Liber

 1  I |     insidiis, in exilio Scipionem. Hec et his similia faciet, quotiens
 2  I |         unquam barbaria violavit". Hec Cicero; multa sequuntur
 3  I |       nobilitas videtur. Cui autem hec narrem? Nescio an te ridiculosior
 4  I |     obsitos obrutosque mendaciis. ~Hec non adversus medicinam—quod
 5  I |      Salustii invectiva. ~Hactenus hec; cetera in tempus aliud
 6 II |            inquis "medicus". Audis hec, medicine repertor, Apollo,
 7 II |       linguas docuit adulari. "Sed hec turpiter, quamvis vere,
 8 II |           abundat. Accedit quod et hec et siquid in me laudabile
 9 II |       Poetica descripsit Horatius. Hec michi nunc senum distinctio
10 II |            pro se cuique dulcedo". Hec est causa que te populo,
11 II |            quoniam, ut ait Cicero, hec nostra "que dicitur vita
12 II |      attulit dux noster Averrois". Hec tecum dicis, si tamen nosti
13 II |        tecum dicis, si tamen nosti hec. Et addis: "Quis inter ista
14 II |             detrahentibus plaudas. Hec hactenus; nec ignoro graviter
15 II |           facilius te ipsum. Inter hec ergo, male nate homuncio,
16 II |            vulgatum est, non tamen hec magnifacio. Sed quecunque
17 III|      videmus in theologis nostris. Hec autem apud latinos poetas
18 III|  freneticus videaris. Quo enim tua hec impertinens et absurda relatio?
19 III|   ignorantia, nisi inter indoctos. Hec ne inter indoctos quidem
20 III|     floruerunt. Quid ergo? Quomodo hec sibi invicem adversa connectimus:
21 III|         celestis reipublice octavo hec ad literam scripsisset: "
22 III| quadrupedum et serpentum". Quorsum hec? Ut videas philosophie totius
23 III|      videam reprehensa iustissime, hec sane non artis sed ingenii
24 III|        verbis equat. Tacitus credo hec propter reverentiam Aristotelis
25 III|         apud Virgilium didicisset? Hec est quidem vera rei ratio,
26 III| suspitiones: oratorum propria sunt hec; medicorum esse non noveram.
27 III|        tuum esse conceditur. Omnia hec, igitur, tua sunt, et quecunque
28 III|      consolatur, quam se ipsum. Si hec ergo te movent, stude in
29 III|         medici esse desiistis. Sed hec michi tecum vetus est querela.
30 III|            conclamantes occiditis. Hec medicina, hec rethorica
31 III|           occiditis. Hec medicina, hec rethorica vestra est; et
32 IV |          Mala igitur solitudo". Ad hec: "Constat quod carere bonis
33 IV |     transeo, ne te nimis affligam. Hec autem non ut glorier, cum
34 IV |            pepulerunt. Quenam vero hec? Nempe iniquitas et contradictio
35 IV |         hostes feceris, impar uni. Hec repetere visum est, ut,
36 IV |           vel Cloacina vel Febris. Hec te cito utinam, o stolidum
37 IV |             ydiota? Peregrina sunt hec. Velles audire rei causam?
38 IV |          Et tibi quidem in presens hec suffectura crediderim, ut
39 IV |   irritarent. Unum miror: quod cum hec pestis inter pares unique
40 IV |        multo nunc magis invitus ad hec redeo, quamvis inter utriusque
41 IV |        tamen atque mordaces. Verum hec et his similia in aliis