25-amato | amatu-cessa | cesse-consu | conta-desid | desie-elusu | emana-fallu | falsa-hausu | hebea-iniqu | inire-lapsu | laque-morab | moram-oppro | optab-pocul | poena-pugna | pulch-resti | restr-socia | socie-terre | terri-vestr | veta-~
Decl., Caput
5037 VI, 3 | nostrae: ut impetremus funus, moramur. dum nos litigamus, dum
5038 IX | patri de redemptione. illo morante profectus pauperis filius,
5039 XII, 18| iniuriam quereris, non feram te morantem; quomodo satis accusabo
5040 XII, 6 | supplices acclamabamus, ac, ne moraremur, ne hoc quidem diu rogavimus;
5041 V, 16| languentem. o carcer, o morbi, quem vos non <con>ficitis
5042 XII, 7 | pallidas frondes decerpimus morbidi; nam quicquid fames coegit,
5043 VI, 18| miserum me, fili: nempe morbo peristi. compara terram
5044 VI, 7 | facere matres, ut funus morentur.' at ista legem recitat
5045 XI, 11| rogaveris, ut potius ipse morereris. sed si bene novi capax
5046 XVII, 16| retinere velis, sufficit, ut moreris, et rationem quoque homini
5047 XII, 11| audiamus, etiam nunc nos moretur. neget laesam rem publicam,
5048 XII, 4 | perustis torrido sole herbis moribunda seges palluit. nullus imber
5049 IV, 16| accendit: viribus pariter moribusque flagrabit. . . . languido
5050 XII, 8 | ingentes beluas subigit. terram morientes momorderunt. memetipsum,
5051 VI, 22| miser, et male audis. non morienti pater adsedi, non aegri
5052 XII, 7 | per arentes effusi campos morientium herbarum omnes radices vellimus,
5053 VIII, 9 | incertum orbitatis evadat, ipse morietur. ~Temptat hoc loco, iudices,
5054 XII, 27| mortis suas abscondunt; iam morituri ad feras confugiunt! ~
5055 V, 20| audi, quam multa nobis in morituro filio pirata reddiderit:
5056 XIII, 15| exhortatione vere iudicandi. quid moror igitur? tenet me dolor et
5057 XII, 27| famem restrictis labris morsa abrupimus. cadavera rogis
5058 XV, 12| dimittit, nec sine aliquo morsu resilitur a malis, quae
5059 VIII, 21| sed diri ferarum rabidique morsus et animalium fames satiata
5060 X, 11| orbus es, loqueris fuisse mortalem et interpretaris nihil superesse
5061 X, 14| religio lucorum, cum tacuere mortalia et profani procul erravere
5062 V, 16| nullus nisi in supplicia mortesque prospectus, et ad infelicium
5063 XIV, 6 | et si qua ex ipsis quoque mortiferis mitiora sunt, quae statim
5064 VI, 2 | comes paenitentia, in illum mortiferum carcerem mersi. quo fato
5065 XII, 23| naufrago tabulam abstulisti, mortuo adplicas navem. duplum est?
5066 XII, 23| attulisti? quid, quod medicina mortuorum sera est? quid, quod nemo
5067 V | redemit. qui, dum revertitur, mortuus est. alter ruptis vinculis
5068 XIX, 7 | vocat, quod in priscis illis morum mentiumque rectoribus fuit
5069 XIII, 11| adversa sed paci? barbarorum mos est populorum, quos procul
5070 XIII, 17| illa maiorum pectorum: motis pro rege castris procurrere
5071 XI, 7 | irascitur. sic corpora nostra motum nisi de mente non sumunt,
5072 XIII, 1 | tam parvis etiam divites moveantur, et mihi, quamquam prope
5073 IV, 7 | est, quod vos resistentis moveat auctoritas; neminem invenias
5074 XIX, 12| adhibetur? ideo enim eculeos movebam artifex senex, ten<d>ebam
5075 XVII, 19| patiaris an temptes. numquam movebit patrem filius hoc, quod
5076 I, 7 | cardinem sine strepitu movebo, dormientis cubiculum intrabo,
5077 XIII, 15| horae momento tot animae movent . . . quod perierint de
5078 XV, 3 | adsistentis, ne lacrimis moveretur exclusi[t]. vultis scire,
5079 XVI, 11| hoc vos in matris causa movet, quod caeca est. hoc, quod
5080 II, 5 | senex rem hominis, quem non movisset quicquid invenerat. non
5081 VII, 3 | medio noctis horrore stricto mucrone prosiluit et stupentibus
5082 X, 8 | et in membra descendisse mucrones. ~
5083 XIII, 13| capient, tibi omne armentis mugiet nemus, tu gregibus arva
5084 XIX, 10| non obicis? o inconsultam muliebrem semper amentiam! quid iuvenis
5085 I, 15| domus partem relegaverat." [Mulierum] illa forsitan ignominia
5086 II, 19| super lectulum ingerunt multae manus, et ad prostratorum
5087 XIII, 16| et, ne coacta in angustum multitudo nova turba laboret, quasi
5088 XII, 2 | vadimonium, legate, venisses, non multorum dierum commeatum habebamus.
5089 XIII, 15| maturando itineri comparamus, multus ante reditus insumitur labor,
5090 X, 15| laborandum est, quam cum sidera mundo revelluntur, cum iubentur
5091 IV, 16| quorum scelere violatus dies mundum subito mutavit, quos <per>
5092 IX, 8 | quaeritis? duxit me ad munerarium, iudices. quas ego illius
5093 VI, 20| ego praestiti ad auctorem muneris, id est, ad redemptorem
5094 XVII, 11| gladio tantum probes? sic munimus et somnos. excute peregrinantium
5095 IX | pervenit in civitatem, in qua munus parabatur, sub tempus ipsum,
5096 XIII, 13| cum parvis mediocritate munusculis illa semper adiceretur commendatio: '
