25-amato | amatu-cessa | cesse-consu | conta-desid | desie-elusu | emana-fallu | falsa-hausu | hebea-iniqu | inire-lapsu | laque-morab | moram-oppro | optab-pocul | poena-pugna | pulch-resti | restr-socia | socie-terre | terri-vestr | veta-~
Decl., Caput
4537 IX, 17| consistant. non me aurata laquearia nec radiantes marmore columnae
4538 XVII, 17| conarer abrupto desilire laqueo; si non iniceres manum ad
4539 X, 16| magica sanitate captantur. laqueone vitam damnatus eliserat,
4540 XIII, 2 | liberis respectantes patrium larem migraverunt veteres coloni
4541 XIII, 4 | volui relinquere avitos lares et conscios natalium parietes
4542 X, 10| nun<c> coniugis desideriis large indulge[t]: nihil aspere,
4543 V, 18| plagas, per quas animam largior sanguis egereret. ignoscite,
4544 II, 18| crebra suspiria. en iterum largus ille sanguis circa tuos
4545 XIII, 9 | dominus dedit, incolunt sedem, lascivientem luxuria fugam tinnitu conpescimus.
4546 XV, 10| visceribus adhaeremus inquieti, lascivientis adhuc aetatis instinctu
4547 XIII, 3 | quam quod adversus omnia lassae taedia aetatis habebam senex,
4548 XII, 14| cibos avide haurimus et lassam famem saturitate strangulamus.
4549 V, 17| versatur, et quocumque membra lassata dolore transtulerit, in
4550 V, 19| catenarum stridor obstreperet, lassatos artus in sua tenuere patientia.
4551 V, 18| iam membrorum contentione lassatum fluctus hauriret. si vulneribus
4552 XVII, 1 | 1] . . . lassatusque per diversos miserae mentis
4553 XVII, 12| fortunam, qui discrimina humana lassavi? cui nescio quid adhuc paret
4554 VIII, 19| viscera exclamatione ne lasses, anhelitu gemituque concutias,
4555 XVII, 3 | iuxta contentionem suam ut lassesceret aliquando pro me iusta miseratio.
4556 XIII, 2 | migraverunt veteres coloni et latae solitudinis indiscreta unitas
4557 XVII, 14| pertinent nisi secreta, nisi latebrae. non exuo, non depono sordes,
4558 XII, 8 | furtim et intra suas quisque latebras admisit hoc monstrum, et,
4559 XII, 2 | eversoris nostri evocatus e latebris suis populus subsellia non
4560 XIII, 2 | quid prodest? sic quoque me latentem invenit invidia. nec ab
4561 VIII, 16| per corpus immittas, et in latentes meatus <per> haec, quibus
4562 VIII, 11| sciret, quantum inter viscera latentesque pectoris sinus unicuique
4563 IV, 14| observationibus notisque redeuntibus latentium ratione collecta pervenit
4564 XII, 10| O si vires sufficerent, latera durarent, aliquid ex aridis
4565 VI, 4 | mea laxatas et detritam lateribus meis consciam malorum carinam
4566 XII, 7 | crebrior cotidie interitus et latior strages, et -- me miserum! --
4567 VI, 14| est. hoc voluisse legum latorem putamus, ut natus ex nobismet
4568 XII, 26| aut inguinibus virginis latratum Siciliae litus et quaecumque
4569 IX, 13| non bella, seditiones, latrocinia, lites ceteraque mala, quae
4570 XII, 20| parata sit, ut more inmanis latrocinii turba raptorum litus premat,
4571 IX, 20| convenit, qui per maria latrociniis infesta solus petitus sum,
4572 IX, 12| parum est, quod in nefarias latronum manus praeda perveni, quae
4573 XIII, 4 | tyranne, quo? numquid tam latum possideo agellum, ut illum
4574 XIX, 10| vero non fuit post tormenta laturus vitae pudorem, ut interrogaretur
4575 VI, 21| funeribus solet: defunctus laudaberis. omnia licet huc revocemus
4576 IV, 4 | nisi parricidium. o mors laudanda fortibus, expetenda miseris,
4577 VII, 12| singulis vobis universisque laudandum, iuxta quem felix, iuxta
4578 IV, 5 | recedite, gratulationes, abite, laudantes; non circumeo templa, non
4579 XVI, 3 | umquam tam plena confessione laudantur, ut illos non ipsa quoque . . . ~
4580 IX, 22| lanistam. minus te, amice, laudarem, si vicisses. an ille animus
4581 IX, 17| nam quis nos tanto opere laudaret, pater, si hoc amico praestaremus?
4582 IV, 11| nitantur ad gressus, ut hae laudatae manus nec ad cotidianae
4583 XIX, 4 | faciem; verberibus, ignibus laudatos vultus, velut illis irasceretur,
4584 V, 3 | aequalitas, quod hunc ~serie~ laudatumque semper, illum iam quadam
4585 II, 10| favorem, ad quem cotidie laudatura civitas coit, cui assident
4586 XIII, 16| Qua satis digna prosequar laude? dicam animal quodammodo
4587 IX, 14| fama per gentis, et amici laudibus inlustrior vivam. credet
4588 VI, 22| amor, spes tibi perpetuae laudis inposuit: ubi virtus, ubi
4589 XV, 8 | ferrum, ignis, claustra laxabat, per interiecta late maria
4590 XII, 13| conditos penitus oculos et laxam cutem, nudos labris trementibus
4591 VIII, 17| duravit, adhibe remedia laxantia. si fluitat nimis aeger
4592 XIX, 12| per singulos artus membra laxaret. consumptus est spiritus
4593 II, 19| sufficit clusisse lumina, laxasse membra, dedisse suspiriis
4594 VIII, 14| continuatione curae sollicitudo laxasset. nihil ergo plus facies
4595 XVI, 8 | orbitate fudisti; sed illud non laxat catenas, non explicat corpus.
4596 V, 18| praetulissem. quam frequenter iam laxata misero vincula rursus imposui,
