Liber

 1  I |           clarius probare poteras verum esse quod negas: te, scilicet,
 2  I |          vester est mos: adversus verum iurgio certatis. Et nimirum
 3  I |      minime quidem miror. Sciebam verum esse satyricum illud: ~Accusator
 4  I |        illud: ~Accusator erit qui verum dixerit, ~nec minus illud
 5  I |        parit. ~Quod cum comuniter verum sit, tum, precipue inter
 6  I |          literatissimi mendicent. Verum ea non artium fortuna, sed
 7  I |         multum Boetio preferendi. Verum absit ut huius vel alterius
 8  I |           da veniam, qui cepisti. Verum ego satis: ne sanus sim,
 9 II |        libros scribit, penitusque verum fit illud Sapientis Hebrei: "
10 II |         Philosophus sum". Tam hoc verum quam quod sequitur; tam
11 II |        michi imputo. Scit ipse me verum loqui. Ecce ut in Psalmo
12 II |      possim et arrogans non sim". Verum ut de poetis, quibus ut
13 II |         qui nichil de vobis loqui verum simul ac magnificum potestis,
14 II |           est". Id forte verbo tu verum negas, facto autem probas
15 II |          prohibet, illudque simul verum esse te cum tuis falso illam
16 II |        somnias: nonnunquam contra verum medicos certare, eosque
17 II |         sententiam muto: utrunque verum est. Inscitiam tuam populus
18 II |          o stulte, non hac careo: verum scio quid ei, quid ceteris
19 II |            Quam dulce, Deus bone, verum philosophie nomen est doctis,
20 II |     profiteris: nusquam invenies. Verum ista celestis et tibi hactenus
21 II |    libentius tacerem; sed materia verum nomen exigit, quod si sepe
22 III|       inde repuleris, durus eris. Verum, ut omittam iocos, numera
23 III|         Redi ad cor: fateberis me verum dicere. Hoc michi satis
24 III|          perdi operam non dubito. Verum ego non tibi, sed lectori
25 III|         possit, quam que ducit ad verum, qua nostri, celesti munere
26 III|  veritatis amicus—sine qua nichil verum dici potest, quoniam, ut
27 III|           ut ait Augustinus, omne verum a veritate verum est—siquis
28 III| Augustinus, omne verum a veritate verum est—siquis ergo talis, pio
29 III|   potentioris alterius donum sit. Verum et longior operosiorque
30 IV |           sunt similia numeratis. Verum his carere apud vere realiterque
31 IV |          libertate, otio; quamvis verum sit quod ait Anneus: "Otium
32 IV |    relatum et laudatum, notissime verum est: "Non corporeis oculis"—
33 IV |        pontificem habemus, qui—si verum audio—nugas tuas non pluris
34 IV |           sed in animis inveniri; verum ad id conferre aliquid loca
35 IV |         heu!—non sacrarum tantum, verum omnium literarum nescie,
36 IV |       duras tamen atque mordaces. Verum hec et his similia in aliis
37 IV |     superbiat, ego tamen, ut tibi verum fatear, meipso iudice, nichil
38 IV |         fit, questio esset exorta—verum est enim non solum illud "