Liber

 1  I |         vita tuum munus est. Iure igitur Socrates, cum factum de
 2  I |           duntaxat exclusis. Ille igitur quid? Ab egrotantis cura
 3 II |         te librum dicent. Quid ni igitur exclamem? Accurrite philosophi,
 4 II |        iuris esse desierunt. Quid igitur dixi? "Delirare sepius solent
 5 II | familiaris esse verecundia. Crede igitur michi, nil stulto turpique
 6 II |    tribuerem, circumspexi. Crebro igitur dixi non me medicine detrahere—
 7 II |        michi nunc sermo est. Dico igitur, si non dixi, non te contra
 8 II |       admonitus ad te redit. Quem igitur ignorantie tue in testimonium
 9 II |  excludendus occurris? Respondebo igitur rursum tibi quod cuidam
10 II |   philosophus est amator Dei". Tu igitur, amens vage, intra cubiculum
11 II |           aurum cogitas. Quid hic igitur miri est si tot circum pallidis,
12 III|          timeres. Abstinebat ille igitur scriptis: hoc saltem verecundie
13 III|       sufficiet multis. O insane! Igitur putas necessitas artium
14 III|  sanandumque relinquite". Hoc est igitur quod dicebam, quodque extra
15 III|           ingenii culpa est. Quis igitur nescit, aut quis negat quosdam
16 III|         mechanicos traham. Habent igitur et mechanici fecem suam. "
17 III|         paucissimis? Apud poetas, igitur, o nimium rudis, stili maiestas
18 III|       ponimus, non in damno. Noli igitur stilum reprobare ingenio
19 III|         ne deus quidem; unum esse igitur Deum et non plures; vulgus
20 III|           orbem terrarum". Quenam igitur admiratio ista est, invidisse
21 III|   propositi huius est. Prosequere igitur ludum tuum; ita, tamen,
22 III|            Hinc concludis: "Serve igitur eius sunt". O male digesta
23 III|       esse conceditur. Omnia hec, igitur, tua sunt, et quecunque
24 IV |          tue loqui. Ita ne demens igitur et excors? Quos vituperare
25 IV |          in portum fugiat. "Habes igitur quod est accusatori maxime
26 IV |   politicum animal est homo. Mala igitur solitudo". Ad hec: "Constat
27 IV |          solitarius caret. Misera igitur solitudo". Adde, si placet: "
28 IV |          luce non pascerent. Iure igitur locum fugis, moribus tuis
29 IV |   intendis, alibi non potes: fuge igitur solitudinem, urbes ama.
30 IV |  contrariam sponte sequi. Non est igitur aut virtutem adepti, qualem
31 IV |         sequerer, deus essem. Tu, igitur, qui nec poetam nec ipsum
32 IV |           sed quid cogitem. Dixi, igitur, ut doleres, et repeto ut
33 IV |     examinandum linquo: ut libet, igitur. Ego et tacere possum, et
34 IV |     insolitum iter traxit. Quidni igitur turber, temporisque iacturam