Decl., Caput

8552  XVII, 18|                deprehendisti; vis occidere? veta; invade poculum, ne hauriam;
8553    VI, 13|                     exierit, mater sepeliri vetabit, si remanserit, pater. ~
8554    IV, 8 |              ratioque pereundi hoc ipso quo vetamur, adcrescit. felicior mehercules,
8555    IV, 7 |                      qui non habeat aliquem vetantem: ille, cui praesto non sunt
8556     I, 13|                     delicatis uxoris oculis vetaret. Invenisti pium et devotum
8557    IV, 8 |                   supremorum; non debet hoc vetari, quotiens habet causas,
8558    IX, 9 |               impetus excipiebatur callide, veterani gladiatoris astu; omnes
8559    IX, 18|                      magna mehercule iam de vetere aemulo poena; superest panem
8560  XIII, 2 |                   patrium larem migraverunt veteres coloni et latae solitudinis
8561     V, 16|                 pares similesque miseri, et veteribus capitivis adiectus cotidie
8562     X, 12|               pietas, sepultus et conditus, veteri<s> corporis cinis et favilla,
8563  XVII, 20|                 ille vester absolutus flere vetitus est, non habet gratiam suam
8564  XVII, 17|                 adfectu: mori non debeo, si vetuerit, non potero, si iusserit. '
8565    VI, 8 |                    rogo. per matrimonium te vetus et per mutuam caritatem,
8566    IV, 16|                pressisse. si verum est post vetusta saecula et innumerabiles
8567  XIII, 12|                 plane. alioquin tu illos in vetustatem reservabas, et durarent
8568   XII, 25|                   defenditur et quam causam vexandae civitatis habuerit, quaerit.
8569   XII, 23|                duplum adferre poterant. non vexata armamenta turbatosque funes
8570    IX, 9 |               nocentior quam venditus etiam viatico illius infelicis revertor.
8571   XII, 22|                timeres, adplicabas? onustus viator apud latrones hospitaris,
8572    VI, 11|                     corporibus transeuntium viatorum conlaticia sepultura, inde
8573   XVI, 6 |               plurium corporum unus animus, vicariae manus, fortior quam matris
8574   XII, 4 |                  forte ieiunae herbae solum vicerant, vanis tantum aristis spem
8575    VI, 9 |                  diversum abimus. nempe cum viceris, omnia paria habebimus praeter
8576    VI, 24|                  sed ad sepulcra. etiam cum vicero, flendum est. si vero vincimur,
8577     V, 12|                     non possunt, per partes vicesque servantur, et facilius est
8578     X, 3 |                   mater et suis ac paternis vicibus occurrens: haec pallidior
8579     I, 9 |                   nihil sensisse! Sufficit, vicimus, innocentes sumus! Cum in
8580   XII, 19|                   duplo vendidi.' decepisti vicinam civitatem, circumscripsisti;
8581   XII, 18|                    nostra vecturam facit et vicinarum civitatum copias reconducit.
8582  XIII    |                     Pauper et dives in agro vicini erant iunctis hortulis.
8583  XIII, 2 |                 frequentibus villis concors vicinia parvos limites coluit. quod
8584  XIII, 17|                     caelo tradere nec ultra viciniam nubilo tendere. iam si levis
8585   XII, 5 |                      erat quidem aliquid in vicino adhuc frumenti, sed iam
8586   XII, 18|                   et vilia ac devota capita vicinorum deliciis morimur. nobis
8587  XIII, 7 |               respondere, aequum erat inter vicinos sic agi? sed excutiam singula,
8588    IV, 2 |                 animum meum novi. novissima victae mentis integritas est in
8589    IX, 6 |                     enim harenae destinabar victima, nemo munerario vilius steterat.
8590   XII, 11|                 quasi lustrata urbe feralem victimam violatis manibus mittimus.
8591     V, 16|                   nullo suspensa nisu velut victo homine sederunt. qualis
8592    IX, 21|                 victum recipere non posses, victorem nolles. aderat hora supplicii
8593    IX, 20|                     tamen debere se putavit victoriae beneficium. quid me facere
