25-amato | amatu-cessa | cesse-consu | conta-desid | desie-elusu | emana-fallu | falsa-hausu | hebea-iniqu | inire-lapsu | laque-morab | moram-oppro | optab-pocul | poena-pugna | pulch-resti | restr-socia | socie-terre | terri-vestr | veta-~
Decl., Caput
5537 IX, 17| illud, quo ipse clementiam optabam. ignosce, pater, si penitus
5538 XIV, 11| sed ipsa quoque comis, optanda tristitia. inveniebam conloquia
5539 X, 12| non eras tam improba, ut optares. aliquis, o pietas, sepultus
5540 VI, 5 | perversis etiam votis, qui optaret alligari a piratis, quos
5541 VI, 18| minacius; cotidie naufragium optavi. nam mortem, confiteor,
5542 XI, 9 | et quid iam mihi melius optem? vides quantum feceris nefas:
5543 IV | DECLAMATIO MAIOR IV ~Vir fortis optet praemium quod volet. Qui
5544 XVIII, 10| placet ergo, ut, si filio optigerit indulgentior facies, vultus
5545 XVIII, 10| non potest fingi, nisi de optima matre. execrarer mehercules,
5546 XIX, 1 | quod mulier, cuius praeter optimam sane conscientiam sexus
5547 IX, 13| sacrum fuit. neque enim nisi optimis mentibus contingit, ut aut
5548 XVI, 8 | reverentiae locum amicus optineat, quae incipit contendere
5549 IV, 6 | feci; extra invidiam est optio, cum id exigam, quod inpetrare
5550 IV, 7 | aut obsequia peracta demum optione repetemus. non est, quod
5551 IV, 6 | facerem. nam quod obiter optionis reddo rationem, quaeso,
5552 IV, 6 | relaturum me putatis illa optionum verba sollemnia, non capere
5553 XI, 5 | petentem, si liberos suos optulisset. ex omnibus tamen, quicumque
5554 XII, 4 | sit in causa, cur civitas opulenta quondam nihil frumenti,
5555 XII, 25| secundum mare et civitatis opulentae liberalitatem, quae tantum
5556 XIII, 11| postremo, placeas licet tibi opum tuarum fiducia, dives; si
5557 XII, 7 | omnes maris circumvectus oras litora portusque cognoscis,
5558 IX, 19| iam conscientia trepidat oratio, et velut inter binos deprehensa
5559 XII, 13| laesam esse rem publicam. oratione hic opus est, aut reliquorum
5560 XVIII, 17| quod ad iudicium istud orbata duravi. timui, ne, si ad
5561 IX, 1 | redemptus sum; obicitur mihi orbatus senex et ille, qui modo
5562 XIII, 12| fuderunt et velut fissa in orbem, iam quae tenera eorum videtur
5563 VI, 3 | dum circa cadaver nostrum orbi rixamur, dum agitur causa
5564 XVIII, 5 | publicum deflemus egressus, orbitates ac liberorum suprema plangantur?
5565 IX, 10| mei patri in pretium meum orbo, egenti quid praestiti?
5566 IX, 23| etiam spei superstitem, orbum, destitutum. illud tamen
5567 VII, 11| profecto, percussor, facinus ordinare, disponere: filium occidere
5568 XII, 11| scilicet nisi peracto legitimo ordine reus non punietur. omnia,
5569 VIII, 13| noctisque brevitate emensus orientis occidentisque cursus~ diversi
5570 XVIII, 5 | reverentia, omnes sermones originem de vestris pectoribus accipiunt.
5571 VI, 16| tenebrae] nempe cotidie nox oritur, et aequam temporum portionem
5572 X, 9 | aurum nec ambitiosos quaerit ornatus; contenta est orbitas sordibus
5573 XIII, 1 | perdidimus, tacendum. unum oro, ne cui minor dignitate
5574 V, 18| discurrerem! hunc diutius osculabar; illum putabam desperatione
5575 XI, 9 | qui vindicabor, invideam: osculaberis ante perituros, alloqueris,
5576 X, 12| filii mei membra sunt; ego osculabor, amplectar, flebo supra.
5577 XVIII, 11| civitas infamat;' tanto magis osculare unicum et coniugem, tene
5578 V, 11| custodies, utrum frequentius osculer, utrum stringam magis artiore
5579 X, 9 | potius, agat quam cineres osculetur, quam complectatur urnam.
5580 XVII, 6 | aspicere squalorem. ego osculor illas expellentis manus,
5581 XVIII, 15| complecti, rupta est illa osculorum inter soceros generosque
5582 IV, 14| consulendum, superest, ut ostendamus verum dixisse de futuris,
5583 XV, 4 | veneficium si arguas, oportet ostendas putre livoribus cadaver,
5584 VI, 20| opem non fert, et, ut nunc ostendemus, optimus filius corpore
5585 XII, 13| tamen narranda vobis, sed ostendenda erat ruina publica. agedum,
5586 VI, 9 | singulare feminis exemplum ostendi narrarique desideras: sepulturam
5587 V, 10| lucentia nos, ut fruereris, ostendimus; has, quas subtrahis manus,
5588 II, 13| non accusas caecum sed ostendis. homo expositus ad omnem
5589 XIV, 12| rideor ubique, narror, ostendor, ego sum tota civitate meretricis
5590 IX, 6 | populus convenerat, iam ostentata per harenam periturorum
5591 XVI, 2 | crederet remissum, et genus ostentationis adamaveram, ut mirarentur
5592 VI, 9 | esset, pernoctabant ante ostium carceris pretio redimentes
5593 VI, 22| ministeriis deditum secura otia inpendere? soli tibi contigerat,
5594 IV, 17| in facinus necesse est otiosus ardor erumpat. ecce iam
5595 IV, 9 | aestimari. ~Possum igitur, P. C., publica quadam voce
5596 XIII, 11| non solum legi adversa sed paci? barbarorum mos est populorum,
5597 X, 19| preces et matris admitte. paciscere quantilibet, totos lugentis
