25-amato | amatu-cessa | cesse-consu | conta-desid | desie-elusu | emana-fallu | falsa-hausu | hebea-iniqu | inire-lapsu | laque-morab | moram-oppro | optab-pocul | poena-pugna | pulch-resti | restr-socia | socie-terre | terri-vestr | veta-~
Decl., Caput
8051 XIX, 5 | patribus usque ad parricidium terribile, quod amant, quod succurrunt,
8052 VIII, 22| diducta conposui et de tristi terribilique facie tandem aegri cadaver
8053 X, 18| forsitan animum imagines territant, et tunc inferi vocantur,
8054 X, 7 | domum repetit et maternos territat somnos. inveni aliqua, inveni
8055 IV, 4 | periculi sui denuntiatione non territus arma mihi (pro tristis necessitas!),
8056 IV, 14| vitam. haec credo, pater, terrori primis fuisse mortalibus,
8057 X, 18| rem plenam putasti esse terroris? quid illa laetius facie,
8058 X, 16| et squalidus, quando te terruit? crudelissime omnium pater,
8059 XII, 4 | sitientis soli pulverem tersit, nulla super arentes campos
8060 X, 8 | debebas.' ac postquam alteram tertiamque noctem deserta vanis questibus
8061 I, 16| scriptus non timet paenitentiam testamenti. omnium bonorum heres relictus
8062 IX, 20| libertatis pilleo <gratiam> testantem in triumpho ducis esse conspectum.
8063 XIX, 2 | scire reatus auctoritate testantis, mavult de silentio meo
8064 VII, 11| fidem deorum hominumque testari. ~postea cum lacrimis veni.~
8065 XVIII, 4 | proclamas, non deos hominesque testaris, non occidis et matrem?
8066 VII, 9 | possit probari. quem mihi nox testem, quos praestare potuit oculos
8067 XII, 8 | 8] quos tester deos? superosne, quos per
8068 XII, 16| tota secundis flatibus vela tetenderint venti, tamen remis adiuva.
8069 II, 13| cuius ordinavit vestes, tetigit sinus, membra composuit?
8070 XIII, 3 | lenta vimina vernis fetibus texere vel, ne aestivus ardor aut
8071 XIII, 3 | foeda pestis insidiosas texeret plagas. ~
8072 II, 23| tunc quoque paene luminibus texerunt manus alterius oculos. hoc
8073 XIII, 10| an viminis modo vilisque texti pretium formula taxassem,
8074 XIII, 18| <na>tura[m] apum capiat, his textis, ne universi mellis effluat
8075 XIII, 2 | modo glebae atque humilis thymi, et non late pauperi casae
8076 XIII, 13| fructibus vites et fraglantes thymo colles, quantum coniectura
8077 IX, 17| hostium manibus Minucius, ut Tiberium Gracchum admirata civitas
8078 I, 13| grande secretum genio loci, tibique ferire, cum velis, scire,
8079 IV, 1 | cogitationibus, unde non timeam, et facinus, quod sibi pro
8080 XVIII, 10| speciem natura formaverit, timeat oscula pater horreatque
8081 XII, 2 | quod, si expirassemus, idem timebamus. ~Et ego quidem me consumptis
8082 XII, 10| 10] aegri adsidentes timebant et labentem animam <a> supremis
8083 X, 13| nihil crudelius ex marito timebas, quam ne tibi non crederet. '
8084 VII, 9 | accusatoris tormenta numquam timebit reus, nisi de quo credi
8085 IV, 19| afferat casus. quousque timebitur animus? mors mihi praestare
8086 VI, 13| plane esse securus, nec timebo, ne teneri videatur filius
8087 IX, 20| praesertim tam recenti documento timenda, et latrones ultro quaerere
8088 XVIII, 4 | prima simplicitas est, nihil timentem in partem domus, qua nulla
8089 XVIII, 6 | inprovisus adstiti, dum non timeor, adveni'? rogo, iudices,
8090 XII, 22| dicis, scelerate? et cum hoc timeres, adplicabas? onustus viator
8091 X, 19| includas. nec tu marite, nec tu timeris, ne ultricis umbrae vanis
8092 XI, 10| erubescentis circa me populi timida solacia. o successuum quoque
8093 I, 6 | est, quam ut invisus sit, timidior est, quam ut oderit. Praeterea
8094 I, 6 | perpetua nocte coopertus ac timidus non concipit nefas, ad quod
8095 VIII, 11| impatientiam, non hunc consulis timorem? de nullo filio minus debet
8096 II, 21| in visus, non habet, unde timori suo par sit. deprehensus
8097 XV, 7 | prostituta porrexit'; o quam timueram, ne <a>diceres 'amatorium
8098 X, 9 | de noctibus cura est. ne timueris, quaecumque dignitas es
8099 I, 2 | miserrimi iuvenis, tamquam plane timuerit parricida, ne non deprehenderetur.
8100 XII, 20| salva classe perderemus, non timuimus. non dico: 'ut maxima vis
8101 IX, 4 | post hoc exemplum navigare timuissent? ergo, qua una spe misera
8102 VII, 2 | umquam, iudices, simultatium timuisset ingenium, ut eodem aliquis
8103 XIII, 9 | lascivientem luxuria fugam tinnitu conpescimus. etiam, si diversis
8104 IX, 5 | mancipia contemptissimus tiro gladiator, ut novissime
8105 XII, 15| sed vulneratum iugulasti, titubantem stravisti, fumantem incendisti.
8106 X, 1 | eripuit ingrata filio alterum titulum.~ miser ille, nisi teneretur,
8107 X, 1 | accidentem, fortius utcumque tolerabat. nam et de filio nihil aliud
8108 XIII, 1 | neque illud, iudices, damnum tolerabile est pauperi, cum tam parvis
8109 XIII, 1 | exclusus, aequiore animo omnia tolerarem, si cuius mihi conscius
8110 V, 13| taxatio est. unde tristes toleraret casus, ferret sordes vinculorum,
