Liber

 1  I |           maximis testibus veritas vos ipsa confundat. Concordastis,
 2  I | persolvisset, quanta fuisset inter vos et quam indecisa discordia
 3  I |          presidet, est necesse! —; vos, Dei beneficium et complexionis
 4  I |            ac previdet, discordare vos senserit, precipites ancipitis
 5  I |        miraculosa connumeras, quod vos sepius quam ceteri hominum,
 6  I |        antiquis medicis accepisse: vos a quibus tot mendacia didiceritis
 7  I |           hostes alios habere quam vos, quorum vel turpi segnitie
 8  I |        ergo, iudices, sanctum apud vos, humanissimos homines, hoc
 9 II |         dimittite illam literatis; vos, si glorie cupiditate tangimini,
10 II |          reipublice expediat, quam vos omnes". Quod, ut animose,
11 II |           temeritas ausa est. Hunc vos colitis, hunc amatis, hunc
12 III|        precio eritis. Absit! Nulla vos necessitas in precio ponet,
13 III|             Cavete" inquit "nequis vos decipiat per philosophiam
14 III|          hac gloria cedendum; illi vos utroque superant. Nolo autem
15 III|         Nolo autem indigneris quod vos et agricolas iuxta pono;
16 III|            debet esse, non loquax. Vos autem eo rem deduxistis,
17 III|      medici veteres taciti curare: vos perorantes, et altercantes,
18 IV |      continuo tristius audiremus: "Vos autem sicut homines moriemini";