5598 IX | pugnaturus erat divitis filius. pactus est cum munerario pauper
5599 VII, 13| veritatis contentione, ut paeniteat divitem, quod non duos occidit.
5600 I, 16| Filius scriptus non timet paenitentiam testamenti. omnium bonorum
5601 XVII, 3 | adfectibus, et, ne pudorem paenitentiamque fateamini, contumacia vindicatis
5602 XIII, 2 | aequatae solo villae et excisa pagor<um> sacra et cum coniugibus
5603 X, 5 | constitit tenebris, non ille pallens nec acerbo languore consumptus,
5604 XV, 14| sufficit ultioni vidisse pallentem, satis est audisse gemitus.
5605 XIX, 15| filium vidi, aspexi ora pallentia, frigidos anhelitus, interrupta
5606 X, 3 | exemplum modo super ora pallentis infelices lacerabat oculos,
5607 X, 15| barbarum murmur intonuit, pallere superos, audire inferos,
5608 IX, 16| qui ad omnium sanguinem pallescant, ignotorum quoque miseriis
5609 XII, 7 | et ramorum male arentium pallidas frondes decerpimus morbidi;
5610 XII, 7 | miseri te misimus, expectant pallidi exsanguesque cives tui,
5611 X, 3 | vicibus occurrens: haec pallidior ad metus, ad vota pronior,
5612 XII, 27| fecimus: nigros sanie dentes pallidis cadaveribus inpressimus,
5613 XII, 2 | vultum trahit et exsangues ac pallidos ad calculum vocat, quasi
5614 XVII, 15| reconditum; multum circa illud palloris attoniti, concisa verba,
5615 XII, 4 | sole herbis moribunda seges palluit. nullus imber sitientis
5616 I | filii cubiculum vestigiis palmae cruentato. Accusant se invicem
5617 I, 12| cum manus ex parte, qua palmare vestigium potest, plicetur
5618 XV, 14| percussam imper<turbatus super> palpitantia membra consistens? potes
5619 IV, 17| stratorum corporum strages, palpitantibus adhuc cadaveribus alacer
5620 II, 18| supremam vocem, habet utique palpitationes, habet motus et quicquid
5621 X, 8 | compescuit, non fabulosa vatibus palus multumque celebrati curvato
5622 XIII, 4 | aestivum solem porrectas panderet pinnas. miserum me, ignoscite
5623 XII, 17| certe navis est; ecce vela panduntur, propius appellitur et accedendo
5624 IX, 18| vetere aemulo poena; superest panem eripere mendico et gravissimae
5625 IX, 10| concitavit istam iudicii scaenam, panis datus mendico, et dilatata
5626 VIII, 14| invidiam prioribus medicis paramus? nemo magis desperat, quam
5627 II | tempore ad maritum, dixit parari illi venenum, quod iuvenis
5628 IX, 10| conviviis faenus, non lenonum parasitorumque cara adulatio in crimen
5629 XI, 11| renovate, servuli, planctus, parate solacia, propinqui. nulli
5630 XII, 19| civitas suum vocat, congerere parati sumus. frumentum pecunia
5631 XIII, 8 | sanguine et epulis per mortem paratis. si omnia, quae libera generantur,
5632 XVI, 2 | magnam faceret et mater. paraveram apud tyrannum hanc iactationem,
5633 XVII, 16| ergo,' inquit, 'si tibi paraveras, non bibisti?' breviter,
5634 XVII, 19| bibisse crederetur, quia sibi paraverat. dic nunc: 'non fui passurus,
5635 XIII, 3 | invenit natura praestantius? parcae, fideles, laboriosae. o
5636 V, 14| luxuriosus, perditus fuit.' parcamus, quaeso, memoriae, revereamur
5637 XIV, 6 | sic ordinatur, ut corporis parcat invidiae et sit tantum animi
5638 XIX, 3 | patrem, iam meis auribus nemo parcebat. interrogare non audebam,
5639 VII, 9 | occiso filio servare patrem. parcendi tamen mihi vel haec fuit
5640 XVIII, 7 | matrem ac filium conscientia; parcent osculis palam, abstinebunt
5641 VIII, 4 | liquere crediderim, ideoque parcimus auribus matris.
5642 VII, 2 | excogitaret animo et quod parcit et quod occidit? ~Reliqua,
5643 IV, 17| in bello, quam quod non parco caedibus, cruore non satior,
5644 IX, 18| victis etiam gladiatores parcunt. post orbitatem, post egestatem
5645 XVII, 5 | iudices, expectat, ut continuo paream iubenti? ita demum mihi
5646 IV, 7 | reverentiam de necessitate parendi, et aut interim nobis magna
5647 X, 17| unde rerum omnium auctorem parentemque spiritum ducimus, nec interire
5648 VI, 14| sepulturam.' necesse habuit parere: non deseruit, sed abductus
5649 XVII, 7 | deaeque, difficilius, si paretur sine conscio, sine ministro,
5650 VIII, 4 | de <tam> similibus, tam paribus aegris in alterum desperatio
5651 I, 11| aestimat, cum manum cruentam parieti adplicat, vestigium a se
5652 XII, 27| decimo mense mater sibi parit: redit in uterum laceratus
5653 IV, 19| manus, incausare visus et parricidalem agere cogitationem. maior
5654 XVII, 18| loquentis oculos, vultus parricidali ardore suffusos. iuberi
5655 XVIII, 17| inquit, 'callidissime parricidarum, ut non audeam cadaver amplecti.
5656 VIII, 16| interroga, cui potissimum parti grave tacitae pestis pondus
5657 X, 17| resolutis adstricta pugnarent, partim aut doloribus adfici aut
5658 XII, 20| frumentum utique populo pereat, partire vel gratis, dum nobis aliquid,
5659 V, 15| possent liberos cum patre partiri, paterentur eum sibi relinqui,
5660 XII, 20| nihil de commeatu nostro partiris, nos vicinae civitati vendemus;