8111 VI, 7 | putavi, etiam cum iniecit tollentibus manum, 'et hoc', inquam, '
8112 XVIII, 13| at tu, nefande, crudelis, tollis quaestionis alteram partem:
8113 XII, 17| sol occidit, purus se dies tollit, ad nos venti ferunt. iam
8114 XIII, 6 | expetitura pastus in altum tollitur vitamque in aura relinquit.
8115 IX, 6 | tubae, inlatisque Libitinae toris ducebatur funus ante mortem.
8116 VII, 12| quaestionem, dabo propter quod me torqueatis irati. filium meum, illum
8117 XVIII, 12| torquere, ut scias, an nocens torqueatur. unicum pater ignibus verberibusque
8118 XIX, 12| quaestione iuvenis occisus est: torquebam nec interrogabam. si qua
8119 VIII, 21| noctibus cogitationes, ille torquebat oculos.' de quibus tu aegris,
8120 XIX, 6 | videantur: illis infamamus, his torquemus, occidimus. vis scire, quam
8121 VII, 3 | non probem. si videtur, torquendus sum, iudices, ut hoc desinam
8122 XII, 17| gravius quam destitutae spes torquent. ne interrogare quidem licuit
8123 XVIII, 14| saevitia misero. vincit torquentem qui occiditur. ~Iamiam non
8124 XIX, 13| iuvene patientiam? patri torquenti non potest aliter responderi,
8125 XIX, 13| alicuius more consederam, nec torquentibus aliis agebam iudicem pater.
8126 XII, 19| vicinis litoribus classem torqueo, quod ad diem redire non
8127 XIX, 3 | pars secreti fuit, ut ipse torquerem.
8128 VII, 4 | libertatis reverentiae quod torquetis inviti, quod contra me non
8129 X, 8 | multumque celebrati curvato igne torrentes. haec permeabat, haec omnia
8130 XVII, 18| profecto inprovisorum dolore torrentius, et fractae malorum contentione
8131 X, 5 | reliquerat mortem: non igne torridae comae nec favilla funebri
8132 XII, 4 | pulverem incurrit, aut perustis torrido sole herbis moribunda seges
8133 XIX, 10| ius querelae suae nec quod torserim, nec quod occiderim pertinere,
8134 X, 19| nocuerit, scio, quid me torserit, fruar et tacebo.' ~
8135 XIX, 9 | vivere mirabantur homines, torsisse me putatis? ego vero occidi
8136 VII, 7 | deprecer, qui videor provocasse tortorem? ille, ille sine ulla miseratione
8137 VII, 7 | excutiuntur artes. quotiens tortori est rixa cum membris, tum
8138 XIII, 11| solitudine horridas occupant, tot<ae> aquae intra paucorum umbram
8139 XV, 9 | languoris, aegrumque non deceret totarum noctium quies, excusari
8140 XIV, 10| naturae sacra primordia totiusque mundi elementa creverunt,
8141 XIV, 7 | suis per virus expelli nisi totorum concussione vitalium, et,
8142 VIII, 8 | et inter tot destinatos totque perituros omnium tamen in
8143 VI, 18| vincula et impositum nuda trabe inrequietum latus, revinctas
8144 VI, 11| etiam locis circa cadaver tracta imbribus terra concrescit,
8145 XI, 9 | orbitatem simili esse ratione tractandam. admoventur es ecce contra
8146 XIV, 4 | mollium remediorum ratione tractandum exasperavit ira, dolore
8147 XVII, 8 | sub hodierna primum lite tractantur. felicior innocentia est
8148 II, 17| gravior semper dexterae tractatus errantis. paulatim deinde
8149 V, 1 | mores liberorum mentesque tractavi, nec mihi in illa tristissima
8150 XVI, 9 | quam fortiter vincla nostra tractavit! quibus ille precibus exegit,
8151 II, 16| 16] Tractemus nunc, iudices, ipsius sceleris
8152 IV, 17| gladio meo: totis diebus tracto ferrum, ad arma respicio,
8153 VI, 23| scopulis, tam spatiosis tractum harenis, numquam tamen infelicius,
8154 XIII, 17| tempestates nec dubio se caelo tradere nec ultra viciniam nubilo
8155 IX, 8 | alterum piratis ac lanistae tradiderat, meliorem condicionem fuisse
8156 IX, 20| vinculis exsolverat, memoriae tradidere maiores insigni receptae
8157 I, 6 | per oculos via est. Aliis tradidit in parentum sanguinem luxuria
8158 XII, 19| addicimus, fines publicos tradimus. omnia licet eadem vicina
8159 VIII, 9 | casus observatione ducente, tradita ratione succurrit. non medicina
8160 XII, 5 | quaecumque primi mortales ante traditos divinitus mitiores cibos
8161 VI, 22| exemplum tenaci memoriae traditum in ipsa astra sublimem pinnata
8162 XVIII, 14| vindicare vis confessionem? traduc cadaver, et super illa vulnera
8163 XVIII, 6 | de suis quisque moribus trahat. incestum posse fieri pater
8164 V, 11| spiritus de visceribus his trahebat ortum, qui patrem vel solus
8165 IX, 4 | ergo, qua una spe misera trahebatur anima, litteras de redemptione
8166 VI, 9 | ministerium, ipsa potissimum trahe<n>s alteram manum cadaveri impone,
8167 XIII, 4 | iter fatigatae anhelitum traherent, haec ad aestivum solem
8168 IV, 13| superpositi caloris alimenta traherentur, terrenum pondus in medio
8169 IV, 15| audientium interpretatio traheret dirigeretque, quo mallet.
8170 XVIII, 16| hoc, quod supra silentium trahis alta suspiria, quod in prorumpenti
8171 XI, 8 | moras? illo, per fidem, illo trahite damnatos, quo non sequantur.
8172 XII, 7 | adhuc superest, spe tui trahitur. figura tibi exesos vultus,
