Liber

 1  I |         loquimur, et dicet tibi sepe ultro se michi obtulisse
 2  I |         adversus medicinam—quod sepe testatus sum—neque adversus
 3  I |         semper quies: sed eorum sepe, qui sine gravi periculo
 4 II |   iactantias effudisti: "vestra sepe opera homines velut a mortuis
 5 II |   miseri, non spernere Cristum: sepe ille vobis quis esset et
 6 II |  convitio; non casu, sed sciens sepe te mechanicum voco, et,
 7 II |   putabo. Inest quidem, fateor, sepe etiam stultorum animis glorie
 8 II |     verum nomen exigit, quod si sepe in Literis Sacris est, semel
 9 III| Nescitis quod servus domesticus sepe quo vilior eo magis necessarius?
10 III|     philosophie nomen invenies? Sepe inter magna non poni cuiusdam
11 III|         divinitas". Itaque, cum sepe Augustinus ipse, Paulum
12 III|     quid opus est verbis? Cura, sepe tibi dixi, medice. Rethorica,
13 III|        vobis vivere potuissent. Sepe iam nequicquam dixi: curate,
14 IV |       victorie letitia inflari: sepe probavit actor quod non
15 IV |      ridiculum sillogismum, qui sepe mortiferum poculum confecisti,
16 IV |      qui proculdubio rari sunt, sepe etiam multum prodesse compertum
17 IV |        vobis tradidit. Ubi—quod sepe accidit—melior pars numero
18 IV |     precibus ad urbem retrahar, sepe etiam sponte mea vager,
19 IV |   multas esse sententias"; unde sepe accidit, ut de una eademque