8594    XI, 10|                   misera condicio! ergo ego victoriam meam non narrabo sine fletu,
8595  XIII, 8 |               bellorum iniquitas in praedam victoribus dedit, isdem legibus, eadem
8596    IV, 5 |                  oscula mea plenasque adhuc victricibus telis manus incauto rueret
8597    IV, 6 |                   imagines, honores servate victuris; mihi praestate salutem
8598  VIII, 18|                   ille melior incipiet esse victuro?
8599    VI, 23|            felicissime cesserit, rogum meum videam et edacis circa corpus filii
8600    IX, 10|                impotentiae nostrae opinione videamur amicos ferro occidere, inimicos
8601    VI, 14|                matrem. ~Duo unum vocabamus; videamus, quo ire debuerit. poteram
8602     I, 15|               occupa partem, in qua nemo te videat, in quam solus ego veniam.
8603    XI, 3 |                   rumore complev<er>it, cum videatis, quis sic egerit, ut crederetis.
8604   XII, 3 |                     una defensio fuit, quod videbamur in haec omnia istius opera
8605     I, 6 |                 causas suggessit illud quod videbant. Vitiis enim nostris in
8606     V, 18|                    transtuleram: et tu mihi videbaris futurus aeger. quotiens
8607     X, 12|                    quantum licebat, aderat. videbas ergo, mulier, ac praesentia
8608    VI, 6 |                      fortasse, si redieris, videbit. in summa: non recedo; fas
8609   XII, 13|                    redite in domos vestras: videbitis noxios focos et ignes tabo
8610     I, 14|                   Fingere nimirum ad tempus videbor et rem nimium manifestam
8611  XVII, 12|         complectitur omnes calamitates? non videmini nunc vobis universos audire
8612  XIII, 7 |               contumeliosum, quod non tanti videmur, ut negent. porro qui confessum
8613    IX, 7 |                     amici ceteraque numquam videnda in ultima mortis expectatione
8614   XVI, 10|                  quid faceres, si nos ad te videndam deduxissent alligatos aliqui
8615    VI, 16|                 merito queri possis ablatas videndi voluptates, impeditos rerum
8616     X, 6 |                    pridie, procul et tantum videndus, sed audacius et propius
8617   VII, 10|                palpitantemque videas, ut me vidente. convenit, iudices, quod
8618     I, 1 |                 iuvenem his moribus, quibus videntem aestimaretis: vita, pudore,
8619    II, 6 |                  sui animo quo discurrebant videntes. ut deinde ferrum iuvenis
8620     I, 3 |                ferrum subtrahi possit etiam videnti. Sive igitur aliquis ex
8621     X, 13|               reliquit, ut meminisses, quod videras. totum tamen illud solacium
8622  XIII, 12|                   umquam quod ferentem apem viderat, ubi deesset, invenit?
8623    IX, 2 |                domus suae misericordiam, ne viderentur pauperes tantum vitam inimicis
8624   VII, 1 |              consensum, quam si percussorem videretis omnes. hic, hic, ut torquerer,
8625   VII, 5 |                    miserum? vultis, cum hoc viderim, tantum testimonium dicam?
8626     X, 1 |                   habitu, nec aspici tantum viderique contentus, verum, si quid
8627   XII, 28|                 veni'. ego, si huius poenam videro, possum reddere rationem,
8628   XII, 11|                   rogo, scrupulose agantur. videte, ut iure irascamur, qui
8629     X, 5 |             noctibus mecum flere voluisses, vidisses utique, non quemadmodum
8630   XIX, 15|             potuisset adhibere praesentiam! vidissetis novum genus quaestionis.
8631    VI, 19|                     precareris, cum te omni viduatam voluptate clamares, cum
8632    IV, 11|                 alacre corpus, dum spiritus viget, dum teneor, dum desideror,
8633     I, 4 |                  ictu peri[er]it neque ista vigilabat: numquam gladium reliquit
8634     I, 7 |                     satis erit, nec noverca vigilabit; securus egrediar, sciente
8635    II, 21|                    deprehendissem, noverca, vigilantem.' ~
8636    II, 22|                 caeco vero facile est etiam vigilanti subripere gladium. +quemadmodum