8173 IX, 9 | securo consenescere aevo, cui tranquillam sine reprehensione agere
8174 IV, 7 | innocentiae amore pereuntem tranquillitas magna pereundi, ignoscite,
8175 XI, 9 | est, iudices, minorem esse transactarum mortium miserationem. ~Non
8176 XII, 18| vendentem? spiritus nostros transcribis, salutem nostram exponis,
8177 XIII, 11| defendebantur; iam privati veneni transcriptio est? iterum ac saepius,
8178 VIII, 13| multum esse, quod inter duas transcurrat animas. volvitur super nos
8179 XIV, 5 | fiat adfectus, qua ratione transcurrentia cotidie desideria teneantur,
8180 VIII, 13| impletur? quantum inter illa transcurrentis horae momenta nascitur,
8181 V, 6 | nulla festinatio tam rapida transcurrit, ut non quantulocumque veneretur
8182 XVI, 5 | deprehenderit in alterius fatum, transeat necesse est tamquam orbitatem.
8183 VI, 20| est, ad redemptorem meum, transferendum est. non assedi, non consolatus
8184 XIII | ut transferret. illo non transferente flores suos veneno sparsit.
8185 II, 10| quid dicitis, iudices? transferet in facinus hunc caecitatis
8186 XIV, 8 | nec emendor in amore, sed transferor.
8187 XV, 7 | in crimen maximum captas transferre beneficium: ut aliquis amare
8188 V, 16| manus vix levia velamenta transferrent? quis inter complorationes
8189 XIII, 13| Admonui,' inquit, 'et, ut transferres, denuntiavi.' idcirco contumacem
8190 XIII | pauperis. denuntiavit, ut transferret. illo non transferente flores
8191 I, 15| securitatem, tamquam scelus transferretur ingenio: nunc enim tu innocens,
8192 XIII, 9 | cum remearunt, cum cludi, transferri, donari, venire possunt,
8193 IX, 8 | umquam sic rogavit missionem. transferuntur in illum detracta corpori
8194 X, 15| est inferis et densioribus transfuga claudendus est tenebris.
8195 XII, 13| appellares, nec ad alteram poenam transfugeres, sed te ab hac, quae intenditur,
8196 IX, 22| emittebat animam, in meum pectus transfunderet, et hoc uno tristis occiditur,
8197 X, 8 | permeabat, haec omnia nocte transibat levioremque mortem suam
8198 II, 18| tamquam per illam quietem transierit in mortem; sit aliquid necesse
8199 V, 23| ipse securus quietusque transigam diem, tuas operibus manus,
8200 VIII, 2 | alterius vel certa salute transigere. sic debetis odisse patrem,
8201 IV, 16| errore perstrictus est: vitam transiget ille discursibus. placida
8202 VIII, 22| felicior ille dolor est, quo transigi saltem cum oculis potest; <
8203 XII, 18| vidimus? tantum iam temporis transiit, ex quo pecuniam contulimus,
8204 XVIII, 9 | nisi per oblivionem sui transire non possit. ~
8205 XIII, 2 | dum molesta lege naturae transiret aetas, vitam fallere. hoc
8206 X, 2 | clauserunt (nam forsitan per illa transisset), sed vincula ferrea solidique
8207 XII, 18| celebris civitas invisitata transitur. mentior? etiam ad esurientis
8208 VI, 23| miser[a], pueritia, quam nunc transivit, adulescentia, in qua periit.
8209 X, 8 | venit, in quendam carcerem translatus a tumulo patitur veneficia
8210 X, 17| fata saeculo ~pugnante~ transmigret, diu prioris corporis meminisse.
8211 XIX, 3 | obviis dolor in telorum transtulerat usus, ultra vires senectutis
8212 V, 17| quocumque membra lassata dolore transtulerit, in supplicium redit renovata
8213 XIII, 4 | possideo agellum, ut illum apes transvolare non possint? neque tamen
8214 XII, 17| dicimus, at illa interim transvolat. fletus inde et desperatio
8215 XVII, 10| aestimemus, unde postea traxerim parricidii causas. vos hoc
8216 XVII, 12| omnesque vires inclinata traxerunt, vigore, quo sibi permissa
8217 XVIII, 4 | suspiciones maritum ex ullius traxisse credatis indiciis; suum
8218 IX, 10| aetate mores vel ex fortuna traxissem et tempestiva convivia et
8219 I, 12| vestigium est; caecus manus traxisset. Quaero nunc, unde tantum
8220 V, 7 | iterumque ex illa, quam traxistis, anima portio brevis in
8221 VII, 8 | quantum sanguinis orbitas traxit, quanto inbecilliora sunt
8222 VII, 7 | favorem quisquis ad illa tremens exanimisque perducitur,
8223 X, 15| superos, audire inferos, tremere terras, ut experimentis
8224 IX, 16| calamitatium conspectum tremit. noli me aestimare mea fortuna,
8225 I, 10| incertum magni sceleris tremore fecissent. Raro contigit
8226 VI, 4 | paenitet. o litterae fletibus tremulae, o parum alligatae manus,
8227 II, 15| inter manus habet anxiam. trepidam. nihil est difficilius quam
8228 IX, 7 | prope iam spiritu sero iam trepidante me primam vocem et diu solam
8229 XIII, 3 | fusus ex proximo fonte rivus trepidantibus inter radiantes calculos
8230 II, 6 | familia, quo sollicitos atque trepidantis ducebat strepitus, quem
8231 II, 4 | infamatura velut deprehensi trepidationem, seu tacuisset caecus, seu
8232 I, 4 | acciderit maximae signum trepidationis, si et pater uno ictu peri[er]it
8233 I, 6 | discedit, et, ne in maximis trepidet audacia, diu vires in minoribus
