culmen aequitas animi regna fecerat,
1711 II, 23| maximus est conlabentium culminum fragor, illo debilitas tamquam
1712 XII, 4 | spem fefellerunt, et inanis culmos tristis agricola iactavit
1713 XIX, 3 | execrationem, in quantam culpam iuvenis inciderit: dictus
1714 XII, 13| arborum truncos. viduis cultore agris errant a fame nostrae
1715 VIII, 6 | quod pro detracto ~matrona cultu negatoque comitatu, fastiditis
1716 VII, 13| dolor, probatio restituet. cumflammis urentur nuda vitalia, nox
1717 V, 15| languor, cui merito cesserint cunctae calamitates, in cuius comparatione
1718 V, 4 | pater duos redempturus. cunctas facultates in pretia collegi;
1719 II, 21| ducem, in quo dies omnes cunctasque noctes agit iter, quod iam
1720 IV, 7 | pereundi, ignoscite, quaeso, cunctationi, patientiae, morae: si me
1721 V, 5 | videor adiecisse languori cunctationis mora, et sensit infelix,
1722 XVII, 7 | rationis fronte protegitis, cunctosque praerigidae mentis adfectus
1723 XII, 8 | promissum animus iam ne cupere quidem audebat, subiit furor
1724 VI, 8 | est, suis manibus perdere cupiat. detracta est fortunae invidia,
1725 XIV, 8 | corruptor invigilo, nec efferas cupiditates per inlicitos duco conplexus.
1726 II, 5 | captaverit, ut videretur mulieris cupiditati iam non obstare privignus,
1727 IV, 10| aetatem. nempe sunt vanitas, cupido, luxuria, libido. Non pudet
1728 VI, 18| inertia una causa minus cupiebam: ne defunctum nemo sepeliret.
1729 X, 4 | corpus et servari membra cupiebat. et nunc infelicem magis
1730 X, 8 | audientem forsitan et exire cupientem frustra vocavit animam!
1731 X, 2 | quod non licet filio venire cupienti: 'nunc barbaro carmine gravem
1732 XVII, 20| imperata miseris, negata cupientibus, quando succurres? me infelicem,
1733 IV, 6 | ignoscite ardori perire cupientis, quod pariter inploro quae
1734 IX, 14| vacans culpa caritatem mereri cupit, si nullius me amici filius
1735 II, 16| senem vicerit lassitudo curarum. caeco quis renuntiat +quod
1736 X, 3 | omnis videtur remisisse curas, tunc sentit aliquid et
1737 VIII, 11| sentirem, si in quacumque filii curatione non adhiberes propinquos,
1738 VIII, 8 | ratione sepositus. cum circa curationes liberorum non consentiunt
1739 VIII, 21| diversitas? illum pater curavit, hunc mater. 'quantum,'
1740 XIV, 9 | quamquam quid opus, inde si non curer, ut desinam, si, quantum
1741 XII, 5 | trans mare petendam, se in curiam quisque cogunt.
1742 IX, 10| non sentiret dominus tam curiosus? de hac re consedistis,
1743 XI, 10| obviam cives triumphali circa currus meos exultavere laetitia;
1744 VI, 7 | piratas e puppe prospecto. curva litora et emensum sideribus
1745 X, 8 | palus multumque celebrati curvato igne torrentes. haec permeabat,
1746 XII, 18| maris circuis, et per omnis curvatorum litorum ambitus terram legis.
1747 XIII, 9 | domino in his ius est, quibus custode non opus est? nam si hoc
1748 IX, 21| homicidas, inclusus turpiore custodia et sordido cellarum situ,
1749 XVII, 4 | ferant]. in hunc, non tamquam custodiae patris inponerem, (nam quid
1750 II, 8 | somnos ipsa disponas, ipsa custodias? omnis alius percussor deprehendi
1751 I, 3 | Scitis, quanto neglegentius custodiat ferrum bona conscientia,
1752 XIX, 11| nullis ministris, nullis custodibus vallaverat pater. quanto
1753 I, 17| ista omnia paterni oculi custodiebant! Quam facile decipi, quam
1754 XVI, 3 | quorum omnis casus fama custodiebat, ~consumimus~ terrore, qui
1755 X, 15| mea strumenta serpentes. custodiendus est iuvenis, assignandus
1756 I, 14| nocte clausae genae non custodierunt? Fingere nimirum ad tempus
