25-amato | amatu-cessa | cesse-consu | conta-desid | desie-elusu | emana-fallu | falsa-hausu | hebea-iniqu | inire-lapsu | laque-morab | moram-oppro | optab-pocul | poena-pugna | pulch-resti | restr-socia | socie-terre | terri-vestr | veta-~
Decl., Caput
3536 XII, 8 | non vendidisti. tu, quem hebeas diem, videris, ego septimum
3537 IV, 16| vergentis in proclive mundi: hebescentibus tardior membris similis
3538 V, 20| tamen sensus meos languor hebetavit, ut exitum condicionis huius
3539 XII, 4 | etiam sicubi forte ieiunae herbae solum vicerant, vanis tantum
3540 XII, 7 | effusi campos morientium herbarum omnes radices vellimus,
3541 XII, 4 | aut perustis torrido sole herbis moribunda seges palluit.
3542 IX, 14| fortuna causas, etiamsi non hereditaria subeamus odia, ac diutius
3543 I, 17| nunc, miserrime adulescens, hereditas prodest, quam tantum audis?
3544 II, 12| parricidium credit, neque hereditate corrumpitur, cuius contentus
3545 II, 3 | mulier, cui spem invadendae hereditatis praestabat debilitas privigni,
3546 XV, 4 | commissis, quem pestiferis heredum medicaminibus enectum tristis
3547 XII, 23| cibos meos obiurgo; potui heri non comedisse.
3548 II, 10| oculi tota nostra luxuria. hi nos in omnia cotidie vitia
3549 XIII, 3 | gravidam penetraret alvum, hiantis rimas tenaci linire fimo,
3550 XIX, 15| pectus inposuit! quotiens hiatu oris avide flammas adversus
3551 XIII, 3 | vel, ne aestivus ardor aut hiberna vis gravidam penetraret
3552 XII, 16| tempestas sibilat, denique sidus hibernum conditur, tu tamen persevera:
3553 IV, 14| ardores, quod severas minetur hiemes, quid significent sparsi
3554 XIII, 17| in diem vivunt; duraturus hiemi reponitur victus, et repletis
3555 X, 13| erat. quam laetum se, quam hilarem offerebat, quomodo persuadebat
3556 XV, 12| mehercule contingere potest, ut hilares ab hac inpatientia laetique
3557 VI, 6 | transtulit ferreos nexus, et hilarior alligatus est filius, quam
3558 XVII, 14| gaudium me[um]: exaspero hilaritate, offendo tristitia. capto
3559 VI, 18| 18] transeo hirsutos hostium vultus et immanium
3560 IX, 8 | fides intercepta. quicquid historiae tradiderunt, carmina finxerunt,
3561 XVII, 8 | ante acta vitae meae sub hodierna primum lite tractantur.
3562 XV, 1 | invitus. nobis tamen, iudices, hodiernam pauperis mentem non prima
3563 XV, 12| debuerit adhiberi, vel ex hodierno senti, iuvenis, adfectu:
3564 IX, 21| gladiatoribus una laus est, homicidas, inclusus turpiore custodia
3565 XIII, 10| nam cur non hoc idem de homicidio respondeat, cur non de latrocinio?
3566 I, 10| cervicem, et spectata manus homicidium novissime velut quoddam
3567 IV, 18| ratione, ut mors inter facinus hominemque ponatur. vincitur, pater,
3568 IX, 21| esset, nihil aliud emit quam honestae mortis conscientiam. transtulit
3569 XIII, 17| et inire bella mortemque honestam pro duce oppetere. adice
3570 IV, 8 | discussa, consumpta sunt, et honeste pereundi ratione victa cesserunt.
3571 IX, 7 | artes, cum omnia quondam honestiora munerario meo, domus, familia,
3572 IX, 22| bene vita pensatur. illud honesto amico gravius, nomen gladiatoris
3573 IX, 19| utro me vertam? tamquam honestum defendam factum an tamquam
3574 IX, 18| illa dicam: semper odiorum honestus occasus est, et, dum simultates
3575 VI, 21| habebis, miserrime fili, quod honoratis contingere funeribus solet:
3576 V, 13| si> circa patrimonium honoresve contenderes, et ego proclamabo:
3577 XII, 6 | aetatibus [ex]spectatis, non honoribus, pariter rettulimus, probavimus,
3578 VI, 11| migravit, unus hic luce viduis honos, et suprema face, ut vates
3579 IV, 16| conspicuus. ardens nascentis horam sidus accendit: viribus
3580 VI, 11| legem quidem istam quidni horream, cum id unum miserrimo iuveni
3581 XV, 5 | vultus, feralis habitus; horreant squalore crines, rigeat
3582 XVIII, 10| formaverit, timeat oscula pater horreatque contactum? dii deaeque male
3583 V, 16| ruiturae molis everberat. Horrent cuncta crucibus, squalent
3584 VIII, 22| laceratione per stupentes horrentesque manes umbra discurris, audi
3585 X, 7 | circumdatur carmen. tunc horrentibus verbis urna praecluditur,
3586 XVIII, 15| liberos attoniti parentes, horret invicem se caritas fraterna
3587 XIII, 5 | rores et caelestis aquas ad horreum ferre possent, nec sibi
3588 VIII, 19| numquam, iudices, res tam horribilis inauditaeque feritatis admissa
3589 X, 18| cadaver, [necesse est, ut mors horrida fiat aliena] sed ali<en>ae
3590 XIII, 11| silvas vasta solitudine horridas occupant, tot<ae> aquae
3591 X, 7 | protinus nescia matre, cuius horrido murmure imperiosisque verbis
3592 I, 14| ingenio: non decepisti trucem horridumque latronem; nostri tibi occasionem
3593 VII, 3 | cum dives medio noctis horrore stricto mucrone prosiluit
3594 IV, 20| in me monstruosi vultus horruere conspectum. non tela iaciebam,
3595 V, 5 | non laetitia praelati, non hortantis erexit patris amplexus.