5097 XII, 15| quondam fortunae indicium laxi muri. quam multi in civitate
5098 XII, 21| condant se postea licet muris, in longius obsidio eat,
5099 X, 7 | nescia matre, cuius horrido murmure imperiosisque verbis dii
5100 XII, 26| et quamvis sensu careant muta animalia, pleraque tamen
5101 XII, 17| singula momenta temporum mutabantur animi! 'bene est, serenus
5102 X, 8 | invictas nec ullo maerore mutabiles inanium leges querebantur
5103 I, 17| lugubria flammeo revertente mutabis. At hic vero iuvenis, qui,
5104 XIII, 8 | iniuria aufertur, ut volucres ~mutae et alia, quae per rusticas
5105 XVII, 13| cui non luxuria, non est mutanda petulantia, cuius abdicatio
5106 II, 7 | singula momenta rixantia; mutant cotidie domos et per amplexus
5107 X, 4 | orbitate, nisi lacrimis vox mutaretur in gemitus, noctes tuas
5108 XVII, 17| animum, senex, tua aviditate mutasti, 'bibe.'
5109 VIII, 18| plurimum in nobis etiam timore mutatur. quantum aufert sollicitudo,
5110 VII, 13| forte fiduculae, flagella mutaverint, ego tamen vidi. si vocem
5111 VI, 22| conposui, non fatigatum latus mutavi, non spiritum excepi. absens
5112 VI, 8 | matrimonium te vetus et per mutuam caritatem, quae utrique
5113 V, 6 | commune succurrere et per mutuas auxiliorum vices in altero
5114 XVII, 13| urant invicem simultates et mutuis detestationibus invisa respirent;
5115 VI, 7 | catenae; exemplum saeculi in myoparone moritur. mater, iam satis
5116 IX, 3 | ambitiose offendere, et nacta bonam conscientiam magna
5117 XII, 3 | sumus, omnes haec prodigia narrabunt, omnes execrabuntur, nisi
5118 XII, 13| posset excidere, non tamen narranda vobis, sed ostendenda erat
5119 XII, 8 | adeo, ubi tantum nefas narrandum est, etiam exigua temporum
5120 XVI, 4 | amicus, ille mirabilis, ille narrandus? si qua dicentis fides est,
5121 XVIII, 5 | hoc proxima ministeria narrant, hoc exteri putant. nemo
5122 VI, 9 | feminis exemplum ostendi narrarique desideras: sepulturam filii
5123 IV, 20| putas? quantum dicuntur narrasse captivi, nescio quem in
5124 XVIII, 6 | nec sibi credit, quam qui narrat, adsignat alii. rumor res
5125 IX, 19| adulescentis optimi merita narraverim. haec mihi omnia sine dubio
5126 XII, 10| quod indignari velitis; narravi vobis lucrum vestrum: frumentum
5127 XI, 6 | si quid omnibus obviis narres, in nullo non coetu loquaris,
5128 VI, 7 | sepulcra depositum est. narretur res saeculo nostro diversa
5129 X, 6 | sum, video, fruor, iam et narro.' exitum paterni affectus
5130 XIV, 12| condicio! rideor ubique, narror, ostendor, ego sum tota
5131 XIII, 10| est et obiciendae adversus nascentem licentiam consensu manus.
5132 IV, 16| lenitate conspicuus. ardens nascentis horam sidus accendit: viribus
5133 IX, 14| his desinere, in quibus nascerentur. nam sic quoque immodicas
5134 IV | virum fortem futurum, qui nasceretur, deinde parricidam. cum
5135 IV, 17| responsi? 'vir,' inquit, 'nascetur;' evenit. 'educabitur, quamvis
5136 IV, 16| credo mehercules in illum natalem monstri mei diem iratorum
5137 IV, 12| cui in primis continuo natalibus adsignata est virtus pariter
5138 IX, 20| debeo, non ignarus, ut primo natalis horae tempore, sed videns
5139 IX, 23| pariter. si quis grandis natu parens est, miserebitur
5140 XIV, 6 | modum. sane et amor et odium naturales videa<n>tur affectus; veneficium
5141 VIII, 18| nos in vitia morborum a naturali sanitate commutat, facit
5142 IV, 20| superbamque constantiam, naturalis tamen hominis infirmitas
5143 V, 16| crucibus, squalent circumiecta naufragiis, nullus nisi in supplicia
5144 IX, 4 | maris pertulerunt! ego miser naufragis invideo: captus barbaris
5145 XII, 23| frumentum non desidero? naufrago tabulam abstulisti, mortuo
5146 VI, 18| compara terram mari, domum navi, lectulum carceri, libertatem
5147 VI, 5 | meae se pretium, e ferali navicula avidus exiluit vicarias
5148 XII, 18| legatus noster tum maxime bene navigabat. nos in hac fortuna, in
5149 XVI, 3 | magnas et inexplicabilis navigandi fuisse causas vel hinc potestis
5150 XII, 16| omnium nostrum in ista classe navigant animae. iuramus per tuum
5151 XII, 16| horum necesse est feliciter naviganti. festina; quererer, si naves
5152 XII, 6 | non secus <ac si> ipsi navigaremus, precati sumus. ~Quis credat
5153 XII, 23| nescimus te duplo melius navigasse quam speraveramus, nescimus
5154 VI, 5 | filius matri reliquit. ~Navigat ergo per horridos fluctus
5155 V, 10| inveni. explicare non potui navigationem iuvenibus quoque fratribusque
5156 VI, 17| malum feminae: non enim navigatis, non legationem obitis,
5157 XII, 22| sum.' ita plane; infelix navigator es et cuius votis aurae
5158 VI, 7 | quamdiu a piratis etiam navigatur! mandata tamen tua, fili,
5159 IX, 5 | iuvenis praestantissimus navigaverit fluctus, quos accesserit
5160 IX, 5 | ista putant qui numquam navigaverunt. in omnia praeceps, sine