1757 V, 11| sine sui caritate putat. tu custodies, utrum frequentius osculer,
1758 XVII, 14| sollicitudinis genus, me ipse custodio. satiasti me, vita, satiasti,
1759 VI, 3 | tantum miserantium corona custodit. convenerunt etiam alieni
1760 II, 3 | acciperet ex coniugio ministeria custodita. facinus est, iudices, quod
1761 XVIII, 17| liberi, omnes parentes, custodite planctus meos, observate
1762 I, 6 | deprehendi. Semper sibi custodiunt miseri, ne esse miserabiles
1763 X, 19| crudelis et inexorabilis custos, aliquando preces et matris
1764 XII, 13| penitus oculos et laxam cutem, nudos labris trementibus
1765 V, 9 | adstricta nudatis ossibus cutis, et, in fame sua homine
1766 XII, 26| cibos. si quis mentitus est Cyclopas, Laestrygonas, Sphingas
1767 IX, 3 | videretur, simul quod nulla ipsi dabatur gratiae via, stare visus
1768 VIII, 15| geminis alterum occidendum dabis? non ferrem, si separare
1769 V, 23| mitissima. quanto libentius dabunt, cum viderint pariter unaque
1770 XIV, 9 | et ea tantum innocenter dabuntur, quae potentiae suae qualitate
1771 XII, 24| civitatis nisi ad supremum damnabo, absolvatur; publicus reus
1772 IX, 15| fecerit, pro summo crimine damnanda sit minus necessaria humanitas.
1773 VIII, 6 | ideo evadere maritum, quia damnaretur, si de illo minore dolore
1774 IX, 3 | dubio pudore cedendi, ne damnasse causam suam videretur, simul
1775 XVIII, 16| interrogantem uxorem nec damnat nec absolvit, rumore contentus
1776 XVII, 8 | iam victi et redeuntis in damnatam conluctationem! acrior semper
1777 VI, 21| in honorem pietatis etiam damnati sepeliuntur. ~
1778 XVIII, 17| tuis iusta persolvere, cum damnato supra callidissimum silentium
1779 XI, 8 | per fidem, illo trahite damnatos, quo non sequantur. tunc
1780 IV, 4 | spiritum, hoc destinatum damnatumque corpus publicarum utilitatium
1781 XV, 14| ergo sententias, et, si damnaveris, exultabis, nefande, gaudebis?
1782 XVIII, 14| utrum voles: aut tormenta damnes necesse est aut silentium.
1783 IX, 11| iudicium patris, cum is damnet, qui soleat ignoscere.
1784 VI, 13| calamitosis parentibus filios damus, sed spectatores.
1785 IX, 2 | liberaliter data nec diu danda in offensam meam compulerint:
1786 XV, 3 | igitur medicamenti pariter ac dantis integritas est, non negatura
1787 XVI, 1 | videar eligere. quid non darem miser pro luce matris, qui,
1788 VIII, 6 | deferre delicias; ego illam datam miseris tantum matribus
1789 IX, 10| istam iudicii scaenam, panis datus mendico, et dilatata hac
1790 IV, 16| furiales faces et ultricum dearum terror agitavit. ~Necesse
1791 VII, 2 | Reliqua, iudices, non debebam nisi in quaestione narrare.
1792 X, 16| istos oculos, in ista ora debebant! tu sic filium tuum clusisti,
1793 IX, 9 | miser fato meo. at ego, qui debebar illi fortunae, quem mors
1794 XIX, 1 | 1] Debebatur quidem tristissimae orbitatis
1795 XII, 16| homini iocundum est, tibi debemus quicquid vicinae civitati
1796 VI, 2 | quae maritum quoque suum debilitata desiderat (quis hoc de ista
1797 V, 12| calamitates, et damna corporum debilitatesque membrorum notabilius miseratione
1798 XVI, 6 | cuius recessus orbis petat, debilitati meae subtrahit umeros.' '
1799 II, 10| hunc iuvenem reliquarum debilitatium ratione defendi; quam incredibile
1800 X, 3 | incolumem tam blanda tamque debita pietate prosequebatur, ut
1801 X, 3 | longum est officia praeterita debitae pietatis agitare, illo ipso
1802 IX, 19| praestitit, sed quid interest? debitor delicatus sum. quid in hac
1803 VI, 13| distantia; habet lex in medio debitorem. duc ad utrum mavis, ad