4597 VI, 4 | carcerem et catenas macie mea laxatas et detritam lateribus meis
4598 IX, 7 | steti. ubi primum lux rediit laxatumque est iter voci, 'quid tu,'
4599 IV, 5 | fugientis animae dilatione laxetis. proclamo, testor: in novissimo
4600 XII, 15| quondam fortunae indicium laxi muri. quam multi in civitate
4601 VIII, 18| tacitos meatus non solita laxitate discurrens. quid horum,
4602 II, 7 | cotidie domos et per amplexus lectulosque discurrunt. placet etiam
4603 II, 18| motus et quicquid totus lectulus sciat. ecquando, mulier,
4604 VI, 16| felicitas. domus certe propria lectusque genialis, conventus propinquorum,
4605 XII, 23| confecta, nescimus in una legatione ventos quater secundos?
4606 XII, 16| nondum tantam moram, quanta legationi satis esset. si innocentes
4607 XII, 12| laedit. an existimas hanc legatis dari peccandi licentiam,
4608 XII, 22| pecunia, nostra classe, nostro legato, nostro vento, felicissimo
4609 XII, 22| classis. itaque non misere legatos, nullus illis commeatus
4610 XII, 5 | arbu[s]ta, concutere quercum, legere fraga licuisset, et quaecumque
4611 VI, 21| morte defunctus est. unum legimus, qui vicarias pro patre
4612 XI, 10| revertuntur! non me laetae cinxere legiones, non effusi obviam cives
4613 XI, 4 | quasi vindicatus. quas ego legionum vestrarum indignationes,
4614 XII, 22| nulla utique vis. Forum legisti, et, quia adhuc supererat
4615 VI, 3 | praescribitur, dum dantur legitima dicentibus tempora, putrescit
4616 XII, 11| nec scilicet nisi peracto legitimo ordine reus non punietur.
4617 VI, 7 | turritos rupium scopulos retro lego. miserum me, quamdiu a piratis
4618 XVII, 7 | adfectus vocabulo molliore lenitis. nos nec felices facinus
4619 XII, 19| infelicitas mea cocionanti tibi lenocinata est: 'quod fame perire cives
4620 XIV, 5 | meretricis est. parum se lenociniis, parum putant agere mendaciis,
4621 IX, 10| egestum conviviis faenus, non lenonum parasitorumque cara adulatio
4622 XII, 1 | hoc iudicii tempore et tam lentae vindictae dilatione ortus
4623 XII, 1 | contemnat, apparet, qui tam lente in patriam revertitur. quamquam
4624 XIII, 6 | sedem suam distulit mors lentior, sicut aegrae solent sub
4625 IX, 2 | infitior tamen fuisse me lentiorem, quam oportuit, tametsi
4626 XVII, 11| supersit ulla defensio? an lentum et quod tarda peste consumat?
4627 IX, 20| festinat, etiam cui[us] pater lentus est! ~Terentium, quem inter
4628 IV, 23| exitum meum. si non continuo letale vulnus inpressero, si non
4629 XI, 8 | deprehensus quisque quod maluit. levat omnes cruciatus, omnem dolorem
4630 VI, 17| domum, uno plurimum loco levibus officiis adfixae. tuum quidem
4631 VII, 8 | argumentis, suspicionibus agam? leviora tormenta sunt! ~Non invenio,
4632 XII, 15| usum populi comparatae, et leviore cum damni sensu pereunt
4633 X, 8 | haec omnia nocte transibat levioremque mortem suam fecerat, quam
4634 VIII, 5 | omnibus, quae pertulit, levissimum fuit, quod occisus est. ~
4635 IV, 8 | hoc inconsulte, ne temere levitas humana prosiliat, et credibile
4636 XIII, 6 | magis quam [m]alios odisse, libebit aliquando longius manum
4637 VI, 21| patris successit. subit libens poenam pietas etiam sceleribus
4638 V, 22| sis: brevi te gemitus mei liberabunt, assiduis planctibus everberata
4639 IX, 7 | conspicuus aliquando fulgor, cum liberales artes, cum omnia quondam
4640 IX, 23| morte pensetur, criminosa liberalitas contigerit egenti. alioquin
4641 XII, 25| mare et civitatis opulentae liberalitatem, quae tantum frumenti vendidit,
4642 IX, 2 | parce vivere adsueto nec liberaliter data nec diu danda in offensam
4643 IX, 20| epistolis vocatus adolescens ad liberandum me vinculis piratarum profectus
4644 V, 20| aliquid in toro tandemque liberas vinculis manus per totius
4645 IX, 20| bonis sed summis periculis liberatus sum?
4646 V, 5 | conatus explicato languente liberior. tandem miseros fortuna
4647 XVII, 13| odiis. semel sibi parentes liberique mutantur, semel auferuntur.
4648 XV, 7 | fierem maritus, quo senectuti liberisque prospicerem.' quantum, dii
4649 XI, 3 | innocentes. feretis me, iudices, liberius aliqua dicentem? rem pessimi
4650 VII, 7 | ista secretum? in tormentis libero homini opus est patientia,
4651 XVIII, 6 | naturam, contra parentes liberosque credatur! 'rumor fuit.'
4652 VI, 21| quod obiectum est. lucem libertatemque patri filius reddidit, et,
4653 XIX, 6 | exclamas, et, dum nimium libertati vocis indulges, potest populus
4654 VII, 1 | iudices, divitem facere legum libertatisque respectu, et reum pro exemplo
4655 XVIII, 7 | occursus coram servulis libertisque vitabunt, et maximi sceleris
4656 XIX, 3 | festinanter, avide, sine liberto, sine servulo, sicut me
4657 VII, 11| nihil feci, servulorum iste libertorumque dolor est occiso homine
4658 XVII, 17| convocare servulos, contrahere libertos, complorare, conqueri, mandare,
