Liber

 1  I |         ab hoc periculo es; ire potes toto securus orbe terrarum:
 2  I |      tuas age, oro te; cura, si potes; si minus, interfice; et
 3  I |  cecitatem occultare nullo modo potes? Proximis tuis literis expecto,
 4  I |         quam de febribus audire potes. Hanibal, vir bellicosissimus,
 5  I |     fons. ~Sed expergiscere, si potes, lippientesque oculos aperi:
 6  I |      vero quamplurimum conferre potes. Preclarum sortitus artificium:
 7 II |    latere poteras, loquendo non potes. Lingua animi sera est;
 8 II |       amari? Accingere quicquid potes calumnie: preter desiderium
 9 II |  Prorsus mutare scripta mea non potes, quippe nec ego ipse qui
10 II |        suscitare poterat; et tu potes, ut dicis. Quid enim sonat
11 II | philosophiam venalem facere non potes. Quis enim vendit quod non
12 II |         negare vis, et quia non potes, ad philosophos transfers,
13 III|         liberalia non admittis, potes id quidem, philosophie atque
14 III|        cum—quod dissimulare non potes—sis et ipse mechanicus.
15 III|    annis certe iam non puer, si potes, adsuesce melioribus. Apud
16 III|       in aliis quod assequi non potes, qui miserrime impudentie
17 III|         diceretur; quomodo enim potes tu sic dicere aut iudicare
18 III|      permittitur, quam putabam. Potes enim occidere—mirum dictu!—
19 IV |        quod intendis, alibi non potes: fuge igitur solitudinem,
20 IV |      cerebrum plumbeum! Hoc non potes intelligere, cum philosophia
21 IV |       est, ut, quod ingenio non potes, crebra saltem repetitione
22 IV |          nescio an intellexisse potes apud Senecam honestius Scipionem
23 IV |        simillimi! Quid ais? Non potes iocum tuum concludere, mime
24 IV |  audisti—talia enim legisse non potes, quoniam extraTerapenticam