Liber
1 I | est, ne, si—quod interdum in animum venit—propter contemptum
2 I | egressum tuis, alienis in finibus oberrare, magno
3 I | iuxta sententiam meam, esses in Romani Pontificis consilium
4 I | spes glorie proposita sit, in id niti, ut unus ille tu
5 I | expertus: singulare quiddam hoc in genere dixerim. An forte
6 I | quique suam singularem laudem in comuni ceterorum infamia
7 I | conspicuum". Quo consilio cur in me tam vehementer exarseris
8 I | consulens, plurimorum incidat in errores. Tu tamen ille unus
9 I | esse mentitum, quanquam hac in re mentitus esse non possim;
10 I | gubernantur. Nempe, quod in summi pontificis nuper cura
11 I | totum egritudinis sue tempus in extremis Indie litoribus
12 I | egrotant! Cristus autem, in cuius manu salus hominum
13 I | Illud miror: quod ira se in rabiem furoremque convertit.
14 I | quinpotius veri odium, in poetas immeritos es invectus.
15 I | invectus. Ego tamen hac in re poetice nichil scripsi;
16 I | posteris notus esses aut locum in meis opusculis invenires. ~
17 I | que defectus suos habet in aperto, eamque complexus
18 I | forsan illa te cogitatio has in insanias traxit—que si unquam
19 I | Dyonisios atque Phalaridas in patria florere, Catonem
20 I | lybicas errare, mori Regulum in carcere, in paupertate Fabritium,
21 I | mori Regulum in carcere, in paupertate Fabritium, Marcellum
22 I | paupertate Fabritium, Marcellum in insidiis, in exilio Scipionem.
23 I | Marcellum in insidiis, in exilio Scipionem. Hec et
24 I | ac fateri ius illam etiam in artibus habere. Quod nisi
25 I | dixere rethoricam, eo quod in primis illi cui mercatura
26 I | mercatura omnis subiacet, in peragrando orbe lustrandisque
27 I | ausurum putem, qui me os in celum posuisse dicas, quoniam
28 I | aperire non sis veritus in Plinium Secundum, virum
29 I | sis lesus, iram ulcisceris in poetas, quasi poeticum sit
30 I | hominibus receptam, postea tamen in honore habitam; quinetiam
31 I | inventio Deique donum est, cum in eiusdem libri principio
32 I | noceas quiescendo; ille nudus in campis fame sua publicam
33 I | saturitatem, tu faleratus in thalamis voce tua publicam
34 I | publicam destruas sanitatem? ~In eo quidem non similiter
35 I | egrotatis. Itaque magnis in populis facies vestra solo
36 I | pallore discernitur, iamque in proverbium abiit "colorem
37 I | omnium sed multorum, atque in primis tui. ~Credo ego Ypocratem
38 I | ut legeres, et te ipsum in eo speculo intuens, vel
39 I | inSaturnalibus numeretur. Si te in literis tuis video, arrogans
40 I | tibi materiam concesserim. In singulis enim te verbis
41 I | Tu autem non contentus in me multa dixisse, multa
42 I | Cicero; multa sequuntur in eandem sententiam gravissima,
43 I | enim michi propositum est in auribus tuis nobilitare
44 I | consultor tam ydoneus videbatur, in summo honore apud illum
45 I | extimans nichil se melius in presentia tanti ducis nichilque
46 I | rei militaris ingressus, in plures horas sermonem continuum
47 I | postremo que ante prelium, que in prelio, que ve post prelium
48 I | posse diffundere, nisi quod in finem, multo irarum attritu
49 I | morsu quam sibilo metuendus, in me calcaneotenus erigeris;
50 I | minime patritii sint, hac in re multum Boetio preferendi.
51 I | notat, ipsos inter poetas in precio non haberi. Non autem
52 I | artificis temeritate condemnas. In quibus, tibi tuique similibus
53 I | liceat, cum officium poete in eo sit, ut que vera sunt
54 I | eo sit, ut que vera sunt in alia specie obliquis figurationibus
55 I | interroga, cui et illud in proverbium versum est, ut
56 I | virtus eget, non equidem in se ipsa, sed in eo quod
57 I | equidem in se ipsa, sed in eo quod habet cum tempore
58 I | delirantesque similiter dicta sint. In quibus illud forte mirabitur
59 I | invectiva. ~Hactenus hec; cetera in tempus aliud reservo. Nolo
60 I | indignationis aculeos, more apium, in vulnere reliquisse. Experiere