4659 XIV, 5 | consumitur, quemadmodum de libidinibus fiat adfectus, qua ratione
4660 XVIII, 3 | rudemque coniugii mentem nulla libidinum respersit infamia, cui impudens
4661 VI, 8 | novissime perdo: inanis domi libitina plangitur, derisus dissignator
4662 IX, 6 | ferali tubae, inlatisque Libitinae toris ducebatur funus ante
4663 I, 10| non tamen tam feliciter librasset ictum, quem, etiamsi nullae
4664 IV, 13| aliquod casurumque pondus librat, inpingit. facinus me manet,
4665 IV, 13| penitus inanitate subnixum librata mole consideret, ut saeculorum
4666 XIII, 4 | viderem, quemadmodum aliae libratae pinnis onera conferrent,
4667 XIII, 12| quam etiam, ubi inmorantur, libratis pendeant alis? quis umquam
4668 VIII, 19| confinio mortis ac vitae librato dolore suspenderet. haec
4669 I, 10| artis exerceat. Sic ergo libravit manum caecus, ut ipsam protinus
4670 XVII, 18| bibe'! nec vivere mihi libuit nec mori, ereptus sum miser
4671 XII, 20| sepultura, pro innocentia licemur. non potest hic commeatus
4672 XVIII, 4 | me, iudices, putatis de licentia sermonis humani? ego vero
4673 XVIII, 17| lucis invisae, si prius licuerit coram civitate manibus tuis
4674 XVI, 10| hae sunt catenae, quae ligant membra, quae per maria,
4675 VI, 9 | vide, quaeso, vide, ne, dum ligitas, harenam fluctus aggeret,
4676 I, 7 | Putes nos iunctis habitare liminibus? Domus inter patrem filiumque
4677 XIII, 2 | villis concors vicinia parvos limites coluit. quod cives pascebat,
4678 VI, 9 | rotis iter est et nigra limo via; proterat miserum onustum
4679 XIII, 17| aliae accipiant, aliae linant! quae severitas in castiganda
4680 VI, 21| vincet tamen res ista mille linguas, ipsamque, si sit aliqua
4681 XIII, 3 | alvum, hiantis rimas tenaci linire fimo, aut fessis apibus
4682 XIII, 5 | divitis hortis satis esse, et linivit flores maleficis sucis et
4683 VI, 11| adgerunt pulverem venti, et liquefacta multa die membra paulatim
4684 VIII, 4 | adfectibus, omnium cogitationibus liquere crediderim, ideoque parcimus
4685 VII, 13| nisi hoc animo meo, nisi liqueret oculis, morerer hoc dolore,
4686 X, 14| delabi sideribus et venire de liquido puroque aere videbatur.
4687 XVII, 15| de omni supremorum genere litem facere morientibus, et,
4688 IX, 13| seditiones, latrocinia, lites ceteraque mala, quae hominibus
4689 VI, 19| fecerit. quamquam in hoc litigatu quodammodo tibi ipsa excidisti,
4690 XII, 18| et per omnis curvatorum litorum ambitus terram legis. sic
4691 VI, 4 | etiam scripsisse paenitet. o litterae fletibus tremulae, o parum
4692 XVIII, 12| ministra flagitii? non obscena litterarum commercia, non fatentis
4693 VI, 2 | reddat rationem, cur acceptis litteris meis fleverit. atquin miserrimus
4694 VII, 8 | quaestionem iam planctibus membra liventia; quantum animae, quantum
4695 XII, 9 | occurrunt effusa praecordia et lividae carnes et expressum dentibus
4696 X, 9 | scisso laniatoque vultu, quae lividis profertur uberibus, magno
4697 X, 18| nisi flentem, quando non lividum pectus et sanguinantes vidit
4698 XV, 4 | oportet ostendas putre livoribus cadaver, inter efferentium
4699 IV, 13| primordiis, ut summo vertice locatus igneus vigor cuncta gravia
4700 VI, 11| festinat; ut desertis etiam locis circa cadaver tracta imbribus
4701 VI, 13| unus utrique filius; magna locorum distantia; habet lex in
4702 IX, 17| fragilitatis. multa saepe et locupletibus accidunt, saepe in imum
4703 XII, 19| legati? res publica nostra locupletior perit. sacrosanctus mercator
4704 XIX, 14| egregiam rationem malignitatis: locuturus adversus uxorem feci, ne
4705 X, 2 | nunc tenebras inanis et longas oculis flentibus noctes
4706 V, 11| ames. ~Falleris, iuvenis, longeque te ab intellectu rerum naturae
4707 II, 18| plerumque motus, vox incerta, longinqua, et aliquando ipsum silentium.
4708 XVIII, 13| claudebant, fovit animum, ut longis cruciatibus patientia sufficeret.
4709 VIII, 21| vita, qui pertulit ordinem longissimae curationis! vix aegro misero
4710 I, 5 | spatiosissimus paries et longissimum domus latus habuit notas
4711 V, 22| filium. quid, quod nec grave longumque supremae pietatis exigimus
4712 XVIII, 12| advoca illos malignos, illos loquaces, et saeculi rem exquire
4713 IV, 12| diversas persuasiones et ad loquacissima humanorum pectorum ingenia
4714 XVIII, 6 | tamen hoc iniquissimum de loquacitate populi, quod plerumque accendit
4715 VI, 9 | supplicio. nihil de praeteritis loquamur; quod postulavit Cicero
4716 XIX, 13| pertinere ad te coepit, quid loquantur homines? scilicet filius
4717 XIX, 12| amicus, non ille semper loquax populus ac malignus interrogat!
4718 XIX, 11| auctoritas, nec habet causam loquendi, cui non potest credi.
4719 XVIII, 6 | inpudentissimam populus loquendo fecerat, nisi pater credidisset. ~
4720 XIX, 7 | multo minus ferre poterit loquentem. nec adeo coniugali societate
4721 XVII, 18| quid pararem. vidi truces loquentis oculos, vultus parricidali