1804 XII, 25| quaerit. istud ego interrogare debueram. non ubique, iudices, morandum
1805 VIII, 2 | et hominem, cuius caritas debuerat ipsa desperatione crevisse,
1806 XI, 4 | quod pauperi vos potius debueratis irasci. Quoniam igitur adhuc
1807 II, 10| iudices, parricidii magis debuistis excutere causas. 'cupiditas,'
1808 XIII, 4 | decreveram~. volui, iudices, decedere, volui, sed nullum potui
1809 VIII, 7 | vindicabit adfectus, qui decem mensibus ante vestram incipit
1810 XII, 11| violatis manibus mittimus. decent nos tales hostiae. in iudicium
1811 IX, 12| ludum vendiderunt tamquam decepti? quod cotidiana pugnae meditatione
1812 II, 13| defensio: tacere facilius est deceptis quam deprehensis. quid,
1813 XVI, 2 | sim ingenti expectatione deceptus: speraveram futurum, ut
1814 XV, 9 | languoris, aegrumque non deceret totarum noctium quies, excusari
1815 IV, 21| ut inter me responsumque decernat exitus; mathematicum vincere
1816 VIII, 18| sufficit ergo comparare, decernere? non iterum ille tibi pretiosior,
1817 XIII, 12| dives ferre non possit. 'decerpebant,' inquit, 'flores meos.'
1818 XIII | questus est dives flores suos decerpi ab apibus pauperis. denuntiavit,
1819 XII, 7 | arentium pallidas frondes decerpimus morbidi; nam quicquid fames
1820 XII, 12| his omnibus hac una lege decidant? o nimium invidendam huius
1821 XII, 23| non potest, cum tempestate decide, naufragio in desertum litus
1822 II, 9 | ad singulos sibi videtur decidere motus, cui quicquid ante
1823 IX, 17| accidunt, saepe in imum summa decidunt. ego vidi pauperem auxilia
1824 XIII | DECLAMATIO MAIOR TERTIA DECIMA ~Damni per iniuriam dati
1825 XII, 27| liberos esurit, et oppressa decimo mense mater sibi parit:
1826 VII, 6 | aliquando dissedimus? falleris, deciperis: hominis, cuius occisus
1827 X, 12| pertinebat, rogo, etiamsi decipiebar?' sed quid ego utor testimonio
1828 XVI, 3 | hunc esse nolebat affectum, decipimus, dum temptamur. ~
1829 X, 11| ignosce; libenter se orbitas decipit. magnas calamitates una
1830 IX, 4 | fuisse me vel ipse rerum declarat ordo. ~Nam quamvis infestum
1831 XIII, 18| accedit usibus inenarrabilis decor. nam primum tenacibus vinculis
1832 VIII, 2 | ne maximi sceleris ideo decrescat invidia, quia pati videtur
1833 XII, 7 | figura tibi exesos vultus, decrescentem populum, iam praemortuas
1834 IV, 11| gratulationes praesentiae humilitate decresco: minores fiant necesse est
1835 XIII, 4 | arbusculas destinatus exul ~decreveram~. volui, iudices, decedere,
1836 XII, 6 | rettulimus, probavimus, decrevimus, pedibus manibus <r>uimus
1837 VIII, 19| inquit, 'aestimavit, ille decrevit,' ergo manifestum est non
1838 V, 21| virtutum tuarum admiratione dectractum; audias tamen necesse est
1839 V, 14| capti pariter estis, qua decubuit alter, qua non convaluit
1840 IV, 13| cuncta casu fortuitoque decurrere, modo, etiam ut providentia
1841 VIII, 13| praecipiti per proclive decursu ~totius diei noctisque brevitate
1842 X, 15| hiberni fluviorum stare decursus, cum potentiore carminis
1843 IX, 3 | multa iam pridem signa dederant veniae finemque pugnae petentis.
1844 XIII, 14| alioquin tu venenum floribus dederas. impudentiaene, iudices,
1845 IX, 1 | mortis inpedimenta avara manu dederim. puto, iam ignoscetis omnes,
1846 XVII, 11| mehercule putabis quicquid dederint hae manus. et virus praesentaneum
1847 VI, 9 | filius noster merito poenas, dederit spiritum supplicio. nihil
1848 VI, 7 | imponor, et qua visum oculi dederunt, ad piratas e puppe prospecto.
1849 VI, 17| fio, et libertatem senex dedisco, et natus ingenuus venire
1850 X, 9 | artifex nostras, vellem non dedisses tam magnum experimentum!