5161 XVI, 4 | portas aperiret, subsidio navigium pirata praestaret. si mehercules
5162 VI, 7 | 7] sic in navim filii mei male permutatus
5163 XII, 17| quomodo mutantur>. 'haec certe navis est; ecce vela panduntur,
5164 XIII, 12| albentis accipit rimas, necdum tamen flos est. at cum se
5165 XVIII, 9 | mihi venena miscentem, in necem meam conscientia sceleris
5166 XIV, 9 | remedium est amari. si tamen necessariam putas emendationem, quam
5167 VI, 12| legem, et iuveni iustas ac necessarias recedendi causas, et, cui
5168 IX, 12| paternis laribus extorrem et necessarii quoque victus inopem circum [
5169 XIII, 15| nisi parva non possumus, et necessario nobis pretiosa, quae sola
5170 IX, 19| defendam factum an tamquam necessarium? alterum absolvi facilius
5171 V, 11| quamquam et huic iubetur necessitati pietas vestra succurrere,
5172 XVII, 18| steti sine affectu, sine [ne]cogitatione attonitus, amens et me paene
5173 XIII, 17| vincla rationis invicem nectunt, tantus operis consensus
5174 XVIII, 11| adhuc suspiciones tuas, nefandissime senex, si dissimulanter
5175 XV, 1 | ceciderunt, non efficiet tamen nefandum praesentis reatus indignumque
5176 VI, 21| etiam matrem suam. tace, nefaria lingua: ergo tu ista laudas? <
5177 II, 10| habeant sane, iudices, hanc nefariae cupiditatis festinationem,
5178 IX, 12| pependi? parum est, quod in nefarias latronum manus praeda perveni,
5179 XII, 2 | ultio contigisset, si me a nefario grassatore rei publicae
5180 X, 8 | crudele, est portentosum, nefarium, utique si hoc faciat, qui
5181 XIX, 14| negas, et quicquid dixero, negabis. o bonae conscientiae incauta
5182 V, 10| manus, haec verba, quae negant, de meo spiritu, de meis
5183 XVIII, 11| filium torquet, non est neganti crediturus. ~Omnium quidem,
5184 V, 9 | quanto plura sunt, quae negantur, cum praestant inviti! non
5185 VIII, 9 | saeviora verba, quem, si quid negares, videreris occidere, ferro,
5186 VIII, 11| debuerit, vos aestimabitis; qui negarunt aegros posse sanari, nec
5187 II, 4 | seu tacuisset caecus, seu negasset. adductus ad filium senex
5188 XVII, 20| semper imperata miseris, negata cupientibus, quando succurres?
5189 V, 7 | pascitis, sed est facinus quod negatis. ~Liberi parentes alant.
5190 XIII, 9 | est.' mirum hercules, si negato commercio sermonis humani
5191 VIII, 6 | detracto ~matrona cultu negatoque comitatu, fastiditis noctibus
5192 XVIII, 5 | contumelias, damna cultus et negatos in publicum deflemus egressus,
5193 XV, 3 | dantis integritas est, non negatura porrexit. adiuvit deinde
5194 XVII, 12| quid posses obicere iam non negaturo. verum tibi de impatientia
5195 I, 5 | reliquisse. Haec fecit aliquis negaturus? Gratulor tibi, adulescens;
5196 V, 5 | consensit, ut nobis quem negaverant, non abstulissent.
5197 VIII, 3 | languere potuissent, non negaverim terribilem, gravem, et parentibus
5198 XIII, 7 | quod non tanti videmur, ut negent. porro qui confessum defendit,
5199 VIII, 3 | languorem, quem nescias, tantum neges posse sanari. maximi tamen
5200 XVI, 5 | supplicia liberorum, mihi neglectae pietatis minatur invidiam?
5201 VI, 22| catenarum causa solutus es neglectus, despectus, quidni, vilis
5202 XVIII, 8 | diligens suspectum non erit, neglegens deprehendetur. ~Sed quid
5203 V, 21| catenas; vis scire, quid neglegentes fecerit securosque piratas?
5204 II, 22| quaedam facere non potest neglegentia, et facilius est, ut caecitatem
5205 XI, 7 | publicos capimus affectus, sive neglegentior est, qui se non putat solum
5206 I, 3 | notissimum ferrum. Scitis, quanto neglegentius custodiat ferrum bona conscientia,
5207 II, 21| impetus timoris. potest neglegere caecitas in cubiculo suo
5208 VI, 10| oculos propter matrimonium neglexit, ego filium; vicem caecitatis
5209 II, 2 | quicquid non potest esse negligentiae nisi nescientis. nemo, iudices,
5210 XIX, 14| pronunti<ati>o: ego tamen scire me nego. egregiam rationem malignitatis:
5211 XII, 3 | commeatu gravem? multum hercule negotiatione tua actum est: frumentum
5212 XII, 22| potuit frequenter accedere negotiator, saepius adplicari onusta
5213 XII, 22| supererat tempus, obiter negotiatus es. ~'Rapturos putavi.'
5214 IV, 16| pelagi fragor et conscium nemorum murmur enuntiat, sic periturorum
5215 XIII, 13| tibi omne armentis mugiet nemus, tu gregibus arva sulcabis,
5216 XVIII, 5 | filio severa, iam nurum nepotesque prospiciat?
5217 II, 16| strepitu: quicquid occurrit, nequaquam potest evitare caecitas
5218 X, 7 | 7] Sic magum protinus nescia matre, cuius horrido murmure
5219 X, 13| soporis pondus illud et nesciae quietis vanitas fuerit.
5220 XIX, 5 | matris esse contendunt, quasi nesciant nobis arbitrium vitae necisque
5221 IX, 4 | non potuerat. ego, etsi nesciebam, non interrogavi; satis
5222 IV, 5 | miser didici, quam multa nescientes, quam multa faceremus inviti:
