Liber
1 I | verborum ingeris, cum facto non verbis opus sit? Quanto enim sudore
2 I | concesserim. In singulis enim te verbis detegis nichil esse, nichil
3 II | videri hominem, quam in verbis. Ecce, locutus es: vidimus
4 II | nunquam cogitavi medicinam verbis aggrediar, aut ipsa non
5 II | noscet, nisi quos, elusos verbis inanibus aut peregrinis
6 II | aut artificium tuum quod verbis attollis, rebus opprimens,
7 II | cogit; ubi enim res video, verbis contrariis fidem non habeo —:
8 III| possem calumniam tuam paucis verbis eludere. Poetas impetis:
9 III| pluribus et unctioribus verbis, sed hac plane sententia,
10 III| Poetica, clarissimis quidem verbis, sed que tibi barbarica
11 III| ac preceps, auderes ipsum verbis invadere Ciceronem, aut
12 III| rauco, ut illum prorsus ex verbis aut scolarem aut preceptorem
13 III| singulare? Que scientia sine verbis? Et in quibus verbis non
14 III| sine verbis? Et in quibus verbis non tantundem usus potest?
15 III| maternis atque vulgaribus verbis, ydiota rudissime, Priscianum
16 III| opinor", ut Timei platonici verbis utar, "non minorem Hesiodo
17 III| Audi ut, tanquam paria, verbis equat. Tacitus credo hec
18 III| sufficere: nullis opus erat verbis. Sed tacere non potui, ne
19 III| morem tenuit? Inest quidem verbis illorum vis ingens sillogistica:
20 III| castigandus sed urendus es, nec verbis sed verberibus coercendus.
21 III| est, quibus pene maternis verbis sunt dictanda remedia? Unum
22 III| medicum dicis: quid opus est verbis? Cura, sepe tibi dixi, medice.
23 IV | poetico, sed nuda manu et verbis puris atque simplicibus
24 IV | te musicus non cantu, sed verbis offenderet, vel Aristoxenum
25 IV | reiecit? vivum ipsis in verbis odium cernas. Non mitior,
26 IV | secundum probo; nisi quia rem verbis equare nequivisti". Solebant
|