8637     I, 7 |                     Quid, si deinde uterque vigilaverint? Quid, si noverca? "Age
8638    II, 9 |                      et, cum corpora nostra vigorem de luminibus accipiant,
8639     X, 17|               dissolvi, animam vero flammei vigoris impetum pernicitatemque
8640   VII    |                            DECLAMATIO MAIOR VII~Liberum hominem torqueri
8641  VIII    |                            DECLAMATIO MAIOR VIII~Gemini, quibus erat mater
8642   XII, 21|                  inopia quicquid emi potest vile est, ita, cum possis habere
8643  XIII, 13|                 agros procedet ignota etiam vilicis familia, tuis horreis populi
8644  VIII, 11|                   non sinant, ut ex liberis vilior incipiat esse periturus.
8645     V, 4 |                  servulos, penates et omnia viliora properantius, festinatione
8646     V, 13|                  alterum ex vobis mihi esse viliorem; piratarum non interest,
8647  XIII, 10|              daretur actio? an viminis modo vilisque texti pretium formula taxassem,
8648    XV, 7 |                    inquietis noctibus vagus vilissimi cuiusque perditos patior
8649  VIII, 16|                    inpudentia crudelissimae vilitatis? aegrum placuit occidere,
8650    IX, 6 |                     victima, nemo munerario vilius steterat. fremebant ubique
8651  XIII, 8 |                     alia, quae per rusticas villas quaeque ditibus cellis saginantur,
8652  XIII, 3 |                   agerem: iuvabat aut lenta vimina vernis fetibus texere vel,
8653  XIII, 10|                     nulla daretur actio? an viminis modo vilisque texti pretium
8654    II, 8 |                  tantum, unde vitia mentium vincant, plerumque facinus infirmitate
8655    IV, 20|                   acies: in bello parricida vincebam, excesserunt opera mea humanarum
8656    XV, 3 |               condicione consilia, sed ista vincebat, et vires amoris impedimenta
8657  XVII, 14|                recedo, contemnere. quousque vincemus? nesciunt prorsus abdicationibus
8658    VI, 16|                     referam non solum, quia vincenda mihi, sed magis etiam quia
8659    XI, 7 |                     est liberos imperatoris vincentis occidere. ~Fallitur, iudices,
8660    VI, 21|              scriptorumque ora consentiant, vincet tamen res ista mille linguas,
8661   VII, 4 |                 quarundam invidia rerum, ut vinci se consuetudo patiatur,
8662     X, 15|                  omne tumuli latus et multo vinciamus saxa ferro. iam bene habet,
8663    VI, 24|                vicero, flendum est. si vero vincimur, ibo in litus miser, planctibus
8664  XIII, 18|                anguli haerent, et ita mutuo vinciuntur atque inligantur, ut, quod
8665   XIV, 12|                   est consumar, quo cotidie vincor. quae putatis esse tormenta,
8666    IX, 4 |              manibus nec tam nexu catenarum vinctus quam pondere inundatum carcerem
8667     V, 12|                    non pereunt, sed invicem vincunt, praevalent, cedunt. filio
8668    IX, 8 |                    qui pro me mori poterat. vindicabam mihi fortunam meam et adhuc
8669  VIII, 7 |               improbe totam potestatem sibi vindicabit adfectus, qui decem mensibus
8670   VII, 10|              iuvenis, iam inimicus; de sene vindicabitis me, patris oculi.' vis mirer,
8671    XI, 9 |               habiturus es, quibus ego, qui vindicabor, invideam: osculaberis ante
8672   VII, 7 |                      de quo primum videntur vindicanda tormenta.
8673    XI, 5 |                 sunt, nullos hac lege magis vindicandos puto, quam quorum liberos
8674    VI, 6 |                    et sibi quisque carcerem vindicaret: ego iam usu defendebam
8675     V, 1 |                     se iuvenis adfirmat, ut vindicaretur morte fratris, ut patris
8676     V, 21|                   qui de mendicitate patris vindicaris, aegri es redempti, iuvenis,
8677   XII, 2 |                     non lingua sed dentibus vindicassem, nihil tamen irae, nihil
8678     V, 6 |                  pater, attolle tristitiam: vindicati de saevissimis praedonibus