5223 XV, 11| prodigiosasque novitates, conceptum nescientibus oculis ignoti hominis affectum,
5224 II, 2 | potest esse negligentiae nisi nescientis. nemo, iudices, nemo diligentior
5225 VIII, 4 | enim, iudices, vanissimus nescientium vidit hanc patris in periculo
5226 XVIII, 8 | dicturum me putas, non credet? nesciet esse rumorem. ite nunc,
5227 IV, 13| 13] Nescioquae me prodigiosa feritas in
5228 XIX, 13| Finge iuvenem dixisse nescioquid; ego audire nihil potui.
5229 IV, 20| retinere sufficio. venit ille nescioquis ardor, non sentio, non intuentur
5230 VII, 1 | et miserior sum, quam si nescirem, quis occidisset. fateor
5231 XVII, 14| contemnere. quousque vincemus? nesciunt prorsus abdicationibus mederi,
5232 V, 13| redimendus fuit aut aeger aut neuter. ~'Quid, quod,' inquit, '
5233 V, 5 | huius necessitate fuerim neutro languente facturus. tandem,
5234 XIII, 6 | pendere portis, in globum nexas et mutuo amplexas mors sola
5235 XV, 9 | graminis vires, vinculis nexibusque tenuissent. quid? blandis
5236 IX, 4 | barbaris manibus nec tam nexu catenarum vinctus quam pondere
5237 V, 7 | cotidie tamquam amicitiae nexum, et, nisi vos promeruerimus
5238 XV, 6 | Omnia, iudices, facinora, ni fallor, causas vel de cupiditate
5239 XII, 27| est, busta nos fecimus: nigros sanie dentes pallidis cadaveribus
5240 VI, 23| si hoc non contigerit, nigrum cadaver et deforme etiam
5241 XV, 1 | sui perdidisse rationem, nihilque gravius adficiat conscientiam
5242 XIII, 6 | et domino suo notius ad nihilum recidit. ~Audete nunc lacessere
5243 VIII, 4 | periculo liberorum rigidam nimiamque patientiam et hominem in
5244 VIII, 18| sanitate commutat, facit aut nimii sanguinis pondus exaestuans
5245 X, 13| infelix, graves <satis> nimiumque poenas. effecit magus, ne
5246 IV, 11| sanguine membra vacuata vix nitantur ad gressus, ut hae laudatae
5247 XIII, 7 | nec prius meis argumentis nitar, quam diversa reppulero,
5248 XII, 13| inversis aratro glebis campus nitet, nullum solum opere renovatur.
5249 I, 16| domus parte, ne sic quae nitidioribus tectis elaborata sunt, pertineant
5250 VI, 12| 12] pars enim diversa id nititur parentem fuisse in calamitate
5251 X, 9 | oblita tenebrarum clarum nitorem publicae lucis et diem etiam
5252 XVII, 14| conscientiae suae rigore nituntur. non vincitur pater, non
5253 VI, 14| latorem putamus, ut natus ex nobismet ipsis in rebus adversis
5254 XIV, 5 | deplorat. quid refert, animo noceat aliquis an membris? eodem
5255 XIII, 15| satis incurrunt aut vitibus nocent, primaque, ut fama est,
5256 XI, 8 | mortalium nomine peto, ne cui nocenti poenae praestetur arbitrium.
5257 IX, 9 | destinaverat, emissus ludo nocentior quam venditus etiam viatico
5258 XI, 4 | adversus omnium mortalium nocentissimum cuncta supplicia, ego tamen
5259 XVIII, 3 | Coniungat, quantum volet, nocentissimus senex cum rumore populi
5260 VIII, 4 | medicique contentus, quod nocentius est, quam si ipse occidisset,
5261 XIII, 7 | suo, quod eas, quae sibi nocerent, extinxerit, postremo, quod
5262 XIII, 11| dolor, et, ut facilius nobis noceri potest, ita vobis latius.
5263 XII, 14| ipsa ex nimia cupiditate nocet habundantia. desideratos
5264 XIII, 9 | solitas domos turba conditur, noctemque modesto silentio trahunt?
5265 VI, 6 | misera desiderio tui dies noctesque fletibus iungit, quae vivere
5266 X, 14| primae tamen nec ego credidi nocti, et tamquam victis irascebar
5267 VIII, 13| proclive decursu ~totius diei noctisque brevitate emensus orientis
5268 II, 16| quis renuntiat +quod diei noctisve secretum aut sitis+ pariter,
5269 I | domus parte seposuit. Is noctu, dum in cubiculo cum uxore
5270 II, 16| accipiat necesse est illa nocturni silentii quies! <quid,>
5271 X, 19| manesque torquentur, qui nocturno terribilis ululatu profundum
5272 XI, 2 | esse nobis, nisi postquam nocuerint, nescimus, et tunc omnibus
5273 X, 19| propera. scio, quid mihi nocuerit, scio, quid me torserit,
5274 IX, 1 | confitendum est tamen: plus amici nocuimus quam inimici. quin ipsa
5275 VII, 4 | prodesse [se]veritati, numquam nocuit exemplo. sufficit libertatis
5276 V, 3 | individua pietas? erat etiam me nolente manifestum, utrius magis
5277 XIV, 6 | desideriumque posses ingerere nolentibus; excogitasti, per quod maritos
5278 VII, 4 | inpatientiae tantum succurrisse nolentium. omnium beneficiorum ista
5279 IV, 13| profuturum mihi negatur ut nolim cuius non tempus, non locus,
5280 VII, 10| oculi.' vis mirer, quod me nolueris occidere? queri mehercules
5281 XVII, 12| fatendum est: eadem mente nolui mori, cum abdicares, qua
5282 XIV, 2 | rei, quam ~breviter utique noluissem. excogitatur contra animum
5283 V, 23| hoc pater, qui redimere noluisset. ~Age nunc, vivacissima
5284 XVII, 12| volueris absolutus, qui reus noluisti.' poteram quidem dicere:
5285 V, 11| quae inopem, quae patrem nominare contenta est, filium non