3596 II, 12| volo te rursus in facinus hortetur, volo plura promittat: parricidium
3597 XIII, 13| intra angustias pauperis horti conposuimus, quae tamen
3598 XIII, 5 | quod posset et divitis hortis satis esse, et linivit flores
3599 XIII | hortulis. habebat dives in horto flores, pauper apes. questus
3600 XIII, 4 | intra privatum volent, ne hortorum meorum floribus insidant,
3601 XIII | agro vicini erant iunctis hortulis. habebat dives in horto
3602 XIII, 12| durarent adhuc, nisi ad hortum tuum apes venissent. cuius
3603 XIII, 2 | pascebat, nunc divitis unius hortus. postquam proximos quosque
3604 XII, 22| onustus viator apud latrones hospitaris, commeatum publicum in scopulos
3605 XII, 16| manus; nam, quas feriamus hostias, non habemus. quid spem
3606 XII, 14| habent? aliquem populum hostilis exercitus intra portas coegit;
3607 XIII, 16| suspensumque proximis ramis examen humanas manus expectat; acceptas
3608 IX, 16| aperire, concupivi quandam humanitatis civicam gloriam: periturum
3609 V, 10| quod in hunc te divinorum humanorumque conspectum de nostra protulimus
3610 XIV, 7 | committere, qua se totum humanum genus posset odisse. potes
3611 V, 22| cibos me poscere putas? humeros, quibus incumbam, manus,
3612 XIII, 12| peritura, et, quae protinus humi iacuissent, in usus hominum
3613 X, 17| fragile, terrenum, ut sicca humidis, calida frigidis, resolutis
3614 XII, 15| deformissima malorum. haec ad humile opus nobiles manus mittit,
3615 IV, 9 | vita hominis unus est dies. humiles prorsus abiectaeque mentes,
3616 IX, 3 | initiis odia, dum contumeliam humilitas facilius intellegit, dignitas
3617 IV, 11| gratulationes praesentiae humilitate decresco: minores fiant
3618 XIII, 1 | superest, si ad ceteras humilitatis nostrae contumelias hoc
3619 VIII, 18| aut ultra naturalem modum humor exundans aut spiritus per
3620 VIII, 17| si fluitat nimis aeger humoribus, praesto sint, per quae
3621 VIII, 3 | calamitatum, magna felicitas! huncine fecit exitum illa modo civitate
3622 V, 17| pomparum, cur super flagrantes iaceant rogos, cur ardenti non divellantur
3623 II, 16| comparationem. caecus ignorat, ubi iaceat senex, an iam quiescat;
3624 VI, 24| mei velut tumulus imponam; iacebimus duo insepulta cadavera.
3625 XII, 13| inanes domus situm ducunt, iacent relictae sine herede sarcinae.
3626 IX, 18| mehercules generosiores iacentes transeunt, et, <cum> reservati
3627 II, 17| exploretur necesse es pariter iacentium prima diversitas, vultus,
3628 IV, 20| horruere conspectum. non tela iaciebam, non iaculabar ictus; furialibus
3629 V, 21| tua praestare non potuit? iacta, quantum voles, effractum
3630 XIX, 8 | periturus. hanc nunc me iactare constantiam putas, quod
3631 I, 2 | patrem suprema sua iuveni iactasse crediderim; ut heredem filium
3632 VIII, 7 | fatigatos reponat artus, illas iactatas toto lectulo manus sedulo
3633 VIII, 7 | frequentius potestatis vestrae iactatione tamquam aliquo gravitatis
3634 VI, 1 | quod miserum iuvenem toto iactatum mari, etiam si nemo interpellasset,
3635 VIII, 5 | convaluit, evasit. non tamen iacto pietatem, non arrogo mihi
3636 XIII, 3 | aut bella sedare pulveris iactu, tum, ne quid periculi saltem
3637 XIII, 12| et, quae protinus humi iacuissent, in usus hominum conversa,
3638 IV, 20| non tela iaciebam, non iaculabar ictus; furialibus miser
3639 II, 23| 23] Sentio, iudices, iamdudum indignari miserrimum iuvenem,
3640 XVIII, 15| respondet, sed nobis videtur iamiamque esse dicturus.
3641 IV, 17| aderunt bella;' venerunt. 'ibit in aciem te volente;' misisti. '
3642 I, 10| tam feliciter librasset ictum, quem, etiamsi nullae fallerent
3643 | idcirco
3644 XII, 28| nobis vivax ipsum crescit iecur, quia illic quoque viscera
3645 XIII, 5 | longa siti flores induxerunt ieiunam miseris famem, non aviditas
3646 XII, 11| paenitentia, ades, longi ieiunii imperiosa necessitas, et
3647 VIII, 17| alimentis, ad puriores meatus ieiunio fameque tenuetur. contigit
3648 IX, 11| iudicium, corona et omnis ignara causae turba magnum nescio
3649 IX, 7 | fides est, quid horum omnium ignari agerent propinqui, nihil
3650 IX, 20| quicquid patri debeo, non ignarus, ut primo natalis horae
3651 XIII, 4 | castris pellerent vulgus ignavum, aliae longum permensae
3652 XII, 8 | omnem patientiam vicerat ignea fames, postquam spes quoque,
3653 XIII, 2 | remotus a tumultu civitatis ignobile aevum agere procul ab ambitu
3654 VIII, 12| titulos, honores, illius per ignobiles obscurasque sordes totam
3655 IX, 7 | tenenti servilia arma et ignominiosa morte perituro, tum, si
3656 IX, 10| impenderem, quantum non posset te ignorante consumi (quae tamen ipsa
3657 VIII, 12| in ullo mortalium ferat ignorantiam pariter et adfirmationem?
3658 XV, 9 | potione sanassent, vel, si ignorassent huius graminis vires, vinculis
3659 XIX, 2 | patior et feci. felicem ignoratione conscientiam matris, quae
3660 I, 16| amare patrem debuit; si ignoravit, non habuit, quod speraret