8234 XIX, 3 | deprehensus obstipuit refugitque trepidus, puto, ne quaererem causam.
8235 IV, 6 | auctoritati est, quod in mea morte tribuatis: praestate causis ut moriar,
8236 IX, 13| profecto meliorem benivolentia tribuit affectum. quid enim foret
8237 VI, 14| nomen omni lege maius est; tribunos deducimus, candidatos ferimus;
8238 XII, 20| solet: in antecessus dedi. triplum, quadruplum, quantum poposceris
8239 IV, 11| Indulgete, quaeso, saevae tristesque causae, indulgete, virtutes
8240 XVI, 5 | legibus, nec ulla iura tam tristia sunt, ut ea in adversis
8241 X, 8 | vanis questibus duxit, tum tristiora lugubria, tum squalidae
8242 IV, 20| explica nos, pater, tam misero tristique conplexu et longissimas
8243 VII, 8 | quod putetis adeo mihi tristissimam orbitatem omnis humanorum
8244 XVII, 1 | miremini, quod inter tam varia tristissimaque fata consilio diductus sum;
8245 IV, 9 | infinita temporum spatia tristissimo corporis retinere complexu?
8246 V, 1 | prospicere nullo metu, nulla tristium recordatione potuisse, ut
8247 IV, 3 | conspectum, et tanta prosperorum tristiumque congerie magis ipso consultore
8248 XI, 10| non effusi obviam cives triumphali circa currus meos exultavere
8249 VI, 10| perdit opinionem: iam inimici triumphant, iam passim locuntur: 'illa
8250 IX, 20| pilleo <gratiam> testantem in triumpho ducis esse conspectum. et
8251 XII, 24| redisse, ex industria tempus trivisti. non tempestas in causa
8252 XVIII, 16| instantem non potes aliqua truci proclamatione discutere!
8253 XIII, 10| sucis, cum liceret palam trucidare et plenas vel cremare igni
8254 X, 2 | inhumanius patre, quid inveniri truculentius potest?
8255 XII, 28| laceros video manes et truncas partibus suis umbras. quid
8256 XIII, 8 | puta me vel inanis arboris trunco vel cavis inventos petris
8257 XII, 13| segetes et semesos arborum truncos. viduis cultore agris errant
8258 IX, 6 | sonabant clangore ferali tubae, inlatisque Libitinae toris
8259 VII, 3 | praestabat fortuna custodes, tuebamur pauperem mutua pietate comitatum
8260 XIII, 1 | quamquam eversus et ab omni spe tuendae paupertatis exclusus, aequiore
8261 XII, 13| ab hac, quae intenditur, tuereris. ~Dico laesam esse rem publicam.
8262 VII, 12| nunc me vindicas, nunc tueris: modo, modo coram me filium
8263 XIII, 2 | parvulum terrae et humilis tugurii rusticum culmen aequitas
8264 I, 13| 13] Tuitus sum adulescentis miserrimi
8265 V, 4 | quantum, iudices, ad piratas tulerim, scire potestis ex hac fame:
8266 XII, 14| tormenta quidam piratarum tulerunt; felices, quibus contigit
8267 XIII, 1 | poenam, meritam tamen iram tulissem. sed circumspicienti omnia
8268 I, 10| videret, qui lumen prae se tulisset, non tamen tam feliciter
8269 VI, 9 | quid tandem hoc Marcus Tullius] patres matresque miserae.
8270 XII, 2 | nostris cognata viscera, et tumescere intus atque indignari videntur
8271 XIII, 12| paulatim deinde vividiore suco tumescit uterus et albentis accipit
8272 VI, 8 | reliquit, sed adtritae manus et tumida vestigia vinculorum et testis
8273 XIII, 9 | poena ducis residit omnis tumor. illa vero admiranda sedulitas,
8274 VI, 10| adfectum, qui caesos acie saepe tumularunt, ultra tyrannos, ultra latrones
8275 X, 15| credo; praefigamus omne tumuli latus et multo vinciamus
8276 XII, 23| in sepulcra et admetire tumulis! ibi sunt, qui mandaverunt.
8277 X, 8 | quendam carcerem translatus a tumulo patitur veneficia vitae.
8278 VIII, 20| effringens velut super busta tumulosque clamabat: 'audi, miserrime
8279 XIII, 2 | vitae meae secreto remotus a tumultu civitatis ignobile aevum
8280 XV, 13| inprobius pauperes amant. sic tumultuabaris admissus, sic moras, sic
8281 XVII, 9 | maximi sceleris inmanitas tumultuata flagitiis, et quandoque
8282 I, 4 | Vos, iudices, criminum tumultum ex rerum fide ducite. Dormiens
8283 IV, 3 | coniugis prodigiosa fecunditas tumultuosis pulsibus maritales inquietavit
8284 XVII, 4 | placuerat exitus genus querulum, tumultuosum aut quod faceret invidiam.
8285 XV, 10| adhuc aetatis instinctu tumultuosus ac petulans, telis, funereis
8286 XVII, 9 | statim primus querelarum tumultus oppressit. quid post ista
8287 VI, 24| corpori filii mei velut tumulus imponam; iacebimus duo insepulta
8288 I, 10| occidat. Quid ais, adulescens? Tune circa illum sanguinem defecisti?
8289 XIII, 12| est. at cum se ruptis iam tunicis in patulum capita fuderunt
8290 | tuorum
8291 V, 22| vitalia. quid me remittis ad turbam? Quid facis rursus omnibus
8292 II, 18| excitet? parvulis noctium turbamur offensis, excitant nos exigui
8293 IV, 8 | fingite unum ex populo turbaque petere ius supremorum; non
8294 XI, 7 | non possit rem publicam turbare, confundere, si quis repente
8295 II, 18| sicine dormis, quae modo turbasti totam domum, cuius privignus
8296 XV, 2 | umquam per hanc matrimonii turbata concordia est, nemo questus