61 I | ridiculose eloquentie intentus, in insuetis conflictationibus
62 I | mortem michi literarum tuarum in fine denunties. Ad quam
63 II | ut te videam": non tam in vultu putabat videri hominem,
64 II | putabat videri hominem, quam in verbis. Ecce, locutus es:
65 II | poteras, esse ludibrio. In quod—gaude, prepotens orator—
66 II | versutus opifex, distinguis in partes; et forsitan victor
67 II | glorie cupiditate tangimini, in vento et aqua scribite,
68 II | conficitis, quique tenues in membranas cesorum animalium
69 II | lapideum, aut siquid tale in annalibus veterum reperitur?
70 II | imo vero confestim accepto in manus opusculo novi te,
71 II | detexisti, et—ut scriptum est in Psalmo—"denudasti fundamentum
72 II | propinquamus. "Erunt signa in sole et luna et stellis";
73 II | et stellis"; hoc signum in Evangelio non fuit: quando
74 II | philosophum. At ne omnia unam in partem congeram, multa etiam
75 II | tui pars de me erat, cuius in cognitione si falleris,
76 II | optime sibi conscius, dum in publico peroranti populus
77 II | esse". Quid ergo? Nunquid in proprio laus ore sordebat?
78 II | quia pro periculo, non in gloriam referebantur". Secundo
79 II | similes duces darent, desertis in curia accusatoribus atque
80 II | deorum templa triumphantis in morem circuivit, non minus
81 II | videor locutus, falleris ut in multis. Neque enim insolenter
82 II | equanimiter, et tibi parcere quod in me arguis, Cato ultime,
83 II | Accedit quod et hec et siquid in me laudabile aut siquid
84 II | id tibi, doliture invide, in oculos ingesserim ut doleres,
85 II | omnis boni Deum laudo, neque in me ipso glorior, sed in
86 II | in me ipso glorior, sed in illo ad quem omnia refero
87 II | me verum loqui. Ecce ut in Psalmo centesimo quadragesimo
88 II | forsan credis incognitum—in tuis responsiunculis opem
89 II | incertus heres, atque—ut est in antiquo proverbio—auribus
90 II | indignum te michi visum qui in meis opusculis scribereris.
91 II | ingenii paupertate licuit, in unum contraxi adventu tuo
92 II | ab Apuleio madaurensi ut in libro philosophantis asini
93 II | magnoque animo contemnas quod in meis locus tibi desit opusculis,
94 II | esse possis, et ego nullum in tuis operibus locum queram. ~
95 II | habet aliquid preter rugas. In libroSapientie, siqua tibi
96 II | scilicet quale cuiusque studium in superiore vita fuit". Et
97 II | vita fuit". Et iterum: "In omni oratione" inquit "mementote
98 II | ipse qui condidi; postquam in publicum exierunt, mei iuris
99 II | dixi, nec mirum si ex his in quibus usque in finem vivitur
100 II | si ex his in quibus usque in finem vivitur senectus,
101 II | relique, et si densiores in imum sordes suo more descendunt.
102 II | Propter eandem causam, qui in virtute per omnem vitam
103 II | omnem vitam delectati sunt, in senectute mirabiles retroacti
104 II | tenent, ut plus minus ve in hanc aut in illam partem
105 II | plus minus ve in hanc aut in illam partem inclinati vixerunt,
106 II | inclinati vixerunt, sic in senectute meliores aut peiores
107 II | Aristotiles inRethoricis et in Arte Poetica descripsit
108 II | summe philosophorum, quam in marmoribus incidamus. Certe,
109 II | garrire ista tam stolide, etsi in animo habuisses: solet enim
110 II | talis est. Pessimum quidem in primis hominum genus, summoque
111 II | novi, et ingenio et ea que in omnium artium arte ponenda
112 II | liberiore percusserim, quorum in turba te latitantem et incognitum
113 II | humilium sublevanda. Si in hac insectatione publica
114 II | paucitatis assurgere, seque in partem rare laudis accitum
115 II | nisi qui nunquam oculos vel in etatem suam intenderit,
116 II | seu providentia dici debet in sermone catholico—sive denique,
117 II | hominis piger ac frigidus, in sua operatione lentescit.
118 II | medicaminibus infectos, tui memores in perpetuum effecisti. ~Duo
119 II | experiendique studio certare, in quo stultissime gloriaris,
120 II | pestilentis, sed passim sanos in morbum, egros in mortem