3661 V, 20| exitum condicionis huius ignorem. ego luxuriosus, ego perditus;
3662 XIX, 10| tormentis dixerit, tamquam ignoret, interrogat; nihil comperisse
3663 VII, 4 | nihil iniquius fieri potest. ignoscant persuasiones, si facinus
3664 VIII, 22| denuntiationes redditus vitae, sed ignoscat natura, pietas: non est
3665 XIX, 13| contra severitatem meam ignoscebas. quem mecum odisse non poteras,
3666 IV, 12| perpetuumque languorem, ignosceres tanta mala vel incerta fugienti.
3667 VI, 4 | sunt. alioquin quis mihi ignoscet, quod vicarium accepi? etiam
3668 IX, 1 | manu dederim. puto, iam ignoscetis omnes, si plus praestare
3669 XIII, 13| excolendos agros procedet ignota etiam vilicis familia, tuis
3670 X, 9 | publicos consumat oculos, quod ignotas quoque exigat lacrimas.
3671 VI, 3 | populus effusus est, et ignoto quoque corpori publica humanitas
3672 IX, 15| servasse perituram animam et ignovisse rebus humanis et respectu
3673 II | DECLAMATIO MAIOR II ~Ex incendio domus adulescens
3674 XV, 12| meretrices.' repete agedum illarum conloquia noctium, quibus
3675 X, 10| 10] Et antequam ad genus illatae inique ei iniuriae venio,
3676 I, 12| hinc est paries palmatus et illinc? Quomodo pertulit manus
3677 V, 16| undique minantibus scopulis illisa tempestas terrore ruiturae
3678 X, 10| sic et contra dolorem quam imbecillis animus magis pugnat, itaque
3679 X, 10| femineum est, et simul orbitas imbelle pectus invadit, animus ille,
3680 VI, 11| locis circa cadaver tracta imbribus terra concrescit, adgerunt
3681 XIII, 11| rebellant, si ultio crimen imitabitur. damnum accepisti? erat
3682 II, 19| facilius simulare rem, cuius imitationi sufficit clusisse lumina,
3683 XVIII, 15| quod audaciam innocentis imitatur, et tacenti videtur irasci.
3684 II, 22| facilius est, ut caecitatem imitentur oculi. gladium cruentatum
3685 XV, 4 | passa, quod invidiam mortis imitetur. veneficium voca quod caecitate
3686 XII, 26| quidem satis est. hoc non immanes ferae faciunt, et quamvis
3687 XII, 10| tulerit, quid admiserit. plane immanis belua est et non tantum
3688 XIX, 1 | inpegit in filium, ipsa sui immanitate consumptus est. quicquid
3689 VIII, 8 | occidi. ~Adicite, iudices, immanitati, quod occidit aegrum. omnibus
3690 VI, 18| hirsutos hostium vultus et immanium barbarorum feros fremitus,
3691 X, 11| quietem. pater crudelis, pater immemor, quid vis tibi amplius obiciamus?
3692 IX, 17| graves crustae fecerint immemorem fragilitatis. multa saepe
3693 V, 16| concipere quae vidi. iacet sub immensae rupis abrupto tristis et
3694 IV, 14| deus, fabricator operis immensi, ex illa rudi primaque caligine
3695 IX, 18| insolentiae opinionem, quae fere immeritam quoque potentiam carpit,
3696 XVI, 1 | incredibilis exempli fidem, ut non immerito possim videri cum matre
3697 I, 9 | iam dormientium anhelitus imminens audit; unde sciet, quo dirigat
3698 IX, 21| fati mei vidi. si me ab his imminentibus malis pecunia redemisset,
3699 XII, 28| apposuit epulandum. nobis imminet saxum, nobis stridunt ferreae
3700 V, 15| cum penitus visceribus immissa tabes cotidie aliquid ex
3701 X, 2 | ad tam crudelem, ad tam immitem patrem umbra non venit.
3702 V, 8 | aetatis. quid ais? rigidus, immitis sum? ideo pasce tantum,
3703 VIII, 16| quoque vitalibus per corpus immittas, et in latentes meatus <
3704 VI, 6 | tanta etiam latrones, et per immobiles ante vultus fletus cucurrit.
3705 IX, 14| nascerentur. nam sic quoque immodicas serit discordiarum fortuna
3706 IV, 14| lassitudo ventorum, quod sidus immodicos solis ardores, quod severas
3707 IV, 6 | illud infinitum, illud immodicum, quod nobis voluerunt licere
3708 VIII, 7 | mater indulgeat. illas, quas immodicus ardor discutit, vestes haec
3709 IX, 17| hominis. Ut Fabio Maximo immortalem attulit laudem ereptus ex
3710 V, 21| uterque mendicum. testor immortalia numina et infernarum sedum
3711 IX, 11| vota, non percussae diis immortalibus hostiae; redemptori certe
3712 IX, 8 | duos amicos, quorum alterum immunem malorum omnium fortuna fecerat,
3713 V, 3 | curis, sollicitudinibus impar, delicatus, impatiens, et
3714 V, 18| affectibus meis inter tam impares aequata condicio. aeger,
3715 IV, 10| diutius vixeris, tanto magis impatientem perire? quantumlibet prorogentur
3716 II, 10| Quantum deinde putatis impatientissimis affectibus accessisse? post
3717 V, 10| excusationem, si dicerem: 'impediit quamvis properantem senectus,
3718 XV, 3 | vincebat, et vires amoris impedimenta perdebant, donec intellegeret
3719 VI, 16| ablatas videndi voluptates, impeditos rerum actus, tamen, si non
3720 VIII, 8 | gressusque labentem vix trahit impellitque longus ordo vinctorum, et
3721 IX, 10| affluens agerem, tantumque impenderem, quantum non posset te ignorante
3722 V, 7 | abstinentissimae iuventutis impendiis! si mehercules hoc quoque
3723 VIII, 2 | desperatione crevisse, in hoc solum impendit, ut tantundem superesset
3724 IX, 10| totam istam meae luxuriae impensam, audite summam et miramini,