4722 X, 15| terras, ut experimentis loquentium fama est. constitit iuxta
4723 VI, 22| iuvenis, omnia saecula loquentur, et admirabile exemplum
4724 XIX, 14| unicum occidi, ne quid aliud loquerentur homines. alioquin si hoc
4725 XI, 10| propinquorumque coram me de bello meo loquetur?
4726 II, 11| et noverca de parricidio loquuntur; ita se non putet uterque
4727 IV, 20| ardebam, et pectus istud non lorica, non ferrum, sed diri serpentium
4728 V, 10| cursus et cta sacro fulgore lucentia nos, ut fruereris, ostendimus;
4729 V, 9 | tibi debeo, quia mihi vitae lucisque beneficium semel praestitisti,
4730 XII, 8 | est, etiam exigua temporum lucra sectari libet. at necesse
4731 IV, 9 | igitur ne supplicia properato lucrarentur obitu, rursus in poenam
4732 XII, 25| potest fieri, ut primo lucrari voluerit pretium, serius
4733 XIX, 5 | parricidium, ut labores, ne lucrifaciat pater, quod occidit filium
4734 XII, 19| patrocinio meo quantulum lucror?' at nos inepti ac vesani
4735 XII, 26| viventisque intus epulas excute! luctantur intra viscera animae, et
4736 VI, 1 | vivo, parum est, quod mihi luctum meum fluctus nuntiarunt,
4737 I, 17| rogabant, nunc quanta, di boni, ludibria sunt ineunda! Iunxere se
4738 IV, 1 | nisi innocentem, adeoque ludibriis miserrimae diversitatis [
4739 IX, 8 | neque enim ita me efferarat ludus, aut in tantum duraverat
4740 XII, 4 | nova et inaudita abominanda lues, quae nihil homini reliquit
4741 X, 14| talis est, quid habeo, quod lugeam? perisse filium meum hoc
4742 VI, 4 | utrum me carius redimant an lugeant? cognita clade rarissimi
4743 X, 4 | tuas quanto melius tuo ore lugeres! ego, utcumque potero, perferam.
4744 X, 16| sceleratum hominem, quisquis luget et timet, ne hoc perdat!
4745 XI, 11| vobis in supplicia mea dies, lugubres mihi ferte vestes, renovate,
4746 XIV, 7 | quam frequenter aliqui lupanar intret? tu, cui non licet
4747 I, 15| deesset, mariti tui cruore lusisti. omnia tibi conposita atque
4748 XII, 11| capite expiamus et quasi lustrata urbe feralem victimam violatis
4749 XIV, 2 | felicitas capere possit in amore luxuriam. habui tamen, unde ad vitae
4750 V, 19| si videtur, incipiam: 'luxuriose, meruisti'? ignorat profecto
4751 XVIII | M. FABI QVINTILIANI DECLAMATIO
4752 XII, 26| tormenta nostrae inopiae, maciem corporis, vulsos terra destrictosque
4753 I, 11| ut istis etiam blandiar, madentem, pone mensuram itineris,
4754 X, 1 | eminere et occupare quendam maerentium principatum differentia
4755 VIII, 21| contentio. totus in lacrimas maeroremque resolutus oderat lucem:
4756 VIII, 6 | vilitate seposita circa maerores tantum lacrimarumque consortium
4757 X, 6 | proxima nocte venturum.' ~Iam maerori locus non erat: mulier filium
4758 VI, 4 | inde planctus, incredibilis maestitia, assidua lamentatio ~fuit
4759 XIX, 16| forsitan filii tui vaga per maestos penates anima discurrit.
4760 XVII, 13| sine filio; non adloquitur maestum, non adsidet ille languenti.
4761 XI, 10| captivos meos tristior victor, maestus undique claudebat exercitus,
4762 X, 16| morbos vagae errantesque magica sanitate captantur. laqueone
4763 X, 8 | iuveni[s] necessitatibus magicis et cantato perisse ferro,
4764 X, 2 | obseratam animam et repugnantem magico iuvenem cogitat ferro. infelicissima
4765 XIII, 9 | Sed illa inpositus cohibet magister.' peiusne domino in his
4766 XII, 15| tormentum, corporis tabes, magistra peccandi, durissima necessitatium,
4767 IX, 22| cellulam, ferret saginam, magistrum, personam denique sceleris?
4768 VI, 21| videri, verum pulchra atque magnifica, animo maiore defendere
4769 IX, 17| tibi hoc pulchrum atque magnificum est. nam ego, si quid in
4770 XI, 3 | crimen obiecit, de mendacii magnitudine fidem veritatis aptavit.
4771 VIII, 10| exequias planctibus, clangore magnoque semper inquietamus ululatu,
4772 IV, 18| praemissae sunt ante virtutes, magnorumque operum prior ordo defluxit.
4773 XIII, 14| respondendum, nisi rideri vestram maiestatem contumeliosa defensione
4774 XVII, 8 | sui valuit effectum, fidem maiori crimini praestet. non sum
4775 V, 19| queratur, ut moribus mentique maledicat. abite, virtutes, ignosce,
4776 XV, 13| inpedimenta ferre non poteras. maledicebas populo, conviciabaris intrantibus.
4777 IX, 13| obice mihi amicum, et habes maledicendi materiam: 'gladiator fuit,
4778 XV, 3 | iura loqueris, conviciaris maledicisque meretricibus. hunc tu animum
4779 XIV, 12| insultationes, illa ~corporarium~ maledicta, convicia. non possum satis
4780 XVII, 13| aliquid attulerit, quisquis maledixerit, conviciatus fuerit absenti.
4781 XVII, 8 | sed et iudicum cura quanto malignior circa redditum reum! quam
4782 XVIII, 13| praedico, testor, iterum dantur malignis alimenta sermonibus, et
4783 XVII, 14| qualis aspiciar, et, quod malignissimum est sollicitudinis genus,
4784 XIX, 10| indulsi. vides, quantam hinc malignitatibus potuerim praestare materiam:
4785 XIX, 14| nego. egregiam rationem malignitatis: locuturus adversus uxorem