5661 XIII, 17| operis quaeve officiorum partitio, ut aliae congerant onera,
5662 V, 6 | miseretur. sic cibos obsidio partitur, sic inopiam pariter navigantium
5663 XVIII, 3 | prima fiducia est, edidit partum, quem maritus agnosceret.
5664 IV, 4 | fatorum arcana nudarent! cum partus, de quo quaerebatur, multa
5665 VI, 20| credidit. iuvenis nisi tibi non paruisset, nemo non vos putasset colludere.
5666 X, 19| crudeliter; patri, scio, paruisti, sed et huius etiam lacrimis,
5667 XIII, 2 | sacra et cum coniugibus parvisque liberis respectantes patrium
5668 XIII, 2 | frequentibus villis concors vicinia parvos limites coluit. quod cives
5669 II, 18| tam vicina non excitet? parvulis noctium turbamur offensis,
5670 XIII, 2 | vitam fallere. hoc mihi parvulum terrae et humilis tugurii
5671 XIII, 16| dicam animal quodammodo parvum hominis exemplar? hoc humana
5672 V, 4 | fuerit pretium licet exiguum parvumque, dum totum. fingite quamlibet
5673 XII, 23| rumpamus saturitate praecordia, pascamur in praeteritum et famem
5674 XII, 21| hoc est, per aliena prata pascar. si qua in villis deprehendero
5675 V, 2 | saevus audiet, ut me non pascat, hunc ante omnia, qui se
5676 I, 15| quisquam, non flebili maerore pascatur. Nihil est, quod te sollicitet
5677 XIII, 2 | limites coluit. quod cives pascebat, nunc divitis unius hortus.
5678 V, 21| et infernarum sedum deos: pascerem patrem, si te redemisset.' ~'
5679 V, 2 | gloriae favorem inpleverat, si pasceret patrem, <qui> redemerat
5680 V, 22| viverem, etiamsi me duo pasceretis. securus sis: brevi te gemitus
5681 V, 8 | propter haec aleretur amicus, pasceretur extraneus. vestrum quin
5682 V, 23| sollicitus. ego mendicabo, tu pasces. ~
5683 XII, 14| captivum aut occidet aut pascet. tormenta quidam piratarum
5684 V, 7 | non est beneficium quod pascitis, sed est facinus quod negatis. ~
5685 VI, 17| quacumque causa hunc incursum passae levius est tamen malum feminae:
5686 XII, 26| vertit. vidit nos funeribus pastos et ad eviscerata corpora
5687 V, 15| liberos cum patre partiri, paterentur eum sibi relinqui, quem
5688 IX, 10| redemptus sim. quo tandem patereris animo, si delicatus adulescens,
5689 XIX, 16| liberos ~ferre coniuges paterne~ a te, uxor, per occisi
5690 V, 8 | diutius amavi. clauserim paternos penates, de testamento,
5691 XIII, 2 | 2] Est mihi paternus, iudices, agellus, sane
5692 XII, 3 | nostrae crudeles factae sunt. patiamur te defendi, si absolvi saltem
5693 XVI, 5 | sunt, ut ea in adversis patiantur homines. ego, cum me necessitas
5694 XIV, 3 | profecto, qui paulo ante; patiebar iam tunc haustus affectus.
5695 VIII, 19| adloquium: 'fortiter dura, patienter admitte; sanabitur frater.
5696 XV, 11| omnibus tamen, quae nobis patientibus extorquet affectus, hoc
5697 XI, 10| conparatione mortis non idem patientur liberi tui? occidentur uno
5698 XI, 9 | occisis liberis tuis non idem patieris, inimice, nisi vixeris. ~
5699 XI, 4 | innocentibus, et quicquid patiuntur deprehensi, licet solacio
5700 VII, 10| et id tutius esse inimico patr<ant>e quam conscio? plus est quod
5701 IX, 16| latrocinio erat, naturae patriaeque restitui. paria tecum facio,
5702 XIX, 5 | iuvenis invisus. illud est in patribus usque ad parricidium terribile,
5703 XIII, 13| non enim video, quid aliud patricinio tuo conferat haec denuntiatio
5704 V, 13| vestra, iuvenis, <si> circa patrimonium honoresve contenderes, et
5705 II, 20| iuvenis, si inter suum patrisque cubiculum facile discurrit,
5706 XII, 21| mihi credite: color iste patrocinii est et diu in saturo otio
5707 XVII, 5 | illa obvia semper errantium patrociniorum verba variavi, cum me repente
5708 XIII, 12| se ruptis iam tunicis in patulum capita fuderunt et velut
5709 XIII, 3 | flores et viridis quamvis paucarum arborum coma nascentibus
5710 XIII, 13| fortunae tuae pondus? nos si paucas apes intra angustias pauperis
5711 VI, 12| incertus. ~Qua de re ideo pauciora adiciam, quod nobis quoque,
5712 XII, 2 | nimium multum attulisse tam pauci<s>. rari per vias interlucent,
5713 V, 18| vendebat brevia oscula, paucos dies. si mehercules uterque
5714 VIII, 19| inprimeret, sed quod leviter paulatimque discindens animam in confinio
5715 V, 19| squalentes sordibus manus paululum tamquam amplexus daturus
5716 V, 6 | frequenter unius alimenta paverunt. hinc et ille venit affectus,
5717 XII, 3 | invenimus, et fames se ipsa pavit, et miseriae nostrae crudeles
5718 IX, 7 | corpus percurrit frigidus pavor, neque aliter, quam si vana
5719 V, 8 | asperum patrem nisi iam peccantis aetatis. quid ais? rigidus,
5720 XIX, 6 | vide, cur manus, cur verba peccare videantur: illis infamamus,
5721 IX, 12| datum est. quantumlibet peccaverim, quid amplius iratissimus
5722 IX, 12| contentione scilicet sic agere: peccavi, veniam peto; et errare
5723 XIII, 8 | cur in usum vestium saepe pecori lanae detrahuntur? taceo
5724 XIII, 15| fama est, hostiae causa pecudi fuit laesa fruges. harum