3725 XIII, 9 | obsequi possent, quid amplius imperares? ~Intellego his vanis ultra
3726 IX, 4 | causas patri, cur hoc mihi imperaret, quod ipse facere non potuerat.
3727 IV, 19| facturum. quem tu mihi, pater, imperas laborem, quam asperam exigis
3728 XVII, 20| attulimus. o mors semper imperata miseris, negata cupientibus,
3729 XI, 7 | proclamet: 'prodidit vos imperator vester, addixit, et nunc
3730 XI, 7 | pater: coacta est liberos imperatoris vincentis occidere. ~Fallitur,
3731 XII, 6 | boves. iam servis fugas imperavimus, iam procumbentes ante limina
3732 XV, 3 | adiuvit deinde quod dederat, imperavit sibi, ne quas admitteret
3733 XII, 11| paenitentia, ades, longi ieiunii imperiosa necessitas, et vos intus
3734 XVII, 3 | auctoritatem nominis vestri fortius imperiosis adseritis adfectibus, et,
3735 X, 7 | matre, cuius horrido murmure imperiosisque verbis dii superi manesque
3736 IV, 16| inluxerit, in populi consurget imperium. credo mehercules in illum
3737 VI, 24| preces sunt ~nihilominus impero~. non laeta sententiam vestram
3738 XV, 14| clamabis? aspicies percussam imper<turbatus super> palpitantia membra
3739 IV, 1 | necessitatis] inplicitus, ut impetrandum a vobis habeam odii mei
3740 II, 5 | ut exheredationem quoque impetraret noverca caeci ab homine,
3741 II, 11| si te a nullo alio putes impetraturum. non ergo iuvenis credit
3742 V, 23| quicquid preces, quicquid impetraverint lacrimae meae, accipe, tuere,
3743 II, 11| quem scias proditurum, nisi impetraveris.
3744 VI, 3 | est actioni nostrae: ut impetremus funus, moramur. dum nos
3745 XVII, 16| consistere. nihil aeque, pater, impetu constat, quam mori velle,
3746 VI, 18| gemitumque caesorum quamvis impexis obrutae comis acciperent,
3747 V, 20| lectuli spatia iactavit; post impias carceris sordes illum cum
3748 I, 6 | perdite, quid flagitiose, quid impie fecerit, per quae se parricidam
3749 VI, 1 | solutus sum. indigna est impietas in suos: quae quanta versetur
3750 XII, 18| aliquam navem in meum litus impingeret, nec ex classe numerosa
3751 I, 15| caecitatem, et, ne quid sceleri impio deesset, mariti tui cruore
3752 VI, 4 | me magis an in te futurum impium, si non redemisset quem
3753 II, 10| concupiscunt. facilius impleas animi satietatem. quo, per
3754 IV, 9 | abiectaeque mentes, quas non implent haec eadem semperque redeuntia.
3755 V, 11| ortum, qui patrem vel solus impleret. pessimus est mortalium,
3756 VII, 5 | tu mihi solacium ultionis imples? te accuso scilicet, ut
3757 XVII, 8 | abstulerit infirmitas; quid non implet repetita delatio? reversus
3758 VIII, 13| quod diversis pariter rebus impletur? quantum inter illa transcurrentis
3759 IV, 15| deaeque, signis, quibus impletus est notis, qui de parricida
3760 XVII, 4 | per inpatientiam pereuntis impleveram, quantum credo, lacrimis
3761 XIX, 4 | non opposuit manus, nullum imploravit auxilium; mersis tantum
3762 VI, 24| filii mei velut tumulus imponam; iacebimus duo insepulta
3763 XIV, 2 | iudices, ne vobis venefica sic imponat, tamquam hoc mei caritate
3764 VI, 9 | trahe<n>s alteram manum cadaveri impone, altera<m duci>; duc, qua
3765 II, 6 | cuius oscula, cuius amplexum imponebat vulneribus oculorum, cui
3766 VI, 13| hanc condicionem misero imponimus, ut, quicquid fecerit, proiciendus
3767 X, 7 | nostra. nam cum dies occidit, imponit morti suae finem, domum
3768 XIII, 18| sit.> gemina frons ceris imponitur, et, cum foraminibus tantum
3769 VI, 7 | mei male permutatus vector imponor, et qua visum oculi dederunt,
3770 X, 8 | tuum, mulier infelix, non impositae inferis clusere terrae nec
3771 IX, 13| mentibus nostris varios imposuerit motus, nullum profecto meliorem
3772 XIV, 8 | corpora ista consistere impotentiam puto; diliguntur inmodice
3773 X, 12| contigisset, non eras tam improba, ut optares. aliquis, o
3774 VIII, 19| omnia reserati pectoris improbum vagae artis errorem.
3775 XVII, 11| dolor, ad quod confugeret improvisa debilitas.'
3776 XVIII, 3 | libidinum respersit infamia, cui impudens rumor, suspicax maritus
3777 XI, 1 | iudices, etiam in hac pauperis impudentia miror: liberos meos pudore
3778 XIII, 14| venenum floribus dederas. impudentiaene, iudices, eius adsignem,
3779 V, 11| crimen, agnoscamus hoc nefas: impudentissime generis humani, tu non feres,
3780 XIII, 14| dubitat, quin damnum ei sit imputandum, sine quo non accidisset? ~
3781 V, 10| iactationem; solus habet, quod imputet patri, qui queritur et pascit. ~
3782 IX, 17| locupletibus accidunt, saepe in imum summa decidunt. ego vidi
3783 XII, 17| vires deficiunt: iam non imus in litus, sed repimus. in
3784 XII, 13| prona cervix, tergum ossibus inaequale, infernis imaginibus similes,
3785 V, 15| capitivis languet alter, una est inaequalitas patris eligere sanum. ~
3786 V, 3 | iungebat, et erat quaedam in inaequalitate caritatis aequalitas, quod
3787 XII, 18| nostram exponis, quae diu inaestimabilis fuit, innocentiam publicam