4786 XI, 6 | succurrit? nihil est tam capax malignitatium sermonumque quam bellum.
4787 XIX, 12| semper loquax populus ac malignus interrogat! quiescitis,
4788 XIII, 6 | aliquis nihil magis quam [m]alios odisse, libebit aliquando
4789 XVIII, 2 | neve ideo suspicari nefanda malitis, quia se silentio parricida
4790 VIII, 6 | pignorum nexus artavit, quae malos maritos pariter et patres
4791 IV, 6 | verba confugi, quia a vobis malui petere, quicquid ab his
4792 VIII, 5 | quem permiseras medico, si maluisset, occidere. vides, quid profecerint
4793 IX, 9 | merito tu, amice, pugnare maluisti. facinus indignum illum
4794 VI, 17| ipse perdidi, teneor venale mancipium, et civis Romanus merces
4795 X, 3 | notabat haec ille deficiens mandabatque morti suae, cui periret.
4796 XVII, 17| libertos, complorare, conqueri, mandare, defendi. 'bibe.' mihi vero
4797 XVIII, 13| servulis necessitas ista mandari, non carnifex potius adhiberi?
4798 VII, 10| sceleribus voluptatem qui mandat, et minus gratiae rebus
4799 XII, 23| admetire tumulis! ibi sunt, qui mandaverunt. quid aliud effecisti adferendo
4800 XII, 6 | infudimus, frumentum sine modo mandavimus; quantum potuisset, adferret,
4801 V, 20| propinquos, allocutus est amicos, mandavit, exegit, et quamvis suprema
4802 XIV, 10| uno[m] tantummodo sensu[m] mandeturque potioni, quousque dominetur.
4803 IX, 14| ac diutius inimicitiae maneant quam inimici. tamen, si
4804 IV, 13| librat, inpingit. facinus me manet, quod contra fidem est,
4805 I, 14| tempus videbor et rem nimium manifestam inpudenter colorare. Scilicet
4806 XIII, 10| iura non veniant, et in manifestissima quoque noxa non de facto
4807 I, 11| indicium. Sed quid ego rem manifestissimam colligo? Si vultis, iudices,
4808 XIV, 1 | rideat quod accuso, et in manifestissimi sceleris confessione per
4809 VII, 9 | deferret alius, et eras manifestissimus reus, si mihi percussor
4810 XII, 26| cibis vescuntur, utique quae mansuerunt inter homines.
4811 IX, 18| gravissimae per se fortunae manui pondus imponere. age, si
4812 VI, 9 | potestatem [quid tandem hoc Marcus Tullius] patres matresque
4813 IX, 1 | suae spatium plura terra marique perpessum, quam quae proxima
4814 XVIII, 9 | raptor; in illa matrona maritali dolore paene percussus,
4815 XVIII, 5 | omnis in feminas venit maritorum praedicatione reverentia,
4816 IX, 17| laquearia nec radiantes marmore columnae nec graves crustae
4817 IX, 9 | diversum ministris permissus Mars erat. o quam sollicitus
4818 IV, 22| finge nos in ipso prosperi Martis cecidisse conplexu confectumque
4819 X, 16| miserrimae esse cogitationes, qua materna viscera persuasione torqueri? '
4820 VIII, 8 | captas videri velut timore mat<er>nae caritatis ab omni curae
4821 IV, 5 | hunc spiritum aut in ipsa maternorum viscerum sede comprimere
4822 X, 7 | finem, domum repetit et maternos territat somnos. inveni
4823 XVIII, 7 | duorum, explicat omne filius materque secretum. incestum tanto
4824 IV, 22| caelum manibus proclamare: 'mathematice, mentitus es!' ~
4825 IV, 4 | fuisset, ut viverem. sed nec mathematici fides circa momentum aliquod
4826 VI, 9 | hoc Marcus Tullius] patres matresque miserae. tu vende saltem,
4827 VIII, 6 | illam datam miseris tantum matribus puto. potest autem ab iniquo
4828 VIII, 7 | mores, vos vitae genus, vos matrimonia ceterosque actus vestra
4829 I, 13| Audio] secretum nuptiarum et matrimonialis lectuli solitudinem occisurum
4830 II, 7 | corporum caritates, et, licet matrimoniis paulatim reverentia gravitatis
4831 X, 9 | querelas et tamquam delicata matronae desideria pertulerit? non
4832 XIII, 13| legant! prata silvaeque vel maturae fructibus vites et fraglantes
4833 VI, 6 | meum et in his annis iam maturam mortem asserebam; at ille
4834 XIII, 15| quae vel scindendo solo vel maturando itineri comparamus, multus
4835 IV, 11| velim. ita non sufficit ad maturandos exitus quod fortiter feci?
4836 XII, 25| navigasti; ad proximum litus mature classis adplicata est. ego
4837 XIII, 12| quae tenera eorum videtur maturitas et ingenitus occasus est,
4838 XII, 4 | calidi spiravere venti, maturitatem praecepit aestus. etiam
4839 XII, 24| captiosum esset officio tuo maturius redisse, ex industria tempus
4840 XIII, 4 | fulserat dies, et hilaris matutini solis tepor ad cotidiana
4841 XIII, 5 | umorem radii solis ebiberent, matutinos legerent rores et caelestis
4842 VI, 13| debitorem. duc ad utrum mavis, ad utrumque non potes,
4843 XVI, 1 | vestram, iudices, ne inter maximas necessitates pereat usus
4844 IV, 8 | noluisse me mori? primum hoc maximumque pro incolumitate hominis
4845 II, 23| perlustrat incendium, et, unde maximus est conlabentium culminum
4846 XIII, 14| vivimus, ut nobis habere medellam non liceat, vobis habere
4847 VIII, 9 | bellorum vulneribus morborumque medetur incursibus; non disputationum
4848 XIV, 7 | expirant. quaedam fortassis. medicamina possunt aliud vocari quam