5725 XIII, 14| servis quoque vestris habere peculium liceat, invidiosum nobis
5726 XII, 19| ab animis nostris duplae pecuniae strepitus avertat? nescis,
5727 VI, 14| sed non accessi, neque pede, quod aiunt, uno a parente
5728 XII, 5 | premeret, et praesente fortuna peior tamen esset futuri metus,
5729 XVIII, 5 | hoc exteri putant. nemo peiore exemplo temere de uxore
5730 XII, 15| cadaverum dira laceratio et peiores inopia cibi. haec fames
5731 XIV, 5 | deprehendi possit notitia peiorum; . . . nemo scit tantum
5732 XIII, 9 | inpositus cohibet magister.' peiusne domino in his ius est, quibus
5733 X, 9 | orbitas sordibus suis. ac ne pelicis quidem dolore compellitur,
5734 XIII, 4 | aliae militaribus castris pellerent vulgus ignavum, aliae longum
5735 XIII, 12| ubi inmorantur, libratis pendeant alis? quis umquam quod ferentem
5736 X, 3 | ab huius feminae cervice pendebat. et, quia longum est officia
5737 XIII, 13| tuis horreis populi annona pendebit, nec tamen invidebimus,
5738 XII, 27| aliquis extremo iam spiritu pendens; tamen durat, quia prius
5739 VI, 4 | 4] describam nunc ego pendentem fluctibus carcerem et catenas
5740 IX, 2 | reprehensi odii culpa videatur penes patrem, qui tam facile irascitur. ~
5741 XIII, 5 | damnum non brumae glacialis penetrabilis <intulit> rigor; non suppressi
5742 XIII, 3 | aut hiberna vis gravidam penetraret alvum, hiantis rimas tenaci
5743 XIII, 4 | me opus facerent. quo non penetras, livor improbe, quidve scabrae
5744 XII, 15| reficiam. hic vulnus altissime penetrat, hic ipsa vitalia feriuntur,
5745 XII, 24| reponamus? quis autem umquam pensabit necessaria supervacuis?
5746 IX, 20| esset, quibus tamen meritis pensarem, cum id mihi praestitisset,
5747 IX, 5 | de amico; illud est, quod pensari nullis beneficiis possit:
5748 IX, 22| specioso titulo bene vita pensatur. illud honesto amico gravius,
5749 XII, 23| praeteritum et famem cruditate pensemus! frumentum attulisti? quid,
5750 IX, 23| quae [bene] filii morte pensetur, criminosa liberalitas contigerit
5751 XIV, 7 | adfectus censoria gravitate pensitabis, tu tibi aestimare permittis,
5752 IX, 12| commissus arbitrio ventorum pependi? parum est, quod in nefarias
5753 XII, 17| ergo incerti omnium rerum pependimus, nihil quisquam cognovit.
5754 I, 4 | incredibiliora, ut occiderit patrem, pepercerit novercae, parricidium autem
5755 I, 10| aliquis patrem et novercae pepercit? Maximum omnium nefas fortiter
5756 XII, 11| laesa. nec scilicet nisi peracto legitimo ordine reus non
5757 IV, 5 | me tanti fuit, explicitum peractumque est. restat una pars fati:
5758 II, 17| uno statim ictu mors tota peragatur? incertum vulnus sit necesse
5759 I, 13| tota tibi penatium sacra peragenda sunt; tu non cogitas, quemadmodum
5760 XVII, 19| manus? potuit eadem, potuit peragi brevitate, qua iusseras.
5761 VI, 7 | mandata tamen tua, fili, perago: assideo, sustento -- immo
5762 IX, 1 | crudelitatis atque saevitiae reus peragor. apud plerosque sanctos
5763 I, 9 | latus tuum fata hominis peraguntur; tu iaces, tamquam te privignus
5764 X, 17| mittamus, inferias et honorem percipere tumulorum. rogo, cum filius
5765 XIII, 16| proxima divinis credimus, ad percipiendas disciplinas multo labore
5766 XII, 5 | mali sensus in civitatem percrebruit, cum iam urgente inopia
5767 XVII, 8 | iratos. quanto terrore cuncta perculit pudor ille iam victi et
5768 IX, 7 | obstupui totumque corpus percurrit frigidus pavor, neque aliter,
5769 VII, 4 | cuncta, si videtur, iura percurrite: nusquam adeo pro nobis
5770 XII, 17| mortui cadunt. quotiens sole percussa nubes refulsit, navem putamus,
5771 IX, 11| meo soluta sunt vota, non percussae diis immortalibus hostiae;
5772 XV, 14| deorumque clamabis? aspicies percussam imper<turbatus super> palpitantia
5773 XVII, 6 | totiens iudicum gravitate percussas velut attonitus, amens nuntiet
5774 I, 4 | in casum, satis felix, si percussisset quamcumque corporis partem,
5775 I, 10| patrem vellet, non novercam percussit. Praeter animum nil virium
5776 VII, 12| quia vidi. adrogantissime percussorum, evasisse te putabas, quod
5777 VI, 9 | patrem.' ~Cruces succiduntur, percussos sepeliri carnifex non vetat,
5778 XVIII, 10| contactum? dii deaeque male perdant tam inpudentes sollicitudines,
5779 XVIII, 12| nefanda rumori[s], exigo, ne perdas quaestionem. in media civitate,
5780 XV, 3 | inter libidines ac scorta perdebas macie notabilis, pallore
5781 XIX, 9 | vitam, quod desidem domi perdebat aetatem. non peregrinationibus
5782 XV, 8 | explicat felicitas magna perdendi.
5783 V, 4 | properantius, festinatione perdentis addixi, et, ultra quam non
5784 XII, 20| ne frumentum salva classe perderemus, non timuimus. non dico: '
5785 XV, 12| quae remedia tam multa perdideram? ferre misera non poteram,
5786 XIX, 9 | iuvenem, in cuius animo perdiderant nomina nostra respectum,
5787 IX, 16| quae propter me unum civem perdideras. haec me magis decet impensa