3788 I, 3 | et paene ex alia domo per inane longum, per tot offensa
3789 XII, 25| odia, quae plerumque ex inanibus causis oboriuntur, habuerit.
3790 IV, 13| superne spiritu, tanta penitus inanitate subnixum librata mole consideret,
3791 X, 8 | nec ullo maerore mutabiles inanium leges querebantur umbrarum?
3792 VIII, 19| iudices, res tam horribilis inauditaeque feritatis admissa est: filium
3793 VIII, 2 | de languente filio rem inauditam, rem facere crudelem unam
3794 VII, 6 | invitus? novum, iudices, inauditumque rebus humanis aperitur exemplum:
3795 IX, 22| ultionem interfecti amici inauspicata bella gessisse. nam inter
3796 VI, 5 | quacumque miser relatus est inauspicatum metiens iter, prorsus ominose
3797 VII, 8 | sanguinis orbitas traxit, quanto inbecilliora sunt haec cotidianis lamentationibus
3798 I, 11| iudices, ante omnia non esse incallidum hominem neque consilii iacentis,
3799 X | marito. ille adhibito mago incantavit sepulcrum. mater desiit
3800 XII, 17| quotiens fractus vento fluctus incanuit, vela interpretamur. o mobiles
3801 IV, 19| suum, calumniari manus, incausare visus et parricidalem agere
3802 XIX, 14| negabis. o bonae conscientiae incauta simplicitas! ita non times,
3803 IV, 5 | victricibus telis manus incauto rueret amplexu. quam tunc
3804 IX, 21| morabar inter sacrilegos, incendiarios et, quae gladiatoribus una
3805 XII, 15| titubantem stravisti, fumantem incendisti. ne quid inique faciam,
3806 XIII, 17| contendunt, et labor damno incenditur, et numquam deficit animus
3807 XII, 20| repugna vel fuge vel roga, incensurum naves depressurumque minitare.
3808 IX, 11| expectabam, ut desiderio incensus affectus vix posset expleri,
3809 IV, 12| placet potius futurorum incerta[m] tractare ratione[m] quam
3810 XVII, 16| multum tamen adhuc casibus incertisque superest? accepere perfossis
3811 XVIII, 11| Omnium quidem, iudices, incertorum suspiciones pessime semper
3812 X, 1 | umbra veniebat, nec agitabat incertos levis imago somnos, ac ne
3813 VIII, 10| fragilitatem mortalitatis incertosque velimus aestimare casus,
3814 VI, 12| videtur quaestionem temptare ~incertus. ~Qua de re ideo pauciora
3815 V, 2 | despectu famam optimi fratris incessit. hominem, qui piraticum
3816 X, 12| vultum, habitum, corpus, incessum? non crederem, nisi te perdidisse
3817 VIII, 12| alius oris sonus, habitus, incessus, seu, ut ipsa consentiant,
3818 XVIII, 15| sis una morte contentus. incestam gravius odisse debes, quod
3819 XVIII, 1 | accusare videatur: ream se incesti, ream parricidii putat,
3820 XIII, 5 | silentium et inanis alvei inchoata tantum opera et rudes cerae.
3821 XIII, 18| crescit, nec quicquam ex inchoatis parum est quod non sua portione
3822 XI, 9 | subtraham omne ferrum, incidam quoscumque strinxeris nexus,
3823 XII, 7 | fieri possit, in venenum incidamus subeuntes insolitis cibis.
3824 XV, 10| condicionem mulieris adamatae. incideras quidem, miser, in puellam
3825 I, 3 | antequam in hanc fortunam incideret, paratum, sive quia caecitatis
3826 XII, 6 | commeatum dedimus, retinacula incidimus et litus ingressi classem
3827 I, 3 | accessisse leviter, non in torum incidisse, non ante pervenisse, quam
3828 XII, 8 | quotiens tamen, antequam inciperem, in portum cucurri, quamdiu
3829 XVII, 12| dum spero fas esse, ut incipias aliquando misereri, ut te
3830 IV, 4 | propiora prospera, laetos incipientes annos, non fuit contentus
3831 VIII, 18| pretiosior, ille melior incipiet esse victuro?
3832 XV, 3 | forum aliquando venisti, incipis agere serium, gravem, iam
3833 XVIII, 11| pessime semper a corporibus incipiunt, nec bene de cuiusquam moribus
3834 XII, 6 | bello, ut aqua incendio inclamari publice solent, ita uno
3835 XVII, 12| totum pondus omnesque vires inclinata traxerunt, vigore, quo sibi
3836 X, 19| facilius de filio exoraris, ut includas. nec tu marite, nec tu timeris,
3837 X, 2 | filium putat, postquam potuit includi, nec sua tantummodo poena
3838 XI, 5 | omnibus tamen, quicumque incognita, inaudita passi sunt, nullos
3839 VIII, 11| causas querelarum, si nova incognitaque ratione vel utrumque servasses,
3840 VIII, 8 | poterat? novum, iudices, et incognitum rebus humanis audite facinus:
3841 IX, 4 | parentis adfectu, si hoc incolumi redemptionem ab alio petivissem?
3842 I, 9 | profiteris soporem? Cur ergo tu incolumis es? Quae tam iratis manibus
3843 IV, 8 | primum hoc maximumque pro incolumitate hominis natura commenta
3844 XIII, 9 | tamen quam dominus dedit, incolunt sedem, lascivientem luxuria
3845 VII, 9 | potuit oculos nuda semper, incomitata paupertas? tibi servus a
3846 XIV, 4 | explicitum me putatis et ab incommodo hilariorem dimissum? nunc,
3847 XV, 8 | mortalitas, si reliquos lapsus incommodosque mentis errores fas esset
3848 VIII, 7 | super ardentes rogos tenetis inconcussam rigidamque faciem, itis
3849 I, 2 | suspecta sint vobis quae tam inconsiderate ficta sunt contra miseram