8297 XII, 23| poterant. non vexata armamenta turbatosque funes aut scissos velorum
8298 II, 19| excitat res, qua domus tota turbatur? illam servilis neglegentiae
8299 IV, 15| consulebatur, non confudit turbavitque responsum, nec per varias
8300 XVI, 6 | misericordia detinentur. ut turpe sit, quod recedo, in eo
8301 IX, 13| similitudine flagitiorum ductus turpi me coniunxeram iuveni; quae
8302 IX, 21| est, homicidas, inclusus turpiore custodia et sordido cellarum
8303 VI, 8 | nimiae quoque felicitatis turpis sit, procedat inauditum
8304 IV, 10| adplicat fato, et in hac turpissima perpetuitatis cogitatione
8305 XVI, 4 | ipsa mater rem se facere turpissimam, si necessitate detinear;
8306 IV, 11| nullos ego senes degere turpius puto, quam qui fortissimi
8307 XII, 28| nobis stridunt ferreae turres, nostris causis urna iam
8308 VI, 7 | emensum sideribus fretum et turritos rupium scopulos retro lego.
8309 XIII, 17| semper habitatura<e>, sed tutae sedes continent; urbes tectis,
8310 XIII, 8 | meis manibus exceptos et in tutam conditos sedem et, reservatis
8311 XVIII, 5 | credidisti'? matronalis pudor tutelam non ex sua tantum innocentia
8312 VI, 14| spectant, ut auxilio liberorum tuti sint parentes. quod cum
8313 VIII, 4 | parentes ambage suspendens tutissimum putavit promittere, quod
8314 VII, 10| tantummodo credat, et id tutius esse inimico patr<ant>e
8315 VI, 3 | putrescit interim corpus, nec tutum in sicco iacet: cadaver
8316 XIII, 17| et repletis vere cellis tutus annus est. etiam cum ad
8317 XIII, 4 | transfer!' inpotentissime tyranne, quo? numquid tam latum
8318 XVI, 4 | admitterent alterius catenae tyranni, nunc mihi portas aperiret,
8319 XIX, 14| agitasse sermones? negas. tyrannidis inisse consilium? negas,
8320 XIII, 8 | vernaculum, quoniam quidem tyrannorum iura defendis, natos in
8321 VI, 10| saepe tumularunt, ultra tyrannos, ultra latrones parum habet
8322 X, 3 | oculos, nunc siccata frustra ubera querebatur, nunc superstitem
8323 XII, 7 | insolitis cibis. et sicubi forte uberius paulo pabulum contigit,
8324 VI, 18| satis digne quis dixerit, udum carcerem et inundata sentina
8325 X, 9 | contempta vilitas uxoris ulciscitur: alia longe, alia de noctibus
8326 X, 16| homo sine dolore; negat ullos esse manes, contendit omnia
8327 IX, 15| se misericordia, ut, nisi ulterior aliqua necessitas pudori
8328 IX, 21| ludo fui, qua poena nullam ulteriorem scelera noverunt, cuius
8329 IX, 18| compositis quoque fabulis ulteriores inimicitiae fuissent, ausim
8330 VI, 11| ut vates ferunt, petitam ulterioris ripae stationem contingunt,
8331 IX, 18| potest pati, nisi quod optat? ulteriorne tibi aliqua ultio quaerenda
8332 XII, 28| meo divellerem, in quas ultimas terras, quae inhospitalia
8333 XVIII, 11| gravitatem putetis a novissimis ultimisque coepisse! non habet probationem
8334 XII, 13| proximi, qui inter suos ultimus decessit. quo vos mitto?
8335 V, 23| possum. quid mihi miseras ultiones, quid triste monstratis
8336 XV, 14| pereuntium beneficiorum semper ultores, di, quos iste crudelis
8337 XII, 28| flagella mentis sonant. ultrices video furias, et in quamcumque
8338 X, 19| marite, nec tu timeris, ne ultricis umbrae vanis exagitere terroribus,
8339 IV, 16| fugientes furiales faces et ultricum dearum terror agitavit. ~
8340 XII, 11| dolor et seri vomitus et ultrix paenitentia, ades, longi
8341 X, 7 | nec ut evocata nocturnis ululatibus undecumque umbra properaret,
8342 X, 11| noctibus funebres exercet ululatus, tu graves somnos ac placidam
8343 X, 18| 18] umbramne tu fili rem formidulosam,
8344 XVI, 6 | debilitati meae subtrahit umeros.' 'iuvenis meus abducitur
8345 IV, 13| ardore suspenderet, profundus umor ad ima demersus, unde cotidie
8346 XIII, 5 | volant, ut, ante quam noctis umorem radii solis ebiberent, matutinos
8347 XII, 17| mobiles miserorum spes! ad unaquaeque solacia ab unoquoque quomodo
8348 VI, 9 | vehiculum et sanctissimum pectus ungulae rumpant. ipsa, quoniam deficeris
8349 VIII, 11| latentesque pectoris sinus unicuique animae natura concesserit,
8350 XIII, 2 | latae solitudinis indiscreta unitas facta est, [postquam] ad
8351 XVI, 1 | et matrem, quotiens tamen universam pietatis meae conscientiam
8352 V | redemptione scripserunt. pater universis bonis in <n>ummum redactis
8353 VII, 12| meum, illum singulis vobis universisque laudandum, iuxta quem felix,
8354 V, 12| complectimur. salva est tamen universitas, cum, quicquid in ali<qu>o
8355 IV, 9 | voluptates et quaecumque ex hac universitate mundi vel sollicitant aspectu,
8356 IV, 14| partes. postquam dederat universitati parem dignamque faciem,
8357 VI, 21| ad canendas unius laudes universorum vatum scriptorumque ora
8358 XIV, 10| viscera receptum stet in uno[m] tantummodo sensu[m] mandeturque
8359 XII, 17| ad unaquaeque solacia ab unoquoque quomodo mutantur>. 'haec
8360 VIII, 19| cunctatio! dum deliberas, dum unumquemque detrectas, parricidium in