5788 X, 1 | et de filio nihil aliud perdiderat misera nisi dies, nec iam
5789 VII, 13| vocem in eculeis ignibusque perdidero, ego tamen vidi. si totus
5790 XV, 9 | in lupanari effudit; tu perdis animum. ille fastum opibus
5791 VIII, 3 | iam tamen, iudices, de tam perdita pronuntiatione non querimur,
5792 XV, 6 | tua mulier~ convivia, perditas amantium rixas. meretricis
5793 XV, 10| miscuerit. hic vero, cui perditis visceribus adhaeremus inquieti,
5794 XIX, 9 | convictusque fugiebat. breviter perditissimae mentis definienda mensura
5795 XV, 7 | vagus vilissimi cuiusque perditos patior ictus, nec exclusus
5796 XIII, 15| insumitur labor, et, cum perdomanda, cum alenda sint, nihil
5797 XIII, 2 | et difficultatem labore perdomui, et invito solo nonnihil
5798 VII, 7 | illa tremens exanimisque perducitur, quem vix a genibus tortor
5799 XVII, 4 | lacrimis meis gemituque perductus, intravit. non potest videri,
5800 I, 5 | usque ad cubiculum suum perduxisse et viam sequentibus reliquisse.
5801 XVIII, 1 | novitate circumdatam eo perduxit, ut sibi videatur infamaturus
5802 IV, 23| 23] Reddidimus causas, peregimus preces. reliqua vos, manus,
5803 XVI, 6 | exclamet: 'filium meum civitas peregrina sollicitat; ut amoenos nescio
5804 XVII, 11| munimus et somnos. excute peregrinantium sinus, haerent tela sollicitis.
5805 X, 8 | mortem suam fecerat, quam si peregrinaretur et abesset. et nunc minus
5806 XIV, 9 | uxorem, te tamen odero; in peregrinas expeditiones patria dimittat,
5807 VIII, 13| perit! igitur quando umquam peregrinati sunt una, militavere pariter?
5808 VI, 3 | tui, mentior, nisi, cum peregrinatio mea nos diduceret, maluit
5809 IX, 11| altius repetit et ultra peregrinationem meam inquirit, idque ratione
5810 XIX, 9 | domi perdebat aetatem. non peregrinationibus excolere mentem, non experiri
5811 XII, 7 | eversor, salutem nostram peregrinis admetiris, et secunda tempestate
5812 VI, 4 | malorum carinam et obrutam perennibus tenebris feralis loci cruentam
5813 VI, 4 | oculos, fontemque illum perennium lacrimarum tantum caecitas
5814 VII, 12| has manus, quae nihil pro pereunte fecerunt, hoc corpus, haec
5815 VII, 10| detinere supplicia, et de pereuntibus magis saevitia fruitur dolore
5816 XV, 14| attulerit eventus, di ~ripite pereuntium beneficiorum semper ultores,
5817 VII, 12| artus tortor interrogat, perfer saltem non credendi patientiam,
5818 V, 7 | liberorum parentumque concordiam perferant totius merita vitae, et
5819 II, 19| natura rerum, ne quid diutius perferas quam quod imitaris. simulare
5820 II, 19| incredibile putetis, ut quis perferat dormientis simulationem;
5821 XV, 14| odisti. quid ais? etiamne perferes illud pronuntiationis anceps,
5822 XIII, 11| plebes triste servitium perferet; est tamen et pauperibus
5823 X, 17| qui constare homines et perfici corporis elementis animaeque
5824 XII, 4 | agricolis accusari solet perfidia terrarum et ingratae messis
5825 XVII, 16| incertisque superest? accepere perfossis plerumque visceribus vitam
5826 X, 8 | uberibus, quo fletu sepulcra perfudit, quo gemitu audientem forsitan
5827 VIII, 22| unicus sit, quibus lacrimis perfundantur oscula, quam magnis profundisque
5828 XV, 13| nondum totam mentem vis perfusa possedit, adhuc circa te
5829 XVIII, 4 | publicum, et homo filii cruore perfusus non proclamas, non deos
5830 VI, 23| male temptatas? tu vero perge et bono tuo utere. felicem
5831 VI, 12| quod nobis quoque, si ita pergitis, adferet quandam cavillationem
5832 XV, 2 | temperamento defensionem periclitantis adgrediar? timeo, ne, si
5833 IV, 5 | discrimen agitur: tu mori periclitaris, ego patrem invitus occidere. ~
5834 X, 16| magus etiam recedat, hoc periclitatur, ne filius se putet venisse
5835 IV, 21| malorum~ nisi morior, periclitor, ideo videor causas reddidisse,
5836 IX, 20| donatus his bonis sed summis periculis liberatus sum?
5837 II, 17| redeundum est, omnia rursus periculose temptanda <quae> venienti.
5838 XII, 22| vela torquebis? nusquam est periculosius legationis tuae naufragium:
5839 IX, 12| compositus, armatus, inductus perieram, si melior amicus fuissem,
5840 XV, 3 | inpatientiae tuae fabula notus. perieras, infelix, nisi bibisses
5841 XIII, 14| venenum sparsit? ut apes perirent. quis eventus? perierunt.
5842 VII, 9 | defendi non poteras, si duo perissemus.
5843 I, 9 | pectus obiectum, brevissimam periturae animae viam quaeret? Et
5844 IX, 15| dignum videretur servasse perituram animam et ignovisse rebus
5845 XIX, 12| quamvis remota domus parte perlata vox est, meus gemitus fuit,
5846 V, 19| meas spiritu iam deficiente perlatas in suum miser iterum cubile
5847 XV, 11| monstruosa fecunditatis onera perlatos? ex omnibus tamen, quae
5848 II, 23| rursus infelix totum tactu perlustrat incendium, et, unde maximus
5849 X, 8 | curvato igne torrentes. haec permeabat, haec omnia nocte transibat