121 II | passim sanos in morbum, egros in mortem agere. Hoc dico.
122 II | Quem igitur ignorantie tue in testimonium adduco? Nempe
123 II | evasisti. De quo scriptum est in Psalmo: "Cum occideret eos,
124 II | te ante huius ludi finem in concilio deorum ponam et
125 II | ignotum—et quam ego olim posui in epystola illa ad Clementem
126 II | unde tota ista lis oritur. "In hac" enim ait "sola artium
127 II | credatur, cum sit periculum in nullo mendacio maius". Mox
128 II | spei humane pertinacia, sic in animis miserorum regnat
129 II | fretus multos ante diem in Tartarum premisisti, qui
130 II | Multas tremulas sententias in me vibras, multa levium
131 II | loqui solitum scimus. Dicis in primis me logica carere.
132 II | barbarismi, sed eam solam, in qua te longe precellere
133 II | didicisse laudabile, sic in eisdem senescere puerile
134 II | terminus est quicquid occurrit. In summo te felicitatis gradu
135 II | insomni nocte texueris. Tunc in corde tuo dicis, insipiens: "
136 II | animam; hanc Pithagoras in girum ducit; sunt qui eam
137 II | corpus, sunt qui eam spargant in corporibus animantum, sunt
138 II | eximium ratus ingenium, si in illud sacratissimum atque
139 II | nec pudet vivere nichil in vita aliud agentem. Discite,
140 II | ore philosophum vel semel in etate tam longa, senex delirantissime,
141 II | indicavit, aut finxit", in eo statu philosophatum se
142 II | quam putabas. ~Quid autem in somniis philosophando non
143 II | hebetare non sis veritus? In primis pallorem negas: ita
144 II | philosophie pars nobilior in rebus est. Quando te contemptorem
145 II | philosophe, veram rei causam in aperto positam non vidisti.
146 II | vidisti. Et vis videre quid in imo viscerum ac fibrarum
147 II | nomen exigit, quod si sepe in Literis Sacris est, semel
148 II | Literis Sacris est, semel in his scriptum tolerabitur.
149 III| Aristotiles secunde, aut in hoc certamine, quod tecum,
150 III| graves sillogismorum cuneos, in quibus, velut in equitatu
151 III| cuneos, in quibus, velut in equitatu electo, totam victorie
152 III| sine ulla causa irruis in poetas, et more tuo nota
153 III| rei est. Sed quoniam hoc in aliis meis ad te literis
154 III| delibuta multa ructaveris in poetas, quasi vere fidei
155 III| regentem, opificem rerum Deum in suis operibus sunt confessi.
156 III| Pudet inserere: nichil in meis literis velim tam frivolum
157 III| non inserui? Ceterum, ut in re ipsa tecum sentio, sic
158 III| re ipsa tecum sentio, sic in causis effectibusque dissentio;
159 III| tu, si mactare desieris, in precio eritis. Absit! Nulla
160 III| Absit! Nulla vos necessitas in precio ponet, nulla faciet
161 III| nisi forte aliud sentitis in rebus vita sensu et ratione
162 III| etati. Ydiote procaces, in ore semper habetis Aristotilem,
163 III| habetis Aristotilem, qui credo in ore vestro quam in inferno
164 III| credo in ore vestro quam in inferno esse tristius ducat,
165 III| te esse dicunt alii. An in ordine vestro poetas non
166 III| Hanibal ipse, vir profecto in sua arte doctissimus, dum
167 III| Pudet enim me tui: nimis in propatulo ignorantiam habes;
168 III| aut quid de tetrametris in iambicos transisse, cum
169 III| michi satis est. Dicas licet in publico me mentitum, scis
170 III| scientia sine verbis? Et in quibus verbis non tantundem
171 III| potest? An non audisti quod in ipsa, de qua loquimur,Arte
172 III| cadentque~que nunc sunt in honore vocabula, si volet
173 III| dictus est. Cur? Quia hasta in preliis utebatur, que Sabinorum
174 III| fulmine disiecta esset, in qua scriptum erat Cesar,
175 III| ipsum vero post mortem in deorum numerum referendum:
176 III| mutantur verba, manent res, in quibus scientie fundate
177 III| qualia multa hodie videmus in theologis nostris. Hec autem
178 III| autem" inquit "dictum est in his que de poetica". ~Ab
179 III| ydiota rudissime, Priscianum in auxilium tuum vocas. Magna
