Liber
1 I | humanissimos homines, hoc poete nomen, quod nulla unquam
2 I | sed nichil intelligo"; et poete nomen, nulla unquam—ut modo
3 I | affirmans, quesivi ab eo quid poete nomine crederet importari.
4 I | usquam hodie supersunt, poete gloriantur ac fidunt, quarum
5 I | fingendo liceat, cum officium poete in eo sit, ut que vera sunt
6 I | Mentiris ut medicus". Poete—neque enim me hoc nomine
7 I | demens, ad infamiam obiecisti—poete, inquam, studium est veritatem
8 I | nequeunt execrantur—ut scilicet poete officium sit mentiri, illud
9 II | Accurrite philosophi, accurrite poete, accurrite studiosi, quicunque
10 III| Poetas impetis: quid ad me? Poete respondeant, vel—quod est
11 III| ipsique tecum sentiunt poete. Quid enim aliud vult Flaccus
12 III| autoritas, et ipsum, si nescis, poete nomen indicat. In quibus
13 III| transire. Nam nec michi poete nomen arrogo—quod scio quibusdam
14 III| est; postquam rethores ac poete esse voluistis, medici esse
15 III| rethorici, et oratores, et poete, et philosophi, et apostoli,
16 IV | prophete, sancti, philosophi, poete, duces imperatoresque clarissimi.
17 IV | conscia, linguam urgebat, quid poete meriti, quorum nec aliquem
18 IV | qui nec poetam nec ipsum poete nomen intelligis, quis deorum
|