8361 XIV, 5 | porrigitur omne, quod non licet, unumquodque ex his, quoi datur, venenum
8362 X, 1 | conflictationis oriatur, ut unusquisque luctibus ac lacrimis suis
8363 XVII, 13| novum est. minus fortassis urant invicem simultates et mutuis
8364 VII, 3 | aut si conpono, si fingo, urar, lacerer, et non probem.
8365 XIX, 8 | meditatio orbitatis expressit. Uras licet, durabo, perferam.
8366 XII, 11| expiamus et quasi lustrata urbe feralem victimam violatis
8367 VII, 13| probatio restituet. cumflammis urentur nuda vitalia, nox illa occurrat,
8368 XII, 5 | civitatem percrebruit, cum iam urgente inopia cotidie malum artius
8369 IV, 1 | explicuit, attulisse me credatis urgentium malorum probationem: de
8370 XII, 10| tantum sepulturam. ut maior urgere necessitas coepit, beneficium
8371 II, 14| rogo, quis praecipitat, urget? adeone non potest fieri
8372 X, 2 | cineribus extinguitur nec urnis sepulcrisque satis premitur,
8373 XIV, 4 | voluptate laetitia. nunc infelix uror ac laceror, nunc retinere
8374 XII, 28| meum sine conscientia~: urunt animum intus scelerum faces,
8375 VI, 14| praestantia solveret lucis usuram ubicumque, nisi forte non
8376 XII, 19| est itineris ratio, habita usurarum.' ego vero malo quod tam
8377 I, 8 | Quia habueram semper, quia usurus illo non eram. Ferrum ego
8378 XIII, 12| vividiore suco tumescit uterus et albentis accipit rimas,
8379 II, 10| patrimonio sub patre melius utetur. ~
8380 XIII, 13| omnibus floribus carpunt utilia operi suo, sed in omnibus
8381 VIII, 14| inveniretur alius, qui laetiora, utiliora promitteret. hoc nunc me
8382 XIII, 16| omnium animalium Venus, utque homines in excusationem
8383 VI, 7 | nostro diversa et nescio utra parte mirabilior: filii
8384 XII, 17| crescit. nostra est, suos in utramque partem ventos habuit, nostris
8385 V, 3 | etiam me nolente manifestum, utrius magis colloquiis, magis
8386 II, 14| plerumque contra liberos amantur uxores, et sequentium matrimoniorum
8387 XVIII, 5 | si in fidem castitatis uxoria fecunditate profecerit.
8388 V | ECLAMATIO MAIOR V~Liberi parentes in egestate
8389 XIX, 13| sum pariter et feci. non vacabat aures praestare verbis,
8390 IX, 14| meus. si innoxius et omni vacans culpa caritatem mereri cupit,
8391 XV, 2 | persuasionis humanae formam vacantem vocare meretricem, seu miserae
8392 X, 10| gerit; non pateris animam vacare lacrimis suis tu, qui sinum
8393 XV, 9 | non pudet? homo, cui non vacaret agere longa languoris, aegrumque
8394 XV, 4 | adfinitas. non pudet ergo, quod vacatis lupanarium querelis et ad
8395 XIII, 8 | ambigua possessio est, et vaccae et armenta et omne pecudum
8396 XV, 10| quando prostituta pauperi vacet, et contentione numerantium
8397 IV, 5 | vitalia parata circumtuli; vacua circa me tela ceciderunt.
8398 XIII, 3 | scrutari apium domos, ne per vacuas alvos foeda pestis insidiosas
8399 IV, 11| canities, ut sanguine membra vacuata vix nitantur ad gressus,
8400 V, 11| in discursus, in pretia vacuatus sum? excedit omnem scelerum
8401 V, 9 | canities, vigor pristini vultus vacuis luminibus intabuit, et per
8402 I, 2 | Namque ista cum invasisse vacuos penates videretur, cum patri
8403 VIII, 22| hoc sinu misera collegi ac vacuum pectus frigidis abiectisque
8404 VI, 9 | te impetrare non potuit. vade hercule, si libet, et corpus
8405 XII, 2 | hae opes. nisi tandem ad vadimonium, legate, venisses, non multorum
8406 II, 23| incredibilem novamque faciem: vadit rapto patre iuvenis per
8407 X, 8 | catenae, et quamquam volatilem vagamque imaginem, morti stringunt
8408 IX, 18| quoque potentiam carpit, ne vagaretur per urbem invidiosus mendicus
8409 XIII, 9 | ceteris non obstat, <apes> vagari tu nolles, in opus exire
8410 IV, 16| gignuntur, accipiunt. aliquis vagi numinis errore perstrictus
8411 IV, 13| alia toto sparsa caelo vagos cursus certis emetiuntur
8412 XIII, 7 | animal liberum et volucre et vagum et extra imperia positum
8413 XIII, 13| aut ne cum ista quidem valeat. pudoris vero quod velamentum
8414 II, 16| semper errantium, quae non valent suspensis praetemptatisque
8415 VI, 4 | vixisset. quicquid humana ratio valet, contulit. si potuisset
8416 VIII, 8 | spectamus assensu, iuxta valetudines tamen morborumque violentiam
8417 XIII, 19| ad plurimarum incursus valetudinum remedium est praesentissima
8418 VI, 13| aetas inpediet infantem, valetudo aegrum, res legatum, dux
8419 IX, 14| nullius me amici filius validius amat, quid tandem vis, pater?
8420 XIX, 11| ministris, nullis custodibus vallaverat pater. quanto melius, mater,
8421 II, 16| an una quiescentium fores vallaverit cura servorum? tu facere
8422 XIII, 3 | agimus? inquam, undique vallo divitiarum clusi sumus.
8423 XI, 3 | arma proieci, non stationes vallumque deserui; totam orbitatem
8424 VIII, 4 | invenit. ~Sive enim, iudices, vanissimus nescientium vidit hanc patris