1851 IX, 5 | omni fame sagina, et inter dedita noxae mancipia contemptissimus
1852 VI, 22| et in huius ministeriis deditum secura otia inpendere? soli
1853 VI, 24| gratulatio, non ad templa deducar, sed ad sepulcra. etiam
1854 XIV, 11| tum frequenter a lupanari deducebat pudor, abigebat occursus;
1855 IV, 5 | inter ceteras exclamationes deducentis exercitus vocem, quod circumstantis
1856 XVI, 9 | amicum meum in carcerem ipse deducerem, ut squalorem meum, meas
1857 X, 7 | advocat, non ut exorati manes deducerentur, nec ut evocata nocturnis
1858 VI, 14| lege maius est; tribunos deducimus, candidatos ferimus; ius
1859 VI, 17| vos, non forensis ratio deducit. alioquin semper estis intra
1860 IX, 15| accessionem criminis alterius deducitur, potest apud vos impetrare
1861 XVI, 10| faceres, si nos ad te videndam deduxissent alligatos aliqui satellites,
1862 X, 16| sunt (et esse credo), non deest, qui iuveni meo dicat: '
1863 X, 4 | fatigata propinquorum officia defecerant, iam plangorem familiae
1864 II, 9 | sentit incendium, cum ambusti defecere gressus, cum opponi non
1865 XI, 11| adiuvate, amici, et, si forte defecero, tu ultionem meam, popule,
1866 XII, 17| spectantium rictus est, et, cum defecerunt omnia, expirant. te, te
1867 I, 15| illum non aliter, si dux defecisset, ingredi posse quam vestigia
1868 I, 10| Tune circa illum sanguinem defecisti? Illa te blandius rogavit
1869 XIII, 6 | sicut haeserat, pendet. alia defecta nisu volandi adhuc per terram
1870 XIII, 2 | abiere vires, census meus, defectaque labore senectus, magna pars
1871 V, 20| super abrupta verba tota defectione conticuit, strictisque vitalibus
1872 IV, 14| hominis posse praedici? defectiones siderum laboresque narrantur,
1873 V, 14| est ipsa criminis mei voce defendar: aegrum redemi. non habent
1874 XVII, 19| alterius mentis simulatione defendas, occisuri tamen fuit ipsum
1875 VI, 14| ut hac saltem se calumnia defendat: 'non reliqui, sed non accessi,
1876 VI, 6 | commendo: tu illam tuere, defende, ama, ne relinque. sic paria
1877 VI, 6 | vindicaret: ego iam usu defendebam meum et in his annis iam
1878 XIII, 11| pecorum greges sub hoc titulo defendebantur; iam privati veneni transcriptio
1879 II, 1 | pietatis affertur quicquid defenderet alium innocentem. hoc primum
1880 XVII, 2 | prioris constantiae meae more, defendor; alia est mihi ratio, cum
1881 XVII, 6 | non potest'. scio, quantum defensioni meae difficultatis adiecerit,
1882 VI, 14| fecerit quod iubeo, non deferam illum ad sepulturam.' necesse
1883 VIII, 6 | querelas, matrimoniorum solent deferre delicias; ego illam datam
1884 XIII, 3 | sustinendas paupertatis impensas deferrem in urbem quod divites emerent,
1885 VII, 9 | argumenta convincere, si deferret alius, et eras manifestissimus
1886 XII, 20| ullam causam ita evidentem deferri posse in forum putatis,
1887 XV, 4 | lupanarium querelis et ad vos deferuntur amantium rixae? videtis
1888 XVIII, 16| prorumpenti videris exclamatione deficere, mendacio paratur auctoritas,
1889 V, 21| igitur quam si te praesente deficeret 'per illud,' inquit, 'frater
1890 IX, 3 | est proprium, quando alia deficiant, exerere libertatem et,
1891 VIII, 19| exanimeris metu, dolore deficias. cave viscera exclamatione
1892 V, 19| cervices meas spiritu iam deficiente perlatas in suum miser iterum
1893 V, 7 | natura permitteret, bene pro deficientibus aliquid et vita vestra dependeret,
1894 XII, 13| intuemini contionem, unius deficientis speciem tota civitas habet,
1895 II, 18| duratur artus, stringeris deficientium rigore membrorum; non moveris,