5286 IX, 1 | novimus, mortalibus unus nominari me miserior possit, quem
5287 II, 3 | nudari, si quem conscium nominasset, totam delationem sic ordinavit,
5288 V, 23| flebile, par omnibus aetatibus nominibusque reverendum. est. nobis negotium
5289 XIII, 2 | perdomui, et invito solo nonnihil tamen fecunditatis expressi.
5290 IX, 2 | iudices, oboritur animo meo nonnumquam et illa suspicio, quod patrem
5291 IX, 14| se et beneficiis certat. noras adulescentem omnia ultro
5292 XII, 9 | novum et incredibile, nisi nossemus, monstrum habuimus: sine
5293 XIV, 6 | mulier, esset, ut illa nosses gratia tui, desideriumque
5294 XI, 9 | lacrimas meas liberi, quos nemo nosset. patris innocentis occisi
5295 VIII, 5 | ad nostras exclamationes nostrosque planctus admissa paulatim
5296 X, 3 | superstitem caedebat uterum! notabat haec ille deficiens mandabatque
5297 XVIII, 3 | posset occidere, fecit, ut notabilior esset caritas matris. omnis
5298 XVII, 6 | et ad patrem, qui me tam notabiliter odit, non habeo, cur velim
5299 V, 12| debilitatesque membrorum notabilius miseratione complectimur.
5300 IV, 14| adsiduis observationibus notisque redeuntibus latentium ratione
5301 IX, 9 | mihi lucem ultimam, per notissimam amoris nostri fidem, non
5302 XIII, 6 | alvearium et domino suo notius ad nihilum recidit. ~Audete
5303 X, 1 | haec tamen femina neque noto neque publico genere miserabilis
5304 XVIII, 9 | quamquam haec quoque intra notos decurrunt iuventutis excursus.
5305 V, 23| annos, per expertos tibi notosque humanorum accidentium casus,
5306 IX, 5 | Audite, audite, iudices, novam captivi querelam: iam miser
5307 II, 23| expeditionis illius incredibilem novamque faciem: vadit rapto patre
5308 XII, 23| quod extincto populo etiam novendialis tarde venit? quid, quod
5309 XV, 5 | hominibus, qui te modo noveramus, nunc acrior, erectior:
5310 II, 7 | si huic uxoriae vilitati novercale nomen adiungas? mulieri,
5311 XV, 4 | quae prosiliret orbitas de novercalibus questura commissis, quem
5312 IX, 21| nullam ulteriorem scelera noverunt, cuius ad comparationem
5313 IV, 5 | laxetis. proclamo, testor: in novissimo fati stamus abrupto, prope
5314 IV, 12| omnibus difficultatibus novitatibusque sufficiens, sceleribus miser
5315 VII, 4 | tantundem poscit in ultione novitatis. filius in conspectu patris
5316 XIII, 10| in manifestissima quoque noxa non de facto quaeritur,
5317 IX, 5 | sagina, et inter dedita noxae mancipia contemptissimus
5318 XII, 28| Dehisce, terra, et hanc noxiam civitatem, si hoc saltem
5319 XII, 13| domos vestras: videbitis noxios focos et ignes tabo cadaverum
5320 XII, 12| eligit reus crimen, hoc est, noxius crucem optat! non sustineo,
5321 XIII, 17| tradere nec ultra viciniam nubilo tendere. iam si levis iniquior
5322 VI, 3 | defluxit, iam soluta cute ossa nudantur. quamlibet duraveris animo,
5323 IV, 4 | dignumque, cui se fatorum arcana nudarent! cum partus, de quo quaerebatur,
5324 II, 3 | mendacium poterat facile nudari, si quem conscium nominasset,
5325 XI, 2 | mori velle, et hoc quod nudat iugulum, pectus opponit,
5326 V, 9 | oculorum. haeret adstricta nudatis ossibus cutis, et, in fame
5327 V, 3 | et utroque patris latere nudato visus sum mihi magis habiturus
5328 XVII, 15| est. sic super strictum nudatumque mucronem proclamares: 'cur
5329 IV, 5 | sustinuit; obviis ictibus membra nudavi et ad incurrens ubique ferrum
5330 X, 8 | praefixum clausumque tumulum nudis cecidit uberibus, quo fletu
5331 I, 10| librasset ictum, quem, etiamsi nullae fallerent tenebrae, metus
5332 VI, 16| maximae calamitatis loco numeranda parum plena felicitas. domus
5333 XV, 10| pauperi vacet, et contentione numerantium dilatus, exclusus otium
5334 XV, 11| licuit te reposcere, quantum numerare non poteras, fastidire,
5335 IV, 11| terrenaeque mentis est, ut numeretis annos; ego, quae felicissima
5336 XII, 6 | pollicebatur. pecuniam sine numero infudimus, frumentum sine
5337 IV, 3 | caeli, digestis sideribus in numeros ad publici privatique fati
5338 XII, 18| impingeret, nec ex classe numerosa omnes fluctus exhausisset.
5339 IX, 16| nostra distinxit nec minus numerosas animorum quam corporum dedit
5340 IX, 15| omnium sortis velut adorato numini [et] stipem posuisse fortunae?
5341 V | pater universis bonis in <n>ummum redactis profectus est.
5342 IX, 5 | 5] Numquamne mihi dabitur liberum tempus
5343 XII, 3 | Dum tu salutis publicae nundinator proximum quemque emptorem
5344 II, 16| explorant, et adesse se nuntiant +illa per quae complexus
5345 IV, 14| siderum laboresque narrantur, nuntiantur origo tempestatum, lassitudo
5346 XVIII, 14| sufficere credis, quod audieris, nuntiare, proferre: incestum ut credatur,
5347 II, 21| caecitatis; steti, donec mihi nuntiareris occisus, et in illa discurrentium
5348 IV, 3 | miserunt. debui vir fortis nuntiari, parricida praedici. sive
