Liber

 1 II | consultius tacuisses, non ut ideo philosophum te probares, sed ut ignorantiam
 2 II |     asinus infulatus, non se modo philosophum, sed philosophiam insuper
 3 II |          nescire te quid sit esse philosophum. At ne omnia unam in partem
 4 II |      autem hoc, ut scires apud me philosophum te non esse. Quid vero,
 5 II |        poesim meam, quando me aut philosophum aut poetam dixi, aut aliud
 6 II |           dicit Augustinus: tu te philosophum dicis ac medicum; addis
 7 II |           qui te tumido vocas ore philosophum vel semel in etate tam longa,
 8 II |         cogitasses nunquam aut te philosophum, dicere ausus esses, aut
 9 II |     nunquam coges: quomodo ego te philosophum credam cum mercennarium
10 II |         compendio pervenisti: iam philosophum te alii forte dicent; ego
11 II |        methodis multis infarcias, philosophum te putabo. Inest quidem,
12 II |           certissime: nec esse te philosophum, nec videri. Proinde omnium
13 II |           michi prius upupam quam philosophum te probabis. Miraris, indocte,
14 II |           philosophis. Putabas te philosophum: fallebaris. Philosophus—
15 II |   egritudinem et pallorem—"video: philosophum non video". Elegans plane
16 II |           ille fatuum potius quam philosophum representat. Male tutus
17 II |         eorum qui certius probant philosophum, nichil habes: non vitam,
18 II |          cubiculum tuum redi; ibi philosophum illum quere, quem tam temerarie
19 II |        Nunc vero inops omnium qui philosophum faciunt, qua fronte philosophicum
20 III|         et tam capaci ingenio, ut philosophum et medicum, sic oratorem
21 IV |          qui te, nature conscium, philosophum vocas, sic ubinam sit vera