8679  XVII, 3 |       paenitentiamque fateamini, contumacia vindicatis errorem, calamitatibus meis
8680    XI, 5 |                   ultionis aspicias, optime vindicatur quisque quo modo miser est. ~
8681  XIII, 1 |                  cum venenis etiam flosculi vindicentur? quae tamen, iudices, quamquam
8682   VII, 5 |                     filium meum, nisi de te vindicor, non reliqui mihi, ut hoc
8683  XIII, 3 |                 locupletis, hinc arva, inde vineta, hinc saltus; nullus terra[
8684  XIII, 19|                        19] An vero auctorem vini Liberum colimus, primitiae
8685     I, 10|                Omnia humana sacra confudit, violare non ausus est pectus odiosum?
8686   XII, 12|                     tu es causa mortium? si violata sepulcra, non propter te
8687   XII, 2 |                  esurimus! ignoscite tamen, violati manes meorum, hic vos adloquor,
8688   XII, 11|              lustrata urbe feralem victimam violatis manibus mittimus. decent
8689    IV, 16|                    ex illis, quorum scelere violatus dies mundum subito mutavit,
8690     I, 6 |                    patre odia fuerint, quam violenta dissensio inter sacrorum
8691  XIII, 3 |                calculos aquis utrimque ripa virente praeterfluit. satis consiti
8692    IX, 6 |            accendebat ignibus laminas, hinc virgae, inde flagella adferebantur.
8693 XVIII, 9 |                    paene percussus, in illa virgine publica subclamatus invidia.'
8694 XVIII, 10|                 refugiat mater amplexus? si virginem usque ad notabilem speciem
8695    XV, 11|                   in se luminibus ardentem, virgines patrum senectute flagrantes,
8696   XII, 26|                     Sphingas aut inguinibus virginis latratum Siciliae litus
8697    IV, 20|                      quid? tu me lacertorum viriumque beneficio stravisse nuper
8698    VI, 5 |                     frater fratri, non uxor viro,(quid differimus ultra?)
8699    IV, 11|                 lassitudo vel satietas est, virtute consenui. quid adhuc inter
8700   XIX, 7 |           difficiliorem quam silentii credo virtutem, adeoque promptissimo sermone
8701    IV, 17|                 cadaveribus alacer insisto? virtutis sunt ista, cum hostis contigit;
8702  XVII, 12|                   naturae, et quae sanguine visceribusque constricta sunt, non laxantur
8703     I, 14|            praetemptare pectus, ubi adsiduo visceris pulsu non quiescat anima,
8704   XVI    |                    ut dimitteret alterum ad visendam matrem ad diem praestitutam
8705    II, 3 |              infamaretur parricidii caecus. viso igitur hoc, quod sibi iuvenis
8706   XII, 6 |                   inde fugientia vela longo visu prosecuti facilem emptionem,
8707  XIII, 17|             castiganda inertia! multa dictu visuque miranda: praevidere tempestates
8708    VI, 16|              speciosissimum pulcherrimumque visuri sumus, vidimus? [tenebrae]
8709 XVIII, 7 |                  coram servulis libertisque vitabunt, et maximi sceleris ardor
8710  VIII, 18|                priore natura illud pectoris vitaeque secretum, cum admisit oculos?
8711   XIV, 7 |                    nisi totorum concussione vitalium, et, cum anima constet ex
8712    IX, 18|               tali[s] satisfactio, certe ad vitandam insolentiae opinionem, quae
8713    VI, 5 |                    alligari a piratis, quos vitare quoque miserum est. quaerit
8714    IV, 18|           quemadmodum ergo,' inquit, 'istud vitari potest, si fieri necesse
8715    IX, 3 |                     et, dum contemptus fama vitatur, potentiores vel ambitiose
8716  XIII, 13|             silvaeque vel maturae fructibus vites et fraglantes thymo colles,
8717  XVII, 12|              permissa crevissent, in ipsius vitii robur adolescunt.
8718     V, 23|              redimere noluisset. ~Age nunc, vivacissima senectus, redeamus ad preces;
8719    IV, 8 |               luctus et desperationes foeda vivacitate duramus. an vos me movere
8720   XII, 28|               causis urna iam stetit, nobis vivax ipsum crescit iecur, quia