180 III| vacare quantum instituerat in illa civilis dissensionis
181 III| inopinabili et ignota, et in qua perdi operam non dubito.
182 III| multis, et a me ipso iam in precedentibus tacta sunt,
183 III| Nec enim negaverim, ut in vino fex et in oleo amurca,
184 III| negaverim, ut in vino fex et in oleo amurca, sic in rebus
185 III| fex et in oleo amurca, sic in rebus fere omnibus, etiam
186 III| ex illustrioribus quidam in multis optimo iure carpuntur.
187 III| secutus Augustinus, cum in libro celestis reipublice
188 III| paucis posset intelligi: quod in illo vivimus, movemur et
189 III| egerunt, sed evanuerunt in cognitionibus suis, et obscuratum
190 III| gloriam incorruptibilis Dei in similitudinem imaginis corruptibilis
191 III| omissis aliis, ceptum sequar, in ultimo agmine poetarum quidam
192 III| essent Plato ipse declaravit in sua Republica, quando eos
193 III| maiestate ac bonitate" censebat. In quo multos sui temporis
194 III| excussor poeticam ingressus in aream, valido verbi flabro
195 III| tractaverunt. Nec tamen nichil in his ipsis reprehensibile
196 III| reprehensibile dixerim, quippe cum et in philosophorum principibus
197 III| philosophorum sic et poetarum in cogitationibus evanuisse?
198 III| supervacua, nimium illud acumen in medio conamine retundatur,
199 III| nisi omnino depuduit, qui in respondendo hereat. Noli
200 III| hereat. Noli ergo contemnere in aliis quod assequi non potes,
201 III| paucissimi numerantur. De qua re in Oratore Ciceronis clarissime
202 III| clarissime disputatum est. Illud in poetica singulare: quod
203 III| poetica singulare: quod cum in cuntis artibus mediocritas
204 III| mediocritas admittatur, in hac una secus est, quoniam,
205 III| sed ante alios agricolis, in hac gloria cedendum; illi
206 III| statim sine ambagibus probem? In fundo es; imo iaces: is
207 III| superos extulerunt. Qua in re, morem tuum non deserens,
208 III| huic studio deditos, atque in primis pyerii spiritus Augustum,
209 III| Augustum, quo nil clarius in temporalis imperii solio
210 III| nominare audeat invidiam? aut in tam altos animos tantorumque
211 III| incendii non audebis? Quam in multis obscurus atque perplexus
212 III| sententias veritatis parit et in lucem notitie producit,
213 III| alius sic intelligit". Idem in Psalmo centesimo vicesimo
214 III| apertum invenirent". Idem in Psalmo centesimo quadragesimo
215 III| Sacre intelligentia, que si in cuntis esset aperta vilesceret,
216 III| esset aperta vilesceret, in quibusdam locis obscurioribus
217 III| que ab illo et ab aliis in hanc sententiam scripta
218 III| poeticam applicuisset? Quantam in primis egestatem? Nichil
219 III| Nempe tum demum auctor in precio est, cum amenis ex
220 III| ignota est. Quod, fateor, in lucro ponimus, non in damno.
221 III| fateor, in lucro ponimus, non in damno. Noli igitur stilum
222 III| nescis, poete nomen indicat. In quibus maxime nobilitatus
223 III| ipsos quoque philosophos in hac tanta et tam necessaria
224 III| philosophos postea fecisse in libroVere religionis ostendit.
225 III| flagitia audiret, que nec in hominibus tolerabilia iudicaret?
226 III| Invidia diaboli mors introivit in orbem terrarum". Quenam
227 III| consentaneum sit, vel poetas in hac lingue libertate reprehendere,
228 III| deorum invidiam excusare—in eo libro presertim in quo,
229 III| excusare—in eo libro presertim in quo, principatuum pluralitate
230 III| Deum crediderunt, hoc ne in illis accuses; si unum credentes,
231 III| potui, ne ipse tecum forsan in aliqua cloaca—id enim tibi
232 III| enim ego tangebar, quicquid in poetas invectus eras, poteram—
233 III| edidici, expertusque sum in omnibus, fere, quod in vestibuloCivitatis
234 III| sum in omnibus, fere, quod in vestibuloCivitatis Dei,
235 III| testa diu". ~Accedit quod in eisdem studiis agere senectutem,
236 III| studiis agere senectutem, in quibus adolescentia acta
237 III| posco auxilium de celo et in Sacris Literis delector.
