Liber

 1  I |          venit—propter contemptum rerum tuarum tacuero, tu tibi
 2  I |     imperitare viris optimis fato rerum pessimo videmus, ad artes
 3  I |          expecto, ridiculosissime rerum censor, ut lanificio iubeas
 4  I |          sic accepimus: ceterarum rerum studia et doctrina et preceptis
 5  I |     inquam, studium est veritatem rerum pulcris velaminibus adornare,
 6  I |       poetas raros quidem, natura rerum disponente ut rara quelibet
 7 II |     intelliges, quoniam vicinarum rerum nedum ydiotis, sed doctis
 8 II |        sonuisset, nisi eam natura rerum et quedam quasi veri necessitas
 9 II |        vivere qui optimarum sensu rerum eget, pessimarum passionibus
10 II |          floruerunt, et preclaram rerum gestarum gloriam consecuti
11 II |          te, qui non horres earum rerum mentionem quarum odoribus
12 II |    Sciscitare aliquem qui naturas rerum noverit. dicet tibi avis
13 II |            Quando te contemptorem rerum caducarum videro, cultoremque
14 III|          omnia regentem, opificem rerum Deum in suis operibus sunt
15 III| virtutibus, de naturis hominum ac rerum omnium, atque omnino de
16 III|  delectari arguor, quasi notitiam rerum vulgo invidens debilioris
17 III|          frustra se atterant ipsa rerum facie, si sapiunt, a limine
18 III|          et ingenium et natura et rerum vite necessariarum vel fortuna
19 III|         si placet, querenda ratio rerum est. ~Primos nempe theologos
20 III|    Excusat item Cicero capitalium rerum reos: Deiotarum regem, Plancium,
21 IV |           ne cerebellum tuum mole rerum opprimam. Quam doctrinam
22 IV |           quovis iusto extimatore rerum nichilo etiam, si dici liceat,