8721    II, 23|                   dura, miser, dura; saltem vive, dum vincas. decet te hic
8722     V, 1 |                   reversus est filius meus. vivebam miser, ut hunc viderem,
8723   XII, 21|                  hostium potius cadaveribus vivemus. ~Sed nulla vis fuit, nulla
8724     I, 2 |                     est. Hoc testamentum si vivente adhuc miserrimo sene notum
8725     X, 14|                 nescis, pater, quam similem viventi filium cluseris. circuibant
8726     X, 12|                     in noctes, et ad solida viventis membra revocatus praebebat
8727   XII, 26|                 pectus, et ardentia scelera viventisque intus epulas excute! luctantur
8728    VI, 11|      subtrahendamque dolori materiam mortui viventium causa sepeliuntur, seu,
8729   XII, 5 |             necessitas: nihil habuimus, quo viveremus, praeter famem. ~Nec tamen
8730    XI, 11|                scelerumque pectus, inimice, vives et libenter et fortiter
8731  XIII, 16|                    stipatae sunt per mella, vivescunt, et, ut oportet, animal
8732  XIII, 12|                     florem. paulatim deinde vividiore suco tumescit uterus et
8733  XIII, 17|                   lucrum ducit; in publicum vivitur, et communes opes congeruntur
8734   XII, 2 |                     tabuimus, ut miseri nec vivos habeamus nec mortuos. hic
8735    XV, 4 |              iudices, audistis de veneficio vivum querentem? facinus hoc semper
8736    II, 2 |                   vices disposuit affectus. vixdum posito sene, cum illum quoque
8737    VI, 5 |           reliqueras, adeo longa aetate sic vixeras, ut ne pretium quidem tui
8738    IV, 21|                 mori voluisse parricida, si vixerit. ~
8739    IV, 17|                  feci. 'erit parricida;' si vixero. ~Si, pater, tamen secretae
8740   XII, 11|                   irascamur, qui contra ius viximus. immo etiam, si libet, defensionem
8741    XI, 1 |                  possum: videtur sibi satis vixisse pauper, postquam occidit
8742    VI, 4 |                 usque ad reditum meum caeca vixisset. quicquid humana ratio valet,
8743          | vobiscum
8744    VI, 14|                   quam ad matrem. ~Duo unum vocabamus; videamus, quo ire debuerit.
8745     V, 8 |                  facilis, mitis, indulgens' vocabula sunt ista minoris affectus;
8746    XV, 5 |               consuetudinem datur, ad huius vocabuli referatur infamiam, <in>
8747    IV, 19|                     tamquam sequor classici vocantis instinctum, tamquam me ruentis
8748  VIII, 15|             utrumque diffundes? parricidium vocarem, si promittente medico,
8749   XIV, 6 |                     quod occidit? quid ergo vocaremus illud, quo lumina sola raperentur,
8750  XIII, 9 |                    fructus mellis in dubium vocaret. hoc ergo fieri forte potest,
8751  XVII, 7 |             auctoritas, qui filium occidere vocatis plerumque gravitatem, sicut
8752   XVI, 1 |                    quod detineor, amicitiae vocatur infirmitas. miseremini,
8753    IX, 20|                  adductus, nullis epistolis vocatus adolescens ad liberandum
8754    XV, 5 |                   illud tantum noxium virus vocavere leges, quod non admitteret
8755   XIX, 12|                     ignesque animum pariter vocemque cluserunt. videbatur mihi
8756    XV, 14|             defendimus; magnitudo periculi ~vocet~ preces. consurge agedum,
8757   XVI, 7 |                     Rogo, quid refert, quid vocetur ille, qui sic amat? Quid
8758    IX, 7 |                  rediit laxatumque est iter voci, 'quid tu,' inquam, 'quo
8759    IV, 19|                   ruentis patriae fragor et vociferatio captae civitatis exciverit.
8760  XIII, 6 |                   pendet. alia defecta nisu volandi adhuc per terram languide
8761     X, 8 |               umbrarum catenae, et quamquam volatilem vagamque imaginem, morti
8762   XIX, 9 |                    rem publicam, non ducere volebat uxorem. praeterea traxerat
8763  XIII, 4 |                  apibus tuis intra privatum volent, ne hortorum meorum floribus