5850 XIII, 4 | vulgus ignavum, aliae longum permensae iter fatigatae anhelitum
5851 XII, 8 | an inferos, quos nobis permiscuimus, an nostram malam conscientiam
5852 XIII, 19| deciperet, fortasse venena melle permiscuit? quae tam inhumana crudelitas,
5853 VIII, 5 | ille moriturus, hic, quem permiseras medico, si maluisset, occidere.
5854 XIX, 8 | publico, nihil in ullo mihi permisi proclamare conventu? ego
5855 VI, 9 | extremum. ~quod quidem cum permissum non esset, pernoctabant
5856 XVII, 1 | vocat, quod non biberim, permissurus fuit, si bibere voluissem. ~
5857 IX, 9 | digressisque in diversum ministris permissus Mars erat. o quam sollicitus
5858 XI, 9 | saeve, crudelis, ego tibi permittam mori? et quid iam mihi melius
5859 XIV, 6 | vide[o], cur sibi medicina permittat corporum vitia membrorumque
5860 X, 1 | parcius utebatur, nec sibi permittebat dolor lugere venientem.
5861 VIII | alterius vitalia inspexisset. permittente patre execuit infantem et
5862 VIII, 11| filio minus debet soli sibi permittere pater, quam qui videtur
5863 XIV, 7 | pensitabis, tu tibi aestimare permittis, quam frequenter aliqui
5864 X, 10| quae se adhuc secari plaga permittit, in summo est. viri forsitan,
5865 VI, 12| est. quare aut mihi quoque permittite sic agere, quomodo volo,
5866 XV, 5 | meretrix fateretur. ~Quodsi permittitis, iudices, ut, quicquid contra
5867 II, 17| vulneris pondus dexterae redire permittitur. utrum deinde iuvenis post
5868 XI, 4 | inquit, 'idem patiatur.' permittunt mihi, iudices, calamitates
5869 IX, 14| antiquissima et cum deorum coetu permixtis inaudita temporibus, si
5870 XIV, 4 | feralium precationum terrore permixtum, lenitate vultus et blanda
5871 VI, 7 | in navim filii mei male permutatus vector imponor, et qua visum
5872 XIII, 11| mittimur, et instituitur perniciosa nocendi contentio, et in
5873 XIII, 1 | tantis fortunae viribus perniciosum inimicum, etiam si venena
5874 XIII, 12| animalis rapina? nescimus, qua pernicitate plerumque vix contactis
5875 X, 17| flammei vigoris impetum pernicitatemque non ex nostro igne sumentem,
5876 VI, 9 | cum permissum non esset, pernoctabant ante ostium carceris pretio
5877 VI, 7 | recitat et in cadaver fili perorat.
5878 I, 12| nunc omnia ista conparare, perpendere. Cur prudentior sit iudex
5879 IX, 1 | spatium plura terra marique perpessum, quam quae proxima peregrinatione
5880 X, 4 | consumpseram et tenebras veluti perpetuas venire gaudebam, iam fatigata
5881 I, 15| posse quam vestigia parietis perpetuitate dirigeret. Simulasti itaque
5882 IV, 10| fato, et in hac turpissima perpetuitatis cogitatione districti per
5883 I, 17| es. Quid nunc tibi nisi perpetuus inminet maeror et execratio
5884 XIV, 9 | discedere? fecisti, ut te ubique persequar, ut meis fortassis manibus
5885 XVI, 6 | gemitu filium necesse est persequaris, ut, quod detineor, obiter
5886 XV, 10| complexus: indignatione persequeris; contingit vero: felicitate
5887 XIII, 15| perierunt! quis hoc ulla satis persequi possit invidia? apes veneno!
5888 XII, 16| hibernum conditur, tu tamen persevera: frumentum vehis.' nihil
5889 VI, 6 | cecidit oculos suos! si perseverassem, duos excaecaveram. obstupuerunt
5890 IX, 3 | post <di>ductas tamen domos perseveravit, immo inpensius laboravit,
5891 XII, 21| cocionatus est. omnis cum fide persoluta pecunia est. hoc qui colligo?
5892 IV, 22| exstrue rogos, funeri iusta persolve. deinde cum iam novissimis
5893 V, 18| funere tantum supremisque persolveram. nescis. quantum pudori,
5894 XVIII, 17| civitate manibus tuis iusta persolvere, cum damnato supra callidissimum
5895 XVII, 10| remuneror advocatos, quo persolvo iudicibus, illud propter
5896 XVI, 11| facit. quod si, iudices, in persona mea nec adfectu nec meritis
5897 XIV, 5 | abstulit fidem condicio personae? veneficium, iudices, tota
5898 IX, 22| ferret saginam, magistrum, personam denique sceleris? mea depugnasti
5899 VI, 15| filius iudex; non conparabo personas, quamvis apud omnes gentes
5900 IX, 3 | si quid mihi in eo satis perspectum est, nihil horum fecit invito
5901 X, 13| accessi, vultus, comas, ora perspexi: meus erat. quam laetum
5902 VIII, 6 | tristissimae coniugis calamitas perspici potest, quod se negat matri
5903 XII, 11| hanc verbi segnitiam, quo perstricta tantummodo patria et leviter,
5904 IV, 16| aliquis vagi numinis errore perstrictus est: vitam transiget ille
5905 IV, 7 | potest, ut se mori debere persuadeat patri filius, propter quem
5906 X, 13| hilarem offerebat, quomodo persuadebat mihi, ne crederem morti!
5907 XI, 7 | humanis publicum putat. persuadentium vires sunt, quicquid civitas
5908 VIII, 1 | sanitate fuisse languorem, nec persuaderi miserae potest perituro
5909 X, 18| inquit, 'inclusit umbram, sed persuasioni tuae succurrit, ideoque
5910 X, 11| sustentat, quod indulgent mala persuasionibus suis. quicquid ad miseros
5911 IV, 3 | congerie magis ipso consultore perterritus diu non commississe verbis