3850 XIX, 10| tormenta non obicis? o inconsultam muliebrem semper amentiam!
3851 XVIII, 10| infamiam, malo nudos adfectus inconsultamque pietatem; nihil de se fingi,
3852 IV, 8 | verendum est, ne ad hoc inconsulte, ne temere levitas humana
3853 XIX, 13| mulier, nefarius, tuus inconsultus non permisit adfectus. filium,
3854 VIII, 4 | reliqui, verba desperationis incredibili vanitate variavit magnaque
3855 II, 1 | omnium non remittit sibi, ut incredibilior sit in parricidio caecus,
3856 I, 4 | inveniretur. Iungunt his multo incredibiliora, ut occiderit patrem, pepercerit
3857 XIX, 9 | lacerare famam, illis ignibus increpare rumorem. quaestio de infami
3858 VIII, 1 | impatientiam tristissimae orbitatis increscit, quod intellegit illum non
3859 XII, 9 | Ergo rabidi supra cadavera incubuimus et clausis oculis, quasi
3860 X, 15| revocaretur!' mox in ipsam dicitur incubuisse pronus urnam et inter ossa
3861 VI, 7 | etiam cum tota supra corpus incubuit, amplexam putavi, etiam
3862 I, 6 | securior? Cuius humeris levior incumbet? Quis contumelias servorum
3863 IV, 5 | ictibus membra nudavi et ad incurrens ubique ferrum vitalia parata
3864 XII, 4 | evocata radix in pulverem incurrit, aut perustis torrido sole
3865 XIII, 15| Adice quod cetera aut satis incurrunt aut vitibus nocent, primaque,
3866 VIII, 9 | vulneribus morborumque medetur incursibus; non disputationum vanitate
3867 VI, 3 | sicco iacet: cadaver ab incursu avium ferarumque tantum
3868 VI, 17| et quacumque causa hunc incursum passae levius est tamen
3869 VIII, 11| vitalibus. inenarrabile, indeprehensibile est, quicquid nos elementorum
3870 IV, 15| nec per varias ambages indeprehensibilem sparsit errorem; nihil ita
3871 XII, 4 | doceri non debet, opinor; reo indicanda sunt, qui a malis publicis
3872 XVIII, 14| silentium. quod non debet indicari, non debet quaeri. posses
3873 XVIII, 6 | rumor res sine teste, sine indice, res ex incertis inprobissima,
3874 VI, 2 | pietatem filii mei semel indicem: patrem redemit. si, quod
3875 XII, 4 | nostrae, et simpliciter omnia indicentur; decet ista nostro ore narrari!
3876 XVIII, 4 | ullius traxisse credatis indiciis; suum rigorem, suum tantum
3877 I, 2 | magis oportet vel aliquo indicio vel suspicione muliebri
3878 VIII, 12| fato singulorum. hanc ipsam indifferentiam, quam mirantur occursus,
3879 VI, 12| vestram religionem decet, indignam sanctissimis auribus verborum
3880 XII, 1 | iudices, innumerabiles me indignandi causae initio statim actionis
3881 XIV, 10| Homo igitur, qui merito indignarer, si hoc tantum fecisset
3882 XV, 11| fastidire, contemnere. iam indignaris, quod te maluit remedio
3883 XI, 4 | quas ego legionum vestrarum indignationes, quem fortissimi exercitus
3884 XIII, 13| mella faciunt, id prorsus indigne ferendum est, et, quod numquam
3885 VIII, 13| mortalitatis procreare legem? sed indigni exitus supra orbitatem sunt.
3886 X, 11| si tantundem doleres. res indignior non est, quam quod tibi
3887 VIII, 3 | 3] O tristior indigniorque semper mensura calamitatum,
3888 XVIII, 13| vultis, iudices, ad facinus indignissimae quaestionis accedat et quod
3889 XIII, 19| morte confecit, et, quod sit indignissimum, quo facilius deciperet,
3890 XIV, 2 | prioribus malis recens abducit indignitas; altius gemitus, altius
3891 X, 7 | medios sidera tenent cursus; indignor, irascor; ita demum mihi
3892 XV, 1 | nefandum praesentis reatus indignumque discrimen, ut misera puella
3893 VIII, 3 | tota conspicua mater, ille indiscretus ab utroque latere comitatus,
3894 V, 3 | diligerem. quid profuit individua pietas? erat etiam me nolente
3895 IX, 14| si tanta in adolescente indoles fuit, quantam nulla umquam
3896 XI, 4 | animo membrisque rigoris induat, quod patiaris, agnoscere.
3897 VII, 1 | veneram tamquam nuntiaturus indubia, manifesta, nec alium expectaveram
3898 IX, 22| praestitisset pater. en indubitabile saeculi decus et fictis
3899 I, 11| disponebat indicium certum, indubitatum, sine errore quod noverca
3900 XIX, 14| igitur: nihil ad certum indubitatumque perduxi. hoc est quin immo,
3901 I, 13| Miserrimus est maritus, quisquis inducit filio novercam, quod uxori
3902 II, 7 | mulieri, quae post liberos inducitur, matrimonii non contingit
3903 IX, 12| quod compositus, armatus, inductus perieram, si melior amicus
3904 VI, 19| tua iniuria vincas, novum induisti rigorem, non prohibeo tamen
3905 VIII, 7 | infirmitas, mater neget, mater indulgeat. illas, quas immodicus ardor
3906 V, 8 | primo die. 'facilis, mitis, indulgens' vocabula sunt ista minoris
3907 X, 11| una ratio sustentat, quod indulgent mala persuasionibus suis.
3908 V, 9 | spiritum, hoc corpus non ex indulgentia tua rursus accepi'?
3909 X, 10| luctus suos sequitur, incipit indulgentiam sentire lacrimarum. fidem
3910 XVIII, 10| ut, si filio optigerit indulgentior facies, vultus erectior,
3911 XV, 2 | diebus deserviens et, quamvis indulgentissimae puellae simplicitate frueretur,