8764  XVII, 15|                    haec omnia sunt occidere volentis an mori? venenum, quod tibi
8765    VI, 3 |                   matre. me per omnia maria volitantem, ut plus filio relinquerem,
8766  XIII, 7 |                      quod animal liberum et volucre et vagum et extra imperia
8767   XII, 28|                     apud inferos supplicia, volucris rota et fugacibus cibis
8768    VI, 17|                   hominum solum sed ferarum volucrumque sensibus fixa et ingenita,
8769    IX, 14|                 maxime omnium mortales esse voluere sapientes, in his desinere,
8770   XVI, 1 |                temptate me et dimittite. an voluerim reverti, scire non potestis,
8771  XVII, 1 |                 permissurus fuit, si bibere voluissem. ~Quaeso itaque, iudices,
8772    VI, 11|                     verborum ambiguitate an voluntatis fide standum sit.
8773    VI, 23|           naufragium fecit, per tot fluctus volutatum corpus intumuit, tot inlisum
8774  VIII, 13|                    duas transcurrat animas. volvitur super nos haec caeli siderumque
8775   XII, 11|                   succurrite, dolor et seri vomitus et ultrix paenitentia, ades,
8776   XII, 22|                     inhospitales Syrtis aut voracem Charybdim praetervehens
8777    IX, 20|                 manus nihil esset, navigare voto captivitatis, quis posset
8778     I, 6 |                Inter felices alius est ordo votorum; caecus filius optat superstitem
8779    II, 14|                      notum hoc, iudices, ac vulgare facinus est, quod plerumque
8780     I, 13|                     teneatur. Transeo illum vulgarem et omnibus notum de conparatione
8781 XVIII, 2 |                    patiens, modo ad fabulas vulgaresque sermones pronus ac facilis,
8782   XII, 4 |                    duplo emebamus. non enim vulgaris illa labes frumenti fuit,
8783    VI, 7 |                   petisti?' nam illa quidem vulgatissima orbitatis vox est: 'fili,
8784     X, 13|                 illud garrula nec vana voce vulgavi; venire te nulli indicavi,
8785   XII, 26|                omnes quascumque clades fama vulgavit, solacia hinc petant, hinc
8786    IX, 18|                 auctori crimin<os>us causas vulgo suggereret odiorum.
8787  XIII, 4 |               militaribus castris pellerent vulgus ignavum, aliae longum permensae
8788   XII, 15|                     culpa fames coepit; sed vulneratum iugulasti, titubantem stravisti,
8789    II, 17|             velamenta corporibus, quaeratur vulneri locus: ita ex duobus neutrum
8790  VIII, 18|                     horum, si vitalia ferro vulneribusque resecentur, salvum potest
8791    II, 17|                   locum, dum ad colligendum vulneris pondus dexterae redire permittitur.
8792   XII, 26|                   inopiae, maciem corporis, vulsos terra destrictosque ramis
8793     I, 2 |                advocat noverca testamentum, vultque illud esse pretium parricidii,
8794 XVIII, 10|              videbis oculos numquam a facie vultuque deflectere, comere caput
8795    II, 3 |                     in cuius salutem faciem vultusque consumpsit; patri praestitit
8796     X    |                            DECLAMATIO MAIOR X~Malae tractationis sit actio.
8797    XI    |                            DECLAMATIO MAIOR XI~Pauper et dives inimici.
8798   XII    |                            DECLAMATIO MAIOR XII~Cum civitas fame laboraret,
8799   XIV    |                            DECLAMATIO MAIOR XIV~Meretrix amatori suo pauperi
8800   XIX    |                            DECLAMATIO MAIOR XIX~Malae tractationis sit actio.
8801    XV    |                            DECLAMATIO MAIOR XV ~Meretrix amatori suo pauperi
8802   XVI    |                            DECLAMATIO MAIOR XVI~Duo amici, ex quibus uni
8803  XVII    |                            DECLAMATIO MAIOR XVII~Filium ter abdicare voluit
8804 XVIII    |                QVINTILIANI DECLAMATIO MAIOR XVIII~Malae tractationis sit actio.
8805     X, 13|                      patri—ignosce deceptae ˜ confessa sum, dum interrogo,