4849 VIII, 2 | languorisque violentiam medicinae concessit. filium occidit,
4850 VIII, 4 | sed sua tantum persuasione medicique contentus, quod nocentius
4851 VIII, 5 | filium, quem tibi pariter medicoque commisi, <recipe quem mihi
4852 IV, 20| opera mea humanarum virium mediocritatem: quicquid factum est, rabies,
4853 XIII, 7 | 7] Sed me conscia mediocritatis infirmitas intra meas tantummodo
4854 VIII, 16| salutaria quaeram, profutura meditabor'? ita non facilius est nosse
4855 VIII, 11| perspicere morbos, profutura meditari, sed unde sciret, quantum
4856 XV, 9 | oscula tantum amplexusque meditaris, et, unde tibi calamitatis
4857 IX, 12| decepti? quod cotidiana pugnae meditatione tamdiu mori didici? quod
4858 XII, 9 | tabum et exhaustae ossibus medullae. quantulum enim corporis
4859 IV, 4 | annos, non fuit contentus meliora praedicere, et, quae certissima
4860 IX, 23| pretii mei. video senem meliore sui parte praesepultum,
4861 XI, 3 | credidistis. sed neque ego rem melioris ducis facere potui, quam
4862 XIII, 19| deciperet, fortasse venena melle permiscuit? quae tam inhumana
4863 XI, 4 | paret mereri, quantum animo membrisque rigoris induat, quod patiaris,
4864 XIV, 6 | permittat corporum vitia membrorumque morbos infusis medicaminibus
4865 XII, 8 | terram morientes momorderunt. memetipsum, si nil fuisset aliud, comedissem.
4866 XII, 4 | narrari! sed novimus et nimium meminimus. iudex doceri non debet,
4867 X, 13| solum apud te reliquit, ut meminisses, quod videras. totum tamen
4868 XII, 18| supersint. numquid profecit? meministis, cum contrarii venti flare
4869 X, 18| defunctum filium vidit et meminit quod elatus est! 'terrebaris,'
4870 XIII, 17| non praesentis modo cibi memores in diem vivunt; duraturus
4871 IV, 11| et frigidam praeteritorum memoriam, cum iam fidem membra non
4872 XII, 15| mittit, haec alienis pedibus mendicantes prosternit, haec saepe sociorum
4873 IX, 23| adolescentis. fortasse proderit mendicaturo mihi, quod ipse aliquando
4874 IX, 20| redimendum me profectus est, cum mendicaturum patrem suum sciret. atquin
4875 XII, 9 | succurrunt, quos inponere in mensam non ausus sum. confitendum
4876 XII, 27| esurit, et oppressa decimo mense mater sibi parit: redit
4877 XIII, 17| horrea securos spondeant menses. quis porro tantus ardor
4878 VIII, 7 | vindicabit adfectus, qui decem mensibus ante vestram incipit diligere
4879 XIII, 13| favus, tuis reservatus est mensis, cum parvis mediocritate
4880 IV, 9 | et lucis causas ad animum mentemque referentium neminem cotidie
4881 V, 1 | tunc non mores liberorum mentesque tractavi, nec mihi in illa
4882 XVII, 10| parat, si de nobis aliqua mentiantur, fingant? videlicet hoc
4883 XI, 6 | rumorem? quanta tibi deinde mentiendi materia de periculorum nostrorum
4884 VII, 3 | probem; torquete tamquam mentientem. ~
4885 VII, 5 | tormenta fugio dolorem. si mentientis est velle torqueri, invenite,
4886 XII, 2 | habundans publico commeatu; ad mentionem ciborum nostrorum plenum
4887 V, 19| filio queratur, ut moribus mentique maledicat. abite, virtutes,
4888 VII, 5 | verum dicit et non probat. ~'Mentiris,' inquit. bene quod et tu
4889 VIII, 21| inpotentissima medicina, mentita es? non fuit, non fuit solo
4890 XIX, 7 | quod in priscis illis morum mentiumque rectoribus fuit prima sapientia,
4891 XII, 19| locupletior perit. sacrosanctus mercator oportunum, opinor, invenit
4892 IX, 9 | offerens, ut totam pro me mercedem semel solveret, stans periit.
4893 XII, 19| oportunum, opinor, invenit mercis exactum. miror hercules,
4894 IX, 13| amare sciant aut sic amari mereantur. hoc ego crimen expavescam?
4895 XIV, 11| tristitia. inveniebam conloquia merebarque sermones; nunc me omnes
4896 XIII, 6 | privatam taxationem formulae merebatur. venenum leges habere, emere,
4897 XV, 5 | vertetur sanitas, statimque merebitur sceleris invidiam quicquid
4898 IV, 18| tu optimus pater. tu non mereris ~scire, credo, ego utique
4899 I, 6 | videntium crimen; aliis meretriculae amor inmodica poscentis:
4900 XIII, 15| quod perierint de me bene meritae. quin ipsum leti genus addit
4901 XIII, 1 | etiamsi iniustam poenam, meritam tamen iram tulissem. sed
4902 XII, 6 | beneficio vel auctoritatis meritorumque respectu electus est; una
4903 XVI, 9 | ne perdat auctoritatem meritum, quod ultra expectationem
4904 XV, 6 | 6] audio subinde exactas mero noctes, ~tua mulier~ convivia,
4905 VIII, 13| hausit incendium, naufragia merserunt. fortius feras inter adsidentium
4906 VI, 2 | illum mortiferum carcerem mersi. quo fato parentes miser
4907 V, 5 | humanis ulla clementia, merueram etiam de piratis, ut mihi
4908 IV, 3 | quod certum habeo, plurimis meruerat experimentis, ut ad illum
4909 X, 13| videre filium pervigiles meruistis, oculi. sed primum, dum
4910 XII, 4 | perfidia terrarum et ingratae messis inritus labor. nova et inaudita
4911 I, 7 | morae! Spatium ingens et vix metiendum. Caecitas inconsulta, quid