238 III| prolatus ad populum. Ego sane in his literis ad populum nichil,
239 III| cuius contrarium apparet in te ipso, dumque tu loqui
240 III| temeritas? Rethoricam prorsus in servitutem asseris. Iam
241 III| viderimus. Certe ipse rethoricam in tuam servitutem aut amicitiam
242 III| calcata sunt; qui tamen longum in evum sine medico vixerunt.
243 III| discordamus; quod magnum in argumentando vitium est.
244 III| Ancillabitur musica, que in hominum pulsu forte non
245 III| populo pereunte. Ne enim in singulis immorer, ad litis
246 III| excusare disposui. Unum est quo in te alienum eloquentie studium
247 III| sed nature; si, preterea, in morte manibus tuis ascita,
248 III| excusare? Consolatur ille se se in morte unice carissimeque
249 III| unice carissimeque filie: tu in illorum morte, de quibus
250 III| hec ergo te movent, stude in oratorum libris. Velis esse
251 III| iratus et iocosa conclusio in contrarium cadit? Dimoveantur
252 III| predicare; et quicquid predicas in nichilum finit. Fallor:
253 III| finit. Fallor: imo vero, in tuam infamiam et in perniciem
254 III| vero, in tuam infamiam et in perniciem alienam. Certe
255 III| aliquanto fidelius: tu me iubes in alienos fines irrumpere,
256 III| et candidum corvum dicat. In te ergo, non facundia, sed
257 IV | sed ut, prioribus exactis, in hac parte licentius immorarer,
258 IV | moribundum, marcidum, semianimem in urbibus captum tenent. Solitarius
259 IV | ullam vite dulcedinem urbano in strepitu ac fragore percipio.
260 IV | procellis civilium curarum in solitudinem velut in portum
261 IV | curarum in solitudinem velut in portum fugiat. "Habes igitur
262 IV | prestabat, et, facti victor, in iure succubuit. Probas,
263 IV | quod intendis; sed an hinc in meum, an in tuum caput redundet
264 IV | sed an hinc in meum, an in tuum caput redundet infamia
265 IV | est miserum; multa vero in urbibus bona esse certum
266 IV | philosophorum princeps, in aliquo tuorum voluminum
267 IV | currendum nati simus, me in solitudine sedentem inhumanum
268 IV | tales ad me visendum viros in hanc solitudinem venisse,
269 IV | glorier, cum omnis honor in honorante sit, sed ut scias
270 IV | multos ruris amatores etiam in urbibus caros esse, multos
271 IV | habitatores urbium ipsis in quibus habitant urbibus
272 IV | nisi plena cruoris hirudo. In eo quidem quod bonis urbium
273 IV | urbes abundare non negem, in quibus fornicem, balnea,
274 IV | sed David regem ex urbibus in solitudinem pepulerunt.
275 IV | iniquitas et contradictio in civitate, et labor in medio
276 IV | contradictio in civitate, et labor in medio eius, et iniustitia,
277 IV | Ieronimi, etsi magnum nichil in solitudine geratur, tantum
278 IV | continue secum sit, quantolibet in spatio terrarum sine ullis
279 IV | paucorum, et tamen his eisdem in locis parva, fateor, seu
280 IV | odio habiturum, que te in illam miseram et infelicem
281 IV | miserabilis senex? Quid in me damnasti? Amarunt solitudinem
282 IV | Odit solitudinem quisquis in solitudine solus est, timetque
283 IV | timetque otium quisquis in otio nil agit. Quantum vero
284 IV | omnibus est opus. Intus in anima est quod felicem et
285 IV | obstaculis viteque compedibus, in Deum atque in se ipsam libera
286 IV | compedibus, in Deum atque in se ipsam libera tandem et
287 IV | Enimvero id, dum sumus in terris, nusquam melius quam
288 IV | terris, nusquam melius quam in solitudine fieri posse,
289 IV | Archita tarentino, magno in primis et preclaro viro,
290 IV | visendi discendique gratia in Italiam venisset. Ille enim,
291 IV | locum esse, neque omnino in voluptatis regno virtutem
292 IV | studio vitandum, et virtutem in proprio non inimice sue
293 IV | matutina muliercularum cohors in publico sedentem adeat,
294 IV | delegisti. Habitant reges in urbibus, presidesque terrarum
295 IV | Licet enim tunc evaderet, in eosdem tamen laqueos mox
296 IV | repetiisse sufficiet. Si in me rabies tua, ignorantie