3912 I, 2 | quod orbitatem, excogitavit indulgentissimus senex, quemadmodum hic miser
3913 XIX, 6 | dum nimium libertati vocis indulges, potest populus aliquem
3914 XVI, 3 | videbatur ideo tyrannus indulsisse, ne fieret, et hominem,
3915 XII, 24| tuo maturius redisse, ex industria tempus trivisti. non tempestas
3916 XIII, 5 | suppressi longa siti flores induxerunt ieiunam miseris famem, non
3917 I, 15| sanguinem in illam partem induxisti, in quam quaeri volebas,
3918 VI, 19| adsedisset scilicet lectulo inefficax sedulitas et acceptis epistolis
3919 VI, 19| qualiscumque ista calamitas, inemendabilis cecidit; non remedium accipere,
3920 XIII, 18| componitur, accedit usibus inenarrabilis decor. nam primum tenacibus
3921 XII, 19| quantulum lucror?' at nos inepti ac vesani de fame querebamur,
3922 XIII, 4 | possint? neque tamen tantum inerat pectori meo robur, ut non
3923 I, 17| di boni, ludibria sunt ineunda! Iunxere se pariter caecitas
3924 XIII, 6 | emere, nosse denique vetant, inevitabilem pestem occulta fraude grassantem.
3925 X, 19| animarum, nunc idem crudelis et inexorabilis custos, aliquando preces
3926 XVII, 18| malorum contentione mentes ad inexpectata caligant. non querelas post
3927 XII, 26| monstra commissa sunt, et inexpiabile nefas uno ore civitas fecit.
3928 IX, 18| saltem optasti! si mehercules inexpiabiles odiorum causae et compositis
3929 IX, 2 | ne iniquis aestimatoribus inexpiabilis illius et saepe reprehensi
3930 V, 4 | deliberavi. tenuit inter illos inexplicabiles doloris aestus, quam longum
3931 XVII, 8 | crimini praestet. non sum reus inexplorati pudoris, nec ante acta vitae
3932 XIX, 6 | peccare videantur: illis infamamus, his torquemus, occidimus.
3933 I, 15| vestigia praeparata sequeretur. Infama<n>s caecum consilium ex calamitate
3934 II, 3 | sceleris occasioni, ut prius infamaretur parricidii caecus. viso
3935 I, 11| Scilicet noluit novercam suam infamari, abstulit sibi omnem defensionem
3936 XVIII, 3 | pueritiam miseri iuvenis infamas? actum est de sacrorum nominum
3937 XVIII, 11| sed tu nega. 'civitas infamat;' tanto magis osculare unicum
3938 XII, 11| perduxi publicum scelus, et infamatae civitati quaero velamentum.
3939 II, 4 | interrogaretur repente, subito, infamatura velut deprehensi trepidationem,
3940 XVIII, 1 | perduxit, ut sibi videatur infamaturus iterum vel patientiam nostram
3941 VI, 2 | ablegavi filium meum et infamavi, et, ne non accedat gravissimi
3942 XII, 3 | non credent. famem ipsam infamavimus, et, quod miseris ultimum
3943 XIX, 9 | increpare rumorem. quaestio de infami filio unam ratione habet,
3944 V, 10| anima. maria terrasque, infatigabiles siderum cursus et cta sacro
3945 XII, 27| divitiae mortium. velut infaustae aves supra expirantes stamus.
3946 IX, 11| posset expleri, ut post infaustam profectionem velut obiurgatus
3947 XII, 9 | et planctus, sed, cum ab infaustis fugimus cibis, urit iterum
3948 X, 3 | modo super ora pallentis infelices lacerabat oculos, nunc siccata
3949 VI, 10| filium sed effudit, et illo infelici partu ingratum uteri pondus
3950 VI, 8 | longae captivitatis macies, infelicia argumenta, consentiunt.
3951 XIX, 2 | perdidi et occidi: ego sum infelicior ex parentibus duobus, qui
3952 I, 1 | nisi et probaverit esse se infeliciorem quod patrem amisit, quam
3953 XVIII, 17| formosum. hoc erat, quod infelicissimam matrem ultra solitae caritatis
3954 II, 2 | utrumque discurrit, paene infelicissimos parentes perdidit pietatis
3955 IX, 23| essent et mihi. quotiens ad infelicissimum respexi senem, cuius orbitate
3956 IX, 21| quod adhuc loquor de mea infelicitate, de piratis! levis [est]
3957 VI, 1 | hoc constet necesse est, infelicitatem meam tantum ceteras supergressam,
3958 V, 16| mortesque prospectus, et ad infelicium captivorum metum praemissus
3959 XIII, 11| omnia. ~'Etenim adversus inferentem damnum iusta ultio fuit.'
3960 X, 18| imagines territant, et tunc inferi vocantur, cum ignoti sunt;
3961 X, 17| sentire, quas mittamus, inferias et honorem percipere tumulorum.
3962 XII, 13| mortibus gravia; cum maxime inferimus in tumulos ossa insepulta,
3963 V, 21| testor immortalia numina et infernarum sedum deos: pascerem patrem,
3964 VI, 11| sepeliuntur, seu, cum ad infernas sedes anima migravit, unus
3965 XII, 13| tergum ossibus inaequale, infernis imaginibus similes, foeda
3966 VI, 5 | immortales, caeli, maris, inferorum praesides, uni mihi adhuc
3967 IX, 20| qui per maria latrociniis infesta solus petitus sum, qui lucem,
3968 IX, 5 | non pericula maris, non infesti latronibus sinus, non vicinum
3969 VI, 23| omnis mihi et invisus et infestus, et, ut uxoris quoque pietatem
3970 XI, 8 | poenae praestetur arbitrium. infinitam, iudices, sceleribus aperitis
3971 XII, 13| verbis adgravetur? adeo infirma est calamitatium memoria?
3972 IV, 11| exitus quod fortiter feci? infirmae prorsus terrenaeque mentis
3973 II, 14| pietatis affectus est. genus infirmissimae servitutis est senex maritus,