5912 IX, 8 | ego illius preces, quam pertinaces lacrimas, quam miserabilem
5913 XVIII, 14| miserae intervalla patientiae pertinaci crudelitate continuas? [
5914 XVII, 7 | potest, pater, efficere pertinacia querendi genus probationis.
5915 XVII, 19| Quid nunc faciam, iudices, pertinacissimo rigori? in quod me conponam
5916 XVII, 3 | 3] O pertinacissimum accusatorum genus, victi
5917 I, 16| nitidioribus tectis elaborata sunt, pertineant ad oculos tuos." Quis tam
5918 VI, 10| cuius exemplum ad omnes pertineat, ideoque non nisi ab ultimo
5919 X, 12| et fruebar, et ad quem pertinebat, rogo, etiamsi decipiebar?'
5920 IX, 3 | pugnae petentis. nam quo pertinuisse credimus, quod pauper adulescens
5921 VI, 14| sit, tam ad me lex ista pertinuit quam ad matrem. ~Duo unum
5922 VI, 9 | praecordia manibus tuis pertracta; si quidem istis audeas,
5923 II, 4 | festinanter omnia membra pertractans et mersis in sinum manibus,
5924 II, 16| confundat, tu iugulum, tu potes pertractare pectus, dum amplecteris.
5925 VIII, 20| aspectu? egesta saepe vitalia, pertractata, diducta sunt; fecerunt
5926 XV, 5 | cogitationes, si consilia pertractes, sola cura de forma, omnis
5927 XIX, 15| novissimi doloris erumperet, pertractis ab ima pectoris parte suspiriis
5928 II, 19| experimenta telorum mortium pertulere patientiam. quanto facilius
5929 IX, 4 | aliaque pericula tantum maris pertulerunt! ego miser naufragis invideo:
5930 XIX, 7 | quod quosdam totius vitae pertulisse patientia[m] magis illa
5931 XIII, 4 | pectori meo robur, ut non perturbarer denuntiatione notae inpotentiae.
5932 XVIII, 12| dimittas, ut amplectaris perusta vitalia et laceri pectoris
5933 XVIII, 17| feralem laceros artus et perustum complexa corpus exclamo:
5934 XVI, 6 | non contigit, quae tamen pervenerat ad incredibilium fidem,
5935 I, 7 | solus egrediar, sed quando perveniam?" Putes nos iunctis habitare
5936 XII, 21| alet. citius ad frumentum perveniemus, quam tu cum frumento redibis.
5937 IV, 17| praedictus sit;' accidit. 'perveniet ad iuventae robur;' adolevi. '
5938 IX, 7 | quid tu,' inquam, 'quo casu pervenisti huc, miser? numquid et te
5939 I, 6 | ad quod ducibus oculis pervenitur. Cogitat semper errare et
5940 XVII, 7 | concipere nec miseri. non perveniunt ad nefas istud nec necessitates,
5941 II, 17| supersunt, postquam ad patrem perventum est! exploretur necesse
5942 VI, 5 | prorsus ominose retentus, perversis etiam votis, qui optaret
5943 XVIII, 11| incertorum suspiciones pessime semper a corporibus incipiunt,
5944 IV, 7 | sepulturae suae magna reverentia, pessimeque additae pectoribus humanis
5945 V, 10| de prioribus perit, et pessimo exemplo gratiam praeteritis
5946 V, 11| patrem vel solus impleret. pessimus est mortalium, qui amari
5947 XVII, 11| an lentum et quod tarda peste consumat? scilicet ut non
5948 XIII, 6 | denique vetant, inevitabilem pestem occulta fraude grassantem.
5949 XII, 5 | contra famem obiecerunt, pestifer annus reliquisset! non eram
5950 XII, 15| quomodo perierint. felix pestilentia, felix proeliorum strages,
5951 XII, 9 | monstrum habuimus: sine rogis pestilentiam. mortium ratio non constitit;
5952 XII, 7 | iam passim moriuntur, et pestilentium more pecudum subinde aliquis
5953 VI, 24| miseris more supplex non cibos petam, non stipem; mendicabo terram
5954 XII, 26| fama vulgavit, solacia hinc petant, hinc audient occisos sine
5955 XVI, 6 | nescio cuius recessus orbis petat, debilitati meae subtrahit
5956 X, 17| desiimus? somnum enim a te petebamus et placidum soporem? crudelis,
5957 XIV, 7 | retento~ confectoque quod petebatur, reliqua quoque viribus
5958 XII, 5 | salutem publicam trans mare petendam, se in curiam quisque cogunt.
5959 IX, 10| exiguam stipem et cibos semper petendos. quantulum enim dari poterat,
5960 IV, 6 | primum ab adfectibus publicis petendum, ne quis ideo mori me velle
5961 XII, 22| illis commeatus longius petendus fuit. quod felicissima annona,
5962 XI, 5 | ferretis me pauperis mortem petentem, si liberos suos optulisset.
5963 IX, 3 | dederant veniae finemque pugnae petentis. nam quo pertinuisse credimus,
5964 IX, 9 | infestum mucronem, quasi ipse peterer, me summisi, quotiens ad
5965 XIII, 5 | sedibus suis avias fuga petiere silvas. apes pauper miser
5966 IX, 2 | praesertim qui, quicquid umquam petii a patre, exoravi? sed neque
5967 XI, 4 | crudele, quam saevum sit, quod petimus, in quantum excesserit usitata
5968 XII, 17| frumentum vendidisses; ipsi petissemus. iam quomodo ad singula
5969 VI, 7 | ingressus es? quid piratas petisti?' nam illa quidem vulgatissima
5970 VI, 11| suprema face, ut vates ferunt, petitam ulterioris ripae stationem
5971 XII, 28| intendite, illum anguibus petite et tam longae morae exigite
5972 IX | operis redimeret amicum, petitque, ut, si egeret pauper pater,
5973 IX, 20| latrociniis infesta solus petitus sum, qui lucem, libertatem,
5974 IX, 4 | incolumi redemptionem ab alio petivissem? nam quod unum mihi secundum