4912 VI, 5 | relatus est inauspicatum metiens iter, prorsus ominose retentus,
4913 VII, 11| fiduciam hominis, qui me sciat metiri, et, quod non minus debetis
4914 XIII, 9 | finemque laboris sui sole metiuntur, et omnis intra solitas
4915 X, 18| libentius lacrimae? non magis metuenda est umbra filii quam cadaver, [
4916 IV, 13| aliquid etiam patrem, cum metuit. ego mathematicum probavi
4917 XV, 14| aliquid de periculo nostra metuque promittis, nescit puella,
4918 XII, 16| egerit ex fundo harenas mare, micant ignes, intonat caelum, scissis
4919 XIII, 1 | ut, si habemus aliquid, migrandum sit, si perdidimus, tacendum.
4920 XIII, 2 | respectantes patrium larem migraverunt veteres coloni et latae
4921 VI, 11| ad infernas sedes anima migravit, unus hic luce viduis honos,
4922 XIII, 4 | obstaret intrantibus, aliae militaribus castris pellerent vulgus
4923 VI, 17| peregrinatione variatis aspectus, non militaris vos, non forensis ratio
4924 VIII, 13| umquam peregrinati sunt una, militavere pariter? quid non diducti
4925 XV, 7 | colere terras, sufficio militiae, redditus mihi est animus,
4926 VI, 21| consentiant, vincet tamen res ista mille linguas, ipsamque, si sit
4927 IX, 8 | non superfuturum alioquin minabatur idque unum adfirmabat interesse,
4928 VI, 18| viderem. nihil tempestate minacius; cotidie naufragium optavi.
4929 V, 16| vastitas maris et undique minantibus scopulis illisa tempestas
4930 XVII, 3 | rursus aliam seriem malorum minaretur, quod me iam coeperat pater
4931 IV, 12| quod expavesco, quod timeo; minatus est mihi manus meas meus
4932 II, 23| truces vultus, terribilis minaxque facies. hic est, iudices,
4933 XIII, 19| referuntur, inventrix oleae Minerva <ve>neratur, mella genuisse
4934 IV, 14| solis ardores, quod severas minetur hiemes, quid significent
4935 XII, 15| nostra perierint, quaeritis? minima quidem portio est, sed etiam
4936 XV, 10| puellam minime superbam minimeque difficilem; quaestum tamen
4937 XII, 23| prodest, quid subducta nubium minis classis? in portu naufragium
4938 XIII, 15| sine ullo rationis humanae ministerio totus fructus ultro venit.
4939 VI, 9 | minus te satiet alienum ministerium, ipsa potissimum trahe<n>s
4940 XVIII, 12| exquisisti ancillas, non apparuit ministra flagitii? non obscena litterarum
4941 XIII, 13| suspicari potest, pabulum ministrant. non omnibus floribus carpunt
4942 VI, 19| fuit; adsidere enim, cibos ministrare, manum porrigere quilibet
4943 XII, 5 | nobis rudem victum silvae ministrassent, et carpere arbu[s]ta, concutere
4944 VI, 20| non consolatus sum, non ministravi, non <opem> tuli, non denique
4945 XVII, 7 | paretur sine conscio, sine ministro, totumque facinus et animum
4946 XII, 20| incensurum naves depressurumque minitare. potius quam totum frumentum
4947 XI, 9 | laetitia. facinus est, iudices, minorem esse transactarum mortium
4948 I, 10| omnium nefas fortiter fecit, minori sceleri statim par non fuit?
4949 V, 8 | indulgens' vocabula sunt ista minoris affectus; propter haec aleretur
4950 IX, 17| ereptus ex hostium manibus Minucius, ut Tiberium Gracchum admirata
4951 XIX, 9 | damnatum, quem adhuc vivere mirabantur homines, torsisse me putatis?
4952 XVIII, 14| credatur, ipse debet audiri. ~Mirabar et ego, iudices, si tam
4953 XVIII, 4 | populus de incesto, de quo mirabatur patrem suspicari. ~Haec
4954 VI, 7 | diversa et nescio utra parte mirabilior: filii corpus matri maria
4955 XVI, 4 | ille bonus amicus, ille mirabilis, ille narrandus? si qua
4956 IX, 22| sua redemerit, adiciturque miraculo fabulae fecisse hoc eam,
4957 XIII, 17| inertia! multa dictu visuque miranda: praevidere tempestates
4958 XVI, 2 | ostentationis adamaveram, ut mirarentur homines fidem etiam in orbitate.
4959 XVII, 1 | clementia vestra peto, ne miremini, quod inter tam varia tristissimaque
4960 VII, 4 | patiatur, et quicquid accidisse mireris, tantundem poscit in ultione
4961 XIX, 16| comebat. eamus ad tumulum, misceamus supra busta lacrimas. ibi
4962 XIV, 9 | potius ratione conpesce, misceantur consilia blanditiis, <se>veritas
4963 XVIII, 9 | deprehendi iuvenem mihi venena miscentem, in necem meam conscientia
4964 XIX, 7 | coniugali societate cuncta miscentur, ut nihil sibi adversus
4965 XV, 10| diduxerit primum, deinde miscuerit. hic vero, cui perditis
4966 IV, 6 | causis, quia utriusque iuris miscui preces; ignoscite ardori
4967 V, 20| collatis uterque singultibus miscuissemus lapsas sine voce lacrimas,
4968 I, 6 | custodiunt miseri, ne esse miserabiles desinant, et quisquis amisit
4969 VI, 5 | obsecravit omnibus precibus, miserabili planctu et lacrimis paene
4970 XIV, 12| 12] pro miseranda condicio! rideor ubique,
4971 XIII, 6 | tantum non ipsi, qui fecerat, miserandum: illa ad primum feralis
4972 XIV, 3 | frustra captavit videri miserari condicionem, in quam nos
4973 XIV, 9 | quantum adfirmas, invitum miseraris ac diligis? amatori summum
