Liber

 1  I |      blandus, sed—si es ille quem puto—tediosissimus etiam adulator,
 2  I |         virum doctissimum fuisse; puto Galienum illo duce, multa
 3  I |           Stupes, belua: nunquam, puto, istud audieras. ~Mentiri
 4 II |        habenti; et dicam quod, ut puto, non intelliges, quoniam
 5 II |        excitasses. Cuius te hodie puto peniteat, sed tumor animi
 6 II |       negotium sciebam, satis, ut puto, nequam tibi iustam mordendi
 7 II |       Excute epystolam meam, quod—puto—propter veritatis odium
 8 II | superstites: notus es publice et, puto, doctos frustra tentabis;
 9 III|         his satis supra responsum puto. ~Quo, deinde, quo philosophus
10 III|           esse tristius ducat, et puto dextram suam oderit, qua
11 III|         salutem, quam si haberent—puto—sillogizando corrumperes.
12 III|        profundissime disputasset? Puto: nemo est, nisi omnino depuduit,
13 III|      loquerer; frustra quidem, ut puto. Si enim desieris tibi sapiens
14 III|          qui curam tui suscipiat; puto sis omnibus odiosus, teque
15 IV |         curare vis interficis, et—puto—quos interficere velles
16 IV |       acceptum, quam vere dixerim puto sentias, nisi prorsus obtorpuisti.
17 IV |      ineunte etate scripsi, et—ut puto—scribam, cum his conferatur,
18 IV |         nota repetenti, si minus, puto, non invitus leges? "Dissentientium"
19 IV |           neque alibi nominandus, puto, nec per alios. Quis est