297 IV | iam dixi: frustra despumas in poetas, aerem verberas,
298 IV | poetas, aerem verberas, in ventum furis. Neque enim
299 IV | ut video, alte descendit in cor tuum, non loro poetico,
300 IV | sed baculum tibi quernum in calvitium impegisset, malediceres
301 IV | perveniam. Scio tamen eas non in locis sed in animis inveniri;
302 IV | tamen eas non in locis sed in animis inveniri; verum ad
303 IV | ergo? Nemo" inquies "bonus in urbibus?". Non dico id quidem;
304 IV | pulcerrime? Quarum prima est: an, in solitudine habitans, sim
305 IV | varietas. Si me rogas, quod in his paulo forsan exercitatior
306 IV | Platonem. Nunquam miser in has insanias cecidisses,
307 IV | relatum, et ab Augustino in libroDe Civitate Dei positum: "
308 IV | Id quoque interdum, velut in altissimis tenebris, rapidissimo
309 IV | non movebor, sciens quod in Scripturis Sacris—quarum
310 IV | non irascar, memor quod in eisdem Scripturis diabolus
311 IV | Iam nemo est qui aliud in te, nisi te, rideat. Explica
312 IV | ipse sapientia patris est, in Psalmo centesimo primo dictum
313 IV | Factus sum sicut nycticorax in domicilio". Vide autem quanti
314 IV | dominus, laudando, tuam vertes in gloriam. Disce iam, iurgator,
315 IV | tu medius crepes, sive in hac sive in alia solitudine,
316 IV | crepes, sive in hac sive in alia solitudine, ut sors
317 IV | solitudine, ut sors tulerit, sive in urbibus vivam, ubi vixi
318 IV | Libet enim gloriari, sed in domino, cui semper tum pro
319 IV | quod, superbie michi datum, in principio literarum tuarum,
320 IV | inviscantur, michi lingua in aliquo vel honesto colloquio
321 IV | ignorantes". Brutus hoc in epystolis suis ait: patere
322 IV | ad iusti temporis spatium in aciem redis. Absit, enim,
323 IV | nares habet. Et tibi quidem in presens hec suffectura crediderim,
324 IV | suffectura crediderim, ut aliquid in diem proximum reservemus. ~
325 IV | quisquis, otio abundans, in has forte literulas incidisti,
326 IV | tam fervidus, neque tantum in reliquis omnibus iurgiorum,
327 IV | certe maioris emuli, quem in alio terrarum tractu atque
328 IV | oratione lacesserer, utque in omni etate et in utroque
329 IV | utque in omni etate et in utroque stilo compellerer
330 IV | Neque velim talis esse, in quem illa nil cogitet; at
331 IV | quem illa nil cogitet; at in quem nil audeat esse velim,
332 IV | putem impossibile. Ausa est in Cesares, in reges, in philosophos;
333 IV | impossibile. Ausa est in Cesares, in reges, in philosophos; penitusque
334 IV | est in Cesares, in reges, in philosophos; penitusque
335 IV | exarserint non ignorem. In immortalibus enim scriptis
336 IV | probra, quas contumelias vel in Ciceronem Salustius non
337 IV | Salustius non iacit, vel in eum ille non reiecit? vivum
338 IV | non reiecit? vivum ipsis in verbis odium cernas. Non
339 IV | Verum hec et his similia in aliis quam in me libentius
340 IV | his similia in aliis quam in me libentius excusarem,
341 IV | nollem, et ad duo, michi in primis molestissima, per
342 IV | lector, oro te—quid est quod in me sponte glorier? Profecto,
343 IV | mane, aliud sero, imo et in eodem instanti nunc hoc
344 IV | illius sententie decebat, que in libroDe finibus a Cicerone
345 IV | contentiones concertationesque in disputando pertinaces indigne
346 IV | disputari potest". Neque in disputando solum, sed etiam
347 IV | disputando solum, sed etiam in atrocioribus causis doctrine
348 IV | Rectum est" inquit "etiam in illis contentionibus que
349 IV | Cicero idem ait—"sit ista in Grecorum levitate perversitas,
350 IV | amabilis, a te veniam peto, si in volutabrum iniuriosi colloquii
351 IV | primus ille contorserit in nomen meum—quod, quantulumcunque
352 IV | sit occasio non quesita, in omni genere orationis exercendus
353 IV | exercendus est stilus? En in demonstrativo genere exerceor;
354 IV | genere exerceor; mallem in laudibus exerceri. Ceterum,
355 IV | michi necessitatem imposuit, in alienis finibus non inveniens
|