Liber

 1  I |         conspicuum". Quo consilio cur in me tam vehementer exarseris
 2  I |     prohibebaris nomine—voluisti, cur non potius navigationi quam
 3  I |       videatur. Quod cum ita sit, cur non potius, ut dixi, navigationi
 4  I |         si tibi valde displiceam. Cur autem indigner audere te
 5 II |           ostium pulsante, nescio cur movisti, tenebricosam fedamque
 6 II |     literis disciplinam inserere? Cur enim inter culinas non scribatur?
 7 II |        res esse nomen arguit. Aut cur non inter epulas libri fiant?
 8 II |      spiritus, plebeius ingemuit. Cur? queso. An et hic fallor?
 9 II |       fine carentibus nugis tuis, cur hoc populus faciat, si me
10 III|    conditor, Quirinus dictus est. Cur? Quia hasta in preliis utebatur,
11 III| philosophiam tam temere violavit, cur non liceat incestare grammaticam?
12 III|       falli. Et siquis interroget cur non potius palam vulgi vesaniam
13 III|           veram infuderunt fidem, cur michi, cristiano homini,
14 III|     medicinam nunquam adhibuerat. Cur autem, queso, medicinam
15 III|       loqui valentem nec ulcisci, cur non fidenter accuses, quod
16 III|        Milonem, mille alios; tibi cur te ipsum non liceat excusare?
17 III|           de quibus nichil ad te, cur non possis alios consolari?
18 III|          certa ratione quesieram: cur non potius navigationi rethoricam
19 IV |   salubria et quieta non dubito. "Cur" inquies "asperiore loco
20 IV |      atque odio decertandum erat? Cur non potius meminisse illius