8425 VIII, 15| involvit, et homo cautissimae vanitatis captat illam novissimam
8426 IV, 12| humanorum pectorum ingenia variari[s]. parricidium dictus sum
8427 VI, 17| frequenti peregrinatione variatis aspectus, non militaris
8428 XVII, 5 | errantium patrociniorum verba variavi, cum me repente interrogatione
8429 VIII, 4 | desperationis incredibili vanitate variavit magnaque miseros parentes
8430 IX, 16| nascentibus nobis necessitas multa varietate pectora nostra distinxit
8431 VIII, 17| duorum corporum diversitate varietur? numquam in alienis visceribus
8432 V, 7 | pueritiae sumptibus, tam variis vel abstinentissimae iuventutis
8433 XIII, 11| devios saltus et silvas vasta solitudine horridas occupant,
8434 XII, 21| dilectu populus effundet. vastabo interim fines, hoc est,
8435 V, 16| specus, quem tota circumfusi vastitas maris et undique minantibus
8436 VIII, 13| perspicere velis orbis huius vastitatem, scies multum esse, quod
8437 VI, 11| honos, et suprema face, ut vates ferunt, petitam ulterioris
8438 X, 8 | compescuit, non fabulosa vatibus palus multumque celebrati
8439 VI, 21| unius laudes universorum vatum scriptorumque ora consentiant,
8440 VI, 7 | filii mei male permutatus vector imponor, et qua visum oculi
8441 XII, 18| expectamus; classis nostra vecturam facit et vicinarum civitatum
8442 VI, 9 | proterat miserum onustum vehiculum et sanctissimum pectus ungulae
8443 I, 8 | illum conscientia trepida velavit; tam notus in cubiculo fuit
8444 VIII, 10| mortalitatis incertosque velimus aestimare casus, tantundem
8445 XII, 10| nostros, nam si alienos vellemus, nemo [audebat] cedebat. ~
8446 XI, 1 | consulere leges ac iura velletis, quaeso, ne quis prodesse
8447 XII, 7 | morientium herbarum omnes radices vellimus, eo quidem fortius, ut,
8448 VIII, 7 | tamquam infirmitate, et, unde velocissimus transitus est in rigorem,
8449 XII, 16| commeatu tardasses. dum velocitatis ratio haberetur, mallem
8450 XII, 23| turbatosque funes aut scissos velorum sinus quereris; classis
8451 X, 4 | consumpseram et tenebras veluti perpetuas venire gaudebam,
8452 VI, 17| me ipse perdidi, teneor venale mancipium, et civis Romanus
8453 VI, 19| captum tam dura condicione venalem, quod utique in confessione
8454 IX, 12| condicio est, sine exceptione venalis? inde me, si voluisset,
8455 X, 4 | omnis in mortem strinxerat venas, et nutantium fulgor extremus
8456 XIII, 8 | in ius occupantium sicut venatio et aucupatio. nam, ut cetera
8457 XII, 3 | nusquam opus est: iam licet vendas. ~Dum tu salutis publicae
8458 VI, 9 | patres matresque miserae. tu vende saltem, quod sub Verre crudelissimum
8459 XII, 20| partiris, nos vicinae civitati vendemus; liceat servire, ubi frumentum
8460 XII, 18| quomodo satis accusabo vendentem? spiritus nostros transcribis,
8461 XII, 4 | residui erat, ut carius quidam venderent, ad annonae incendium suppressum
8462 XII, 19| supererat, ut devectum tantidem venderes! 'habita est itineris ratio,
8463 IX, 7 | huc, miser? numquid et te vendidere piratae?' at ille complexus
8464 XII, 19| avertat? nescis, quam multa vendideris. 'duplo vendidi.' ita infelicitas
8465 IX, 12| promiseram patrem, in ludum vendiderunt tamquam decepti? quod cotidiana
8466 XII, 22| te duplo frumentum iactas vendidisse? potuerunt nihil solvere;
8467 XII, 20| quam expectari. ~'Sed nisi vendidissem,' inquit, 'fame laboranti
8468 XII, 17| licuisset, ubi frumentum vendidisses; ipsi petissemus. iam quomodo
8469 XII, 4 | ubi vicinis civitatibus vendimus, et, undecumque offulsit
8470 XII, 21| colligo? qui quanti voluit vendit, iudices, potest non vendere.
8471 IX, 9 | emissus ludo nocentior quam venditus etiam viatico illius infelicis
8472 XII, 25| utique cum alienam rem vendunt. potest fieri, ut primo
8473 XV, 5 | primo prodat aspectu. vides veneficae non horridos vultus placidamque
8474 XIV, 6 | debilitate languesceret? tu te veneficam negas, quae potes potione
8475 X, 8 | translatus a tumulo patitur veneficia vitae. magnae sunt ergo
8476 XV, 4 | umquam, iudices, audistis de veneficio vivum querentem? facinus
8477 X, 19| umbra nec manes, si modo veneficum pondus et terris omnibus
8478 II, 13| non dixisse: 'volui, sum veneficus, sum parricida.' et invidiam
8479 V, 7 | pignoribus, et inter tam venerabiles affectus hoc quoque dignum
8480 IV, 13| haec fulgentium siderum veneranda facies? quod quaedam velut
8481 XIII, 19| inventrix oleae Minerva <ve>neratur, mella genuisse minus est
8482 V, 6 | transcurrit, ut non quantulocumque veneretur aggestu. ~
8483 V, 14| redemptus. cum propter duos venerim, quod altero mihi pirata
8484 XIII, 7 | ipsae apes ultro ad mortem venerint. ut nihil esset, quod his
8485 XII, 6 | frumentum, si post illum diem veneris.' nostris manibus legatum
8486 IX, 3 | iam pridem signa dederant veniae finemque pugnae petentis.
8487 XIII, 10| si in privatum iura non veniant, et in manifestissima quoque