3974 VII, 13| nunc tamen vobis, iudices, infirmitatem meam allego, commendo: si
3975 XIX, 8 | rumore rixari? tuae fortassis infirmitati conveniat negare; me tantum
3976 XVII, 10| Praeterea, pater, quam infirmum me, quam trepidum reddit
3977 IV, 13| facies? quod quaedam velut infixa ac cohaerentia perpetua
3978 XIII, 9 | coorta seditio ad bellum inflammavit iras, exiguo pulvere vel
3979 XIX, 10| inpatientiae meae velox vulnus inflixi. non potest non ratione
3980 XIII, 8 | fortuna dominum dedit. cur infrenatis equis victor insidet, cur
3981 XII, 6 | pollicebatur. pecuniam sine numero infudimus, frumentum sine modo mandavimus;
3982 XIV, 4 | laborantibus visceribus infudit et hominem solaciis potius
3983 XVII, 18| recusantis ora diducas, ut infundas per oppositas manus? mihi
3984 XII, 23| adplicas navem. duplum est? infunde in sepulcra et admetire
3985 XII, 23| est? quid, quod nemo aquas infundet in cinerem? quid, quod extincto
3986 XV, 8 | mentis errores fas esset infusa potione compescere. facinus
3987 XIV, 6 | vitia membrorumque morbos infusis medicaminibus expellere,
3988 XIX, 3 | qualisque circa iuvenem rumor ingemuit! omnium maledictis succlamatus,
3989 XIII, 6 | quod si mihi fortuna vel ingenii vires vel suas dedisset,
3990 XVII, 11| mentibus et nocentium ducuntur ingeniis, sed illis usus ex animo
3991 VI, 2 | non poterat. invenit tamen ingeniosa pietas et utrique subvenit
3992 VI, 17| volucrumque sensibus fixa et ingenita, primum spolium fuit: me
3993 XII, 8 | inpotens domina, feras etiam et ingentes beluas subigit. terram morientes
3994 XVI, 2 | torquet ac lacerat, quod sim ingenti expectatione deceptus: speraveram
3995 VI, 17| senex dedisco, et natus ingenuus venire opto. minimum est:
3996 XIV, 6 | tui, desideriumque posses ingerere nolentibus; excogitasti,
3997 V, 6 | ignotis cadaveribus humum <in>gerimus, et insepultum quodlibet
3998 II, 19| en lumen super lectulum ingerunt multae manus, et ad prostratorum
3999 XVII, 5 | promiseram, quam minabar, ingessit. 'bibe,' inquit. quis post
4000 X, 1 | poterat videre, ~eripuit ingrata filio alterum titulum.~
4001 XV, 2 | deflevit. temptet licet ingratissimus iuvenis invidiam miserae
4002 XV, 14| mortem, date nobis iustam de ingrato iuvene vindictam. non inprecamur
4003 IX, 11| omnium vitiorum signum est, ingratus beneficia patris non aestimo;
4004 I, 5 | innocentia coepero, tunc ingrediar novercae accusationem. Spectabitis
4005 XII, 17| pascua non redit. aquas ingredimur, et unus ad te spectantium
4006 XII, 6 | retinacula incidimus et litus ingressi classem publicis manibus
4007 I, 3 | cubiculum deinde patris ingressum in neutram deflexisse partem,
4008 XII, 26| Laestrygonas, Sphingas aut inguinibus virginis latratum Siciliae
4009 IX, 21| morandum, iam praebendus erat ingulus et fundenda vita cum sanguine.
4010 I, 13| fortissimis corporum vinculis inhaerere. Ego illud potius dicam:
4011 VIII, 20| pater apertis visceribus inhians; stillantem animae sedem
4012 XVIII, 14| properanti quaestioni manum: inhibe ictus, subtrahe paulisper
4013 XII, 22| praecidis medium mare, non velut inhospitales Syrtis aut voracem Charybdim
4014 XII, 28| quas ultimas terras, quae inhospitalia maria conderem? ~meum sine
4015 XIII, 19| melle permiscuit? quae tam inhumana crudelitas, quis tam inauditus
4016 XIII, 13| vindicas, quod mehercule inhumane etiam fumo prohibuisses? ~
4017 IX, 18| non te omnium mortalium inhumanissimum putet, si hoc adversus inimicum
4018 X, 2 | orbitate sensus. quid enim inhumanius patre, quid inveniri truculentius
4019 XII, 28| excipiunt nos in proximo litore inhumatae nostrorum animae. miserum
4020 VI, 9 | celebri loco videtur abiectum, inice manum et, ne minus te satiet
4021 X, 11| novissimam iuvenis auferres, inicerem tamen misera tamquam corpori
4022 VI, 9 | harenam fluctus aggeret, iniciat humum misericors populus,
4023 XVIII, 14| tuum, parricida, secretum; inicio properanti quaestioni manum:
4024 VI, 1 | etiam maris misericordiam. inicit errantem corpori manum mulier
4025 VI, 11| conlaticia sepultura, inde iniecta ab alienis humus. facinus
4026 XIII, 16| regnis suis excepit. abest inimica virtutium voluptas castis
4027 IX, 2 | viderentur pauperes tantum vitam inimicis suis dedisse. si perseverat,
4028 IX | liceat. Pauperis et divitis inimicorum filii iuvenes amici erant.
4029 XIII, 11| fuit.' dicam nunc, quam iniqua sit invicem iniuriae conpensatio
4030 VI, 16| rerum actus, tamen, si non iniqui iudices sumus nec ambitiose
4031 XIII, 17| nubilo tendere. iam si levis iniquior aura rapuit, ad dirigendos
4032 IX, 2 | faciat inimico, vereor, ne iniquis aestimatoribus inexpiabilis
4033 V, 10| 10] iniquissima magnorum condicio meritorum
4034 VIII, 22| audi miserrimae matris iniquissimam conplorationem. non quidem
4035 VII, 4 | torquete securi: nihil iniquius fieri potest. ignoscant
4036 VIII, 6 | matribus puto. potest autem ab iniquo coniuge explicare divortium,
|