5349 VI, 1 | mihi luctum meum fluctus nuntiarunt, et aliud agenti patri subito
5350 XVI, 3 | mater. ubi primum caecitas nuntiata est, tuus hic affectus fuit,
5351 VIII, 3 | oculorum? quid mihi mortem nuntiatis unius? perdidit misera geminos. ~
5352 II, 6 | interrogare, quis occidisset. nuntiatum est deinde facinus et caeco;
5353 VII, 1 | confugerim. veneram tamquam nuntiaturus indubia, manifesta, nec
5354 XVII, 6 | percussas velut attonitus, amens nuntiet saeculo pater: parricida
5355 VII, 2 | qui perisse liberos suos nuntiis credunt! ego sum inaudita
5356 XII, 21| iniuriam nostram, mitte nuntios; ira famem differemus, rapiemus
5357 XVI, 8 | in oculos tuos accipere nuntium? non reliquisti tibi, ut
5358 XI, 3 | enim mihi calamitates meas nuntius in castra pertulit, non
5359 | nuper
5360 XVIII, 5 | quoque filio severa, iam nurum nepotesque prospiciat?
5361 XVII, 8 | infamiae praestant obiecta dum nutant, tantundem auctoritatis
5362 II, 16| et quia diu sunt incerta, nutantia, necesse est gravius premant
5363 X, 4 | mortem strinxerat venas, et nutantium fulgor extremus vanescebat
5364 XVIII, 3 | reliqui parentes non in nutrices nec in ministeria seposuit;
5365 XIII, 4 | natalium parietes et ipsam nutriculam casam iamque pauperem focum
5366 VIII, 12| dinoscit, separat notitia nutricum, et fallentibus notis est
5367 XIV, 8 | adfectus est. non fovet, non nutrit ardorem concupiscendi, ubi
5368 IV, 5 | honorem virtutum scelera nutrita sint; quicquid est, propter
5369 X, 1 | favilla caput noctibus suis obibat, sed filius erat qualis
5370 IX, 13| natura, vitia convenera[n]t. obice mihi amicum, et habes maledicendi
5371 I, 16| diversa prodesse; eadem obiceres reo, si exheredatus esset.
5372 XVII, 7 | et manus! memento, cuius obicias immanitatis horrorem; patrem
5373 XVIII, 5 | stupra raptosque concubitus obiciat vel falso maritus; fas est,
5374 I, 15| frequenter inventus est, qui obiciebat!"Sed causas," inquit, "parricidii
5375 XIII, 10| obviam publice eundum est et obiciendae adversus nascentem licentiam
5376 V, 9 | querelas; tunc irasceris, tunc obicies mihi, cum prosperitatium,
5377 XII, 14| nempe tamen cadavera feris obiciet. circumdati sunt quidam
5378 XII, 11| aedium dispersos parietes obicimus; ac, si videbitur, adiciet
5379 V, 13| iudices, impudentiam ferat? obicit mihi, quod ullum de liberis
5380 I, 3 | timuerat, numquam noverca obiecerat; palam positum est, sub
5381 XVII, 9 | oporteat credi, quicquid aliud obieceris. Non enim sequitur, pater,
5382 XII, 12| possum? age porro, si occisos obiecero homines, non tu es causa
5383 XII, 5 | mitiores cibos contra famem obiecerunt, pestifer annus reliquisset!
5384 XVIII, 10| si crimen istud clarius obiecisset filio pater, si usque ad
5385 XVII, 8 | quantum infamiae praestant obiecta dum nutant, tantundem auctoritatis
5386 XIII, 14| venisse clamaret; si telum obiectasset in tenebris, inlatum sua
5387 VI, 17| navigatis, non legationem obitis, non frequenti peregrinatione
5388 IV, 9 | supplicia properato lucrarentur obitu, rursus in poenam nocentis
5389 IX, 11| infaustam profectionem velut obiurgatus tanto periculo numquam me
5390 XII, 23| magis pudet, nunc cibos meos obiurgo; potui heri non comedisse.
5391 XVI | tyranno, flendo oculos amisit. oblata est a iuvenibus tyranno
5392 V, 16| praestet; ille remittit oblatos.
5393 VI, 5 | avidus exiluit vicarias oblaturus manus; stravit se ad genua
5394 XVI, 7 | paulisper meritis, quibus obligatus sum, hoc tantum dicere: '
5395 XVI, 4 | quanto te magis [plus] obligaverit amicus? plus debes homini,
5396 XVI, 7 | commisit fides, neminem magis obligaverunt expectationes. credidit
5397 XII, 23| angulum? nihil potuerunt obliquata vela deflectere? non potes
5398 XVIII, 9 | facinus, ut ad illud nisi per oblivionem sui transire non possit. ~
5399 XIII, 10| aperitur ingens furori via, et obluctantia diu legum velut claustris
5400 XIII, 11| succedit, premetur quidem obnoxia infirmitas, et paucorum
5401 I, 6 | severius? Quis calamitatem tam obnoxiam maiore reverentia proteget?
5402 IX, 2 | 2] Quamquam, iudices, oboritur animo meo nonnumquam et
5403 XII, 25| plerumque ex inanibus causis oboriuntur, habuerit.
5404 VI, 16| libertas. tot voluptates obruere possunt unum dolorem. nam
5405 VI, 18| caesorum quamvis impexis obrutae comis acciperent, dira metus
5406 VI, 4 | consciam malorum carinam et obrutam perennibus tenebris feralis
5407 XVIII, 12| apparuit ministra flagitii? non obscena litterarum commercia, non
5408 VIII, 12| honores, illius per ignobiles obscurasque sordes totam duxit aetatem.
5409 VI, 16| temporum portionem involvit obscuritas, et ex parte sui ipsa quodammodo
5410 VI, 5 | cupiditas fecerat blandum, obsecravit omnibus precibus, miserabili
5411 XIII, 9 | ablata supplentur. age, si obsequi possent, quid amplius imperares? ~