1896 I, 7 | inconsulta, quid agis? Nox ante deficiet. Quid, si deinde uterque
1897 XII, 16| terminos fames fecit. morimur, deficimus; festina misericors, omnes
1898 XII, 17| tormentum est. cotidie vires deficiunt: iam non imus in litus,
1899 I | die habens gladium filii defixum in vulnere, pariete ab ipsius
1900 XVII, 1 | meas comploratione, quo deflebo gemitu? filium mori volentem
1901 V, 22| non patris contemplatione deflectitur.
1902 XVII, 12| vix in contrarium victa deflectunt diuque pravitatis suae rigore
1903 XVIII, 5 | cultus et negatos in publicum deflemus egressus, orbitates ac liberorum
1904 VIII, 19| nudatur miserabilis ac deflenda macies. toto deinde tenditur
1905 XIII, 7 | accepi. quod mihi diutius deflendum apud vos quam probandum
1906 VI, 3 | quasdam fecit exequias. deflent omnes homines, dolent; plurimorum
1907 XV, 2 | sinus paenitentiae dolore deflevit. temptet licet ingratissimus
1908 I, 3 | patris ingressum in neutram deflexisse partem, sed recto gradu,
1909 XII, 15| durissima necessitatium, deformissima malorum. haec ad humile
1910 XVIII, 9 | <s>acrae pietatis animum deformitas, pulchritudo non auget;
1911 XII, 8 | quid ex strage corporum defuerat, sepultum putabamus. nec
1912 VI, 3 | rixamur, dum agitur causa defuncti, dum sepulcro lege praescribitur,
1913 XII, 14| mala nunc latent: non ignis defunctos cremavit, non ferae laceraverunt,
1914 XII, 1 | damnatus quoque vel morte defungetur, quam nos in illa funestissima
1915 IV, 11| pereuntem; nullos ego senes degere turpius puto, quam qui fortissimi
1916 | dehinc
1917 XII, 28| 28] Dehisce, terra, et hanc noxiam civitatem,
1918 V, 19| suum miser iterum cubile deiecit. totus ille circa nos carceris
1919 XIX, 4 | auxilium; mersis tantum deiectisque luminibus, tamquam numquam
1920 XII, 18| ad esurientis adplicas. dein, si quam tu maris iniuriam
1921 X, 14| propitius; ut numen et deus delabi sideribus et venire de liquido
1922 XIV, 1 | quaeso tamen vel hinc totam delati sceleris probationem gravitas
1923 II, 3 | conscium nominasset, totam delationem sic ordinavit, ut sibi crederetur
1924 XIII, 17| congeruntur in medium, nec fas est delibare gustu prius quam plena horrea
1925 V, 20| 20] agebat me deliberante iam victum, cum repente
1926 V, 20| non habui verba, quibus me deliberare, quibus nolle contenderem.
1927 VIII, 19| est ipsa cunctatio! dum deliberas, dum unumquemque detrectas,
1928 I, 7 | solus, secum, opinor, secum deliberat, sufficit: sibi: cum homine
1929 II, 5 | diligentius de patrimonio suo deliberaturus interim captaverit, ut videretur
1930 V, 4 | licet confessionem meam, deliberavi. tenuit inter illos inexplicabiles
1931 X, 9 | forum querelas et tamquam delicata matronae desideria pertulerit?
1932 XII, 14| comparata nobis mala non delicatas lacrimas habent? aliquem
1933 XII, 17| 17] non delicati sumus, non luxuriae quaeritur
1934 IX, 23| faciam? agrestia opera? delicatior, quod a fortuna non didici,
1935 I, 13| calamitate corporis occurrere delicatis uxoris oculis vetaret. Invenisti
1936 VI, 16| malis meis compares, etiam delicatum est. num enim aliquid rerum
1937 VIII, 6 | matrimoniorum solent deferre delicias; ego illam datam miseris
1938 XIX, 13| meretricis infamem; nihil ille delinquebat, quomodo liberi solent.
1939 XIX, 7 | promptissimo sermone facile delinquimus, ut constantiam tacendi
1940 VIII, 7 | aliquo gravitatis genere delinquitis. non habet orbitas vestra
1941 VII, 8 | mortalium, metus simulatione deludis? ego magis, qui postulo
1942 IV, 11| accedere, cum fortuna ruere dementia est et aetatem trahere pereuntem;