8488 XVII, 14| et cum felicibus quoque veniat ex nimia prosperitatis continuatione
8489 XIV, 3 | obsequia transtuleram, inde veniebant, unde nunc quod excandesco,
8490 XIX, 11| facinoris colluctatione veniens, quid audierim, nondum scio;
8491 X, 1 | permittebat dolor lugere venientem. nunc destituta solacio,
8492 II, 17| periculose temptanda <quae> venienti. fidem vestram, iudices,
8493 VI, 21| hostes solus tulit, qui, cum venientia in patrem tela excepisset,
8494 IV, 10| admitte posteros, cede venientibus.' nescis, te quanto diutius
8495 IX | invenisset, quia lanistae venierat, pervenit in civitatem,
8496 X, 7 | mundus luce clarescit; quando venies?
8497 XII, 25| dicendaeque causae cogitatio. veniit fortasse frumentum lucro,
8498 IX, 11| insperatus revertor, unde ut venirem, vix optare potuisti; nulla
8499 VIII, 17| per quae pressis clusisque venis in novas vires corpus arescat.
8500 XIII, 12| nisi ad hortum tuum apes venissent. cuius rei inveniri potest
8501 IX, 22| redimendum me prior forte venisset? hoc me pretio nemo alius
8502 XVII, 13| dolore nostro ille, quo venitur ad iudicem, dies! ego, cum
8503 XII, 11| admonete, animae, et a ferali ventre prorumpite, dum commissum
8504 XII, 14| misera praecordia, suum ventrem conscientia gravem. dic
8505 XII, 2 | adhuc intra pectus sepulta ventribus nostris cognata viscera,
8506 V, 13| proclamabo: vicisses. sed ventum est illuc, ubi non probitas,
8507 IX, 21| vel spem secutus aliquam venturi temporis vel praesentis
8508 XII, 6 | pecora diripuimus et, ne venturo saltem anno prospici posset,
8509 XVII, 15| evito transitus, non excludo venturos. rogo, utrum haec omnia
8510 X, 6 | promitteret etiam proxima nocte venturum.' ~Iam maerori locus non
8511 XIII, 16| domitrixque omnium animalium Venus, utque homines in excusationem
8512 IV, 14| quid esse possit certius verae artis ingenium quam dicere
8513 XIX, 12| Accipe, mulier, brevem veramque rationem, cur in quaestione
8514 XII, 28| nostrorum animae. miserum me, verane haec sunt, an mens aspicit?
8515 XVIII, 12| torqueatur. unicum pater ignibus verberibusque interrogas; rogo, quid facturus,
8516 XVIII, 10| simplicitatem, quae non vereatur infamiam, malo nudos adfectus
8517 IX, 1 | meo misericordia. illas verebar magis iam non tacitas vulgi
8518 XII, 12| comprehensum. nemo autem verebatur, ne absolvi posset crimen
8519 IX, 2 | in differendis precibus verecunda cunctatio. quid dum tempus
8520 XIII, 16| turba laboret, quasi habita verecundiae ratione cedit populus minor,
8521 XIX, 7 | silentium gravius est in sene, verecundius in marito, sanctius in patre!
8522 IV, 8 | non habet. scilicet enim verendum est, ne ad hoc inconsulte,
8523 IV, 16| flagrabit. . . . languido iam vergentis in proclive mundi: hebescentibus
8524 XI, 5 | sceleris sui impatientiam. verissima est iustitia vindictae,
8525 VII, 8 | meus occideretur, interfui. veritati tantum praesto patientiam,
8526 VI, 20| ne fleres. audi quod est verius: aliud putavit. non erat
8527 XIII, 8 | supplementa generis favis, examen vernaculum, quoniam quidem tyrannorum
8528 VII, 7 | pectorum recessus, in quo verniles excutiuntur artes. quotiens
8529 XIX, 12| illam fuisse credis, qualis vernilibus corporibus adhibetur? ideo
8530 XVIII, 11| interrogare servos, de qua vernilium quoque corporum patientiam
8531 XIII, 3 | iuvabat aut lenta vimina vernis fetibus texere vel, ne aestivus
8532 VI, 9 | tu vende saltem, quod sub Verre crudelissimum fuit. certe
8533 VI, 13| pertinere legem, non diu versabor, neque dubitatione, quam
8534 V, 17| motus vi sua supra vincla versatur, et quocumque membra lassata
8535 VI, 1 | impietas in suos: quae quanta versetur in hoc iudicio, videtis.
8536 IX, 19| quod non rogavi. utro me vertam? tamquam honestum defendam
8537 XVII, 3 | quid facerem igitur, quo verterem iam fatigatam innocentiam?
8538 XV, 5 | veneficium male audiendo vertetur sanitas, statimque merebitur
8539 IV, 13| solidata primordiis, ut summo vertice locatus igneus vigor cuncta
8540 XII, 26| humanorum viscerum epulas diem vertit. vidit nos funeribus pastos
8541 | verumtamen
8542 XII, 19| lucror?' at nos inepti ac vesani de fame querebamur, gravis
8543 XII, 17| auras captamus et rore vescimur, et iam spirare tormentum
8544 XII, 26| tamen innocentibus cibis vescuntur, utique quae mansuerunt
8545 VI, 18| defunctum nemo sepeliret. quam vestem relictam captivo putas,
8546 I | ipsius ad filii cubiculum vestigiis palmae cruentato. Accusant
8547 IX, 16| magis decet impensa quam vestis, argentum. ubi pecunia melius
8548 XIII, 8 | colla deterimus, cur in usum vestium saepe pecori lanae detrahuntur?
8549 XI, 4 | vindicatus. quas ego legionum vestrarum indignationes, quem fortissimi
8550 XII, 13| famem timeo. redite in domos vestras: videbitis noxios focos
8551 XI, 3 | vidit hanc inter metus vestros occasionem, et, quia semper
|