Liber

 1  I |     horreo; sed, licet immortalis Dei vicarius, est tamen ipse
 2  I |    presidet, est necesse! —; vos, Dei beneficium et complexionis
 3 II |         uti licet, et non rectius Dei voluntas seu providentia
 4 II |      verus philosophus est amator Dei". Tu igitur, amens vage,
 5 III|    quibusdam: quia quod notum est Dei, manifestum est illis; Deus
 6 III|           gloriam incorruptibilis Dei in similitudinem imaginis
 7 III|        vel servata sanitas munera Dei sunt. Itaque contra medicinam
 8 III|  Augustinus idem libroDe Civitate Dei undecimo: "Divini" inquit "
 9 III|        ipsa obscuritas eloquiorum Dei, quia exercet sensum, ut
10 III|        Nam perfecta cognitio veri Dei, non humani studii, sed
11 III|  conspectis, prime cause et unius Dei qualemcunque notitiam sortirentur;
12 III|        quod in vestibuloCivitatis Dei, de Virgilio loquens, Augustinus: "
13 IV | inveniasque tibi placitum aliquod dei nomen. Deus enim esse non
14 IV |            existendo sunt homines dei, sed fiunt partecipando
15 IV |     Augustino in libroDe Civitate Dei positum: "Deum esse summum
16 IV |     removent ad intellectum huius Dei. Id quoque interdum, velut
17 IV |          nec idoneus contemplator Dei; non, si tam sapiens sim,
18 IV |           Quid ergo? Opus exiguum Dei sum, cultorque utinam! Bestie