1943 V, 17| proclamo, fateor: error istud, dementiae furor est, cum feceris. '
1944 IX, 7 | attonito et in mortem iam paene demerso inopinata subito amici mei
1945 IV, 13| suspenderet, profundus umor ad ima demersus, unde cotidie superpositi
1946 V, 19| rogabat. assidebam misero; demittebat oculos, interroganti responsum
1947 VI, 12| contendimus, atque eo causam demittimus, ut non sit absolvendus
1948 VI, 6 | non recedo; si perseveras, demus piratis lucrum: aut vicarius
1949 XVII, 6 | ea simplicitate, ea fide denego, qua confessus sum de veneno. ~
1950 XIX, 3 | maledictis succlamatus, omnium denotatione damnatus est, donec et ipse
1951 XVIII, 7 | circumdatur undique nox profunda, densior caligo tenebrarum, quod
1952 X, 15| assignandus est inferis et densioribus transfuga claudendus est
1953 IV, 5 | pugnator exilui, cessit acies; densissima quaeque certamina solus
1954 XII, 27| alienis membris inprimunt dentem, mutuo tamen laniatu abstinent,
1955 I, 17| facile decipi, quam facile denudari, quam sine labore falli
1956 IV, 4 | respondit? cum summum facinus denuntiaret, ante se dixit probaturum. ~
1957 IV, 12| 12] Si mihi mathematicus denuntiasset damna membrorum, gravem
1958 XIII, 13| patricinio tuo conferat haec denuntiatio supervacua; si non licuit
1959 IV, 12| parentes: quem mihi post hanc denuntiationem adsignetis animum? homo
1960 VIII, 22| est et post gravissimas denuntiationes redditus vitae, sed ignoscat
1961 IV, 2 | est animus, quo me quamvis denuntiatum praedictumque servavit,
1962 XIII, 13| inquit, 'et, ut transferres, denuntiavi.' idcirco contumacem merito
1963 XIII | decerpi ab apibus pauperis. denuntiavit, ut transferret. illo non
1964 XV, 14| exosculabitur manus; mortem, suprema denunties, te non rogabit. frustra
1965 VIII, 10| prospiciat, ut adesse fata denuntiet, quae nec timentur, et maxima
1966 IV, 20| ut vivam, si parricida. ~Denuntio tibi, pater, et de suprema
1967 IX, 13| accessissent. id quidem nimium deo visum est, at certe honestis
1968 XV, 4 | vagus fervor effuderit, ubi depastis, enectis visceribus saevitura
1969 V, 6 | alicuius famem proximus quisque depellat? voluit nos ille mortalitatis
1970 V, 7 | deficientibus aliquid et vita vestra dependeret, iterumque ex illa, quam
1971 II, 1 | plurimum caeco de reverentia deperire virtutum, cum in patrocinium
1972 XIV, 5 | nocentes, quia iam facinus vita deplorat. quid refert, animo noceat
1973 IV, 4 | vilitas mei, ut hunc mihi deploratum spiritum, hoc destinatum
1974 XIII, 12| vero quid quereris? credo, depopulatos agros eversosque reditus;
1975 IV, 15| dare consulentibus quod deposcant, sed caligine magnaque promissorum
1976 XIII, 4 | onera conferrent, aliae deposita sarcina in novas prorumperent
1977 VI, 7 | ad ipsa maiorum sepulcra depositum est. narretur res saeculo
1978 VII, 7 | ego quemadmodum vultis deprecer, qui videor provocasse tortorem?
1979 XI, 11| debeo praebere et miserum. deprehendam, omnium mortalium callidissime,
1980 XVII, 10| nec mori possum, nisi ut deprehendar.
1981 II, 7 | alius maritus, et, unde deprehendas omnium scelerum facilitatem, +
1982 I, 13| est. Non times, ne quis deprehendat. Ipsi quoque servuli longius
1983 I, 12| prudentior sit iudex in deprehendendo scelere quam reus in admittendo,
1984 VIII, 17| languentium experimenta deprehenderint? vis tu potius hac audacia,
1985 XII, 25| conterminos portus onusta classe deprehenderis; quam tarde a vicina civitate
1986 XII, 21| pascar. si qua in villis deprehendero pecora, diripiam; bellum
1987 I, 9 | oculos actum parricidii; deprehendetis difficultatem. Dono illud:
1988 XVIII, 8 | suspectum non erit, neglegens deprehendetur. ~Sed quid ego sic ago,
1989 I, 2 | suspicione muliebri arcana mariti deprehendisse et statim omnibus nuptiarum
1990 II, 21| officia servorum; ego te deprehendissem, noverca, vigilantem.' ~
1991 XV, 4 | grassatur, quod in aliqua deprehenditur debilitate membrorum. profer
1992 II, 13| facilius est deceptis quam deprehensis. quid, per fidem, facere
1993 XVII, 19| venenum, quod videretur deprehensum, nemo ideo bibisse crederetur,
1994 II, 3 | in miseri sinu abdiderat, deprehensura nuntiavit patri, tamquam
1995 XVII, 3 | odio mei senex prima lite deprensus, ferre non potuit, quod
1996 XII, 20| vel roga, incensurum naves depressurumque minitare. potius quam totum
1997 IV, 23| egesserit, adiuvate dexteram, deprimite telum et ante omnia detinete
1998 IX, 8 | adhuc necessitatis gladiator depugnare etiam volebam, neque ullis
1999 IX, 22| personam denique sceleris? mea depugnasti causa, tua peristi. haec
2000 XII, 8 | facta est. animus malis deriguerat, os insolitis cibis stupebat,
2001 VI, 8 | domi libitina plangitur, derisus dissignator redit, refertur
2002 XVIII, 12| in illa potius vilitate desaeviat. prius est, ut repudietur
2003 XVI, 5 | dimitteret, vel, uti ad propriam descendam necessitatis meae conplorationem,
2004 XVI, 7 | ex quibus magna merita descendant? vultis scire, quid de hoc
2005 X, 8 | corpus putat et in membra descendisse mucrones. ~
2006 XII, 2 | temeravimus, quod ab homine descivimus. non ut infelicem animam
2007 VI, 4 | 4] describam nunc ego pendentem fluctibus
2008 VI, 6 | contra: 'ego te in calamitate deseram? ego alligatum relinquam?
2009 XVI, 4 | parentes in calamitate ne deserant;
2010 XVI, 6 | relinquuntur. mater, quae se deseri queritur, illud exclamet: '
2011 VI, 20| is parentes in calamitate deserit, qui opem non fert, et,
2012 VI, 21| verum fatendum est: si desertam te putas, mea culpa est. ~
2013 VI, 11| ad principia festinat; ut desertis etiam locis circa cadaver
2014 X, 9 | sed nec relictum torum desertumque genialem velut contempta
2015 XI, 3 | non stationes vallumque deserui; totam orbitatem meam in
2016 VIII, 9 | renuntiantibus, non accedo, cum deserunt relinquuntque languentes'?
2017 XV, 2 | lupanari noctibus diebus deserviens et, quamvis indulgentissimae
2018 XIX, 9 | prorupturum, quod otio vitam, quod desidem domi perdebat aetatem. non
2019 VI, 4 | non redemisset quem tu sic desiderabas. ergo profectionem apparat,
2020 XVI, 11| aestus, edit impetum; iam non desiderant oculi, cum cadunt. adice,
2021 XI, 11| nulli liberi inpatientius desiderantur, quam qui propter patrem
2022 X, 2 | invenire singultus, a quo magis desideraretur. namque isti ferreum pectus
2023 VI, 20| profectus esset, si me minus desiderasses? dubitabitur, an tua causa
2024 X, 11| perdidisti filium, numquam sic desiderasti, ut videres. quid, quod
2025 XII, 14| cupiditate nocet habundantia. desideratos diu cibos avide haurimus
2026 XVI, 3 | quid ille non fecit! ut rex desideravit vicarium corpus, amplexus
2027 VI, 24| vestrae sic ament, non sic desiderent, ita hoc orbitatis meae
2028 I, 15| praestatur, ut minus oculi desiderentur. ~
2029 I, 16| periit, ab utro magis vestrum desideretur. ~
2030 XIV, 8 | permissa coalescunt, non sunt desiderii sed voluptatis. hoc ipsum
2031 XIV, 6 | illa nosses gratia tui, desideriumque posses ingerere nolentibus;
2032 XII, 23| quod iam ego frumentum non desidero? naufrago tabulam abstulisti,
2033 IV, 11| spiritus viget, dum teneor, dum desideror, et hoc volo deberi manibus
2034 VI, 11| longo tempore in terram ossa desidunt. nobis vero adversus exanimes
|