4974 XII, 22| onusta classis. itaque non misere legatos, nullus illis commeatus
4975 IX, 18| est, ut illius etiam nos misereamur. magna mehercule iam de
4976 XI, 7 | efficies artibus, ut non potius miserear rei publicae meae: non minus
4977 XIV, 9 | exploraris~, sed tamquam miserearis, adlega. quamquam quid opus,
4978 VIII, 8 | quodam innocentiae favore miseremur. in carceribus et in illa
4979 XVII, 4 | quos hoc solum, quod sui miserentur, occidit. abiit per tacitas
4980 X, 2 | quidem venit, ut queratur!' ~Misereor feminae, cuius invidiae
4981 V, 21| melior erat tua causa, si mei miserereris. ~At quanto, dii deaeque,
4982 XIV, 9 | amator est. ~'Sed, infelix, misereris mei.' quid ergo sanitate
4983 IX, 6 | quidem felicibus difficilis miseriarum vera aestimatio, figurare
4984 XVII, 7 | exclamare: 'vos faciles, vos misericordes, hunc mihi redditis?'
4985 IX, 2 | celatus sit, quod non suae misericordiae pauperem commiserim, non
4986 VI, 11| ecquando duorum hominum miseriora vota vidistis, <quam> ut
4987 XII, 19| tibi liberum parentumque miserrimas poenas, tibi quicquid passi
4988 II, 2 | pietatis aequalitas. ut deinde miserrimos senes cluserat iam propior
4989 IV, 3 | mathematicum et responsa miserunt. debui vir fortis nuntiari,
4990 VI, 5 | redemptione litteras non misissem. fuit, unde redimi possem.
4991 I, 4 | virtus, sed homo ferrum missurus in casum, satis felix, si
4992 IX, 16| quidem misereantur. mihi mite pectus et mollis affectus
4993 X, 10| infelix. molles manus et mitia fomenta magnis vulneribus
4994 XVII, 12| te squalor meus frangat, mitigent lacrimae, pallor exoret;
4995 VI, 7 | proiecere ventis. excepit mitior matre tempestas, et, si
4996 XIV, 6 | ipsis quoque mortiferis mitiora sunt, quae statim tota velocitate
4997 V, 23| nobis negotium cum civitate mitissima. quanto libentius dabunt,
4998 V, 6 | tuum. testor clementiam mitissimae civitatis: hae preces, hic
4999 XII, 21| saltem iniuriam nostram, mitte nuntios; ira famem differemus,
5000 IX, 12| inopem circum [ad] alienas mitteret domos? pudet enumerare calamitatium
5001 XIII, 11| at mehercule, si ad arma mittimur, et instituitur perniciosa
5002 XII, 13| ultimus decessit. quo vos mitto? ipsam intuemini contionem,
5003 XIII, 13| adiceretur commendatio: 'hoc tibi mittunt apes meae'? puto, relata
5004 XII, 17| incanuit, vela interpretamur. o mobiles miserorum spes! ad unaquaeque
5005 XVIII, 17| vero incesta sum, si possum moderari gemitus, conprimere lacrimas
5006 XVIII, 4 | occidis et matrem? scilicet modestia te scelerum tuorum cum maxime
5007 XVIII, 1 | cui in peracta crudelitate modestia[e] frontis obstitit. nec uxori
5008 XIV, 11| patior, qui dicor explicitus! modestior, cum amarem, et quietior;
5009 XIII, 9 | turba conditur, noctemque modesto silentio trahunt? age porro,
5010 VII, 5 | nunc agere possem quietum modestumque miserum? vultis, cum hoc
5011 XIII, 17| dirigendos in destinata cursus modico lapilli pondere librare
5012 XIII, 3 | apricus omnibus ventis. modicus fusus ex proximo fonte rivus
5013 XIII, 2 | cupiditate constitui et, dum molesta lege naturae transiret aetas,
5014 XIII, 13| est, vicinus diviti pauper molestus est?
5015 V, 16| tempestas terrore ruiturae molis everberat. Horrent cuncta
5016 X, 10| privilegium suum mater infelix. molles manus et mitia fomenta magnis
5017 XIX, 5 | aestimatione malorum meorum mollior sexus abducat; maioris adfectus
5018 XVII, 7 | mentis adfectus vocabulo molliore lenitis. nos nec felices
5019 IX, 3 | suscepto circuitu tamen quodam molliores temptavit aditus, et, dum
5020 VI, 22| adsedi, non aegri caput molliori sede conposui, non fatigatum
5021 V, 3 | robustus ac patiens, non molliri prosperis facile, non accidentibus
5022 XIV, 4 | hominem solaciis potius ac mollium remediorum ratione tractandum
5023 XIII, 12| disserendum mihi est, quam momentosa sit huius animalis rapina?
5024 XII, 8 | subigit. terram morientes momorderunt. memetipsum, si nil fuisset
5025 IV, 17| 17] praedicebar bello, monstrabar armis, agebat ante se ventura
5026 XI, 7 | hanc, inimice, vocem templa monstrasses, sacrilegum continuo flagrasset
5027 V, 23| miseras ultiones, quid triste monstratis auxilium? faceret hoc pater,
5028 XI, 3 | inimicus tota sua contione monstraverat, occidit genere quo pereunt
5029 XV, 8 | agimus, quod hoc fieri posse monstravit. furor ille, qui, si credimus,
5030 XVIII, 1 | sive quereretur, tantaque monstrorum novitate circumdatam eo
5031 XIX, 15| quaestionis. stabam senex furiis monstrosae feritatis accinctus, manibus
5032 XV, 11| ferarumque coitus usque in monstruosa fecunditatis onera perlatos?
5033 IV, 20| captivi, nescio quem in me monstruosi vultus horruere conspectum.
5034 XIII, 11| quasdam gentes fluminibus montibusque distinguere. iam etiam devios
5035 XV, 12| inter oscula amplexusque monui: 'quid, miser, cum fortuna,
5036 IX, 21| habeo, expectas, ut dicam: morabar inter sacrilegos, incendiarios
|