5975 XIII, 8 | trunco vel cavis inventos petris domum favos retulisse; multa
5976 XV, 10| instinctu tumultuosus ac petulans, telis, funereis facibus
5977 XVIII, 11| quoque corporum patientiam petulanter excuteres. laminas accendis,
5978 XVII, 13| luxuria, non est mutanda petulantia, cuius abdicatio non de
5979 XIV, 7 | exposita ebrietatibus, addicta petulantiae, [et] quaeque novissima
5980 XII, 27| expirantes stamus. secreta miseri petunt, in solitudinem fugiunt,
5981 VI, 6 | etiam invitis parentibus pie facere. non recedo; si perseveras,
5982 X, 4 | 4] Iam gelidi piger corporis sanguis omnis in
5983 IV, 7 | ille, cui praesto non sunt pignera caritatis, lacrimis tamen
5984 XV, 8 | de sacris venerandisque pigneribus monstra commentus est, ardor,
5985 II, 7 | quaesitos quod natalium pignorumque reverentias? nullas ego
5986 VI, 8 | constat, adice, per commune pignus, per annos pariter actos
5987 IV, 16| similis senectae iuventa pigrescet. iam si cui principalium
5988 X, 19| venire dimissus. ~'Iuvenis piissime, iuvenis indulgentissime,
5989 VI, 3 | iuvenis etiam ante hoc crimen piissimus, ille, dum par fortuna parentium
5990 IX, 20| insigni receptae libertatis pilleo <gratiam> testantem in triumpho
5991 VI, 22| traditum in ipsa astra sublimem pinnata Virtus feret; sed mihi ista
5992 XIII, 4 | quemadmodum aliae libratae pinnis onera conferrent, aliae
5993 V, 13| ferret sordes vinculorum, piraticam famem iuvenis, quem torquere
5994 V, 16| caliginis nocte[m] mersus piraticis artibus specus, quem tota
5995 V, 21| satietas secura praedonum piratico carcere emiserit, commendo
5996 V, 2 | fratris incessit. hominem, qui piraticum carcerem, qui praedonum
5997 I, 13| oculis vetaret. Invenisti pium et devotum unico senem,
5998 IX, 9 | illius infelicis revertor. placeamus licet nobis fortuna nostra,
5999 XIII, 11| vobis latius. postremo, placeas licet tibi opum tuarum fiducia,
6000 XVII, 20| eligam obitus genus, an placeat reparare virus infelix,
6001 XVIII, 12| Quodsi tormenta etiam filii placent, si praestanda est satisfactio
6002 X, 11| ululatus, tu graves somnos ac placidam quietem. pater crudelis,
6003 XV, 5 | veneficae non horridos vultus placidamque faciem; si cogitationes,
6004 II, 14| quid, quod hoc ipsum tam placide, tam quiete facit, quasi
6005 XIII, 3 | succurrebat sequi pecora, fetuque placidi gregis paupertatem tueri,
6006 X, 14| penatibus suis fruebatur placidus et mitis et matri propitius;
6007 XVII, 4 | avocatura, secessi. nam nec placuerat exitus genus querulum, tumultuosum
6008 X, 8 | lugubria, tum squalidae magis placuere vestes, tum repetitis sanguinavere
6009 X, 10| admoveas. quae se adhuc secari plaga permittit, in summo est.
6010 XVII, 17| properanti, flecterem in plana cursum. Merito prorsus,
6011 VI, 5 | omnibus precibus, miserabili planctu et lacrimis paene maternis.
6012 XVIII, 5 | orbitates ac liberorum suprema plangantur? quid tamen facere vultis
6013 X, 16| ad umbras pertinere quod plangas, adfirmat perire lacrimas,
6014 VI, 19| filium ipsa misisti, cum sic plangeres, cum mortem precareris,
6015 X, 11| flammas. flet iuxta latus et plangit uxor, tu siccos oculos habes.
6016 VI, 8 | perdo: inanis domi libitina plangitur, derisus dissignator redit,
6017 X, 4 | officia defecerant, iam plangorem familiae altus sopor vicerat.
6018 XIII, 11| paucorum dominio subiecta plebes triste servitium perferet;
6019 XII, 22| scopulos annonae inpingis et plenae frumento classis ancoras
6020 X, 18| fili rem formidulosam, rem plenam putasti esse terroris? quid
6021 XIII, 10| liceret palam trucidare et plenas vel cremare igni vel aquis
6022 IV, 5 | occurreret, ne in oscula mea plenasque adhuc victricibus telis
6023 IV, 10| exeamus sponte, consilio, pleni securitatis, gratias agentes.
6024 XII, 16| non stat interim dies, et plenis velis mors venit. festina,
6025 XI, 8 | serves? quam felix exitus est plenusque laetitiae! lucri facit mortis
6026 XII, 26| sensu careant muta animalia, pleraque tamen innocentibus cibis
6027 VIII, 10| conclamata suprema redeuntis. plerique convaluerunt neglegentiae
6028 I, 12| palmare vestigium potest, plicetur in capulo et se, dum telum
6029 XII, 17| in sinu parentium liberi plorant, et nondum editi conceptus
6030 XII, 6 | ipsis precibus expirant. plorantibus liberis legatum promittimus.
6031 VIII, 12| quisque componitur, et duo pluresve fratres nascuntur fato singulorum.
6032 VII, 10| illud ipse facias. perdit plurimam de sceleribus voluptatem
6033 XIII, 19| natura per se potuit? ad plurimarum incursus valetudinum remedium
6034 IV, 3 | qui, quod certum habeo, plurimis meruerat experimentis, ut
6035 VI, 3 | deflent omnes homines, dolent; plurimorum tamen illa vox est: 'iuvenis
6036 XIII, 14| diceret ipsum labiis admovisse pocula; si percussorem posuisset
6037 XVII, 18| vis occidere? veta; invade poculum, ne hauriam; bibam. exclama: '
|