5412 VI, 8 | filii plures, per meum in te obsequium, iam mei miserere, cuius
5413 X, 2 | expectat] nunc ista carcere obseratam animam et repugnantem magico
5414 XVIII, 11| tanti sceleris agitasses: observa sermones, secreta custodi,
5415 XVIII, 17| custodite planctus meos, observate suspiria. si quid feci,
5416 VIII, 9 | similes dissimilesque casus observatione ducente, tradita ratione
5417 IV, 14| ingenium, et ex adsiduis observationibus notisque redeuntibus latentium
5418 XII, 14| coegit; solet venire ultima obsessis inopia, sed everti certe
5419 IX, 3 | inpetraretur, filium nobis obsidem dedit.
5420 XII, 21| furentes arma, et se in obsidionem civitatis inimicae sine
5421 XII, 13| squalida arva et spinis obsitas segetes et semesos arborum
5422 VI, 9 | humum misericors populus, obsta, si cuius clementia tumulum
5423 VI, 8 | corporis affectibus non obstant, estne haec uxor mea, estne
5424 V, 9 | luminibus intabuit, et per obstantium crinium inluviem tenuis
5425 XIII, 4 | turba tamen exeuntium non obstaret intrantibus, aliae militaribus
5426 VI, 10| etiam si qua sunt iura, quae obstent, si tamen angustus saltem
5427 XIX, 14| interrogabam. vicisti, mulier, obstinationem meam; audi breve succinctumque
5428 XVII, 5 | non tamquam deprehensus obstipui, facinus me tacente non
5429 XII, 24| adeo insperato frumento obstipuimus, ut haec audienda sint?
5430 XIX, 3 | meum tamquam deprehensus obstipuit refugitque trepidus, puto,
5431 XVII, 13| caritatibus obstat quicquid obstiterat ab odiis. semel sibi parentes
5432 XVIII, 1 | crudelitate modestia[e] frontis obstitit. nec uxori potest videri
5433 V, 19| terribilis catenarum stridor obstreperet, lassatos artus in sua tenuere
5434 VI, 13| dux militem, nihilominus obstricta crudelitas non accipiet
5435 VI, 6 | perseverassem, duos excaecaveram. obstupuerunt pietate tanta etiam latrones,
5436 IX, 7 | amici mei species offulsit. obstupui totumque corpus percurrit
5437 V, 11| videtur, exclama: 'famem obtendis, ad quam luxuria prodigarumque
5438 IX, 8 | lacrimas, quam miserabilem obtestationem vidi! nemo umquam sic rogavit
5439 XIV, 2 | quem oderit. ~Quaeso itaque obtestorque vos, sanctissimi viri, ut
5440 V, 19| circa nos carceris populus obticuit, et, ne colloquiis nostris
5441 XIII, 14| si hoc nihi<l> apud vos obtinuerit, an stultitiae, si speravit?
5442 XIX, 3 | raptos, verbera, quae casus obtulerat, non diviso dolore, non
5443 VI, 21| quidem piratis aut mari manus obtulerit, sed ubi redimi posset.
5444 VI, 21| quae facturum retinebas.> obtulit se captivitati; quia sciebat
5445 XVII, 5 | accidere nocentibus solet, illa obvia semper errantium patrociniorum
5446 VIII, 8 | inspicitur; non sic confundunt obvios gravibus catenis colla stridentia
5447 II, 3 | hoc solum deesse sceleris occasioni, ut prius infamaretur parricidii
5448 V, 1 | meliorem, non utor tamen occasionis huius invidia, nec quicquid
5449 VIII, 15| <s>ervis? tu ex geminis alterum occidendum dabis? non ferrem, si separare
5450 VIII, 13| brevitate emensus orientis occidentisque cursus~ diversi siderum
5451 XI, 10| idem patientur liberi tui? occidentur uno fortassis ictu, et erit
5452 IV, 19| dixit, ut vellem, sed ut occiderem. ~
5453 XVII, 20| miserere, ne cogas. facilius me occid[er]ent gemitus tui, lacrimae tuae.
5454 XI, 7 | nunc: 'non ego effeci, ut occiderentur liberi tui,' et aude civitatis
5455 XIX, 6 | infamamus, his torquemus, occidimus. vis scire, quam non possis
5456 I, 10| posses, ideo patrem tantum occidisses, ut tibi et novercam liceret
5457 XI, 9 | 9] 'Me,' inquit, 'occidite.' non habet liberos, inimice,
5458 XIX, 14| tormenta quaestionem, quae occidunt. ~'Quid,' inquit, 'dixit?'
5459 XI, 9 | revocabo praecipitio. etiam occisis liberis tuis non idem patieris,
5460 XV, 14| intereris, dum hos oculos occisura contingit manus, dum haec
5461 XVII, 19| mentis simulatione defendas, occisuri tamen fuit ipsum experimentum,
5462 I, 13| matrimonialis lectuli solitudinem occisurum intrare; quem quaeram ubi
5463 XIX, 8 | soleam ferre patientia? ne occisurus quidem suspiria gemitusque
5464 XII, 19| pretium constituitis, quid occultum datis? duplum? patrocinio
5465 I, 15| domo tota. Nunc miser illam occupa partem, in qua nemo te videat,
5466 XIII, 8 | fuerant, transeunt in ius occupantium sicut venatio et aucupatio.
5467 I, 12| capulo et se, dum telum occupat, claudat, necesse est exteriore
5468 XII, 2 | 2] Sed frumento occupati sumus, nec quicquam aliud
5469 VI, 13| succurrere, dum in ipsa lege occupatus est. pater alligatus est,
5470 XIX, 15| et tu fortassis audires. occupavi, fateor, et advocatis, quas
5471 XVIII, 7 | cuncta tempora, universos occupavit adfectus, filius matris
5472 VII, 13| urentur nuda vitalia, nox illa occurrat, cum membra fiduculae, flagella
5473 X, 3 | suis ac paternis vicibus occurrens: haec pallidior ad metus,
5474 XI, 10| undique claudebat exercitus, occurrentium lacrimae propinquorum et
5475 XII, 25| requirere vellem, multa occurrissent. solent enim negotiatores
5476 XVI | reversurum, ita ut, nisi occurrisset ad diem, de eo, qui restiterat,
5477 XVIII, 3 | gaudebat etiam, quod laudandus occursibus, quod omni frequentia coetuque
5478 VII, 7 | nec ullo verbera frangit occursu. nos, inquam, sumus, quos
5479 XVIII, 13| gemitus excipe, huius suspiria oculosque custodi; si quod facinus
5480 XV, 13| fortuna est, si tunc omnes oderas, nunc unam, pauper, odisti?
5481 XIV, 9 | ducam licet uxorem, te tamen odero; in peregrinas expeditiones
5482 I, 10| violare non ausus est pectus odiosum? Incredibile est, sine fide
5483 VII, 2 | ratione succurrere, qua odissetis alium, nec quicquam est
5484 VI, 16| sarciunt reliquae voluptates, odor, gustus, tactus, auditus.
5485 XIII, 13| omnibus, quibus insedere, odorem mellis inspirant et brevi
5486 XIII, 6 | fortibus verbis, si quid offenderit; et quod difficillimum fuit
5487 VII, 2 | insidiis! nos exasperamus, nos offendimus, inimici tamen liberos nostros
5488 XVII, 19| constantia nostra, quem offendit infirmitas. vivere volo;
5489 XVII, 14| me[um]: exaspero hilaritate, offendo tristitia. capto sermonem;
5490 XVII, 9 | levius exasperant, levius offendunt; innocentis fili ultio est
5491 XIV, 6 | potione facere, quantum offensae, quantum ira, quantum dolor?
5492 IX, 2 | liberaliter data nec diu danda in offensam meam compulerint: quantulum
5493 IX, 15| ne, si longiores repetis offensas, apud malignos videaris
5494 X, 13| laetum se, quam hilarem offerebat, quomodo persuadebat mihi,
5495 IX, 9 | nudum corpus vulneribus offerens, ut totam pro me mercedem
5496 XI, 9 | nefas: idem pro liberis meis offerre non potui. tu vero parvulos
5497 X, 14| ille, quales humanis se offerunt oculis propitii dii, quale
5498 V, 7 | si mehercules hoc quoque officii genus natura permitteret,
5499 XIII, 19| Cereri referuntur, inventrix oleae Minerva <ve>neratur, mella
5500 VI, 5 | inauspicatum metiens iter, prorsus ominose retentus, perversis etiam
5501 I, 13| blando corruptus amplexu et ominosum calamitate corporis occurrere
5502 VI, 1 | pretiosa redemptus anima, senex ominosus morte filii mei vivo, parum
5503 IX, 12| habuisti?' volo, iudices, omissa omni contentione scilicet
5504 XVIII, 5 | quod non debuerit occidi. ~Omittamus paulisper, iudices, orbitatis
5505 XVII, 12| redeunt, sed quo totum pondus omnesque vires inclinata traxerunt,
5506 | omnino
5507 V, 15| calamitatibus nostris, ut onerarer pudore condicionis partes
5508 V, 8 | successionis expulerim, oneraverim vinculis manus, foedaverim
5509 II, 23| mirari, quod huic iuvenis oneri per medios ignium globos
5510 XII, 10| horrea, bonae rationes, onustae naves sunt, et, quo magis
5511 XII, 23| laborasse, tamquam nimium onustas, naves simulaveris; duplum
5512 VI, 9 | limo via; proterat miserum onustum vehiculum et sanctissimum
5513 XII, 22| hoc timeres, adplicabas? onustus viator apud latrones hospitaris,
5514 IV, 9 | redeuntia. at qui honestis operatus artibus sciat, quis finis
5515 VI, 11| defunctis sensus perit, et ad operiendam foeditatem subtrahendamque
5516 XVI, 4 | sibi velit quasi destinatas operire cervices. non odit me tyrannus,
5517 XVI, 5 | iugulum auctoritate iuris operires? ~
5518 VI, 11| humus bibit, etiamsi nullus operit. at ipsa longo tempore in
5519 XV, 10| qui cuncta priscae noctis operta caligine diduxerit primum,
5520 XII, 13| ossa insepulta, ducimus opertas exequias, et ad sepulturam
5521 IX, 2 | verum esse, quod quidam opinantur, ambitiosum patrem publicare
5522 XII, 20| multum mehercules vos fallit opinio, iudices, si ullam causam
5523 IX, 1 | magis iam non tacitas vulgi opiniones, quibus crudelitatis atque
5524 XVI, 3 | an haec est magnae semper opinionis invidia, nec ulli umquam
5525 XIX, 1 | rerum sermonumque novitates oportuerat hoc esse novissimum de malis
5526 XIII, 3 | sane dabat occasionem mihi oportunitas hortuli mei; est namque
5527 XII, 19| perit. sacrosanctus mercator oportunum, opinor, invenit mercis
5528 XIII, 17| mortemque honestam pro duce oppetere. adice quod, si quas aut
5529 XVI, 7 | exegerit, vicarium corpus opponam. quid detines, quid moraris?
5530 XV, 14| non exilies, non pectus oppones, non fidem hominum deorumque
5531 II, 9 | ambusti defecere gressus, cum opponi non possunt pro oculis manus,
5532 XI, 2 | quod nudat iugulum, pectus opponit, artes esse pro vita. sed
5533 XVII, 18| diducas, ut infundas per oppositas manus? mihi vero tunc excidit,
5534 XIX, 14| vero me famae tuae, mulier, opposui, et inter matrem filiumque
5535 XIX, 6 | reverentiam; facile prorumpis in opprobria, facile quodlibet obicis,
5536 XV, 2 | frueretur, modo tamen maledictis opprobriisque vulgi, modo crebra rivalium
|